Белгародзкая вобласьць: розьніца паміж вэрсіямі
афармленьне, катэгорыя |
|||
Радок 3: | Радок 3: | ||
|Назва ў родным склоне = Белгародзкай вобласьці |
|Назва ў родным склоне = Белгародзкай вобласьці |
||
|Арыгінальная назва = Белгородская область |
|Арыгінальная назва = Белгородская область |
||
|Герб = |
|Герб = New Coat of Arms of Belgorod Oblast.svg |
||
|Сьцяг = Flag of Belgorod Oblast.svg |
|Сьцяг = Flag of Belgorod Oblast.svg |
||
|Краіна = [[Расея]] |
|Краіна = [[Расея]] |
Вэрсія ад 10:33, 3 жніўня 2017
Белгародзкая вобласьць | |
Белгородская область | |
Сьцяг | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Краіна | Расея |
Статус | вобласьць |
Уваходзіць у | Цэнтральная фэдэральная акруга Цэнтральна-Чарназёмны эканамічны раён |
Адміністрацыйны цэнтар | Белгарад |
Дата ўтварэньня | 6 студзеня 1954 |
Губэрнатар | Яўген Саўчанка |
Насельніцтва (2010) | 1 532 670[1] (30-е месца) |
Шчыльнасьць | 56,5 чал./км² |
Плошча | 27 134 км² (67-е месца) |
Вышыня па-над узр. м. · сярэдняя вышыня | 220 м |
Месцазнаходжаньне Белгародзкай вобласьці | |
Мэдыя-зьвесткі | |
Часавы пас | GMT +4 |
Код ISO 3166-2 | RU-BEL |
Код аўтам. нумароў | 31 |
Афіцыйны сайт | |
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы |
Белгаро́дзкая во́бласьць (па-расейску: Белгородская область) — вобласьць у эўрапейскай частцы Расеі. Адміністрацыйны цэнтар — места Белгарад. Вобласьць уваходзіць у Цэнтральную фэдэральную акругу, мяжуе з Курскай і Варонескай абласьцямі, а таксама з Луганскай, Харкаўскай і Сумскай абласьцямі Ўкраіны. Утворана як вобласьць РСФСР 6 студзеня 1954 году.
Геаграфія
Плошча вобласьці складае 27,1 тысячы км², працягласьць з поўначы на поўдзень складае каля 190 км, з захаду на ўсход — каля 270 км. Вобласьць разьмешчана на паўднёва-заходніх і паўднёвых схілах Сярэднярускага ўзвышша ў басэйнах рэк Дняпра й Дона, у лесастэпавай зоне на прыпаднятай ўзгорыстай раўніне зь сярэдняй вышынёй над узроўнем мора 200 м. Самы высокі пункт 277 м над узроўнем мора знаходзіцца ў Прохараўскім раёне. Тэрыторыя парэзана логамі й ярамі, па якіх раскіданы дубровы.
Карысныя выкапні
У вобласьці засяроджана звыш за 40 адсоткаў разьведаных запасаў жалезных руд краіны. Радовішчы прымеркаваны да Курскай магнітнай анамаліі. Выяўлены й у рознай ступені разьведаны буйныя радовішчы баксітаў, апатытаў, мінэральных падземных вод, шматлікія радовішчы будаўнічых матэрыялаў. Вядомыя праявы золата, графіту й рэдкіх мэталаў. Маюцца геаграфічныя перадумовы для выяўленьня плятыны, вуглевадароднай сыравіны й іншых карысных выкапняў.
Гідраграфія
Вобласьць адносіцца да ліку малаводных. Рэкамі, азёрамі, балотамі занята каля 1% ейнай тэрыторыі. Тут працякае звыш за 480 малых рэкаў і ручаёў.
Гісторыя
У гады Кіеўскай Русі гэтая тэрыторыя ўваходзіла ў склад Чарнігаўскага княства. Мангола-татарскае нашэсьце прывяло да запусценьня краю. Затым Белгародчыну пачало асвойваць Вялікае княства Літоўскае. З 1500 году рэгіён ў складзе Расеі.
На мяжы XVI—XVII стагодзьдзяў для надзейнай аховы расейскіх уладаньняў была збудаваная суцэльная лінія ваенных умацаванняў — Белгародзкая абарончая рыса, якая працягнулася амаль на 800 кілямэтраў. Белгарад стаў ваенна-адміністрацыйным цэнтрам, у якім стаяў Вялікі Белгародзкі полк. У XVI стагодзьдзі на тэрыторыі вобласьці на берагах ракі Аскол разьмяшчалася крэпасьць, пазьней пераўтвораная ў Валуйскі праваслаўны манастыр. За подзьвігі ў бітве пад Палтавай Пётар I дараваў воінам Вялікага Белгародзкага палка сьцяг.
Насельніцтва
Насельніцтва вобласьці паводле вынікаў Усерасейскага перапісу насельніцтва 2010 году складае 1 532 670 чалавек. Шчыльнасьць насельніцтва — 56,5 чал/км². Найбуйнейшай нацыянальнай групай ёсьць расейцы (94,4%), другой паводле велічыні ёсьць украінцы (2,8%).
Эканоміка
Белгародзкая вобласьць — высокаразьвіты індустрыяльна-аграрны рэгіён, эканоміка якога абапіраецца на калясальныя багацьці нетраў і ўнікальныя чарназёмы.
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Белгародзкая вобласьць — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў