Экюрой: розьніца паміж вэрсіямі
д артыкул ужо не зьяўляецца накідам (большы за 10 кб) |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Aerospatiale AS350BA (D-HHTL).jpg|thumb|Экюрой AS350BA]] |
[[Файл:Aerospatiale AS350BA (D-HHTL).jpg|thumb|Экюрой AS350BA]] |
||
'''Экюрой''' ({{мова-fr|Écureuil}} — [[вавёрка]]) — шматмэтавы [[верталёт]], распрацаваны [[Францыя|францускім]] прадпрыемствам «[[Аэраспасьяль]]» (з студзеня |
'''Экюрой''' ({{мова-fr|Écureuil}} — [[вавёрка]]) — шматмэтавы [[верталёт]], распрацаваны [[Францыя|францускім]] прадпрыемствам «[[Аэраспасьяль]]» (з студзеня 1992 году «[[Эўракоптэр]]»). Гэты [[лятальны апарат]] з адным [[рухавік]]ом прадаецца ў [[ЗША]] пад найменьнем «ЭйСтар», а з двума рухавікамі — пад найменьнем «ТуінСтар» ({{мова-en|TwinStar}} — здвоеная [[зорка]]). «Экюрой» быў першым верталётам, што атрымаў «акенцавы» рулявы вінт. Вырабляецца ў [[Бразылія|Бразыліі]] пад назовам «Эскілу» ({{мова-pt|Esquilo}} — вавёрка) паводле ліцэнзіі прадпрыемствам «[[Хэлібрас]]». |
||
== Паходжаньне == |
== Паходжаньне == |
||
Калі верталёт «[[Газэль (верталёт)|Газэль]]» замяніў на рынку ўзбраеньняў «[[Алюэт II]]» ({{мова-fr|Alouette}} — [[жаўрук]]), аддзел дасьледаваньняў «Аэраспасьяль» пачаў на пачатку |
Калі верталёт «[[Газэль (верталёт)|Газэль]]» замяніў на рынку ўзбраеньняў «[[Алюэт II]]» ({{мова-fr|Alouette}} — [[жаўрук]]), аддзел дасьледаваньняў «Аэраспасьяль» пачаў на пачатку 1970-х гадоў распрацоўку пераемнага верталёта для цывільнага рынку, надаючы асаблівую ўвагу тром акалічнасьцям: выдаткі на выкарыстаньне, узровень шуму й вібрацыі. Распрацоўка вялася з разьлікам на перавагу ў спаборы на рынку перад амэрыканскім верталётам «[[Бел 206]]». У выніку атрымаўся просты, але надзейны верталёт шырокага прыкладаньня з [[Кампазыцыйны матэрыял|кампазыцыйных матэрыялаў]]: галоўка ротара «Старфлекс», падвойная балка са [[Шкловалакно|шкловалакна]] для падтрымкі рулявога вінта, фюзэляж. Яго аднесьлі да чацьвёртага пакаленьня распрацаваных у [[Францыя|Францыі]] верталётаў пасьля «Алюэта II», «[[Пума (верталёт)|Пумы]]» й «[[Дафэн]]а» ({{мова-fr|Dauphin}} — [[дэльфін]]). У ім таксама выкарыстоўваліся найсучасьнейшыя напрацоўкі [[Аўтамабільная прамысловасьць|аўтамабільнае прамысловасьці]]. Канструкцыя кабіны верталёта дазваляла разьмясьціць двух пілётаў і тры-чатыры пасажыры на заднім сядзеньні. |
||
Прататып '''AS.350-001''' [F-WVKH] |
Прататып '''AS.350-001''' [F-WVKH] зьдзейсьніў свой першы палёт 27 чэрвеня 1974 году на чале з Даньелем Бошарам і Бэрнарам Сэртэнам, аснашчаны рухавіком «LTS 101» на 592 [[Конская сіла|конскія сілы]] вытворчасьці амэрыканскага прадпрыемства «[[Лайкомінг|Авко-Лайкомінг]]» ды ротарам «Старфлекс». 14 лютага 1975 году '''AS.350-002''' [F-WVKI] аснасьцілі рухавіком «Ар’ель 1B» на 641 конную сілу вытворчасьці францускага прадпрыемства «[[Турбамека]]», што прызначаўся адмыслова для малаважкіх верталётаў. Гэтую мадэль і [[Сэртыфікацыя|сэртыфікавалі]] 27 кастрычніка 1977 году. |
||
28 лістапада 2005 году «Эўракоптэр» паставіў паліцыі [[Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка|Паўднёва-Афрыканскае Рэспублікі]] трохтысячны аднаматорны верталёт «Экюрой» ('''AS.350B3'''). На той час вытворца прадаў 1531 пакупніку ў 91 краіне сьвету 3’719 «Экюроеў», што выкарыстоўваліся больш як 15 мільёнаў лётных гадзінаў. |
|||
== Аднаматорныя == |
== Аднаматорныя == |
||
Мадэль '''AS.350B''' аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1B». Яе пастаўкі пачаліся ў ліпені |
Мадэль '''AS.350B''' аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1B». Яе пастаўкі пачаліся ў ліпені 1978 году. Француская нацыянальная жандармэрыя (нутранае войска) набыла 30 такіх верталётаў. |
||
* '''AS.350BA''' сэртыфікавалі ў |
* '''AS.350BA''' сэртыфікавалі ў 1991 годзе. Аснашчалася больш шырокімі лопасьцямі, што дазволіла павысіць [[Узьлётная вага|узьлётную вагу]] на 150 [[Кіляграм|кг]]. Выраблялася ў 1992—1998 гады. |
||
* '''AS.350BB''' «Скуірал» ({{мова-en|Squirrel}} — вавёрка) прызначаўся для вучэбных патрэбаў [[Вялікабрытанія|брытанскага]] (HT.1) й амэрыканскага (HT.2) паветраных войскаў. |
* '''AS.350BB''' «Скуірал» ({{мова-en|Squirrel}} — вавёрка) прызначаўся для вучэбных патрэбаў [[Вялікабрытанія|брытанскага]] (HT.1) й амэрыканскага (HT.2) паветраных войскаў. |
||
* '''AS.350B1''' зьявіўся ў |
* '''AS.350B1''' зьявіўся ў 1986 годзе й аснашчаўся рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы разам з каробкаю перадачаў з друхматорнага '''AS.355'''. Прызначалася для палётаў на большай вышыні ды ва ўмовах [[Трапічны клімат|трапічнага клімату]]. Карысталася пажвышаным [[попыт]]ам праз павышаную магутасьць ды павелічэньне ўзьлётнае вагі на 250 кг. |
||
* '''AS.350B2''' сэртыфікавалі ў красавіку |
* '''AS.350B2''' сэртыфікавалі ў красавіку 1989 году. Мела рухавік «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы, а таксама нясучы й рулявы вінты з друхматорнага '''AS.355'''. У [[Паўночная Амэрыка|Паўночнай Амэрыцы]] прадавалася пад найменьнем «СупэрСтар» ({{мова-en|SuperStar}} — звышзорка). |
||
* '''AS.350B3''' аснашчаўся высокамагутным рухавіком «Ар’ель 2B» на 847 конных сілаў ды [[Лічбавая прылада кіраваньня рухавікамі|лічбаваю прыладаю кіраваньня рухавікамі]] (ЛПКР). Прататып |
* '''AS.350B3''' аснашчаўся высокамагутным рухавіком «Ар’ель 2B» на 847 конных сілаў ды [[Лічбавая прылада кіраваньня рухавікамі|лічбаваю прыладаю кіраваньня рухавікамі]] (ЛПКР). Прататып зьдзейсьніў першы палёт 3 сакавіка 1997 году. Пастаўкі пачаліся ў студзені 1998 году. У 2005 годзе на ім пабілі шэраг рэкордаў набору вышыні (3’000 [[мэтар|м]] за 2 [[Хвіліна|хвіліны]] 21 [[Сэкунда|сэкунду]], 6’000 м за 5 хв. 6 сэк. і 9’000 м за 9 хв. 26 сэк). |
||
* '''HB.350B''' стала вырабляцца «Хэлібрасам» паводле ліцэнзіі з |
* '''HB.350B''' стала вырабляцца «Хэлібрасам» паводле ліцэнзіі з 1979 году. |
||
'''AS.350C''' аснашчаўся рухавіком «LTS 101.600A-2» вытворчасьці «Лайкомінг». Пастаўлялася ў Паўночную Амэрыку з 1978 году. У першы ж год пакупнікі замовілі больш як 300 верталётаў. |
'''AS.350C''' аснашчаўся рухавіком «LTS 101.600A-2» вытворчасьці «Лайкомінг». Пастаўлялася ў Паўночную Амэрыку з 1978 году. У першы ж год пакупнікі замовілі больш як 300 верталётаў. |
||
'''AS.350L''' выраблялася з |
'''AS.350L''' выраблялася з 1984 году для войска. Аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы ('''AS.350L1''') і «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы ('''AS.350L2'''). З 1990 году назоў зьмянілі на '''AS.550U'''. |
||
== Двухматорныя == |
== Двухматорныя == |
||
'''AS.355''' пачалі вырабляць у 1978 годзе для амэрыканскага рынку. Першы з двух прататыпаў [F-WZLA] ўзьняўся ў паветра |
'''AS.355''' пачалі вырабляць у 1978 годзе для амэрыканскага рынку. Першы з двух прататыпаў [F-WZLA] ўзьняўся ў паветра 28 верасьня 1979 году з рухавікамі «250-C20F» на 420 конных сілаў амэрыканскага прадпрыемства «[[Элісан]]» і 2 каробкамі перадачаў. Другі прататып ўзьняўся ў паветра 13 лістапада. Вытворчасьць пачалася пасьля выпрабавальнага налёту 122 гадзінаў. Да траўня 2000 году прадалі 592 «Экюроі». |
||
'''AS.355E''' прадаваўся ў ЗША пад назовам «ТуінСтар». |
'''AS.355E''' прадаваўся ў ЗША пад назовам «ТуінСтар». |
||
'''AS.355F''' пачаў вырабляцца ў |
'''AS.355F''' пачаў вырабляцца ў 1982 годзе. Зазнаў зьмены профілю ляза. |
||
* '''HB.355F''' вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі. |
* '''HB.355F''' вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі. |
||
* '''AS.355F1''' вырабляўся са студзеня 1984 году. |
* '''AS.355F1''' вырабляўся са студзеня 1984 году. |
||
* '''AS.355F2''' сэртыфікавалі |
* '''AS.355F2''' сэртыфікавалі 10 сьнежня 1985 году. Мела большае лязо й пераабсталяваны пад абледзяненьне паветразаборнік. |
||
'''AS.355M''' быў двухматорным адпаведнікам '''AS.350L'''. |
'''AS.355M''' быў двухматорным адпаведнікам '''AS.350L'''. |
||
Радок 37: | Радок 37: | ||
* '''HB.355N''' вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі. |
* '''HB.355N''' вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі. |
||
* Эўракоптэр Туін Скуірал '''HCC1''' вырабляўся ў якасьці лёгкага транспартнага верталёта для брытанскага паветранага войска. Аснашчаўся рухавікамі «250-C20R» вытворчасьці «Элісан» адрозна ад '''AS.355N'''. |
* Эўракоптэр Туін Скуірал '''HCC1''' вырабляўся ў якасьці лёгкага транспартнага верталёта для брытанскага паветранага войска. Аснашчаўся рухавікамі «250-C20R» вытворчасьці «Элісан» адрозна ад '''AS.355N'''. |
||
* '''AS.355NP''' вырабляецца з |
* '''AS.355NP''' вырабляецца з 2007 году. Аснашчаны рухавікамі «Арыюс 1A1», зьвязаных з каробкамі перадачаў з '''AS.350B3'''. Дазваляе несьці да 2’800 кг узьлётнае вагі. 25 чэрвеня 2009 году [[Дзяржаўны памежны камітэт Рэспублікі Беларусь]] (ДПК РБ) атрымаў паводле кантракту з «Эўракоптэрам» першы такі верталёт. 21 траўня 2010 ДМК РБ атрымаў яшчэ два верталёты для авіяатраду ў [[Паставы|Паставах]]. Атрыманьне чацьвёртага верталёта чакаецца ў верасьні. Гэтая мадэль адрозьніваецца большаю [[Манэўранасьць|манэўранасьцю]] за выкарыстоўваны раней [[Мі-8]], таксама меншым коштам і ў 4 разы меншым расходам паліва<ref>Уладзімер Васількоў. [http://www.belta.by/by/print?id=535240 Два новыя верталёты кампаніі «Эўракоптэр» пастаўлены для Дзяржпагранкамітэта Беларусі] // [[Беларускае тэлеграфнае агенцтва]]. 21 траўня 2010</ref>. |
||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
{{ |
{{Крыніцы}} |
||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{Commons|Category:Eurocopter Ecureuil |
{{Commons|Category:Eurocopter Ecureuil}} |
||
{{ref-en}}[http://www.eurocopter.com/site/en/ref/Characteristics_81.html Уласьцівасьці "Экюроя" AS355NP] // Сайт "Эўракоптэра". Дата доступу: |
{{ref-en}}[http://www.eurocopter.com/site/en/ref/Characteristics_81.html Уласьцівасьці "Экюроя" AS355NP] // Сайт "Эўракоптэра". Дата доступу: 22 траўня 2010 |
||
[[Катэгорыя:Авіяцыя]] |
[[Катэгорыя:Авіяцыя]] |
Вэрсія ад 10:29, 8 лістапада 2019
Экюрой (па-француску: Écureuil — вавёрка) — шматмэтавы верталёт, распрацаваны францускім прадпрыемствам «Аэраспасьяль» (з студзеня 1992 году «Эўракоптэр»). Гэты лятальны апарат з адным рухавіком прадаецца ў ЗША пад найменьнем «ЭйСтар», а з двума рухавікамі — пад найменьнем «ТуінСтар» (па-ангельску: TwinStar — здвоеная зорка). «Экюрой» быў першым верталётам, што атрымаў «акенцавы» рулявы вінт. Вырабляецца ў Бразыліі пад назовам «Эскілу» (па-партугальску: Esquilo — вавёрка) паводле ліцэнзіі прадпрыемствам «Хэлібрас».
Паходжаньне
Калі верталёт «Газэль» замяніў на рынку ўзбраеньняў «Алюэт II» (па-француску: Alouette — жаўрук), аддзел дасьледаваньняў «Аэраспасьяль» пачаў на пачатку 1970-х гадоў распрацоўку пераемнага верталёта для цывільнага рынку, надаючы асаблівую ўвагу тром акалічнасьцям: выдаткі на выкарыстаньне, узровень шуму й вібрацыі. Распрацоўка вялася з разьлікам на перавагу ў спаборы на рынку перад амэрыканскім верталётам «Бел 206». У выніку атрымаўся просты, але надзейны верталёт шырокага прыкладаньня з кампазыцыйных матэрыялаў: галоўка ротара «Старфлекс», падвойная балка са шкловалакна для падтрымкі рулявога вінта, фюзэляж. Яго аднесьлі да чацьвёртага пакаленьня распрацаваных у Францыі верталётаў пасьля «Алюэта II», «Пумы» й «Дафэна» (па-француску: Dauphin — дэльфін). У ім таксама выкарыстоўваліся найсучасьнейшыя напрацоўкі аўтамабільнае прамысловасьці. Канструкцыя кабіны верталёта дазваляла разьмясьціць двух пілётаў і тры-чатыры пасажыры на заднім сядзеньні.
Прататып AS.350-001 [F-WVKH] зьдзейсьніў свой першы палёт 27 чэрвеня 1974 году на чале з Даньелем Бошарам і Бэрнарам Сэртэнам, аснашчаны рухавіком «LTS 101» на 592 конскія сілы вытворчасьці амэрыканскага прадпрыемства «Авко-Лайкомінг» ды ротарам «Старфлекс». 14 лютага 1975 году AS.350-002 [F-WVKI] аснасьцілі рухавіком «Ар’ель 1B» на 641 конную сілу вытворчасьці францускага прадпрыемства «Турбамека», што прызначаўся адмыслова для малаважкіх верталётаў. Гэтую мадэль і сэртыфікавалі 27 кастрычніка 1977 году.
28 лістапада 2005 году «Эўракоптэр» паставіў паліцыі Паўднёва-Афрыканскае Рэспублікі трохтысячны аднаматорны верталёт «Экюрой» (AS.350B3). На той час вытворца прадаў 1531 пакупніку ў 91 краіне сьвету 3’719 «Экюроеў», што выкарыстоўваліся больш як 15 мільёнаў лётных гадзінаў.
Аднаматорныя
Мадэль AS.350B аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1B». Яе пастаўкі пачаліся ў ліпені 1978 году. Француская нацыянальная жандармэрыя (нутранае войска) набыла 30 такіх верталётаў.
- AS.350BA сэртыфікавалі ў 1991 годзе. Аснашчалася больш шырокімі лопасьцямі, што дазволіла павысіць узьлётную вагу на 150 кг. Выраблялася ў 1992—1998 гады.
- AS.350BB «Скуірал» (па-ангельску: Squirrel — вавёрка) прызначаўся для вучэбных патрэбаў брытанскага (HT.1) й амэрыканскага (HT.2) паветраных войскаў.
- AS.350B1 зьявіўся ў 1986 годзе й аснашчаўся рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы разам з каробкаю перадачаў з друхматорнага AS.355. Прызначалася для палётаў на большай вышыні ды ва ўмовах трапічнага клімату. Карысталася пажвышаным попытам праз павышаную магутасьць ды павелічэньне ўзьлётнае вагі на 250 кг.
