Айгарс Калвітыс: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль
д шаблён, афармленьне
Радок 1: Радок 1:
{{Палітык}}
[[Файл:Kalvitis2.jpg|міні|Айґарс Калвітыс]]
'''Айґарс Калвітыс''' ({{мова-lv|Aigars Kalvītis}}; нарадзіўся 27 чэрвеня 1966 году, [[Рыга]]) — латвійскі палітык, прэм’ер-міністар [[Латвія|Латвіі]] ў 2004—2007 гг.

'''Айґарс Калвітыс''' ({{мова-lv|Aigars Kalvītis}}; нарадзіўся 27 чэрвеня 1966, [[Рыга]]) — латвійскі палітык, прэм’ер-міністар [[Латвія|Латвіі]] ў 2004—2007 гг.


== Жыцьцяпіс ==
== Жыцьцяпіс ==
Скончыў [[Латвійскі сельскагаспадарчы ўнівэрсытэт]] у 1992 па спэцыяльнасьці «эканоміка». З [[1992]] па [[1998]] гг. Калвітыс рабіў мэнэджэрам у розных сфэрах, зьвязаных зь сельскаю гаспадаркай.
Скончыў [[Латвійскі сельскагаспадарчы ўнівэрсытэт]] у 1992 па спэцыяльнасьці «эканоміка». З 1992 па 1998 год Калвітыс рабіў мэнэджарам у розных сфэрах, зьвязаных зь сельскаю гаспадаркай.

У [[1997]] г. стаўся адным з заснавальнікаў [[Народная Партыя Латвіі|Народнае Партыі Латвіі]] (''Tautas Partija'').

У [[1998]] г. упершыню абраны ў парлямэнт Латвіі.

У [[1999]]—[[2000]] гг. — міністар сельскае гаспадаркі.

У [[2000]]—[[2002]] гг. — міністар эканомікі.

У 2002 г. Калвітыс зноў абраны дэпутатам парлямэнту і ўзначаліў фракцыю Народнае Партыі.

[[28 кастрычніка]] [[2004]] г. латвійскі парлямэнт адправіў у адстаўку правацантрысцкі (складаўся зь сябраў «Хаўрусу Зялёных і Сялянаў», Народнае Партыі і Латвійскае Першае Партыі) ўрад на чале з Індулісам Эмсысам.

[[24 лістапада]] 2004 г. прэзыдэнтка Латвіі [[Вайра Віке-Фрэйбэрґа]] даручыла Айґарсу Калвітысу стварэньне новага кабінэту міністраў.

[[2 сьнежня]] 2004 г. парлямэнт зацьвердзіў урад Айґарса Калвітыса — адзінаццаты з моманту абвяшчэньня незалежнасьці Латвіі ў [[1991]] г. Кааліцыйны ўрад сфармавалі чатыры правыя сілы — [[Народная Партыя (Латвія)|Народная партыя]], «[[Jaunais Laiks|Новы час]]», [[Першая Партыя (Латвія)|Першая Партыя]] і [[Хаўрус Зялёных і Сялянаў]]. Гэтыя партыі кантралююць 70 з 100 галасоў у Сэйме.


У 1997 годзе стаўся адным з заснавальнікаў [[Народная партыя Латвіі|Народнае партыі Латвіі]] (''Tautas Partija''). У 1998 годзе ўпершыню абраны ў парлямэнт Латвіі. У 1999—2000 гадах — міністар сельскае гаспадаркі. У 2000—2002 гадах — міністар эканомікі. У 2002 годзе Калвітыс зноў абраны дэпутатам парлямэнту і ўзначаліў фракцыю Народнае партыі. 28 кастрычніка 2004 году латвійскі парлямэнт адправіў у адстаўку правацантрысцкі (складаўся зь сябраў «Хаўрусу зялёных і сялянаў», Народнае партыі і Латвійскае першае партыі) урад на чале з Індулісам Эмсысам. 24 лістапада 2004 году прэзыдэнтка Латвіі [[Вайра Віке-Фрэйбэрґа]] даручыла Айґарсу Калвітысу стварэньне новага кабінэту міністраў. 2 сьнежня 2004 году парлямэнт зацьвердзіў урад Айґарса Калвітыса — адзінаццаты з моманту абвяшчэньня незалежнасьці Латвіі ў 1991 годзе Кааліцыйны ўрад сфармавалі чатыры правыя сілы — [[Народная партыя (Латвія)|Народная партыя]], «[[Jaunais Laiks|Новы час]]», [[Першая партыя (Латвія)|Першая партыя]] і [[Хаўрус зялёных і сялянаў]]. Гэтыя партыі кантралююць 70 з 100 галасоў у Сэйме. У апазыцыі засталіся праварадыкалы з аб’яднаньня «[[Айчына і Свабода|Айчына і Свабода — Рух за нацыянальную незалежнасьць Латвіі]]» і тры партыі, што прадстаўляюць інтарэсы расейскамоўнага насельніцтва. У выніку ўрадавага крызісу Калвітыс сышоў з пасады прэм’ер-міністра 5 сьнежня 2007 году, канчаткова перадаўшы свае паўнамоцтвы [[Іварс Ґодманіс|Іварсу Ґодманісу]] 20 сьнежня.
У апазыцыі засталіся праварадыкалы з аб’яднаньня «[[Айчына і Свабода|Айчына і Свабода — Рух за Нацыянальную Незалежнасьць Латвіі]]» і тры партыі, што прадстаўляюць інтарэсы расейскамоўнага насельніцтва.


