Дзьмітры Даўгяла: розьніца паміж вэрсіямі
катэгорыя, дапаўненьне |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д ВП:СТРАЗ |
||
Радок 8: | Радок 8: | ||
|Месца сьмерці = [[сяло]] [[Пахта-Арал]], [[Чымкенцкая вобласьць]], [[Казахстан]] |
|Месца сьмерці = [[сяло]] [[Пахта-Арал]], [[Чымкенцкая вобласьць]], [[Казахстан]] |
||
|Навуковая сфэра = [[Гісторыя]] |
|Навуковая сфэра = [[Гісторыя]] |
||
|Месца працы = [[Цэнтральная навуковая бібліятэка імя Якуба Коласа|Бібліятэка]] [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Беларускай акадэміі навук]] ( |
|Месца працы = [[Цэнтральная навуковая бібліятэка імя Якуба Коласа|Бібліятэка]] [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Беларускай акадэміі навук]] (1929-1937) |
||
|Альма-матэр = [[Пецярбурская духоўная акадэмія]] ( |
|Альма-матэр = [[Пецярбурская духоўная акадэмія]] (1894) |
||
}} |
}} |
||
'''Дзьмітры Іванавіч Даўгяла''' ({{Дата ў старым стылі| |
'''Дзьмітры Іванавіч Даўгяла''' ({{Дата ў старым стылі|1 лістапада|1868|20 кастрычніка}} , вёска [[Казьяны]] [[Гарадоцкі павет|Гарадоцкага павету]] [[Віцебская губэрня|Віцебскай губэрні]], цяпер [[Шумілінскі раён]] [[Віцебская вобласьць|Віцебскай вобласьці]] — красавік 1942, [[Казахстан]]; Крыптанімы: ''Д. Д.'', ''Дм. Д.'') — беларускі археограф і гісторык. |
||
== Жыцьцяпіс == |
== Жыцьцяпіс == |
||
У |
У 1894 скончыў Пецярбурскую духоўную акадэмію. Працаваў у [[Віцебск]]ім і [[Вільня|Віленскім]] цэнтральных архівах старажытных актаў. У 1906 рэдагаваў газэту «[[Белая русь (1906)|Белая Русь]]». Чалец, а з 1913 старшыня [[Віленская археаграфічная камісія|Віленскай археаграфічнай камісіі]], рэдактар «Записок Северо-Западного отдела Русского географического общества». У 1915 пераехаў у [[Магілёў]], дзе працаваў у архіве. У сьнежні 1917 году ўдзельнічаў у [[Першы Ўсебеларускі кангрэс|Першым Ўсебеларускім кангрэсе]]. З 1921 загадчык Магілёўскага губэрнскага архіву. 3 1925 супрацоўнічаў у [[Інбелкульт|Інбелкульце]]. У 1929 узначальваў [[Цэнтральная навуковая бібліятэка імя Якуба Коласа|бібліятэку]] [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Акадэміі навук Беларусі]], а з 1937 навуковы супрацоўнік акадэмічнага Інстытуту гісторыі [[АН Беларусі]]. |
||
10 сьнежня 1937 арыштаваны і згодна з пастановай пазасудовых органаў 11 верасьня 1939 высланы ў [[Казахстан]] тэрмінам на 5 [[год|рокаў]]. Паводле неўдакладненых зьвестак памёр там у красавіку 1942. Рэабілітаваны пасьмяротна 9 чэрвеня 1964. |
|||
== Творчасьць == |
== Творчасьць == |
||
Аўтар працаў па гісторыі беларускіх [[места]]ў. Складальнік і рэдактар «Гістарычна-юрыдычных матэрыялаў...» (т. 27 — 32, |
Аўтар працаў па гісторыі беларускіх [[места]]ў. Складальнік і рэдактар «Гістарычна-юрыдычных матэрыялаў...» (т. 27 — 32, 1899—1906), браў удзел у выданьні Актаў Віленскай археаграфічнай камісіі (т. 32-37, 1907—1912), рэдактар і складальнік «Беларускага архіву» (т. 1 — 3, 1927—1930) падрыхтаваў «Матэрыялы да гісторыі мануфактуры Беларусі ў часы распаду фэадалізму» (т. 1 — 2, 1934—1935), адзін са складальнікаў «Гісторыі Беларусі ў дакумэнтах і матэрыялах» (т.1, 1936). Першы дасьледаваў гісторыю і гістарычную тапаграфію полацкіх, [[Барысаўскі замак|Барысаўскага]], [[Сьвіслацкі замак|Сьвіслацкага]] і [[Аршанскі замак|Аршанскага]] замкаў. Аўтар працаў па гісторыі [[места]]ў і [[мястэчка|мястэчак]] Беларусі. Сярод якіх магчыма адзначыць: |
||
* Радошковичи, заштатный город Виленской |
* Радошковичи, заштатный город Виленской губэрнии. Вильна, 1907; |
||
* З гісторыі беларускага пісьменства XVII ст. Мн., 1927; |
* З гісторыі беларускага пісьменства XVII ст. Мн., 1927; |
||
* Літоўская Мэтрыка і яе каштоўнасьць для вывучэньня мінуўшчыны Беларусі. Рыга, 1933; |
* Літоўская Мэтрыка і яе каштоўнасьць для вывучэньня мінуўшчыны Беларусі. Рыга, 1933; |
||
* Дакументы да гісторыі музэю Г.Х. Татура ў Менску. //Запіскі адзелу гуманітарных навук.Працы клясы гісторыі. |
* Дакументы да гісторыі музэю Г.Х. Татура ў Менску. //Запіскі адзелу гуманітарных навук.Працы клясы гісторыі. — Менск, 1929. — Кн.8. — с.549-560. |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}} |
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}} |
||
== Вонкавыя спасылкі == |
|||
{{Commonscat|Dzmitryj Daŭhiala}} |
{{Commonscat|Dzmitryj Daŭhiala}} |
||
Вэрсія ад 23:31, 21 красавіка 2018
Дзьмітры Даўгяла | |
Дзьмітры Іванавіч Даўгяла | |
Дата нараджэньня | 20 кастрычніка (1 лістапада) 1868 |
---|---|
Месца нараджэньня | вёска Казьяны, Гарадоцкі павет, Віцебская губэрня |
Дата сьмерці | красавік 1942 (73 гады) |
Месца сьмерці | сяло Пахта-Арал, Чымкенцкая вобласьць, Казахстан |
Месца вучобы | Пецярбурская духоўная акадэмія (1894) |
Занятак | архівіст, гісторык |
Навуковая сфэра | Гісторыя |
Месца працы | Бібліятэка Беларускай акадэміі навук (1929-1937) |
Навуковая ступень | кандыдат багаслоўя[d] |
Дзьмітры Іванавіч Даўгяла (1 лістапада [ст. ст. 20 кастрычніка] 1868 , вёска Казьяны Гарадоцкага павету Віцебскай губэрні, цяпер Шумілінскі раён Віцебскай вобласьці — красавік 1942, Казахстан; Крыптанімы: Д. Д., Дм. Д.) — беларускі археограф і гісторык.
Жыцьцяпіс
У 1894 скончыў Пецярбурскую духоўную акадэмію. Працаваў у Віцебскім і Віленскім цэнтральных архівах старажытных актаў. У 1906 рэдагаваў газэту «Белая Русь». Чалец, а з 1913 старшыня Віленскай археаграфічнай камісіі, рэдактар «Записок Северо-Западного отдела Русского географического общества». У 1915 пераехаў у Магілёў, дзе працаваў у архіве. У сьнежні 1917 году ўдзельнічаў у Першым Ўсебеларускім кангрэсе. З 1921 загадчык Магілёўскага губэрнскага архіву. 3 1925 супрацоўнічаў у Інбелкульце. У 1929 узначальваў бібліятэку Акадэміі навук Беларусі, а з 1937 навуковы супрацоўнік акадэмічнага Інстытуту гісторыі АН Беларусі.
10 сьнежня 1937 арыштаваны і згодна з пастановай пазасудовых органаў 11 верасьня 1939 высланы ў Казахстан тэрмінам на 5 рокаў. Паводле неўдакладненых зьвестак памёр там у красавіку 1942. Рэабілітаваны пасьмяротна 9 чэрвеня 1964.
Творчасьць
Аўтар працаў па гісторыі беларускіх местаў. Складальнік і рэдактар «Гістарычна-юрыдычных матэрыялаў...» (т. 27 — 32, 1899—1906), браў удзел у выданьні Актаў Віленскай археаграфічнай камісіі (т. 32-37, 1907—1912), рэдактар і складальнік «Беларускага архіву» (т. 1 — 3, 1927—1930) падрыхтаваў «Матэрыялы да гісторыі мануфактуры Беларусі ў часы распаду фэадалізму» (т. 1 — 2, 1934—1935), адзін са складальнікаў «Гісторыі Беларусі ў дакумэнтах і матэрыялах» (т.1, 1936). Першы дасьледаваў гісторыю і гістарычную тапаграфію полацкіх, Барысаўскага, Сьвіслацкага і Аршанскага замкаў. Аўтар працаў па гісторыі местаў і мястэчак Беларусі. Сярод якіх магчыма адзначыць:
- Радошковичи, заштатный город Виленской губэрнии. Вильна, 1907;
- З гісторыі беларускага пісьменства XVII ст. Мн., 1927;
- Літоўская Мэтрыка і яе каштоўнасьць для вывучэньня мінуўшчыны Беларусі. Рыга, 1933;
- Дакументы да гісторыі музэю Г.Х. Татура ў Менску. //Запіскі адзелу гуманітарных навук.Працы клясы гісторыі. — Менск, 1929. — Кн.8. — с.549-560.
Літаратура
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
Вонкавыя спасылкі
Дзьмітры Даўгяла — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў