Поль Рыкёр: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дэкатэгарызацыя
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1: Радок 1:
{{Філёзаф
[[Файл:Paul Ricoeur.jpg|міні|250пкс|Поль Рыкёр]]
| Імя = Поль Рыкэр (або Рыкёр)
'''Поль Рыкёр''' ({{мова-fr|Paul Ricoeur}}; [[27 лютага]] [[1913]] — [[20 траўня]] [[2005]]) — францускі філёзаф, разам з [[Мартын Гайдэгер|Гайдэгерам]] і [[Ганс-Георг Гадамэр|Гадамэрам]] прадстаўнік школы [[гермэнэўтыка|гермэнэўтыкі]].
| Арыгінальнае імя = {{мова-fr|Paul Ricoeur}}
| Партрэт = Paul Ricoeur.jpg
| Памер = 250пкс
| Апісаньне = Поль Рыкэр
| Імя пры нараджэньні =
| Дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|20|02|1913|1}}
| Месца нараджэньня = [[Валенс]], [[Дром (дэпартамэнт)|Дром]], [[Рэгіёны Францыі|вобласьць]] [[Авэрнь-Рона-Альпы]], [[Францыя]]
| Дата сьмерці = {{Памёр|20|05|2005}}
| Месца сьмерці = места [[Шатнэ-Малябры]], дэпартамэнт [[О-дэ-Сэн]], [[Францыя]]
| Школа = [[фэнамэналёгія]], тлумачэньня антычных філёзафаў
| Пэрыяд = філязофія 20 стагодзьдзя
| Кірунак = Заходняя філязофія
| Зацікаўленасьці = прадаўжальнік тлумачэньня антычных філёзафаў, багаслоў, удзельнік экумэнічнага руху
| Ідэі =
| Папярэднікі =
| Наступнікі =
| Грамадзянства = [[Францыя]]
| Сайт =
| ВікіКрыніца =
| ВікіКрыніца пераклады на беларускую =
}}
'''Поль Рыкёр''' або '''Рыкэр''' ({{мова-fr|Paul Ricoeur}}; [[27 лютага]] [[1913]] — [[20 траўня]] [[2005]]) — францускі філёзаф, разам з [[Мартын Гайдэгер|Гайдэгерам]] і [[Ганс-Георг Гадамэр|Гадамэрам]] прадстаўнік школы [[гермэнэўтыка|гермэнэўтыкі]]: тлумачэньне антычных філёзафаў.

== Жыцьцяпіс ==

Маці Поля неўзабаве памерла пасьля таго, як нарадзіла яго. Бацька, выкладчык ангельскай мовы, загінуў на фронце ў пачатку [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] (1915). Бацькі таты выхоўвалі сірату у пратэстанцкім духу. Фармавалі яго галоўным чынам кнігі, у прыватнасьці камэнтары да Пасланьня да Рымлянаў Карла Барта й яго ж праца «Слова Бога й слова чалавечае».

У 1935 году Поль Рыкэр ажаніўся, пасьля ў яго было пяцёра дзяцей.

З 1935 Рыкэр выкладае філязофію ў ліцэі й актыўна, аж да пачатку Другой сусьветнай вайны, вывучае нямецкую мову.

У 1939 году Рыкэр добраахвотнікам адпраўляецца на [[Другая сусьветная вайна|фронт]], але трапляе ў палон. У гэтым стане вымушанай пагрозы сьмерці ён на вопыце спазнае філязофію "пагранічнага стану": стану паразы, адчаю, адзіноты. Але менавіта тут, воляю лёсу, яму прадставілася магчымасьць і асэнсаваць іх тэарэтычна. Рыкэр чытае ў арыгінале працы [[Карл Тэадор Яспэрс|Карла Яспэрса]], якія мелі на яго вялікі ўплыў. Іншыя інтэлектуалы-палонныя параілі яму таксама вывучыць працы [[Эдмунд Гусэрль|Эдмунда Гусэрля]]. Яшчэ не так разабраўшыся ў філязофіі, Рыкэр стаў перакладаць «Ідэі-i» Гусэрля. Зачараваны працамі Гусэрля й разуменьнем некаторых новых рэчаў, Рыкэр працягнуў гэтую працу ўжо пасьля вайны. Але пачалося ўсё менавіта з такіх незвычайных абставінах.

Працы Рыкёра высока цаніў яго даўні сябар [[Караль Вайтыла]] (будучы Папа рымскі). У апошнія гады жыцьця Поль Рыкэр часта езьдзіў у экуменічную суполку брата Ражэ Шуца ў вёску Тэзэ (дэпартамэнт [[Сона і Люара]], [[Бургундыя-Франш-Камтэ]]), каб, па яго ўласных словах, перажыць тое, у што верыў ўсім сэрцам.


== Глядзіце таксама ==
== Глядзіце таксама ==

Вэрсія ад 15:15, 5 траўня 2017

Поль Рыкэр (або Рыкёр)
па-француску: Paul Ricoeur
Поль Рыкэр
Поль Рыкэр
Дата нараджэньня 20 лютага 1913 (111 гадоў)
Месца нараджэньня Валенс, Дром, вобласьць Авэрнь-Рона-Альпы, Францыя
Дата сьмерці 20 траўня 2005
Месца сьмерці места Шатнэ-Малябры, дэпартамэнт О-дэ-Сэн, Францыя
Школа/традыцыя фэнамэналёгія, тлумачэньня антычных філёзафаў
Пэрыяд філязофія 20 стагодзьдзя
Кірунак Заходняя філязофія
Асноўныя зацікаўленасьці прадаўжальнік тлумачэньня антычных філёзафаў, багаслоў, удзельнік экумэнічнага руху
Вучні Marguerite Léna[d]

Поль Рыкёр або Рыкэр (па-француску: Paul Ricoeur; 27 лютага 191320 траўня 2005) — францускі філёзаф, разам з Гайдэгерам і Гадамэрам прадстаўнік школы гермэнэўтыкі: тлумачэньне антычных філёзафаў.

Жыцьцяпіс

Маці Поля неўзабаве памерла пасьля таго, як нарадзіла яго. Бацька, выкладчык ангельскай мовы, загінуў на фронце ў пачатку Першай сусьветнай вайны (1915). Бацькі таты выхоўвалі сірату у пратэстанцкім духу. Фармавалі яго галоўным чынам кнігі, у прыватнасьці камэнтары да Пасланьня да Рымлянаў Карла Барта й яго ж праца «Слова Бога й слова чалавечае».

У 1935 году Поль Рыкэр ажаніўся, пасьля ў яго было пяцёра дзяцей.

З 1935 Рыкэр выкладае філязофію ў ліцэі й актыўна, аж да пачатку Другой сусьветнай вайны, вывучае нямецкую мову.

У 1939 году Рыкэр добраахвотнікам адпраўляецца на фронт, але трапляе ў палон. У гэтым стане вымушанай пагрозы сьмерці ён на вопыце спазнае філязофію "пагранічнага стану": стану паразы, адчаю, адзіноты. Але менавіта тут, воляю лёсу, яму прадставілася магчымасьць і асэнсаваць іх тэарэтычна. Рыкэр чытае ў арыгінале працы Карла Яспэрса, якія мелі на яго вялікі ўплыў. Іншыя інтэлектуалы-палонныя параілі яму таксама вывучыць працы Эдмунда Гусэрля. Яшчэ не так разабраўшыся ў філязофіі, Рыкэр стаў перакладаць «Ідэі-i» Гусэрля. Зачараваны працамі Гусэрля й разуменьнем некаторых новых рэчаў, Рыкэр працягнуў гэтую працу ўжо пасьля вайны. Але пачалося ўсё менавіта з такіх незвычайных абставінах.

Працы Рыкёра высока цаніў яго даўні сябар Караль Вайтыла (будучы Папа рымскі). У апошнія гады жыцьця Поль Рыкэр часта езьдзіў у экуменічную суполку брата Ражэ Шуца ў вёску Тэзэ (дэпартамэнт Сона і Люара, Бургундыя-Франш-Камтэ), каб, па яго ўласных словах, перажыць тое, у што верыў ўсім сэрцам.

Глядзіце таксама