Язэп Юхо: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Артаграфія
д Артаграфія
Радок 1: Радок 1:
'''Юхо, Язэп Аляксандравіч''' ([[19 сакавіка]] [[1921]] - [[29 ліпеня]] [[2004]]) - выбітны беларускі навукоўца, гісторык права, доктар юрыдычных навук, прафесар катэдры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэту [[БДУ]], заснавальнік першай навуковай школы дзяржавы і права [[Беларусь|Беларусі]], сябра Вялікай Рады міжнароднага грамадскага аб'яднаньня "[[ЗБС Бацькаўшчына]]".
'''Юхо, Язэп Аляксандравіч''' ([[19 сакавіка]] [[1921]] - [[29 ліпеня]] [[2004]]) - выбітны беларускі навукоўца, гісторык права, доктар юрыдычных навук, прафэсар катэдры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэту [[БДУ]], заснавальнік першай навуковай школы дзяржавы і права [[Беларусь|Беларусі]], сябра Вялікай Рады міжнароднага грамадзкага аб'яднаньня "[[ЗБС Бацькаўшчына]]".
===Біяграфія===
===Біяграфія===
Язэп Юхо нарадзіўся ў Менску [[19 сакавіка]] [[1921]] года.
Язэп Юхо нарадзіўся ў Менску [[19 сакавіка]] [[1921]] года.
Радок 5: Радок 5:
У [[1938]] годзе скончыў школу і паступіў у [[Беларускі палітэхнічны інстытут]].
У [[1938]] годзе скончыў школу і паступіў у [[Беларускі палітэхнічны інстытут]].
У [[1939]] забраны ў войска. Служыць пачаў ў Горкаўскім вучылішчы зянітнай артылерыі.
У [[1939]] забраны ў войска. Служыць пачаў ў Горкаўскім вучылішчы зэнітнай артылерыі.


[[Вялікая Айчынная вайна|Вайну]] 20-гадовы Язэп Юхо пачаў пад [[Масква|Масквой]] камандзірам вагнявога ўзводу. Потым - [[Паўднёвы фронт|Паўднёвы]] і [[Заходні фронт|Заходні]] франты, дзе ён быў намеснікам камандзіра зянітнай гаргары і начальнікам артылерыі стралковага палку. Атрымаў 2 цяжкіх параненьня.
[[Вялікая Айчынная вайна|Вайну]] 20-гадовы Язэп Юхо пачаў пад [[Масква|Масквой]] камандзірам агнявога ўзводу. Потым - [[Паўднёвы фронт|Паўднёвы]] і [[Заходні фронт|Заходні]] франты, дзе ён быў намесьнікам камандзіра зэнітнай гаргары і начальнікам артылерыі стралковага палку. Атрымаў 2 цяжкіх параненьня.
[[Заходні фронт]] быў пераўтвораны ў [[3-ці Беларускі фронт]]
[[Заходні фронт]] быў пераўтвораны ў [[3-ці Беларускі фронт]]
Радок 14: Радок 14:
Скончыў вайну ў званьні маёра
Скончыў вайну ў званьні маёра
Узнагароджаны ардэнамі [[ордэн "Чырвонай зоркі"|"Чырвонай Зоркі"]], [[ордэн "Айчыннай вайны"|"Айчыннай вайны"]] 1-ай ступені, медалямі.
Узнагароджаны ардэнамі [[ордэн "Чырвонай зоркі"|"Чырвонай Зоркі"]], [[ордэн "Айчыннай вайны"|"Айчыннай вайны"]] 1-ай ступені, мэдалямі.


У [[1946]] годзе звольніўся з арміі.
У [[1946]] годзе звольніўся з арміі.
Радок 20: Радок 20:
У [[1949]] - скончыў [[Менскі юрыдычны інстытут]].
У [[1949]] - скончыў [[Менскі юрыдычны інстытут]].


У [[1954]] - аспірантуру Інстытуту філасофіі і права [[Акадэмія навук БССР|АН БССР]].
У [[1954]] - асьпірантуру Інстытуту філязофіі і права [[Акадэмія навук БССР|АН БССР]].


'''Працаваў:'''
'''Працаваў:'''


- народным суддзёй Варашылаўскага раёну [[Менск|г. Менску]];
- народным судзьдзёй Варашылаўскага раёну [[Менск|г. Менску]];


- з [[1952]] года навуковым супрацоўнікам Інстытута філасофіі і права [[Акадэмія навук БССР|АН БССР]];
- з [[1952]] года навуковым супрацоўнікам Інстытута філязофіі і права [[Акадэмія навук БССР|АН БССР]];


- з [[1956]] дацэнтам кафедры грамадзянскага і грамадзянска-працэсуальнага права юрыдычнага факультэту [[БДУ]];
- з [[1956]] дацэнтам катэдры грамадзянскага і грамадзянска-працэсуальнага права юрыдычнага факультэту [[БДУ]];


- у [[1960]]-[[1964]] быў намеснікам старшыні юрыдычнай камісіі пры Савеце Міністраў [[БССР]];
- у [[1960]]-[[1964]] быў намесьнікам старшыні юрыдычнай камісіі пры Савеце Міністраў [[БССР]];


- працаваў загадчыкам кафедры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права [[БДУ]], намеснікам дэкана юрыдычнага факультэта [[БДУ]];
- працаваў загадчыкам катэдры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права [[БДУ]], намесьнікам дэкана юрыдычнага факультэта [[БДУ]];


- пасля прысваеньня яму прафесарскага званьня ў [[1983]] прафесарам кафедры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэту [[БДУ]].
- пасьля прысваеньня яму прафэсарскага званьня ў [[1983]] прафэсарам катэдры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэту [[БДУ]].


===Навуковая спадчына===
===Навуковая спадчына===
Язэп Юхо - аўтар больш як 200 навуковых прац.
Язэп Юхо - аўтар больш як 200 навуковых прац.


[[1954]] - абарона ў Інстытуце дзяржавы і права АН [[СССР]] кандыдацкай дысертацыі на тэму: «Устанаўленне Савецкай улады ў [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] ў [[1939]] г.»
[[1954]] - абарона ў Інстытуце дзяржавы і права АН [[СССР]] кандыдацкай дысэртацыі на тэму: «Устанаўленьне Савецкай улады ў [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] ў [[1939]] г.»


[[1980]] - абарона ў Кіеўскім дзяржаўным універсітэце імя [[Тарас Шаўчэнка|Т. Шаўчэнкі]] доктарскай дысертацыі на тэму: «Грамадска-палітычны лад і права Беларусі ў XVI ст.»
[[1980]] - абарона ў Кіеўскім дзяржаўным унівэрсытэце імя [[Тарас Шаўчэнка|Т. Шаўчэнкі]] доктарскай дысэртацыі на тэму: «Грамадзка-палітычны лад і права Беларусі ў XVI ст.»


Язэп Юхо браў удзел у падрыхтоўцы праекту [[Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь|Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь]] [[1994]] года.
Язэп Юхо браў удзел у падрыхтоўцы праекту [[Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь|Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь]] [[1994]] года.


Быў адным з ініцыятараў і аўтараў перавыданьня, пераклада, напісаньня каментароў і даведніка да [[Статут ВКЛ 1588 года|Статута ВКЛ 1588]].
Быў адным з ініцыятараў і аўтараў перавыданьня, перакладу, напісаньня камэнтараў і даведніка да [[Статут ВКЛ 1588 года|Статута ВКЛ 1588]].


Суаўтар першага «Юрыдычнага энцыклапедычнага даведніка» на [[беларуская мова|беларускай мове]].
Суаўтар першага «Юрыдычнага энцыкляпэдычнага даведніка» на [[беларуская мова|беларускай мове]].


