Дзьмітры Даўгяла: розьніца паміж вэрсіямі
Няма апісаньня зьменаў |
катэгорыя, дапаўненьне |
||
| Радок 14: | Радок 14: | ||
== Жыцьцяпіс == |
== Жыцьцяпіс == |
||
У [[1894]] скончыў Пецярбурскую духоўную акадэмію. Працаваў у [[Віцебск]]ім і [[Вільня|Віленскім]] цэнтральных архівах старажытных актаў. У 1906 рэдагаваў газэту «[[Белая русь (1906)|Белая Русь]]». Чалец, а з [[1913]] старшыня [[Віленская археаграфічная камісія|Віленскай археаграфічнай камісіі]], рэдактар «Записок Северо-Западного отдела Русского географического общества». У [[1915]] пераехаў у [[Магілёў]], дзе працаваў у архіве. |
У [[1894]] скончыў Пецярбурскую духоўную акадэмію. Працаваў у [[Віцебск]]ім і [[Вільня|Віленскім]] цэнтральных архівах старажытных актаў. У 1906 рэдагаваў газэту «[[Белая русь (1906)|Белая Русь]]». Чалец, а з [[1913]] старшыня [[Віленская археаграфічная камісія|Віленскай археаграфічнай камісіі]], рэдактар «Записок Северо-Западного отдела Русского географического общества». У [[1915]] пераехаў у [[Магілёў]], дзе працаваў у архіве. У сьнежні 1917 году ўдзельнічаў у [[Першы Ўсебеларускі кангрэс|Першым Ўсебеларускім кангрэсе]]. З 1921 загадчык Магілёўскага губэрнскага архіву. 3 [[1925]] супрацоўнічаў у [[Інбелкульт|Інбелкульце]]. У [[1929]] узначальваў [[Цэнтральная навуковая бібліятэка імя Якуба Коласа|бібліятэку]] [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|Акадэміі навук Беларусі]], а з [[1937]] навуковы супрацоўнік акадэмічнага Інстытуту гісторыі [[АН Беларусі]]. |
||
[[10 сьнежня]] [[1937]] арыштаваны і згодна з пастановай пазасудовых органаў [[11 верасьня]] [[1939]] высланы ў [[Казахстан]] тэрмінам на 5 [[год|рокаў]]. Паводле неўдакладненых зьвестак памёр там у красавіку [[1942]]. Рэабілітаваны пасьмяротна [[9 чэрвеня]] [[1964]]. |
[[10 сьнежня]] [[1937]] арыштаваны і згодна з пастановай пазасудовых органаў [[11 верасьня]] [[1939]] высланы ў [[Казахстан]] тэрмінам на 5 [[год|рокаў]]. Паводле неўдакладненых зьвестак памёр там у красавіку [[1942]]. Рэабілітаваны пасьмяротна [[9 чэрвеня]] [[1964]]. |
||
| Радок 32: | Радок 32: | ||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Даўгяла, Дзьмітры}} |
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Даўгяла, Дзьмітры}} |
||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Шумілінскім раёне]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Шумілінскім раёне]] |
||
[[Катэгорыя:Удзельнікі Першага ўсебеларускага кангрэсу]] |
|||
[[Катэгорыя:Беларускія гісторыкі]] |
[[Катэгорыя:Беларускія гісторыкі]] |
||
[[Катэгорыя:Беларускія археографы]] |
[[Катэгорыя:Беларускія археографы]] |
||
Вэрсія ад 20:43, 19 сакавіка 2018
Дзьмітры Даўгяла | |
| Дзьмітры Іванавіч Даўгяла | |
 | |
| Дата нараджэньня | 20 кастрычніка (1 лістапада) 1868 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | вёска Казьяны, Гарадоцкі павет, Віцебская губэрня |
| Дата сьмерці | красавік 1942 (73 гады) |
| Месца сьмерці | сяло Пахта-Арал, Чымкенцкая вобласьць, Казахстан |
| Месца вучобы | Пецярбурская духоўная акадэмія (1894) |
| Занятак | архівіст, гісторык |
| Навуковая сфэра | Гісторыя |
| Месца працы | Бібліятэка Беларускай акадэміі навук (1929-1937) |
| Навуковая ступень | кандыдат багаслоўя[d] |
Дзьмітры Іванавіч Даўгяла (1 лістапада [ст. ст. 20 кастрычніка] 1868 , вёска Казьяны Гарадоцкага павету Віцебскай губэрні, цяпер Шумілінскі раён Віцебскай вобласьці — красавік 1942, Казахстан; Крыптанімы: Д. Д., Дм. Д.) — беларускі археограф і гісторык.
Жыцьцяпіс
У 1894 скончыў Пецярбурскую духоўную акадэмію. Працаваў у Віцебскім і Віленскім цэнтральных архівах старажытных актаў. У 1906 рэдагаваў газэту «Белая Русь». Чалец, а з 1913 старшыня Віленскай археаграфічнай камісіі, рэдактар «Записок Северо-Западного отдела Русского географического общества». У 1915 пераехаў у Магілёў, дзе працаваў у архіве. У сьнежні 1917 году ўдзельнічаў у Першым Ўсебеларускім кангрэсе. З 1921 загадчык Магілёўскага губэрнскага архіву. 3 1925 супрацоўнічаў у Інбелкульце. У 1929 узначальваў бібліятэку Акадэміі навук Беларусі, а з 1937 навуковы супрацоўнік акадэмічнага Інстытуту гісторыі АН Беларусі.
10 сьнежня 1937 арыштаваны і згодна з пастановай пазасудовых органаў 11 верасьня 1939 высланы ў Казахстан тэрмінам на 5 рокаў. Паводле неўдакладненых зьвестак памёр там у красавіку 1942. Рэабілітаваны пасьмяротна 9 чэрвеня 1964.
Творчасьць
Аўтар працаў па гісторыі беларускіх местаў. Складальнік і рэдактар «Гістарычна-юрыдычных матэрыялаў...» (т. 27 — 32, 1899—1906), браў удзел у выданьні Актаў Віленскай археаграфічнай камісіі (т. 32-37, 1907—1912), рэдактар і складальнік «Беларускага архіву» (т. 1 — 3, 1927—1930) падрыхтаваў «Матэрыялы да гісторыі мануфактуры Беларусі ў часы распаду фэадалізму» (т. 1 — 2, 1934—1935), адзін са складальнікаў «Гісторыі Беларусі ў дакумэнтах і матэрыялах» (т.1, 1936). Першы дасьледаваў гісторыю і гістарычную тапаграфію полацкіх, Барысаўскага, Сьвіслацкага і Аршанскага замкаў. Аўтар працаў па гісторыі местаў і мястэчак Беларусі. Сярод якіх магчыма адзначыць:
- Радошковичи, заштатный город Виленской губернии. Вильна, 1907;
- З гісторыі беларускага пісьменства XVII ст. Мн., 1927;
- Літоўская Мэтрыка і яе каштоўнасьць для вывучэньня мінуўшчыны Беларусі. Рыга, 1933;
- Дакументы да гісторыі музэю Г.Х. Татура ў Менску. //Запіскі адзелу гуманітарных навук.Працы клясы гісторыі. - Менск, 1929. - Кн.8. - с.549-560.
Літаратура
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
Дзьмітры Даўгяла — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў