Ян Міхал Салагуб: розьніца паміж вэрсіямі

Ян Міхал Салагуб
	Ян Міхал Салагуб, каля 1740
	; Герб «Праўдзіч»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1697
Памёр	5 траўня 1748; Сава[d], Аршанскі павет, Віцебскае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Пахаваны	Архікатэдральны касьцёл Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі;
Род	Салагубы
Бацькі	Геранім Салагуб; Кацярына з Гротгусаў
Жонка	Алена з Шамоўскіх; Крыстына з Крышпін-Кіршэнштайнаў; Тэрэза з Агінскіх
Дзеці	ад 1-га шлюбу: Кацярына, Юзэф Антоні, Антоні Юзэф, Ганна

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 13:08, 26 жніўня 2019

Ян Міхал Салагуб (каля 1697 — 5 траўня 1748^[1]) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Лоўчы (1724—1731) і падскарбі вялікі літоўскі (1731—1746), ваявода берасьцейскі (з 1746).

Быў старостам рэчыцкім, азярышчанскім, стралецкім і саньніцкім. Кавалер ордэна Белага Арла (1732)^[2].

Валодаў Горы-Горкамі, Чарэяй, Туравам, Івянцом.

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Салагубаў гербу «Праўдзіч», сын Гераніма (каля 1640 — 1708), чашніка ковенскага, і Кацярыны з Гротгусаў.

Зрабіў выдатную палітычную кар’еру. 16 лютага 1713 атрымаў урад чашніка жамойцкага, 22 верасьня 1722 — падкаморыя гастынскага. З 24 сакавіка 1724 стаў лоўчым вялікім літоўскім, таго ж году быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага. Абіраўся маршалкам Галоўнага Трыбуналу ў 1729 і 1747^[3]. 16 сьнежня 1731 атрымаў урад падскарбія вялікага літоўскага, 24 лістапада 1746 — ваяводы берасьцейскага. Пахаваны ў касьцёле Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі ў Менску^[4].

Першы раз ажаніўся ў 1706 з Аленай (да 1685 — 1727), дачкой кашталяна гастынінскага Яна Шамоўскага. Другі раз — 28 лютага 1728 з Крыстынай (пам. у 1751), дачкой ваяводы віцебскага Андрэя Казімера Крышпін-Кіршэнштайна і ўдавой харунжага надворнага літоўскага Казімера Пакаша. Трэці раз — у ліпені 1739 з Тэрэзай (1720—1773), дачкой ваяводы віленскага Казімера Дамініка Агінскага. Другі і трэці шлюбы былі бядзьдзетнымі. Дзеці ад першага шлюбу:

Кацярына (1708—1778), манашка
Юзэф Антоні (1709—1781), ваявода віцебскі
Антоні Юзэф (па 1710 — 1759), генэрал літоўскай артылерыі
Ганна (каля 1710 — 1756), жонка падкаморага гастынінскага Тамаша Шчавінскага

Крыніцы

^ Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 537.
^ Męclewska М. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. — Warszawa: Zamek Królewski, 2008.
^ Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 209.
^ Jan Sołłohub h. Prawdzic Drzewo genealogiczne plewako Праверана 21 кастрычніка 2014 г.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8

[1] Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 537.

[2] Męclewska М. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. — Warszawa: Zamek Królewski, 2008.

[3] Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 209.

[4] Jan Sołłohub h. Prawdzic Drzewo genealogiczne plewako Праверана 21 кастрычніка 2014 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Радок 40: / Радок 40: @@
 Прадстаўнік шляхецкага роду [[Салагубы|Салагубаў]] гербу «[[Праўдзіч]]», сын [[Геранім Салагуб|Гераніма]] (каля 1640 — 1708), чашніка ковенскага, і Кацярыны з Гротгусаў.
-Зрабіў выдатную палітычную кар’еру. 16 лютага 1713 атрымаў [[Урад (Вялікае Княства Літоўскае)|урад]] чашніка жамойцкага, 22 верасьня 1722 — падкаморыя гастынскага. З 24 сакавіка 1724 стаў [[Лоўчы вялікі літоўскі|лоўчым вялікім літоўскім]], таго ж году быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага. Абіраўся маршалкам [[Галоўны Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Галоўнага Трыбуналу]] ў 1729 і 1747<ref>[[Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта|Вяроўкін-Шэлюта У.]] Салагубы // {{Літаратура/ЭГБ|6-1к}} С. 209.</ref>. 16 сьнежня 1731 атрымаў урад [[падскарбі вялікі літоўскі|падскарбіся вялікага літоўскага]], 24 лістапада 1746 — [[ваявода берасьцейскі|ваяводы берасьцейскага]]. Пахаваны ў [[Архікатэдральны касьцёл Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі (Менск)|касьцёле Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі]] ў [[Менск]]у<ref>{{Спасылка|аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url = http://genealogia.plewako.pl/plewako?lang=pl;p=jan;n=sollohub+h.+prawdzic | загаловак = Jan Sołłohub h. Prawdzic | фармат = | назва праекту = Drzewo genealogiczne plewako | выдавец = | дата = 21 кастрычніка 2014 | мова = | камэнтар = }}</ref>.
+Зрабіў выдатную палітычную кар’еру. 16 лютага 1713 атрымаў [[Урад (Вялікае Княства Літоўскае)|урад]] чашніка жамойцкага, 22 верасьня 1722 — падкаморыя гастынскага. З 24 сакавіка 1724 стаў [[Лоўчы вялікі літоўскі|лоўчым вялікім літоўскім]], таго ж году быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага. Абіраўся маршалкам [[Галоўны Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Галоўнага Трыбуналу]] ў 1729 і 1747<ref>[[Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта|Вяроўкін-Шэлюта У.]] Салагубы // {{Літаратура/ЭГБ|6-1к}} С. 209.</ref>. 16 сьнежня 1731 атрымаў урад [[падскарбі вялікі літоўскі|падскарбія вялікага літоўскага]], 24 лістапада 1746 — [[ваявода берасьцейскі|ваяводы берасьцейскага]]. Пахаваны ў [[Архікатэдральны касьцёл Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі (Менск)|касьцёле Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі]] ў [[Менск]]у<ref>{{Спасылка|аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url = http://genealogia.plewako.pl/plewako?lang=pl;p=jan;n=sollohub+h.+prawdzic | загаловак = Jan Sołłohub h. Prawdzic | фармат = | назва праекту = Drzewo genealogiczne plewako | выдавец = | дата = 21 кастрычніка 2014 | мова = | камэнтар = }}</ref>.
 Першы раз ажаніўся ў 1706 з Аленай (да 1685 — 1727), дачкой кашталяна гастынінскага Яна Шамоўскага. Другі раз — 28 лютага 1728 з Крыстынай (пам. у 1751), дачкой [[Ваяводы віцебскія|ваяводы віцебскага]] [[Андрэй Казімер Крышпін-Кіршэнштайн|Андрэя Казімера Крышпін-Кіршэнштайна]] і ўдавой [[Харунжы надворны літоўскі|харунжага надворнага літоўскага]] Казімера Пакаша. Трэці раз — у ліпені 1739 з Тэрэзай (1720—1773), дачкой [[Ваяводы віленскія|ваяводы віленскага]] [[Казімер Дамінік Агінскі|Казімера Дамініка Агінскага]]. Другі і трэці шлюбы былі бядзьдзетнымі. Дзеці ад першага шлюбу: