Тыматэвуш Павал Гажэнскі: розьніца паміж вэрсіямі
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д →top: вікіфікацыя |
|||
Радок 10: | Радок 10: | ||
|месца сьмерці = [[Познань]], [[Польшча]] |
|месца сьмерці = [[Познань]], [[Польшча]] |
||
}} |
}} |
||
'''Тыматэвуш Павал Ґажэнскі''' ({{мова-pl|Tymoteusz Paweł Gorzeński}}; |
'''Тыматэвуш Павал Ґажэнскі''' ({{мова-pl|Tymoteusz Paweł Gorzeński}}; 20 сакавіка 1743, [[Дабжыца]], цяпер [[Плешаўскі павет]], [[Вялікапольскае ваяводзтва]], [[Польшча]] — 20 сьнежня 1825, [[Познань]], цяпер [[Польшча]]) — рымска-каталіцкі дзяяч, арцыбіскуп познанска-гнезьненскі. |
||
Сын уладара дабжыцкае воласьці Францішка Гажэнскага гербу [[Наленч (герб)|Наленч]] і Ганны з Дарангоўскіх. У |
Сын уладара дабжыцкае воласьці Францішка Гажэнскага гербу [[Наленч (герб)|Наленч]] і Ганны з Дарангоўскіх. У 1765 годзе распачаў навучаньне ў сэмінарыі ксяндзоў місіянэраў у [[Кракаў|Кракаве]]. Ад 1763 году канонік пры познанскай катэдры, ад 1776 году канонік пры кракаўскай катэдры. Ад таго самага году рэктар госьпісу сьвятога Станіслава ў Кракаве. Верагодна, ягонай працай на заканчэньне навучаньня ў кракаўскай сэмінарыі была ''Conclusiones theologicae pro disputtionibus publicis''. У 1775 годзе выехаў у [[Рым]], дзе вывучаў права. У Польшчы зьявіўся толькі ў 1777 годзе. У 1780 годзе пераехаў у [[Варшава|Варшаву]] як дэлегат кракаўскае курыі да [[Каронны Трыбунал|Кароннага Трыбуналу]]. У 1781 годзе атрымаў [[Ордэн Сьвятога Станіслава]] і пасаду [[рэфэрэндар]]а вялікага кароннага. Ад 1788 году апошні канцлер [[Северскае княства|северскага княства]]. |
||
У |
У 1790 годзе прызначаны [[Смаленская дыяцэзія|смаленскім біскупам]]. Падчас [[Чатырохгадовы Сойм|Вялікага Сойму]] разам із сваяком [[Аўгустын Ґажэнскі|Аўгустынам Ґажэнскім]] дзейнічаў у падтрымку [[Канстытуцыя 3 траўня 1791 году|Канстытуцыі 3 траўня]], прыняў прысягу ад караля 3 траўня. Пасьля [[Трэці падзел Рэчы Паспалітай|Трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай]] пераехаў у Кракаў. Часьцяком бываў у сваім [[Галічына|галічынскім]] маёнтку ў [[Жарновец|Жарноўцы]]. Пэўны час жыў у [[Вена|Вене]], а ў 1804 годзе пераехаў у Познань. У 1806 годзе [[прусія|прускі]] кароль [[Фрыдрых Вільгельм III]] прызначыў яго [[Познанская дыяцэзія|познанскім біскупам]], але ж [[напалеонаўскія войны]] перашкодзілі інтранізацыі. У 1808 годзе ўлады [[Варшаўскае княства|Варшаўскага княства]] пацьвердзілі намінацыю, у 1809 годзе яна была зацьверджаная папам. У 1810 годзе скончыў распачатую біскупам [[Ігнацы Рачынскі|Ігнацыем Рачынскім]] генэральную рэарганізацыю познанскае капітулы, стварыўшы ўстой, які амаль бязьменна захаваўся да сёньня. |
||
У |
У 1821 годзе папа [[Піюс VII]] узьвялічыў познанскае біскупства да рангу мэтраполіі й злучыў яго [[пэрсанальная унія|пэрсанальнай уніяй]] з [[Гнезьненская дыяцэзія|Гнезьненскай мэтраполіяй]] зь сялібай у Познані. Са згоды прускіх уладаў пасаду ўзначаліў Тыматэвуш Гажэнскі. У 1822 годзе Фрыдрых Вільгельм ІІІ забараніў яму ўжываць тытул [[прымас]]а Польшчы. Арцыбіскуп гэтаму не запярэчыў, але пастанову не выконваў. Як арцыбіскуп у скарбніцу познанскае катэдры ўнёс шматлікія літургічныя шаты, начыньне, мэблю і іншыя каштоўнасьці. Фундаваў касьцёл сьвятога Тыматэвуша ў [[Бялэжын]]е. Пасьля сьмерці быў пахаваны ў познанскай катэдры ў капліцы Шолдрскіх. Сёньня пахаваны ў крыпце разам зь іншымі познанскімі арцыбіскупамі. |
||
{{Пачатак блёку}} |
{{Пачатак блёку}} |
||
Радок 22: | Радок 22: | ||
|папярэднік = [[Адам Станіслаў Нарушэвіч]] |
|папярэднік = [[Адам Станіслаў Нарушэвіч]] |
||
|назва = [[Смаленскія біскупы]] |
|назва = [[Смаленскія біскупы]] |
||
|гады = |
|гады = 1790—1809 |
||
|наступнік = — |
|наступнік = — |
||
}} |
}} |
||
Радок 28: | Радок 28: | ||
|папярэднік = [[Ігнацы Рачынскі]] |
|папярэднік = [[Ігнацы Рачынскі]] |
||
|назва = [[Познанскія біскупы|Арцыбіскуп познанскі]] |
|назва = [[Познанскія біскупы|Арцыбіскуп познанскі]] |
||
|гады = |
|гады = 1809—1825 |
||
|наступнік = [[Тэафіль Валіцкі]] |
|наступнік = [[Тэафіль Валіцкі]] |
||
}} |
}} |
||
Радок 34: | Радок 34: | ||
|папярэднік = [[Ігнацы Рачынскі]] |
|папярэднік = [[Ігнацы Рачынскі]] |
||
|назва = [[Гнезьненскія біскупы|Арцыбіскуп гнезьненскі]] |
|назва = [[Гнезьненскія біскупы|Арцыбіскуп гнезьненскі]] |
||
|гады = |
|гады = 1821—1825 |
||
|наступнік = [[Тэафіль Валіцкі]] |
|наступнік = [[Тэафіль Валіцкі]] |
||
}} |
}} |
||
Радок 40: | Радок 40: | ||
|папярэднік = — |
|папярэднік = — |
||
|назва = [[Прымасы Польшчы|Прымас Польшчы й Літвы]] |
|назва = [[Прымасы Польшчы|Прымас Польшчы й Літвы]] |
||
|гады = |
|гады = 1821—1825 |
||
|наступнік = [[Тэафіль Валіцкі]] |
|наступнік = [[Тэафіль Валіцкі]] |
||
}} |
}} |
Вэрсія ад 21:42, 26 студзеня 2018
Тыматэвуш Павал Ґажэнскі | |
Tymoteusz Paweł Gorzeński | |
Род дзейнасьці | арцыбіскуп познанска-гнезьненскі |
---|---|
Дата нараджэньня | 20 сакавіка 1743 |
Месца нараджэньня | Дабжыца, Плешаўскі павет, Вялікапольскае ваяводзтва, Польшча |
Дата сьмерці | 20 сьнежня 1825 |
Месца сьмерці | Познань, Польшча |
Месца пахаваньня | |
Занятак | каталіцкі сьвятар, каталіцкі дыякан, каталіцкі біскуп |
Узнагароды | |
Тыматэвуш Павал Ґажэнскі (па-польску: Tymoteusz Paweł Gorzeński; 20 сакавіка 1743, Дабжыца, цяпер Плешаўскі павет, Вялікапольскае ваяводзтва, Польшча — 20 сьнежня 1825, Познань, цяпер Польшча) — рымска-каталіцкі дзяяч, арцыбіскуп познанска-гнезьненскі.
