Лю Сяабо: розьніца паміж вэрсіямі
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
Sangjinhwa (гутаркі | унёсак) Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Артаграфія}} |
{{Артаграфія}} |
||
[[Файл:Liu Xiaobo 2008 2a.png|міні|Лю Сяабо]] |
|||
'''Лю Сяабо''' ({{мова-zh|劉曉波}}; 28 сьнежня 1955 , [[Чанчунь]] — 13 ліпеня 2017) — [[кітай]]скі праваабаронца. Ляўрэат [[Нобэлеўская прэмія міру|Нобэлеўскай прэміі міру]] 2010 году. |
'''Лю Сяабо''' ({{мова-zh|劉曉波}}; 28 сьнежня 1955 , [[Чанчунь]] — 13 ліпеня 2017) — [[кітай]]скі праваабаронца. Ляўрэат [[Нобэлеўская прэмія міру|Нобэлеўскай прэміі міру]] 2010 году. |
||
Вэрсія ад 06:57, 20 красавіка 2019
Лю Сяабо (па-кітайску: 劉曉波; 28 сьнежня 1955 , Чанчунь — 13 ліпеня 2017) — кітайскі праваабаронца. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру 2010 году.
Жыцьцяпіс
Вывучаў літаратуру, займаўся выкладаньнем. Удзельнічаў у падзеях на плошчы Цяньаньмэнь у 1989 годзе. Адседзеў 5 гадоў у зьняволеньні. З 2003 году ўзначальваў кітайскі ПЭН-цэнтар. Падпісаў Хартыю-08 з патрабаваньнем дэмакратычных рэформаў.
Пасьля гэтага 8 сьнежня 2008 году, за два дні да заплянаванай публікацыі хартыі, быў арыштаваны. У сьнежні 2009 году быў асуджаны да 11 гадоў зьняволеньня за «падбухторваньне да падрыву дзяржаўнага ладу»[1].
Гэтае рашэньне было асуджана з боку Эўразьвязу, ЗША і Вярхоўным камісарам ААН па правах чалавека, а ў пачатку 2010 году Вацлаў Гавэл, Далай-лама XIV і іншыя асобы вылучылі яго на атрыманьне Нобэлеўскай прэміі, пасьля чаго прадстаўнік МЗС Кітаю заявіў, што прысуджэньне яму прэміі было б «цалкам памылковым».
Нобэлеўская прэмія міру была прысуджана Лю Сяабо[2][3]. У Нобэлеўскім камітэце заявілі, што ўганаравалі Лю Сяобо за яго высілкі ў барацьбе за правы чалавека ў Кітаі апошнія 20 гадоў.
Пэкін разгарнуў шырокую кампанію з мэтаю сарваць сарваць цырымонію ўручэньня прэміі. Ад удзелу ў цэрымоніі адмовіліся амбасадары Кубы, Іраку, Казахстану, Марока і Расеі[4]. 7 сьнежня Нарвэскі нобэлеўскі камітэт паінфармаваў, што Кітай і яшчэ 18 краінаў адмовіліся ўзяць удзел у цырымоніі ў гонар ляўрэата Нобэлеўскай прэміі міру Лю Сяобо. Як паведамляецца, сярод краінаў, прадстаўнікоў якіх ня будзе ў Осьлё, Аўганістан, Іран, Ірак, Казахстан, Пакістан, Расея, Сэрбія і Ўкраіна[5].
Яго жонка Лю Ся знаходзіцца пад хатнім арыштам. За братамі Лю Сяабо вялося няспыннае сачэньне. Памёр 13 ліпеня 2017 году[6].
Крыніцы
- ^ Галоўны кітайскі дысідэнт прысуджаны да 11 гадам турмы Наваіны 25-12-2009
- ^ Нобелеўскую прэмію міру атрымаў кітайскі дысідэнт Лю Сяобо Наша Ніва 8 кастрычніка 2010
- ^ Вязень Лю Сяобо ўганараваны Нобэлеўскай прэміяй міру Радыё Свабода08.10.2010
- ^ Уручэньне Нобэлеўскай прэміі за мір упершыню можа быць адкладзена Радыё Свабода 19.11.2010
- ^ 19 краінаў адмовіліся ад удзелу ў цырымоніі ў гонар Лю Сяобо Радыё Свабода 7 сьнежня 2010
- ^ У Кітаі ў турме памёр лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру Лю Сяабо
Вонкавыя спасылкі
Лю Сяабо — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
|