Васіль Каваль: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →‎Бібліяграфія: кірылічная «о»
д афармленьне
Радок 1: Радок 1:
{{Пісьменьнік}}
{{пісьменьнік}}
'''Васі́ль Кава́ль''' (сапр. ''Васіль Пятро́віч Кавалёў''; {{ДН|17|8|1907}}, в. [[Сава (вёска)|Сава]], [[Горацкі раён]], [[Магілёўская вобласьць]] — {{ДС|29|10|1937}}) — беларускі [[пісьменьнік]].
{{Цёзкі}}
'''Васі́ль Кава́ль''' (сапр. ''Васіль Пятро́віч Кавалё́ў'', {{ДН|17|8|1907}}, в. [[Сава(вёска)|Сава]], [[Горацкі раён]], [[Магілёўская вобласьць]] — {{ДС|29|10|1937}}) — беларускі [[пісьменьнік]].


== Жыцьцяпіс ==
== Жыцьцяпіс ==
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 1925 навучаўся на агульнаадукацыйных курсах пры [[БСГА|Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі]] і восеньню паступіў у [[Магілеўскі пэдагагічны тэхнікум]], тады ж быў прыняты ў [[Маладняк (літаратурнае аб’яднаньне)|літаб’яднаньне «Маладняк»]]. Неўзабаве вярнуўся ў родную вёску. Пасьля навучаўся на літаратурна-лінгвістычным аддзяленьні пэдагагічнага факультэту [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]] (1926-27, 1928-29), але кінуў вучобу і пайшоў на творчую працу. Пасьля другога расколу «Маладняка» ў 1928 абраны сябрам Цэнтральнага Бюро аб’яднаньня і ўведзены ў рэдакцыйную групу часопіса «Маладняк», дзе застаўся пасьля ўтварэньня [[БелАПП]]. У 1931 актыўны ўдзельнік Беларускага літаратурнага аб’яднаньня Чырвонай Арміі і Флёту. У 1932—34 служыў у войску, быў вайсковым журналістам газэты «Красноармейская правда» ў [[Смаленск]]у. Сябра [[Саюз пісьменьнікаў СССР|Саюзу пісьменьнікаў СССР]] з 1934. У 1936 рэпрэсаваны, асуджаны да найвышэйшай меры пакараньня. Расстраляны ў Менску. Рэабілітаваны ў 1957 годзе.
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 1925 навучаўся на агульнаадукацыйных курсах пры [[БСГА|Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі]] і восеньню паступіў у [[Магілеўскі пэдагагічны тэхнікум]], тады ж быў прыняты ў [[Маладняк (літаратурнае аб’яднаньне)|літаб’яднаньне «Маладняк»]]. Неўзабаве вярнуўся ў родную вёску. Пасьля навучаўся на літаратурна-лінгвістычным аддзяленьні пэдагагічнага факультэту [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]] (1926—1927, 1928-29), але кінуў вучобу і пайшоў на творчую працу. Пасьля другога расколу «Маладняка» ў 1928 абраны сябрам Цэнтральнага Бюро аб’яднаньня і ўведзены ў рэдакцыйную групу часопіса «Маладняк», дзе застаўся пасьля ўтварэньня [[БелАПП]]. У 1931 актыўны ўдзельнік Беларускага літаратурнага аб’яднаньня Чырвонай Арміі і Флёту. У 1932—34 служыў у войску, быў вайсковым журналістам газэты «Красноармейская правда» ў [[Смаленск]]у. Сябра [[Саюз пісьменьнікаў СССР|Саюзу пісьменьнікаў СССР]] з 1934. У 1936 рэпрэсаваны, асуджаны да найвышэйшай меры пакараньня. Расстраляны ў Менску. Рэабілітаваны ў 1957 годзе.


== Творчасьць ==
== Творчасьць ==
Радок 12: Радок 11:


== Бібліяграфія ==
== Бібліяграфія ==
* Як вясну гукалі:Апавяданьні.Мн.,1927.
* Як вясну гукалі:Апавяданьні. Мн.,1927.
* На загонах: Апавяданьні.Мн.,1928.
* На загонах: Апавяданьні. Мн.,1928.
* Крыніца: Апавяданьні.Мн.,1929.
* Крыніца: Апавяданьні. Мн.,1929.
* Выбр. тв. Мн., 1932.
* Выбр. тв. Мн., 1932.
* Санька-сігналіст: Аповесьць. Мн., 1936.
* Санька-сігналіст: Аповесьць. Мн., 1936.
Радок 22: Радок 21:


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==
{{крыніцы}}
{{Крыніцы}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Беларускія пісьменьнікі (1917—1990)}}
* Беларускія пісьменнікі: 1917—1990 / Уклад. А. Гардзіцкі. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X
* Грамадчанка Т. Беларускія пісьменнікі і літаратурны працэс 20-30-х гг./Т.Грамадчанка — Мн, 1985.
* Грамадчанка Т. Беларускія пісьменнікі і літаратурны працэс 20-30-х гг./Т.Грамадчанка — Мн, 1985.
* Ліўшыц Уладзімір. Сын вёскі. Кароткі нарыс аб жыцці і дзейнасці пісьменніка Васіля Каваля / Уладзімір Ліўшыц. — Горкі: адзел культуры Горацкага райвыканкама, 1997. — 46 с ISBN 985-6120-34-9
* Ліўшыц Уладзімір. Сын вёскі. Кароткі нарыс аб жыцці і дзейнасці пісьменніка Васіля Каваля / Уладзімір Ліўшыц. — Горкі: адзел культуры Горацкага райвыканкама, 1997. — 46 с {{ISBN|985-6120-34-9}}
* Казека Я. Падарожжа ў маладосць /Я.Казека — Мн., 1984.
* Казека Я. Падарожжа ў маладосць / Я.Казека — Мн., 1984.
* {{Літаратура/Даведнік Маракова|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. — Т. 1. — Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Каваль, Васіль}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Каваль, Васіль}}

Вэрсія ад 14:55, 7 сакавіка 2019

Васіль Каваль
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 17 жніўня 1907(1907-08-17)
Памёр 29 кастрычніка 1937(1937-10-29)[1] (30 гадоў)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік, перакладнік
Мова расейская мова і беларуская мова

Васі́ль Кава́ль (сапр. Васіль Пятро́віч Кавалёў; 17 жніўня 1907, в. Сава, Горацкі раён, Магілёўская вобласьць — 29 кастрычніка 1937) — беларускі пісьменьнік.

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 1925 навучаўся на агульнаадукацыйных курсах пры Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі і восеньню паступіў у Магілеўскі пэдагагічны тэхнікум, тады ж быў прыняты ў літаб’яднаньне «Маладняк». Неўзабаве вярнуўся ў родную вёску. Пасьля навучаўся на літаратурна-лінгвістычным аддзяленьні пэдагагічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту (1926—1927, 1928-29), але кінуў вучобу і пайшоў на творчую працу. Пасьля другога расколу «Маладняка» ў 1928 абраны сябрам Цэнтральнага Бюро аб’яднаньня і ўведзены ў рэдакцыйную групу часопіса «Маладняк», дзе застаўся пасьля ўтварэньня БелАПП. У 1931 актыўны ўдзельнік Беларускага літаратурнага аб’яднаньня Чырвонай Арміі і Флёту. У 1932—34 служыў у войску, быў вайсковым журналістам газэты «Красноармейская правда» ў Смаленску. Сябра Саюзу пісьменьнікаў СССР з 1934. У 1936 рэпрэсаваны, асуджаны да найвышэйшай меры пакараньня. Расстраляны ў Менску. Рэабілітаваны ў 1957 годзе.

Творчасьць

У друку пачаў выступаць з 1925 году. Дэбютаваў вершамі і лірычнымі замалёўкамі. У раньніх апавяданьнях (зборнік «Як вясну гукалі», 1927) рамантычна-ўзьнёслая вобразнасьць, паэтычна-эмацыянальны арнамэнтальны стыль. Галоўныя тэмы твораў — адвечны побыт і праца беларускай вёскі (зборнікі «На загонах», 1928, «Крыніца», 1929). Пазбаўляючыся мэтафарычнасьці, фальклёрна-паэтычнай стылізацыі, ішоў да паглыбленага псыхалягізму, рэалістычнага адлюстраваньня рэчаіснасьці, канкрэтна-рэалістычнай лепкі характараў (апавяданьні «Шчасьце Сілівея Зязюлі», «Ноч на моры», аповесьць пра вайскоўцаў «Дзень палымнее», 1931—32). Для дзяцей напісаў аповесьці «Санька-сігналіст» (1934), «Сьледапыты» (1936).

На беларускую мову пераклаў паасобныя творы А. Чэхава, М. Горкага, Б. Лаўранёва, К. Станюковіча, І. Мікітэнкі, І. Лэ, М. Канапніцкай і інш.

Бібліяграфія

  • Як вясну гукалі:Апавяданьні. Мн.,1927.
  • На загонах: Апавяданьні. Мн.,1928.
  • Крыніца: Апавяданьні. Мн.,1929.
  • Выбр. тв. Мн., 1932.
  • Санька-сігналіст: Аповесьць. Мн., 1936.
  • Выбранае: Аповесьці і апавяданьні. Мн., 1959.
  • Следапыты: Санька-сігналіст. Мн., 1961.
  • Избранное: Рассказы и повести. Мн.,1975

Крыніцы

  1. ^ Коваль Василий Петрович // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.

Літаратура

  • Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік; Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. ISBN 5-340-00709-X.
  • Грамадчанка Т. Беларускія пісьменнікі і літаратурны працэс 20-30-х гг./Т.Грамадчанка — Мн, 1985.
  • Ліўшыц Уладзімір. Сын вёскі. Кароткі нарыс аб жыцці і дзейнасці пісьменніка Васіля Каваля / Уладзімір Ліўшыц. — Горкі: адзел культуры Горацкага райвыканкама, 1997. — 46 с ISBN 985-6120-34-9
  • Казека Я. Падарожжа ў маладосць / Я.Казека — Мн., 1984.
  • Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т. 1. — Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9.