Скірмантава: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
шаблён, дапаўненьне
KastusK (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 52: Радок 52:


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Вядома з [[1802]] году. У пачатку XX ст. у [[Койданаўская воласьць|Койданаўскай воласьці]] [[Менскі павет (Менская губэрня)|Менскага павету]], вёска, 35 двароў, 145 жыхароў, маёнтак, 1 двор, 13 жыхароў. Пад час ІІ-й Усясьветнай вайны лясы на поўначы Койданаўскага раёну сталі сховішчам і прыстанішчам для жыдоў, якія ўцякалі зь Менскага гета. Неўзабаве адыход жыдоў у лес зь [[Менскае гета|Менскага гета]] набыў стыхійны характар. Невялікія групы накіроўваліся ў лес, ведаючы толькі тое, што недзе ёсьць вёскі Старое Сяло, Лісаўшчына, Скірмантава, і калі дабярэсься туды, то будзеш у небясьпецы — у «партызанскай краіне». Калі група з 30 жыдоў, якія ўцяклі зь Менскага гета, 29 жніўня 1943 г. прыбыла ў в. Скірмантава, то яе раптоўна з усіх бакоў акружылі эсэсаўцы. Разам са 162 (з 170) мясцовымі жыхарамі жыды былі сагнаны ў хлеў і зажыва спалены. Была спалена і вёска — 38 дамоў. Раіса Паўлаўна Куніцкая цудам выжыла — змагла ўцячы ў лес і расказаць пра трагедыю вёскі. Пасьля вайны вёска адноўлена. У часы сталінскіх рэпрэсіяў многія жыхары вёскі былі высланыя ў [[Сыбір]], адкуль так і не вярнуліся.
Вядома з [[1802]] году. У пачатку XX ст. у [[Койданаўская воласьць|Койданаўскай воласьці]] [[Менскі павет (Менская губэрня)|Менскага павету]], вёска, 35 двароў, 145 жыхароў, маёнтак, 1 двор, 13 жыхароў. Пад час ІІ-й Усясьветнай вайны лясы на поўначы Койданаўскага раёну сталі сховішчам і прыстанішчам для жыдоў, якія ўцякалі зь Менскага гета. Неўзабаве адыход жыдоў у лес зь [[Менскае гета|Менскага гета]] набыў стыхійны характар. Невялікія групы накіроўваліся ў лес, ведаючы толькі тое, што недзе ёсьць вёскі Старое Сяло, Лісаўшчына, Скірмантава, і калі дабярэсься туды, то будзеш у небясьпецы — у «партызанскай краіне». Калі група з 30 жыдоў, якія ўцяклі зь Менскага гета, 29 жніўня 1943 г. прыбыла ў в. Скірмантава, то яе раптоўна з усіх бакоў акружылі [[СС|эсэсаўцы]]. Разам са 162 (з 170) мясцовымі жыхарамі жыды былі сагнаны ў хлеў і зажыва спалены. Была спалена і вёска — 38 дамоў. Раіса Паўлаўна Куніцкая цудам выжыла — змагла ўцячы ў лес і расказаць пра трагедыю вёскі. Пасьля вайны вёска адноўлена. У часы сталінскіх рэпрэсіяў многія жыхары вёскі былі высланыя ў [[Сыбір]], адкуль так і не вярнуліся.


У 1956 г. на магіле ахвяр фашызму ў цэнтры в. Скірмантава пастаўлены абэліск. Каля Дома культуры ў цэнтры вёскі пастаўлены абэліск на ўшанаваньне памяці аднавяскоўцаў, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну. Вёска ўвекавечана ў мэмарыяльным комплексе «[[Хатынь]]».
У 1956 г. на магіле ахвяр фашызму ў цэнтры в. Скірмантава пастаўлены абэліск. Каля Дома культуры ў цэнтры вёскі пастаўлены абэліск на ўшанаваньне памяці аднавяскоўцаў, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну. Вёска ўвекавечана ў мэмарыяльным комплексе «[[Хатынь]]».
Радок 78: Радок 78:
[[Катэгорыя:Путчынскі сельсавет]]
[[Катэгорыя:Путчынскі сельсавет]]
[[Катэгорыя:Населеныя пункты Койданаўскага раёну]]
[[Катэгорыя:Населеныя пункты Койданаўскага раёну]]
[[Катэгорыя:Вёскі, спаленыя падчас Другой сусьветнай вайны]]

Вэрсія ад 14:30, 9 чэрвеня 2017

Скірмантава
трансьліт. Skirmantava
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Койданаўскі
Сельсавет: Путчынскі
Насельніцтва: 617 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1716
Паштовы індэкс: 222743
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°54′0″ пн. ш. 27°6′0″ у. д. / 53.9° пн. ш. 27.1° у. д. / 53.9; 27.1Каардынаты: 53°54′0″ пн. ш. 27°6′0″ у. д. / 53.9° пн. ш. 27.1° у. д. / 53.9; 27.1
Скірмантава на мапе Беларусі ±
Скірмантава
Скірмантава
Скірмантава
Скірмантава
Скірмантава
Скірмантава
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Скі́рмантава[1]вёска ў Койданаўскім раёне Менскай вобласьці, за 5 км на паўночны захад ад шашы Р65, 49 км ад Менску, 24 км ад чыгуначнай станцыі Койданава, за 18 км на поўнач ад Койданава. Скірмантава ўваходіць у склад Путчынскага сельсавету.

Гісторыя

Вядома з 1802 году. У пачатку XX ст. у Койданаўскай воласьці Менскага павету, вёска, 35 двароў, 145 жыхароў, маёнтак, 1 двор, 13 жыхароў. Пад час ІІ-й Усясьветнай вайны лясы на поўначы Койданаўскага раёну сталі сховішчам і прыстанішчам для жыдоў, якія ўцякалі зь Менскага гета. Неўзабаве адыход жыдоў у лес зь Менскага гета набыў стыхійны характар. Невялікія групы накіроўваліся ў лес, ведаючы толькі тое, што недзе ёсьць вёскі Старое Сяло, Лісаўшчына, Скірмантава, і калі дабярэсься туды, то будзеш у небясьпецы — у «партызанскай краіне». Калі група з 30 жыдоў, якія ўцяклі зь Менскага гета, 29 жніўня 1943 г. прыбыла ў в. Скірмантава, то яе раптоўна з усіх бакоў акружылі эсэсаўцы. Разам са 162 (з 170) мясцовымі жыхарамі жыды былі сагнаны ў хлеў і зажыва спалены. Была спалена і вёска — 38 дамоў. Раіса Паўлаўна Куніцкая цудам выжыла — змагла ўцячы ў лес і расказаць пра трагедыю вёскі. Пасьля вайны вёска адноўлена. У часы сталінскіх рэпрэсіяў многія жыхары вёскі былі высланыя ў Сыбір, адкуль так і не вярнуліся.

У 1956 г. на магіле ахвяр фашызму ў цэнтры в. Скірмантава пастаўлены абэліск. Каля Дома культуры ў цэнтры вёскі пастаўлены абэліск на ўшанаваньне памяці аднавяскоўцаў, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну. Вёска ўвекавечана ў мэмарыяльным комплексе «Хатынь».

Насельніцтва

  • 2010 год — 617 жыхароў
  • 1 студзеня 2004 году — 168 двароў, 510 жыхароў
  • 1999 год — 689 жыхароў

Інфармацыя для турыстаў

Ля вёскі знаходзіцца найвышэйшы пункт Беларусі — гара Сьвятая.

Крыніцы

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 181

Літаратура

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.

Вонкавыя спасылкі