Алесь Якімовіч: розьніца паміж вэрсіямі
артаграфія |
|||
Радок 31: | Радок 31: | ||
== Творчасьць == |
== Творчасьць == |
||
Друкавацца пачаў у [[1923]] годзе (часопіс [[Маладняк (часопіс)|«Маладняк»]]). Першая кніга «Вершы» ([[1925]]). Пісаў пераважна для дзяцей. Выдаў кнігі апавяданьняў, аповесьцяў «Гул бубна» ([[1925]]), «Перамога» ([[1932]]), «Незвычайны мядзведзь» ([[1934]]), «Выпадак на чыгунцы» ([[1938]]), «Помста» ([[1946]]), «Сябры» ([[1948]]), «Аповесці і апавяданні» ([[1949]]), «Гаворыць Масква» ([[1951]]), «Арляняты» (апавяданьні, аповесьці, казкі, [[1952]]), «Я — юны піянёр» ([[1952]]), «Базылёў курган» ([[1954]]), «Новы год» ([[1958]]), «Смелыя людзі» ([[1960]]), «Адкуль ліха на |
Друкавацца пачаў у [[1923]] годзе (часопіс [[Маладняк (часопіс)|«Маладняк»]]). Першая кніга «Вершы» ([[1925]]). Пісаў пераважна для дзяцей. Выдаў кнігі апавяданьняў, аповесьцяў «Гул бубна» ([[1925]]), «Перамога» ([[1932]]), «Незвычайны мядзведзь» ([[1934]]), «Выпадак на чыгунцы» ([[1938]]), «Помста» ([[1946]]), «Сябры» ([[1948]]), «Аповесці і апавяданні» ([[1949]]), «Гаворыць Масква» ([[1951]]), «Арляняты» (апавяданьні, аповесьці, казкі, [[1952]]), «Я — юны піянёр» ([[1952]]), «Базылёў курган» ([[1954]]), «Новы год» ([[1958]]), «Смелыя людзі» ([[1960]]), «Адкуль ліха на сьвеце» ([[1963]]), «Прыгоды хлопчыка Іларыка» ([[1965]]), «Канец сервітуту» ([[1968]]), «Светлы дзень» (апавяданьні і казкі, [[1969]]), «Кастусь Каліноўскі» ([[1971]]), «Цяжкі год» ([[1976]]), нарысы «Коска» ([[1935]]), «У нашай сталіцы» ([[1954]]), літаратурныя казкі ў вершах і прозе «Каваль Вярнідуб» ([[1936]]), «Казка пра смелага вожыка» ([[1937]]), «Браты Лазоўскія» ([[1965]]), зборнік паэзіі «Улетку» ([[1947]]). У [[1967]] годзе выйшлі Выбраныя творы ў 2-х, у 1978—1980 гг. — у 3 тамах<ref name="ReferenceA">Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік. Склад. А. К. Гардзіцкі. С. 630</ref>. |
||
У апрацоўцы Якімовіча асобнымі выданьнямі выйшла шмат беларускіх казак<ref>Якімовіч, А. Вераб'ёвы госці / Мал.[[Алена Лось|Е.Лось]]. - Мн. : Дзяржвыд БССР.Рэд.дзіцячай і юн.літ., 1960. - 16с. 75000экз.</ref>, а таксама зборнікі «Каток — залаты лабок» ([[1955]]), «Бацькаў дар» ([[1957]]), «З рога ўсяго многа» ([[1959]]), «Андрэй за ўсіх мудрэй» ([[1983]]). Якімовіч сааўтар «Чытанкі» для 2 клясы (зь Е. Тародкінай, [[1933]]), аўтар падручніка для 2 клясы «Роднае слова» ([[1932]]), кніг для чытаньня «Слухай — запамінай: Азбука ў вершах і малюнках» ([[1948]]), «Звяры нашых лясоў» ([[1951]])<ref name="ReferenceA"/>. |
У апрацоўцы Якімовіча асобнымі выданьнямі выйшла шмат беларускіх казак<ref>Якімовіч, А. Вераб'ёвы госці / Мал.[[Алена Лось|Е.Лось]]. - Мн. : Дзяржвыд БССР.Рэд.дзіцячай і юн.літ., 1960. - 16с. 75000экз.</ref>, а таксама зборнікі «Каток — залаты лабок» ([[1955]]), «Бацькаў дар» ([[1957]]), «З рога ўсяго многа» ([[1959]]), «Андрэй за ўсіх мудрэй» ([[1983]]). Якімовіч сааўтар «Чытанкі» для 2 клясы (зь Е. Тародкінай, [[1933]]), аўтар падручніка для 2 клясы «Роднае слова» ([[1932]]), кніг для чытаньня «Слухай — запамінай: Азбука ў вершах і малюнках» ([[1948]]), «Звяры нашых лясоў» ([[1951]])<ref name="ReferenceA"/>. |
||
Радок 37: | Радок 37: | ||
Пераклаў на беларускую мову асобныя творы [[Аляксандар Пушкін|А. Пушкіна]], [[Мікалай Някрасаў|М. Някрасава]], [[Іван Крылоў|І. Крылова]], [[Іван Тургенеў|І. Тургенева]] і іншых<ref name="ReferenceA"/>. |
Пераклаў на беларускую мову асобныя творы [[Аляксандар Пушкін|А. Пушкіна]], [[Мікалай Някрасаў|М. Някрасава]], [[Іван Крылоў|І. Крылова]], [[Іван Тургенеў|І. Тургенева]] і іншых<ref name="ReferenceA"/>. |
||
Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР ([[1974]]) за аповесьці «Адкуль ліха на |
Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР ([[1974]]) за аповесьці «Адкуль ліха на сьвеце», «Канец сервітуту» і «Кастусь Каліноўскі»<ref name="ReferenceA"/>. |
||
== Узнагароды == |
== Узнагароды == |
Вэрсія ад 10:33, 8 чэрвеня 2020
Алесь Якімовіч | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Імя пры нараджэньні | Аляксандар Іванавіч Якімовіч |
Нарадзіўся | 17 студзеня 1904 в. Чурылава, Узьдзенскі раён, Менская вобласьць |
Памёр | 15 студзеня 1979 |
Пахаваны | |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэт, празаік, перакладчык |
Жанр | дзіцячая літаратура[d] |
Мова | беларуская |
Дэбют | 1923 |
Прэміі | Дзяржаўная прэмія БССР (1974) |
Узнагароды | |
Але́сь Якімо́віч (17 студзеня 1904, вёска Чурылава, Узьдзенскі раён, Менская вобласьць — 15 студзеня 1979) — беларускі празаік, паэт, перакладчык.
Біяграфія
Нарадзіўся 17 студзеня 1904 у вёсцы Чурылава ў сялянскай сям’і. У 1926 годзе скончыў Беларускі пэдагагічны тэхнікум, у 1930 годзе скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэту БДУ. З 1924 году працаваў у рэдакцыях часопісаў «Беларускі піянер», «Іскры Ільіча». Быў сябрам літаратурнага аб’яднаньня «Маладняк». У першыя месяцы Вялікай Айчыннай вайны выкладаў у адной зь сярэдніх школаў г. Чыстапаля (Татарстан), быў адказным сакратаром раённай газэты ў Казахстане. З кастрычніка 1942 году служыў у Чырвонай Арміі, камандзір стралковага ўзводу, затым роты. У 1943 годзе пад Харкавам быў цяжка паранены). У 1943—1944 гг. жыў у Маскве, займаўся рэдактарскай працай. У 1944—1945 і 1948—1954 гг. працаваў старшым рэдактарам Дзяржаўнага выдавецтва БССР. У 1945—1948 гг. працаваў адказным рэдактарам часопісу «Бярозка». У 1955—1960 гг. быў літкансультантам СП БССР. Чалец СП БССР з 1934 году. Памёр 15 студзеня 1979 году[1].
Творчасьць
Друкавацца пачаў у 1923 годзе (часопіс «Маладняк»). Першая кніга «Вершы» (1925). Пісаў пераважна для дзяцей. Выдаў кнігі апавяданьняў, аповесьцяў «Гул бубна» (1925), «Перамога» (1932), «Незвычайны мядзведзь» (1934), «Выпадак на чыгунцы» (1938), «Помста» (1946), «Сябры» (1948), «Аповесці і апавяданні» (1949), «Гаворыць Масква» (1951), «Арляняты» (апавяданьні, аповесьці, казкі, 1952), «Я — юны піянёр» (1952), «Базылёў курган» (1954), «Новы год» (1958), «Смелыя людзі» (1960), «Адкуль ліха на сьвеце» (1963), «Прыгоды хлопчыка Іларыка» (1965), «Канец сервітуту» (1968), «Светлы дзень» (апавяданьні і казкі, 1969), «Кастусь Каліноўскі» (1971), «Цяжкі год» (1976), нарысы «Коска» (1935), «У нашай сталіцы» (1954), літаратурныя казкі ў вершах і прозе «Каваль Вярнідуб» (1936), «Казка пра смелага вожыка» (1937), «Браты Лазоўскія» (1965), зборнік паэзіі «Улетку» (1947). У 1967 годзе выйшлі Выбраныя творы ў 2-х, у 1978—1980 гг. — у 3 тамах[2].
У апрацоўцы Якімовіча асобнымі выданьнямі выйшла шмат беларускіх казак[3], а таксама зборнікі «Каток — залаты лабок» (1955), «Бацькаў дар» (1957), «З рога ўсяго многа» (1959), «Андрэй за ўсіх мудрэй» (1983). Якімовіч сааўтар «Чытанкі» для 2 клясы (зь Е. Тародкінай, 1933), аўтар падручніка для 2 клясы «Роднае слова» (1932), кніг для чытаньня «Слухай — запамінай: Азбука ў вершах і малюнках» (1948), «Звяры нашых лясоў» (1951)[2].
Пераклаў на беларускую мову асобныя творы А. Пушкіна, М. Някрасава, І. Крылова, І. Тургенева і іншых[2].
Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1974) за аповесьці «Адкуль ліха на сьвеце», «Канец сервітуту» і «Кастусь Каліноўскі»[2].
Узнагароды
Узнагароджаны двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сьцягу і мэдалямі. Заслужаны дзеяч культуры БССР (1968)[2].
Крыніцы
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
- Нарадзіліся 17 студзеня
- Нарадзіліся ў 1904 годзе
- Памерлі 15 студзеня
- Памерлі ў 1979 годзе
- Памерлі ў Менску
- Пахаваныя на Ўсходніх могілках Менску
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сьцягу
- Узнагароджаныя мэдалём «За перамогу над Нямеччынай у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Заслужаныя дзеячы культуры Беларусі
- Ляўрэаты Дзяржаўнай прэміі БССР
- Беларускія дзіцячыя літаратары
- Беларускія паэты і паэткі
- Беларускія літаратары
- Беларускія перакладчыкі
- Беларускамоўныя паэты і паэткі
- Беларускамоўныя пісьменьнікі
- Выпускнікі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту