Навадворскі Ўсьпенскі манастыр: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак) крыніца — be:Навадворскі Успенскі манастыр |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д артаграфія, пунктуацыя |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Навадворскі Ўсьпенскі манастыр''' — мужчынскі манастыр, які існаваў у |
'''Навадворскі Ўсьпенскі манастыр''' — мужчынскі манастыр, які існаваў у 1648 — 1817 гг. у в. [[Новы Двор (Пінскі раён)|Новы Двор]] (цяпер у [[Пінскі раён|Пінскім раёне]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]]). |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Заснавальнік [[Рыгор Мартынавіч Валадковіч]], які адпісаў яму 2 часткі свайго маёнтку Новы Двор і падначаліў [[Грозаўскі манастыр|Грозаўскаму манастыру]]. У сярэдзіне XVIII стагодзьдзя |
Заснавальнік [[Рыгор Мартынавіч Валадковіч]], які адпісаў яму 2 часткі свайго маёнтку Новы Двор і падначаліў [[Грозаўскі манастыр|Грозаўскаму манастыру]]. У сярэдзіне XVIII стагодзьдзя — [[Уніяцтва|ўніяцкі]]. У 1743 годзе вернуты праваслаўным і прыпісаны да [[Пінскі Богаяўленскі манастыр|Пінскага Богаяўленскага манастыра]]. |
||
Будынкі былі драўляныя і не зьберагліся. У манастыры знаходзіўся цудатворны абраз Маці Божай, намаляваны, паводле легенды, у XIII стагодзьдзі [[мітрапаліт кіеўскі|кіеўскім мітрапалітам]] [[Пётар (мітрапаліт Кіеўскі)|Пятром]]. У XIX |
Будынкі былі драўляныя і не зьберагліся. У манастыры знаходзіўся цудатворны абраз Маці Божай, намаляваны, паводле легенды, у XIII стагодзьдзі [[мітрапаліт кіеўскі|кіеўскім мітрапалітам]] [[Пётар (мітрапаліт Кіеўскі)|Пятром]]. У XIX стагодзьдзі абраз перавезены ў [[Суражыцкі манастыр]] [[Чарнігаўская эпархія|Чарнігаўскай эпархіі]]. |
||
[[Катэгорыя:Сакральныя збудаваньні Пінскага раёну]] |
[[Катэгорыя:Сакральныя збудаваньні Пінскага раёну]] |
Цяперашняя вэрсія на 13:34, 19 верасьня 2018
Навадворскі Ўсьпенскі манастыр — мужчынскі манастыр, які існаваў у 1648 — 1817 гг. у в. Новы Двор (цяпер у Пінскім раёне Берасьцейскай вобласьці).
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Заснавальнік Рыгор Мартынавіч Валадковіч, які адпісаў яму 2 часткі свайго маёнтку Новы Двор і падначаліў Грозаўскаму манастыру. У сярэдзіне XVIII стагодзьдзя — ўніяцкі. У 1743 годзе вернуты праваслаўным і прыпісаны да Пінскага Богаяўленскага манастыра.
Будынкі былі драўляныя і не зьберагліся. У манастыры знаходзіўся цудатворны абраз Маці Божай, намаляваны, паводле легенды, у XIII стагодзьдзі кіеўскім мітрапалітам Пятром. У XIX стагодзьдзі абраз перавезены ў Суражыцкі манастыр Чарнігаўскай эпархіі.