Ірына Лаўроўская: розьніца паміж вэрсіямі
Няма апісаньня зьменаў |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 52: | Радок 52: | ||
[[Катэгорыя:Беларускія архітэктары]] |
[[Катэгорыя:Беларускія архітэктары]] |
||
[[Катэгорыя:Сябры Партыі Беларускага народнага фронту]] |
[[Катэгорыя:Сябры Партыі Беларускага народнага фронту]] |
||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 8 лютага]] |
|||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1951 годзе]] |
|||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Берасьці]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Берасьці]] |
Вэрсія ад 13:57, 5 ліпеня 2017
Ірына Лаўроўская | |
Дата нараджэньня | 8 лютага 1951 (73 гады) |
---|---|
Месца нараджэньня | Берасьце, СССР |
Месца вучобы | Берасьцейскі інжынэрна-будаўнічы інстытут |
Занятак | архітэктарка, гісторык, выкладчыца, грамадзкая дзяячка |
Навуковая сфэра | архітэктура, урбаністыка, мастацтвазнаўства |
Месца працы | |
Вядомая як | дасьледчыца архітэктуры старажытнага Берасьця |
Навуковая ступень | кандыдат мастацтвазнаўства[d] (2006) |
Навуковы кіраўнік | Ежы Кавальчык |
Ірына (Ірэна) Лаўроўская (8 лютага 1951, Берасьце) — архітэктар, выкладчык, доктар мастацтвазнаўства ў галіне ўрбаністыкі і архітэктуры, грамадзкая дзяячка.
Сям’я і адукацыя
Нарадзілася 8 лютага 1951 году ў Берасьці, у сям’і афіцэра-франтавіка з Ленінграду. Скончыла сярэднюю школу № 20 г. Берасьця, пасьля чаго паступіла на архітэктурны факультэт Берасьцейскага інжынэрна-будаўнічага інстытуту (сёньня — Берасьцейскі дзяржаўны тэхнічны ўнівэрсытэт). Па яго заканчэньні была разьмеркаваная ў Віцебск, але ўрэшце зноў вярнулася ў родны горад. Жыве ў Берасьці.
Праца і грамадзкая дзейнасьць
Да 1985 году працавала ў праектнай арганізацыі «Берасьцеграмадзянпраект». Ёй сумна было займацца тыпавымі праектамі і таму яна перайшла на працу ў школу. У 1989—1999 гг. — старэйшы выкладчык катэдры мастацка-графічных дысцыплінаў Берасьцейскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. У сяр. 1990-х выкладала па-беларуску курс «Гісторыя архітэктуры і сусьветнага мастацтва» у беларускім ліцэі пры Берасьцейскай філіі Беларускага гуманітарнага адукацыйна-культурнага цэнтру.
З канца 1980-х займаецца папулярызацыяй гісторыі старажытнага Берасьця і яго шматлікай архітэктурнай спадчыны. З 1989 г. — адзін з ініцыятараў і актывістаў грамадзкай кампаніі па ўратаваньні аднаго з сымбаляў сярэднявечнага Берасьця — кляштару бэрнардынак на тэрыторыі Валынскага прадмесьця ў крэпасьці. [1] Уласна Ірына Лаўроўская ў канцы 1980-х як архітэктар ідэнтыфікавала руіны пабудоваў, якія пакінула пасьля расфармаваньня вайсковая частка, як рэшткі бэрнардынскага кляштару.
Адзін з заснавальнікаў і прэзыдэнт грамадзкага аб’яднаньня «Стары горад» ад моманту яго юрыдычнай рэгістрацыі ў органах улады ў студзені 1992 г. і да ліквідацыі арганізацыі ў красавіку 2007 паводле судовага рашэньня ў адказ на позву Ўпраўленьня юстыцыі Берасьцейскага аблвыканкаму.
Як кіраўнік «Старога гораду» выступіла адным з ініцыятараў і арганізатараў Фэсту берасьцейцаў сьвету ў ліпені 1994 г., у якім прынялі ўдзел звыш 300 ураджэнцаў і былых жыхароў Берасьця і краю — беларусаў, палякаў, украінцаў, габрэяў, якія былі вымушаны пакінуць родны горад у розныя часы.
Зьўлялася сябрам БНФ, у 2000-ыя — сябра Сойму БНФ.
Навуковыя інтарэсы
Як дасьледніца гісторыі і архітэктуры Берасьця, праходзіла шэраг стажыровак у Беларусі і па-за яе межамі, працавала ў архівах Варшавы, Любліна, Масквы, Санкт-Пецярбурга, Вільні, Львова і інш., публікавала артыкулы ў навуковай літаратуры і ў СМІ. Доктар габілітаваны. Абаранілася ў Варшаве, у верасьні 2006 г. у Інстытуце мастацтвазнаўства Польскай Акадэміі навук. Тэма навуковай працы (кіраўнік — праф. д-р Ежы Кавальчык): «Берасьце Літоўскі ў пэрыяд Першай Рэчы Паспалітай (1569-1795). Перамены ў пляніроўцы і архітэктура» («Brześć Litewski w okresie pierwszej Rzeczypospolitej (1569—1795). Przemiane przstrenne i architektura»).[2]
Дасьледуючы гісторыю Берасьця, зьяўляецца адмыслоўцам у галіне ўрбаністыкі, сакральнай архітэктуры і архітэктуры барока, аўтар манаграфіі, навуковых і папулярных артыкулаў па гісторыі архітэктуры. Зьяўлялася рэдактарам гістарычнай рубрыкі «Exlusivus encyclopedia» у газэце «Брестский курьер», якую рыхтавала ГА «Стары горад».
Актыўна выступае па пытаньнях горадабудаўніцтва ў Берасьці, захаваньня комплексу пабудоваў у гістарычным цэнтры гораду, захаваньня калоніі імя Фэлікса Варбурга, ладзіць навуковыя сэмінары і грамадзкія кансультацыі. Старшыня Фонду «European Urban Institute» (зарэгістраваны ў Польшчы).[3] Сябра грамадзкай назіральнай камісіі пры Міністэрстве культуры Рэспублікі Беларусь.
Крыніцы
- ^ Яўген Бялясін (12.03.2015) У Берасці прапануюць аднавіць Стары горад у маштабе. Будзьма беларусамі!.
- ^ Бараноўскі І. Лаўроўская абараніла дысэртацыю пра Берасьце // Наша Ніва, 26 верасьня 2006 г.
- ^ Фонд European Urban Institute. Статут Фонд European Urban Institute
Вонкавыя спасылкі
- Зоры не спяць. Ірына Лаўроўская і беларуская ўрбаністыка
- Валер каліноўскі. Урбаністка распавяла, як выратаваць старое Берасьце, страчаны беларускі горад на месцы чужой крэпасьці
- Ірына Лаўроўская. Ахвярадаўцы і ахвяраванні ў Берасці Літоўскім (XVII—XVIII стст.)
- Lawrowska. Analysis of the territorial layout of Brest-Litovski (XIV-XVI century)
- Iryna Laurouskaja. Spojrzenie na dziedzictwo unii według dokumentów wizytacyjnych ruin Twierdzy Brzeskiej
- Irena Ławrowska. Osiedle żydowskie w Brześciu Litewskim (1388-1835) (według badań nad przemianą przestrzeni miejskiej)
- Олег Медведевский, Ирина Лавровская. Ещё адна страница истории Бреста. Из шведских архивов 355 лет спустя…
- Ірына Лаўроўская супраць помніка, які падобны да Кацярыны ІІ
- Ірына Лаўроўская пра рэканструкцыю вуліцы Савецкай у Берасці
- Ирина Лавровская. Древний город над Бугом рискует навсегда утратить свои индивидуальные черты
- Ирина Лавровская. Вспомним имя своё. Путешествие по улицам старого Бреста