Аўтар вядомых дапаможнікаў «Гісторыя дзяржавы і права Беларусі» і «Кароткі нарыс па гісторыі дзяржавы і права Беларусі».
Аўтар вядомых дапаможнікаў «Гісторыя дзяржавы і права Беларусі» і «Кароткі нарыс па гісторыі дзяржавы і права Беларусі».

Вэрсія ад 01:38, 20 красавіка 2008

Юхо, Язэп Аляксандравіч (19 сакавіка 1921 - 29 ліпеня 2004) - выбітны беларускі навукоўца, гісторык права, доктар юрыдычных навук, прафэсар катэдры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэту БДУ, заснавальнік першай навуковай школы дзяржавы і права Беларусі, сябра Вялікай Рады міжнароднага грамадзкага аб'яднаньня "ЗБС Бацькаўшчына".

Біяграфія

Язэп Юхо нарадзіўся ў Менску 19 сакавіка 1921 года.

У 1938 годзе скончыў школу і паступіў у Беларускі палітэхнічны інстытут.

У 1939 забраны ў войска. Служыць пачаў ў Горкаўскім вучылішчы зэнітнай артылерыі.

Вайну 20-гадовы Язэп Юхо пачаў пад Масквой камандзірам агнявога ўзводу. Потым - Паўднёвы і Заходні франты, дзе ён быў намесьнікам камандзіра зэнітнай гаргары і начальнікам артылерыі стралковага палку. Атрымаў 2 цяжкіх параненьня.

Заходні фронт быў пераўтвораны ў 3-ці Беларускі фронт З ім Язэп Аляксандравіч вызваляў Віцебск, Полацак, дайшоў да Усходняй Прусіі.

Скончыў вайну ў званьні маёра

Узнагароджаны ардэнамі "Чырвонай Зоркі", "Айчыннай вайны" 1-ай ступені, мэдалямі.

У 1946 годзе звольніўся з арміі.

У 1949 - скончыў Менскі юрыдычны інстытут.

У 1954 - асьпірантуру Інстытуту філязофіі і права АН БССР.

Працаваў:

- народным судзьдзёй Варашылаўскага раёну г. Менску;

- з 1952 года навуковым супрацоўнікам Інстытута філязофіі і права АН БССР;

- з 1956 дацэнтам катэдры грамадзянскага і грамадзянска-працэсуальнага права юрыдычнага факультэту БДУ;

- у 1960-1964 быў намесьнікам старшыні юрыдычнай камісіі пры Савеце Міністраў БССР;

- працаваў загадчыкам катэдры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права БДУ, намесьнікам дэкана юрыдычнага факультэта БДУ;

- пасьля прысваеньня яму прафэсарскага званьня ў 1983 прафэсарам катэдры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэту БДУ.

Навуковая спадчына

Язэп Юхо - аўтар больш як 200 навуковых прац.

1954 - абарона ў Інстытуце дзяржавы і права АН СССР кандыдацкай дысэртацыі на тэму: «Устанаўленьне Савецкай улады ў Заходняй Беларусі ў 1939 г.»

1980 - абарона ў Кіеўскім дзяржаўным унівэрсытэце імя Т. Шаўчэнкі доктарскай дысэртацыі на тэму: «Грамадзка-палітычны лад і права Беларусі ў XVI ст.»

Язэп Юхо браў удзел у падрыхтоўцы праекту Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь 1994 года.

Быў адным з ініцыятараў і аўтараў перавыданьня, перакладу, напісаньня камэнтараў і даведніка да Статута ВКЛ 1588.

Суаўтар першага «Юрыдычнага энцыкляпэдычнага даведніка» на беларускай мове.

Аўтар вядомых дапаможнікаў «Гісторыя дзяржавы і права Беларусі» і «Кароткі нарыс па гісторыі дзяржавы і права Беларусі».


па матэрыялах артыкулаў "Они прожили достойную жизнь" юрыдычнага факультэта БДУ і "Памёр Язэп Юхо" А.Грыцкевіча