Аліф: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дададзеная Катэгорыя:Арабскі альфабэт з дапамогай HotCat
dyjakrytyki
Радок 1: Радок 1:
'''Аліф''' ({{мова-ar|ألف}}) — першая літара арабскага альфабэту. Выкарыстоўваецца для пазначэньня гартаннай змычкі (гл. [[гамза]]), а таксама доўгага гуку [a:]. Мае толькі адную форму ўва усіх пазыцыях, не злучаецца з наступнаю літарай (але можа злучацца з папярэдняй).
'''Аліф''' ({{мова-ar|ألف}}) — першая літара арабскага альфабэту. Выкарыстоўваецца для пазначэньня гартаннай змычкі (гл. [[гамза]]), а таксама доўгага гуку [a:]. Мае толькі адную форму ўва усіх пазыцыях, не злучаецца з наступнаю літарай (але можа злучацца з папярэдняй). У [[Абджадыя|абджадыі]] мае лічбовае значэньне 1.
{{Формы арабскіх літараў|літара=аліф|асобна=ا|||}}
{{Формы арабскіх літараў|літара=аліф|асобна=ا|канец=ا|сярэдзіна=ا|пачатак=ا}}
== Дыякрытычныя знакі ==
== Дыякрытычныя знакі ==
{{Ar2|ا}} — зазвычай пазначае доўгае [a:]
{{Ar2|ا}} — зазвычай пазначае доўгае [a:], напр. у слове "вада" ({{Мова-ar|ماء}}, [mɑ:ʾ]). Таксама выкарыстоўваецца як пратэтычны зычны, калі пазычанае слова пачынаецца з галоснага гуку.

{{Ar2|أ}} — аліф з [[Гамза|гамзай]] зьверху, можа пазначаць кароткі гук [a] ці [u], напр. у назьве літары аліф

{{Ar2|إ}} — аліф з [[Гамза|гамзай]] унізе, пазначае кароткі гук [i]

{{Ar2|ٱ}} — аліф з [[Ўасьля|ўасьляй]], выкарыстоўваецца пераважна ў тэксьце Кур’ану, для пазначэньня нефанэматычнага цьвёрдага прыступу.

{{Ar2|ﺁ}} — аліф з [[Мадда|маддай]]. Замяняе камбінацыю двух аліфаў. Такая камбінацыя можа ўзьнікнуць, калі гартанная змычка, што пазначаецца [[Гамза|гамзай]], зьяўляецца пасьля доўгага [a:], таксама пазначанага аліфам. Гэтак пазначаецца [a:] пасьля гартаннае змычкі ў назьве Кур’ану, {{Мова-ar|القُرْآن}}.

{{Ar2|ى}}— аліф максура, "зламаны аліф". Пазначае доўгі гук напрыканцы некаторых словаў, напр. імя Мустафа, {{Мова-ar|مصطفى}}

{{Ar2|ٰ}} — аліф ханджар, даволі рэдка выкарыстоўваецца па-за тэкстам Кур’ану, дзе таксама пазначае доўгае [a:], напрыклад у слове "Алаг", {{Мова-ar|ﷲ}}


[[Катэгорыя:Арабскі альфабэт]]
[[Катэгорыя:Арабскі альфабэт]]

Вэрсія ад 05:41, 10 лістапада 2018

Аліф (па-арабску: ألف‎) — першая літара арабскага альфабэту. Выкарыстоўваецца для пазначэньня гартаннай змычкі (гл. гамза), а таксама доўгага гуку [a:]. Мае толькі адную форму ўва усіх пазыцыях, не злучаецца з наступнаю літарай (але можа злучацца з папярэдняй). У абджадыі мае лічбовае значэньне 1.

Формы літары аліф (араб. ا‎)
ا
ا
ا
ا
напрыканцы у сярэдзіне на пачатку асобна

Дыякрытычныя знакі

ا — зазвычай пазначае доўгае [a:], напр. у слове "вада" (па-арабску: ماء‎, [mɑ:ʾ]). Таксама выкарыстоўваецца як пратэтычны зычны, калі пазычанае слова пачынаецца з галоснага гуку.

أ — аліф з гамзай зьверху, можа пазначаць кароткі гук [a] ці [u], напр. у назьве літары аліф

إ — аліф з гамзай унізе, пазначае кароткі гук [i]

ٱ — аліф з ўасьляй, выкарыстоўваецца пераважна ў тэксьце Кур’ану, для пазначэньня нефанэматычнага цьвёрдага прыступу.

— аліф з маддай. Замяняе камбінацыю двух аліфаў. Такая камбінацыя можа ўзьнікнуць, калі гартанная змычка, што пазначаецца гамзай, зьяўляецца пасьля доўгага [a:], таксама пазначанага аліфам. Гэтак пазначаецца [a:] пасьля гартаннае змычкі ў назьве Кур’ану, па-арабску: القُرْآن‎.

ى— аліф максура, "зламаны аліф". Пазначае доўгі гук напрыканцы некаторых словаў, напр. імя Мустафа, па-арабску: مصطفى

ٰ — аліф ханджар, даволі рэдка выкарыстоўваецца па-за тэкстам Кур’ану, дзе таксама пазначае доўгае [a:], напрыклад у слове "Алаг", па-арабску: