Андрэй Бембель: розьніца паміж вэрсіямі

Андрэй Бембель
	Андрэй Бембель
Дата нараджэньня	30 кастрычніка 1905
Месца нараджэньня	Вяліж, Віцебская губэрня
Дата сьмерці	13 кастрычніка 1986
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі;
Адукацыя	Ленінградзкі мастацкі інстытут
Месца вучобы	Вяліская мужчынская гімназія[d]; Вяліская мастацкая школа[d]; Віцебская народная мастацкая вучэльня[d] (1927); Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя Рэпіна[d] (1931);
Занятак	мастак
Месца працы	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут; Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава;
Жанры	скульптура
Плынь	скульптура
Узнагароды	Срэбны медаль імя М. Грэкава (1972)
	Андрэй Бембель у Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 21:34, 19 кастрычніка 2018

Андрэ́й Ану́фрыевіч Бе́мбель (17 кастрычніка [ст. ст. 30] 1905, Вяліж — 13 кастрычніка 1986) — беларускі скульптар, пэдагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1939), Народны мастак БССР (1955), прафэсар (1955).

Біяграфія

Нарадзіўся ў г. Вяліжы (цяпер у складзе Смаленскай вобласьці Расеі), дзе атрымаў пачатковую адукацыю ў мужчынскай гімназіі. У 1919—1922 гадох навучаўся ў Вяліскай мастацкай школе. У 1924—1927 гг. навучаўся ў Віцебскай мастацкай вучэльні у М. А. Керзіна^[1]. У 1931 годзе скончыў Ленінградзкую акадэмію мастацтваў (Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны акадэмічны інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна). Вучыўся ў М. Мізнера, У.Лішава, В.Сіманава, Р. Р. Баха. Удзельнік выстаў ад 1932 году. Аўтар барэльефаў «Барыкады 1848 г. у Парыжы», «Сялянскае паўстаньне ў акупаванай панскай Польшчай Заходняй Беларусі», «Першы пяцігадовы плян Беларускай ССР у дзеяньні» для Дому ураду ў Менску (1932—1934, сумесна з У.Рытарам). У 1939 годзе выканаў гіпсавы барэльеф «Беларусь — фарпост СССР» і мурмуравы барэльеф «Узьяднаньне з Заходняй Беларусьсю» для павільёну БССР на Усесаюзнай сельска-гаспадарчай выставы ў Маскве. Пасьля вайны выканаў барэльефы «Няхай ніколі не будзе ўзняты меч» (гіпс тон, 1961) і «У. І. Ленін» (гіпс тон, 1962) для залы дому ўраду БССР. Адзін з аўтараў мэмарыяльнага комплексу Берасьцейскай крэпасьці. Працы Бембеля выстаўляліся ў Румыніі (1959). Выстава ягоных твораў прайшла ў Менску (1955). Выкладаў у Менскай мастацкай вучэльні (1948—1950), Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце (ад 1953, прафэсар — ад 1962). У 1952 годзе ўступіў у КПСС.

Творы

Гарэльеф «9 траўня 1945 г.» (бронза, 1954) для абеліска-манумэнта (усталяваны ў Менску)^[2]
Фігура «Дзьмітрыю Мендзялееву» (бронза, 1954) для МДУ.

Помнікі

Уладзімеру Леніну у Полацку (гіпс, 1936, не захаваўся)
героям Ваўгаграда (праект, гіпс, 1944)
Герою Савецкага Саюза партызану Дзьмітрыю Цімафеевічу Гуляеву у Старобіне (цэмент, 1960)

Партрэты

Героя Савецкага саюза Мікалая Гастэлы (бронза, 1943, Нацыянальны мастацкі музэй Рэспублікі Беларусь; паўтор 1951 — у Румынскай нацыянальнай галерэі, Бухарэст).
Аляксандра Матросава (гіпс, 1949, Нацыянальны мастацкі музэй Рэспублікі Беларусь).
Народнага Артыста СССР Паўла Маўчанава (гіпс, 1954, тамсама).
Заслужанага настаўніка БССР І. Пісарчына (гіпс, 1961).

Кампазыцыя

«За Савецкую Радзіму» (гіпс, 1946, Нацыянальны мастацкі музэй Рэспублікі Беларусь)

Сям’я

Ягоны сын — Алег Бембель — вядомы савецкі антыкамуністычны дысыдэнт і пісьменьнік.

Літаратура

Крепак, Борис Алексеевич. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1988. — 114 с — На рус.,англ.,франц.,ням.і ісп.мовах
Петэрсон, Эльмарт Адэльбертавіч. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1980. — 48 с : іл.
Орлова, Марина Александровна. Андрей Онуфриевич Бембель [Изоматериал]. — Москва : Сов. художник, 1958. — 66 с.

Крыніцы

^ Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.
^ Художники народов СССР. Библиографический словарь. Т.1. ААВИК — Бойко. М.: «Искусство», 1970. — с.361.

Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.

[2] Художники народов СССР. Библиографический словарь. Т.1. ААВИК — Бойко. М.: «Искусство», 1970. — с.361.

[1]

[2]

@@ Радок 6: / Радок 6: @@
 | Імя пры нараджэньні =
 | Дата нараджэньня    = {{Нарадзіўся|30|10|1905}}
-| Месца нараджэньня = [[Вяліж]], [[Віцебская губэрня]]
+| Месца нараджэньня   = [[Вяліж]], [[Віцебская губэрня]]
-| Дата сьмерці = {{Памёр|13|10|1986}}
+| Дата сьмерці        = {{Памёр|13|10|1986}}
-| Месца сьмерці =
+| Месца сьмерці       =
-| Нацыянальнасьць =
+| Нацыянальнасьць     =
-| Грамадзянства = [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]]
+| Грамадзянства       = [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]]
-| Заняткі = мастак
+| Заняткі             = мастак
-| Вучоба = Ленінградзкі мастацкі інстытут
+| Вучоба              = Ленінградзкі мастацкі інстытут
-| Плынь = скульптура
+| Плынь               = скульптура
-| Працы =
+| Працы               =
-| Узнагароды = Срэбны медаль імя М. Грэкава (1972)
+| Узнагароды          = Срэбны медаль імя М. Грэкава (1972)
 }}
-'''Андрэ́й Ану́фрыевіч Бе́мбель''' (17(30) кастрычніка 1905, Вяліж — 13 кастрычніка 1986), беларускі скульптар, пэдагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1939), Народны мастак БССР (1955), прафэсар (1955).
+'''Андрэ́й Ану́фрыевіч Бе́мбель''' ({{Дата ў старым стылі|17 кастрычніка|1905|30}}, Вяліж — 13 кастрычніка 1986) — беларускі скульптар, пэдагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1939), Народны мастак БССР (1955), прафэсар (1955).
 == Біяграфія ==
-Нарадзіўся ў г. Вяліжы (зараз у складзе Смаленскай вобласьці Расеі), дзе атрымаў пачатковую адукацыю ў мужчынскай гімназіі. У 1919—1922 гадох вучыўся ў Вяліжскай мастацкай школе. У 1924—1927 гг. вучыўся ў Віцебскай мастацкай вучэльні у [[Міхаіл Керзін|М. А. Керзіна]]<ref>Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.