== Крыніцы ==
У выніку ўрадавага крызісу Калвітыс сышоў з пасады прэм’ер-міністра [[5 сьнежня]] 2007 г., канчаткова перадаўшы свае паўнамоцтвы [[Іварс Ґодманіс|Іварсу Ґодманісу]] [[20 сьнежня]].
{{Крыніцы}}


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons}}
* [http://www.tautaspartija.lv Народная Партыя Латвіі]
* [http://www.tautaspartija.lv Народная партыя Латвіі]


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Калвітыс, Айґарс}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Калвітыс, Айґарс}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Рызе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Рызе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1966 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 27 чэрвеня]]
[[Катэгорыя:Дэпутаты Саэймы]]
[[Катэгорыя:Дэпутаты Саэймы]]
[[Катэгорыя:Міністры Латвіі]]
[[Катэгорыя:Міністры Латвіі]]

Вэрсія ад 15:49, 26 лістапада 2018

Айгарс Калвітыс
2 сьнежня 2004 — 20 сьнежня 2007
Папярэднік Індуліс Эмсіс[d]
Наступнік Іварс Годманіс[d]
7 лістапада 2006 — 16 лістапада 2006
20 сьнежня 2007 — 2 красавіка 2009
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 27 чэрвеня 1966(1966-06-27)[1] (57 гадоў)
Партыя:
Адукацыя:
Узнагароды:
ордэн Крыжа зямлі Марыі 1 клясы

Айґарс Калвітыс (па-латыску: Aigars Kalvītis; нарадзіўся 27 чэрвеня 1966 году, Рыга) — латвійскі палітык, прэм’ер-міністар Латвіі ў 2004—2007 гг.

Жыцьцяпіс

Скончыў Латвійскі сельскагаспадарчы ўнівэрсытэт у 1992 па спэцыяльнасьці «эканоміка». З 1992 па 1998 год Калвітыс рабіў мэнэджарам у розных сфэрах, зьвязаных зь сельскаю гаспадаркай.

У 1997 годзе стаўся адным з заснавальнікаў Народнае партыі Латвіі (Tautas Partija). У 1998 годзе ўпершыню абраны ў парлямэнт Латвіі. У 1999—2000 гадах — міністар сельскае гаспадаркі. У 2000—2002 гадах — міністар эканомікі. У 2002 годзе Калвітыс зноў абраны дэпутатам парлямэнту і ўзначаліў фракцыю Народнае партыі. 28 кастрычніка 2004 году латвійскі парлямэнт адправіў у адстаўку правацантрысцкі (складаўся зь сябраў «Хаўрусу зялёных і сялянаў», Народнае партыі і Латвійскае першае партыі) урад на чале з Індулісам Эмсысам. 24 лістапада 2004 году прэзыдэнтка Латвіі Вайра Віке-Фрэйбэрґа даручыла Айґарсу Калвітысу стварэньне новага кабінэту міністраў. 2 сьнежня 2004 году парлямэнт зацьвердзіў урад Айґарса Калвітыса — адзінаццаты з моманту абвяшчэньня незалежнасьці Латвіі ў 1991 годзе Кааліцыйны ўрад сфармавалі чатыры правыя сілы — Народная партыя, «Новы час», Першая партыя і Хаўрус зялёных і сялянаў. Гэтыя партыі кантралююць 70 з 100 галасоў у Сэйме. У апазыцыі засталіся праварадыкалы з аб’яднаньня «Айчына і Свабода — Рух за нацыянальную незалежнасьць Латвіі» і тры партыі, што прадстаўляюць інтарэсы расейскамоўнага насельніцтва. У выніку ўрадавага крызісу Калвітыс сышоў з пасады прэм’ер-міністра 5 сьнежня 2007 году, канчаткова перадаўшы свае паўнамоцтвы Іварсу Ґодманісу 20 сьнежня.

Крыніцы

  1. ^ а б Aigars Kalvitis // Munzinger Personen (ням.)

Вонкавыя спасылкі

Айгарс Калвітыссховішча мультымэдыйных матэрыялаў