Сын уладара дабжыцкае воласьці Францішка Гажэнскага гербу Наленч і Ганны з Дарангоўскіх. У 1765 годзе распачаў навучаньне ў сэмінарыі ксяндзоў місіянэраў у Кракаве. Ад 1763 году канонік пры познанскай катэдры, ад 1776 году канонік пры кракаўскай катэдры. Ад таго самага году рэктар госьпісу сьвятога Станіслава ў Кракаве. Верагодна, ягонай працай на заканчэньне навучаньня ў кракаўскай сэмінарыі была Conclusiones theologicae pro disputtionibus publicis. У 1775 годзе выехаў у Рым, дзе вывучаў права. У Польшчы зьявіўся толькі ў 1777 годзе. У 1780 годзе пераехаў у Варшаву як дэлегат кракаўскае курыі да Кароннага Трыбуналу. У 1781 годзе атрымаў Ордэн Сьвятога Станіслава і пасаду рэфэрэндара вялікага кароннага. Ад 1788 году апошні канцлер северскага княства.
У 1790 годзе прызначаны смаленскім біскупам. Падчас Вялікага Сойму разам із сваяком Аўгустынам Ґажэнскім дзейнічаў у падтрымку Канстытуцыі 3 траўня, прыняў прысягу ад караля 3 траўня. Пасьля Трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай пераехаў у Кракаў. Часьцяком бываў у сваім галічынскім маёнтку ў Жарноўцы. Пэўны час жыў у Вене, а ў 1804 годзе пераехаў у Познань. У 1806 годзе прускі кароль Фрыдрых Вільгельм III прызначыў яго познанскім біскупам, але ж напалеонаўскія войны перашкодзілі інтранізацыі. У 1808 годзе ўлады Варшаўскага княства пацьвердзілі намінацыю, у 1809 годзе яна была зацьверджаная папам. У 1810 годзе скончыў распачатую біскупам Ігнацыем Рачынскім генэральную рэарганізацыю познанскае капітулы, стварыўшы ўстой, які амаль бязьменна захаваўся да сёньня.
У 1821 годзе папа Піюс VII узьвялічыў познанскае біскупства да рангу мэтраполіі й злучыў яго пэрсанальнай уніяй з Гнезьненскай мэтраполіяй зь сялібай у Познані. Са згоды прускіх уладаў пасаду ўзначаліў Тыматэвуш Гажэнскі. У 1822 годзе Фрыдрых Вільгельм ІІІ забараніў яму ўжываць тытул прымаса Польшчы. Арцыбіскуп гэтаму не запярэчыў, але пастанову не выконваў. Як арцыбіскуп у скарбніцу познанскае катэдры ўнёс шматлікія літургічныя шаты, начыньне, мэблю і іншыя каштоўнасьці. Фундаваў касьцёл сьвятога Тыматэвуша ў Бялэжыне. Пасьля сьмерці быў пахаваны ў познанскай катэдры ў капліцы Шолдрскіх. Сёньня пахаваны ў крыпце разам зь іншымі познанскімі арцыбіскупамі.
Папярэднік Адам Станіслаў Нарушэвіч |
Смаленскія біскупы 1790—1809 |
Наступнік — |
Папярэднік Ігнацы Рачынскі |
Арцыбіскуп познанскі 1809—1825 |
Наступнік Тэафіль Валіцкі |
Папярэднік Ігнацы Рачынскі |
Арцыбіскуп гнезьненскі 1821—1825 |
Наступнік Тэафіль Валіцкі |
Папярэднік — |
Прымас Польшчы й Літвы 1821—1825 |
Наступнік Тэафіль Валіцкі |
Тыматэвуш Павал Гажэнскі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Нарадзіліся 20 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1743 годзе
- Памерлі 20 сьнежня
- Памерлі ў 1825 годзе
- Пахаваныя ў базыліцы сьвятых Пятра і Паўла (Познань)
- Гажэнскія
- Нарадзіліся ў Вялікапольскім ваяводзтве
- Смаленскія біскупы
- Познанскія біскупы
- Гнезьненскія біскупы
- Рэфэрэндары вялікія каронныя
- Кавалеры Ордэну сьвятога Станіслава
- Памерлі ў Познані