+Нарадзіўся ў г. Вяліжы (цяпер у складзе Смаленскай вобласьці Расеі), дзе атрымаў пачатковую адукацыю ў мужчынскай гімназіі. У 1919—1922 гадох навучаўся ў Вяліскай мастацкай школе. У 1924—1927 гг. навучаўся ў Віцебскай мастацкай вучэльні у [[Міхаіл Керзін|М. А. Керзіна]]<ref>Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.</ref>. У 1931 годзе скончыў Ленінградзкую акадэмію мастацтваў (Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны акадэмічны інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна). Вучыўся ў М. Мізнера, У.Лішава, В.Сіманава, Р. Р. Баха. Удзельнік выстаў ад 1932 году. Аўтар барэльефаў «Барыкады 1848 г. у Парыжы», «Сялянскае паўстаньне ў акупаванай панскай Польшчай Заходняй Беларусі», «Першы пяцігадовы плян Беларускай ССР у дзеяньні» для [[Дом ураду (Менск)|Дому ураду]] ў Менску (1932—1934, сумесна з У.Рытарам). У 1939 годзе выканаў гіпсавы барэльеф «Беларусь — фарпост СССР» і мурмуравы барэльеф «Узьяднаньне з Заходняй Беларусьсю» для павільёну БССР на Усесаюзнай сельска-гаспадарчай выставы ў Маскве. Пасьля вайны выканаў барэльефы «Няхай ніколі не будзе ўзняты меч» (гіпс тон, 1961) і «У. І. Ленін» (гіпс тон, 1962) для залы дому ўраду БССР.
-</ref>. У 1931 годзе скончыў Ленінградзкую акадэмію мастацтваў (Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны акадэмічны інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна). Вучыўся ў М. Мізнера, У.Лішава, В.Сіманава, Р. Р. Баха. Удзельнік выстаў ад 1932 году. Аўтар барэльефаў «Барыкады 1848 г. у Парыжы», «Сялянскае паўстаньне ў акупаванай панскай Польшчай Заходняй Беларусі», «Першы пяцігадовы плян Беларускай ССР у дзеяньні» для [[Дом ураду (Менск)|Дому ураду]] ў Менску (1932—1934, сумесна з У.Рытарам). У 1939 годзе выканаў гіпсавы барэльеф «Беларусь — фарпост СССР» і мурмуравы барэльеф «Узьяднаньне з Заходняй Беларусьсю» для павільёну БССР на Усесаюзнай сельска-гаспадарчай выставы ў Маскве. Пасьля вайны выканаў барэльефы «Няхай ніколі не будзе ўзняты меч» (гіпс тон, 1961) і «У. І. Ленін» (гіпс тон, 1962) для залы дому ўраду БССР.
 Адзін з аўтараў мэмарыяльнага комплексу Берасьцейскай крэпасьці.
 Працы Бембеля выстаўляліся ў Румыніі (1959). Выстава ягоных твораў прайшла ў Менску (1955). Выкладаў у Менскай мастацкай вучэльні (1948—1950), Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце (ад 1953, прафэсар — ад 1962). У 1952 годзе ўступіў у КПСС.
@@ Радок 43: / Радок 42: @@
 * «За Савецкую Радзіму» (гіпс, 1946, Нацыянальны мастацкі музэй Рэспублікі Беларусь)
-== Сям'я ==
+== Сям’я ==
-Ягоны сын — [[Алег Бембель]] — вядомы савецкі [[антыкамунізм|антыкамуністычны]] [[дысыдэнт]] і пісьменьнік.
+Ягоны сын — [[Алег Бембель]] — вядомы савецкі [[антыкамунізм|антыкамуністычны]] [[дысыдэнт]] і пісьменьнік.
 == Літаратура ==
-* Крепак, Борис Алексеевич. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1988. — 114 с. — На рус.,англ.,франц.,ням.і ісп.мовах
+* Крепак, Борис Алексеевич. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1988. — 114 с — На рус.,англ.,франц.,ням.і ісп.мовах
-* Петэрсон, Эльмарт Адэльбертавіч. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1980. — 48 с. : іл.
+* Петэрсон, Эльмарт Адэльбертавіч. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1980. — 48 с : іл.
-* Орлова, Марина Александровна. Андрей Онуфриевич Бембель [Изоматериал]. — Москва : Сов. художник, 1958. — 66 с.
+* Орлова, Марина Александровна. Андрей Онуфриевич Бембель [Изоматериал]. — Москва : Сов. художник, 1958. — 66 с.
 == Крыніцы ==