Іван Макрэеў: розьніца паміж вэрсіямі

	Іван Макрэеў
Міністар унутраных справаў БНР
	21 лютага 1918 — 31 сакавіка 1918
Папярэднік:	не было
Наступнік:	Кіпрыян Кандратовіч
Асабістыя зьвесткі
Партыя:	Партыя сацыялістаў-рэвалюцыянэраў

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 08:37, 16 сакавіка 2018

Іван Макрэеў — палітычны і дзяржаўны дзеяч, публіцыст. Сябра партыі эсэраў. Паводле нацыянальнасьці — украінец.

У 1917 годзе быў старшынём Менскага савета сялянскіх дэпутатаў, з 21 лютага да 31 сакавіка 1918 г. — народны сакратар унутраных спраў БНР. Пайшоў у адстаўку, бо сумесна зь іншымі чальцами партыі эсэраў быў адкліканы Менскім абласным камітэтам ПСР у знак пратэсту супраць прыняцьця Трэцяй Устаўной граматы^[1].

Крыніцы

^ Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі = Archives of the Belarusian democratic republic / Беларускі інстытут навукі й мастацтва, Таварыства беларускага пісьменства; [Уклад., падрыхт. тэксту, уступ. арт., камент., пер., паказ. С. Шупы]. Т. 1: У 2-х кн. Кн. 1: Фонд N 582 Дзяржаўнага архіва Літвы («Рада Міністраў Беларускай Народнай Рэспублікі»). — Вільня — Нью-Ёрк — Менск — Прага: Беларускі інстытут навукі й мастацтва — Таварыства беларускага пісьменства — «Наша ніва», 1998. — 850, [16] с. — С. 69. — (Bibliographic series; № 4). — ISBN 9986-9219-2-9.

[1] Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі = Archives of the Belarusian democratic republic / Беларускі інстытут навукі й мастацтва, Таварыства беларускага пісьменства; [Уклад., падрыхт. тэксту, уступ. арт., камент., пер., паказ. С. Шупы]. Т. 1: У 2-х кн. Кн. 1: Фонд N 582 Дзяржаўнага архіва Літвы («Рада Міністраў Беларускай Народнай Рэспублікі»). — Вільня — Нью-Ёрк — Менск — Прага: Беларускі інстытут навукі й мастацтва — Таварыства беларускага пісьменства — «Наша ніва», 1998. — 850, [16] с. — С. 69. — (Bibliographic series; № 4). — ISBN 9986-9219-2-9.

[1]

@@ Радок 41: / Радок 41: @@
 '''Іван Макрэеў''' — палітычны і дзяржаўны дзеяч, публіцыст. Сябра [[эсэры|партыі эсэраў]]. Паводле нацыянальнасьці — [[Украінцы|украінец]].
-У 1917 г. быў старшынём [[Менскі савет сялянскіх дэпутатаў|Менскага савета сялянскіх дэпутатаў]], з 21 лютага да 31 сакавіка 1918 г. — [[Міністры ўнутраных справаў БНР|народны сакратар унутраных спраў]] [[БНР]]. Пайшоў у адстаўку, бо сумесна зь іншымі чальцами партыі эсэраў быў адкліканы Менскім абласным камітэтам ПСР, у знак пратэсту супраць прыняцьця [[Трэцяя Ўстаўная грамата|Трэцяй Устаўной граматы]]<ref>Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі = Archives of the Belarusian democratic republic / Беларускі інстытут навукі й мастацтва, Таварыства беларускага пісьменства; [Уклад., падрыхт. тэксту, уступ. арт., камент., пер., паказ. С. Шупы]. Т. 1: У 2-х кн. Кн. 1: Фонд N 582 Дзяржаўнага архіва Літвы («Рада Міністраў Беларускай Народнай Рэспублікі»). — Вільня — Нью-Ёрк — Менск — Прага: Беларускі інстытут навукі й мастацтва — Таварыства беларускага пісьменства — «Наша ніва», 1998. — 850, [16] с. — С. 69. — (Bibliographic series; № 4). — ISBN 9986-9219-2-9.</ref>.
+У 1917 годзе быў старшынём [[Менскі савет сялянскіх дэпутатаў|Менскага савета сялянскіх дэпутатаў]], з 21 лютага да 31 сакавіка 1918 г. — [[Міністры ўнутраных справаў БНР|народны сакратар унутраных спраў]] [[БНР]]. Пайшоў у адстаўку, бо сумесна зь іншымі чальцами партыі эсэраў быў адкліканы Менскім абласным камітэтам ПСР у знак пратэсту супраць прыняцьця [[Трэцяя Ўстаўная грамата|Трэцяй Устаўной граматы]]<ref>Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі = Archives of the Belarusian democratic republic / Беларускі інстытут навукі й мастацтва, Таварыства беларускага пісьменства; [Уклад., падрыхт. тэксту, уступ. арт., камент., пер., паказ. С. Шупы]. Т. 1: У 2-х кн. Кн. 1: Фонд N 582 Дзяржаўнага архіва Літвы («Рада Міністраў Беларускай Народнай Рэспублікі»). — Вільня — Нью-Ёрк — Менск — Прага: Беларускі інстытут навукі й мастацтва — Таварыства беларускага пісьменства — «Наша ніва», 1998. — 850, [16] с. — С. 69. — (Bibliographic series; № 4). — ISBN 9986-9219-2-9.</ref>.
 == Крыніцы ==