Гук: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
Радок 19: Радок 19:
== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons}}
{{Commons}}
* [http://www.britannica.com/science/sound-physics Sound] Encyclopædia Britannica
* [http://www.britannica.com/science/sound-physics Sound]. Encyclopædia Britannica{{ref-en}}.
* [http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/sound/soucon.html Гук і слых]. HyperPhysics{{ref-en}}.
* [http://podcomplex.com/guide/physics.html Уводзіны ў фізыку гуку]. Podcomplex{{ref-en}}.


{{Накід:Фізыка}}
{{Накід:Фізыка}}

Вэрсія ад 22:45, 5 сьнежня 2019

Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар’ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зьніжэньня ціску паветра вакол самалёта

Гук — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем слыхам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плязьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з частасьцю паміж 16 Гц і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам. Гук з частасьцю большай за 20 кГц завецца ультрагукам.

Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх хваляў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва амплітуда, хуткасьць і частасьць. Вывучэньнем гуку займаецца навука акустыка.

Утварэньне гукаў

Гукі мовы чалавека ўтвараюцца ў выніку складанай работы моўнага апарату. Да яго органаў адносяцца лёгкія, гартань, глотка, галасавыя зьвязкі, цьвёрдае і мяккае паднябеньне, губы, поласьць носа і поласьць рота, язык і зубы.

Клясыфікацыя гукаў

  • Галосныя — гукі, якія вымаўляюцца пры ўдзеле голасу.
  • Зычныя — гукі, якія складаюцца з шуму або з голасу і шуму.

Глядзіце таксама

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Гуксховішча мультымэдыйных матэрыялаў