- AS.350B2 сэртыфікавалі ў красавіку 1989 году. Мела рухавік «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы, а таксама нясучы й рулявы вінты з друхматорнага AS.355. У Паўночнай Амэрыцы прадавалася пад найменьнем «СупэрСтар» (па-ангельску: SuperStar — звышзорка).
- AS.350B3 аснашчаўся высокамагутным рухавіком «Ар’ель 2B» на 847 конных сілаў ды лічбаваю прыладаю кіраваньня рухавікамі (ЛПКР). Прататып зьдзейсьніў першы палёт 3 сакавіка 1997 году. Пастаўкі пачаліся ў студзені 1998 году. У 2005 годзе на ім пабілі шэраг рэкордаў набору вышыні (3’000 м за 2 хвіліны 21 сэкунду, 6’000 м за 5 хв. 6 сэк. і 9’000 м за 9 хв. 26 сэк).
- HB.350B стала вырабляцца «Хэлібрасам» паводле ліцэнзіі з 1979 году.
AS.350C аснашчаўся рухавіком «LTS 101.600A-2» вытворчасьці «Лайкомінг». Пастаўлялася ў Паўночную Амэрыку з 1978 году. У першы ж год пакупнікі замовілі больш як 300 верталётаў.
AS.350L выраблялася з 1984 году для войска. Аснашчалася рухавіком «Ар’ель 1D» на 684 конныя сілы (AS.350L1) і «Ар’ель 1D1» на 724 конныя сілы (AS.350L2). З 1990 году назоў зьмянілі на AS.550U.
Двухматорныя
AS.355 пачалі вырабляць у 1978 годзе для амэрыканскага рынку. Першы з двух прататыпаў [F-WZLA] ўзьняўся ў паветра 28 верасьня 1979 году з рухавікамі «250-C20F» на 420 конных сілаў амэрыканскага прадпрыемства «Элісан» і 2 каробкамі перадачаў. Другі прататып ўзьняўся ў паветра 13 лістапада. Вытворчасьць пачалася пасьля выпрабавальнага налёту 122 гадзінаў. Да траўня 2000 году прадалі 592 «Экюроі».
AS.355E прадаваўся ў ЗША пад назовам «ТуінСтар».
AS.355F пачаў вырабляцца ў 1982 годзе. Зазнаў зьмены профілю ляза.
- HB.355F вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі.
- AS.355F1 вырабляўся са студзеня 1984 году.
- AS.355F2 сэртыфікавалі 10 сьнежня 1985 году. Мела большае лязо й пераабсталяваны пад абледзяненьне паветразаборнік.
AS.355M быў двухматорным адпаведнікам AS.350L.
AS.355N аснашчаўся рухавікамі «319 Арыюс 1A» вытворчасьці «Турбамекі», кіраванымі ЛПКР. Сэртыфікавалася ў Францыі ў 1989 годзе і ў 1992 годзе ў ЗША, пры пачатку першых туды паставак.
- HB.355N вырабляўся «Хэлібрасам» па ліцэнзіі ў Бразыліі.
- Эўракоптэр Туін Скуірал HCC1 вырабляўся ў якасьці лёгкага транспартнага верталёта для брытанскага паветранага войска. Аснашчаўся рухавікамі «250-C20R» вытворчасьці «Элісан» адрозна ад AS.355N.
- AS.355NP вырабляецца з 2007 году. Аснашчаны рухавікамі «Арыюс 1A1», зьвязаных з каробкамі перадачаў з AS.350B3. Дазваляе несьці да 2’800 кг узьлётнае вагі. 25 чэрвеня 2009 году Дзяржаўны памежны камітэт Рэспублікі Беларусь (ДПК РБ) атрымаў паводле кантракту з «Эўракоптэрам» першы такі верталёт. 21 траўня 2010 ДМК РБ атрымаў яшчэ два верталёты для авіяатраду ў Паставах. Атрыманьне чацьвёртага верталёта чакаецца ў верасьні. Гэтая мадэль адрозьніваецца большаю манэўранасьцю за выкарыстоўваны раней Мі-8, таксама меншым коштам і ў 4 разы меншым расходам паліва[1].
Крыніцы
- ^ Уладзімер Васількоў. Два новыя верталёты кампаніі «Эўракоптэр» пастаўлены для Дзяржпагранкамітэта Беларусі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва. 21 траўня 2010
Вонкавыя спасылкі
Экюрой — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў (анг.)Уласьцівасьці "Экюроя" AS355NP // Сайт "Эўракоптэра". Дата доступу: 22 траўня 2010