Праваслаўная царква: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне
д выпраўленьне парамэтру {{Commons}}
Радок 2: Радок 2:


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Праваслаўе склалася як ўсходняя галіна хрысьціянства пасьля падзелу [[Рымская імпэрыя|Рымскае імпэрыі]] ([[395]]) і аформілася ў [[1054]] годзе пасьля падзелу цэркваў на заходнюю ([[каталіцтва|каталіцкую]]) і ўсходнюю (праваслаўную). Атрымала пашырэньне галоўным чынам ва [[Усходняя Эўропа|Ўсходняй Эўропе]] і на [[Блізкі Ўсход|Блізкім Усходзе]]. Першапачаткова была пануючай рэлігіяй [[Бізантыйская імпэрыя|Бізантыйскае імпэрыі]], таму зьведала ўплыў ейнае гісторыі разьвіцьця, што адбілася на веравучэньні і арганізацыі праваслаўных цэркваў.
Праваслаўе склалася як ўсходняя галіна хрысьціянства пасьля падзелу [[Рымская імпэрыя|Рымскае імпэрыі]] (395) і аформілася ў 1054 годзе пасьля падзелу цэркваў на заходнюю ([[каталіцтва|каталіцкую]]) і ўсходнюю (праваслаўную). Атрымала пашырэньне галоўным чынам ва [[Усходняя Эўропа|Ўсходняй Эўропе]] і на [[Блізкі Ўсход|Блізкім Усходзе]]. Першапачаткова была пануючай рэлігіяй [[Бізантыйская імпэрыя|Бізантыйскае імпэрыі]], таму зьведала ўплыў ейнае гісторыі разьвіцьця, што адбілася на веравучэньні і арганізацыі праваслаўных цэркваў.


{{Хрысьціянства}}
{{Хрысьціянства}}
== Веравучэньне ==
== Веравучэньне ==
Аснову веравучэньня праваслаўя, сфармуляванага ў [[Сымбаль Веры|Сымбалі Веры]], прынятым на [[Нікейскі сабор|Нікейскім]] ([[325]]) і [[Канстантынопальскі сабор|Канстантынопальскім]] ([[381]]) [[усяленскі сабор|Усяленскіх саборах]], складаюць [[Сьвяшчэннае пісаньне]] ([[Біблія]]) і [[Сьвяшчэннае паданьне]] ([[патрыстыка]], пастановы першых 7 [[усяленскі сабор|усяленскіх сабораў]] і іншыя). Праваслаўе зыходзіць з прызнаньня [[Троіца|трыадзінага Бога]] — Творцы і кіраўніка [[Сусьвет]]у, [[замагільны сьвет|замагільнага сьвету]], пасьмяротнае адплаты, збавіцельнае місіі [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]], які адкрыў магчымасьць для выратаваньня чалавека, на якім ляжыць адбітак [[першародны грэх|першароднага граху]]. Адно з галоўных месцаў у [[богаслужэньне|богаслужэбнай]] практыцы праваслаўя займаюць 7 [[хрысьціянства|хрысьціянскіх]] [[таінства]]ў:
Аснову веравучэньня праваслаўя, сфармуляванага ў [[Сымбаль Веры|Сымбалі Веры]], прынятым на [[Нікейскі сабор|Нікейскім]] (325) і [[Канстантынопальскі сабор|Канстантынопальскім]] (381) [[усяленскі сабор|Усяленскіх саборах]], складаюць [[Сьвяшчэннае пісаньне]] ([[Біблія]]) і [[Сьвяшчэннае паданьне]] ([[патрыстыка]], пастановы першых 7 [[усяленскі сабор|усяленскіх сабораў]] і іншыя). Праваслаўе зыходзіць з прызнаньня [[Троіца|трыадзінага Бога]] — Творцы і кіраўніка [[Сусьвет]]у, [[замагільны сьвет|замагільнага сьвету]], пасьмяротнае адплаты, збавіцельнае місіі [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]], які адкрыў магчымасьць для выратаваньня чалавека, на якім ляжыць адбітак [[першародны грэх|першароднага граху]]. Адно з галоўных месцаў у [[богаслужэньне|богаслужэбнай]] практыцы праваслаўя займаюць 7 [[хрысьціянства|хрысьціянскіх]] [[таінства]]ў:
* [[Хрост]]
* [[Хрост]]
* [[Эўхарыстыя]]
* [[Эўхарыстыя]]
Радок 17: Радок 17:


== Структура царквы ==
== Структура царквы ==
У праваслаўі [[аўтакефальны]]я (самастойныя) цэрквы складаюць [[усяленскі|усяленскую]] праваслаўную царкву, аднак адзіны духоўны цэнтар адсутнічае. [[Канстантынопаль]]скі [[патрыярх]], [[прадстаяцель]] царквы ў сталіцы былой [[Бізантыйская імпэрыя|Бізантыйскай імпэрыі]], традыцыйна захоўвае тытул [[усяленскі|усяленскага]], але ня мае адміністрацыйнае ўлады над іншымі цэрквамі. На [[2005]] год у сьвеце існуюць 15 [[кананічны]]х [[аўтакефальны]]х цэркваў: [[Канстантынопальская праваслаўная царква|Канстантынопальская]], [[Александрыйская праваслаўная царква|Александрыйская]], [[Антыяхійская праваслаўная царква|Антыяхійская]], [[Іерусалімская праваслаўная царква|Іерусалімская]], [[Расейская праваслаўная царква|Расейская]], [[Грузінская праваслаўная царква|Грузінская]], [[Сэрбская праваслаўная царква|Сэрбская]], [[Румынская праваслаўная царква|Румынская]], [[Баўгарская праваслаўная царква|Баўгарская]], [[Кіпрская праваслаўная царква|Кіпрская]], [[Эладская праваслаўная царква|Эладская]], [[Альбанская праваслаўная царква|Альбанская]], [[Чэхія|Чэскіх]] зямель і [[Славаччына|Славаччыны]], [[Польшча|Польская]], [[Амэрыка|Амэрыканская]] (пералік зроблены паводле часу атрыманьня [[аўтакефалія|аўтакефаліі]]; 9 першых зь іх узначальваюцца [[патрыярх]]амі) са сваёй шматступеньчатай [[гіерархія]]й. Шэраг рэлігійных аб’яднаньняў таксама называюць сябе цэрквамі, але яны пакуль не атрымалі кананічнага прызнаньня: [[Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква на эміграцыі]], [[Украінская аўтакефальная праваслаўная царква]], [[Кіеўскі патрыярхат]]. Прыхільнікі праваслаўя складаюць большасьць [[вернік]]аў у наступных краінах: [[Баўгарыя]], [[Беларусь]], [[Грузія]], [[Грэцыя]], [[Кіпр]], [[Рэспубліка Македонія|Македонія]], [[Малдова]], [[Расея]], [[Румынія]], [[Сэрбія]], [[Украіна]], [[Чарнагорыя]]. Праваслаўе значна пашыранае ў [[Альбанія|Альбаніі]], [[Лібан]]е, [[Сырыя|Сырыі]] і іншых краінах, а таксама сярод эмігрантаў з гэтых краінаў у [[Амэрыка|Амэрыцы]] ды [[Аўстралія|Аўстраліі]].
У праваслаўі [[аўтакефальны]]я (самастойныя) цэрквы складаюць [[усяленскі|усяленскую]] праваслаўную царкву, аднак адзіны духоўны цэнтар адсутнічае. [[Канстантынопаль]]скі [[патрыярх]], [[прадстаяцель]] царквы ў сталіцы былой [[Бізантыйская імпэрыя|Бізантыйскай імпэрыі]], традыцыйна захоўвае тытул [[усяленскі|усяленскага]], але ня мае адміністрацыйнае ўлады над іншымі цэрквамі. На 2005 год у сьвеце існуюць 15 [[кананічны]]х [[аўтакефальны]]х цэркваў: [[Канстантынопальская праваслаўная царква|Канстантынопальская]], [[Александрыйская праваслаўная царква|Александрыйская]], [[Антыяхійская праваслаўная царква|Антыяхійская]], [[Іерусалімская праваслаўная царква|Іерусалімская]], [[Расейская праваслаўная царква|Расейская]], [[Грузінская праваслаўная царква|Грузінская]], [[Сэрбская праваслаўная царква|Сэрбская]], [[Румынская праваслаўная царква|Румынская]], [[Баўгарская праваслаўная царква|Баўгарская]], [[Кіпрская праваслаўная царква|Кіпрская]], [[Эладская праваслаўная царква|Эладская]], [[Альбанская праваслаўная царква|Альбанская]], [[Чэхія|Чэскіх]] зямель і [[Славаччына|Славаччыны]], [[Польшча|Польская]], [[Амэрыка]]нская (пералік зроблены паводле часу атрыманьня [[аўтакефалія|аўтакефаліі]]; 9 першых зь іх узначальваюцца [[патрыярх]]амі) са сваёй шматступеньчатай [[гіерархія]]й. Шэраг рэлігійных аб’яднаньняў таксама называюць сябе цэрквамі, але яны пакуль не атрымалі кананічнага прызнаньня: [[Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква на эміграцыі]], [[Украінская аўтакефальная праваслаўная царква]], [[Кіеўскі патрыярхат]]. Прыхільнікі праваслаўя складаюць большасьць [[вернік]]аў у наступных краінах: [[Баўгарыя]], [[Беларусь]], [[Грузія]], [[Грэцыя]], [[Кіпр]], [[Рэспубліка Македонія|Македонія]], [[Малдова]], [[Расея]], [[Румынія]], [[Сэрбія]], [[Украіна]], [[Чарнагорыя]]. Праваслаўе значна пашыранае ў [[Альбанія|Альбаніі]], [[Лібан]]е, [[Сырыя|Сырыі]] і іншых краінах, а таксама сярод эмігрантаў з гэтых краінаў у [[Амэрыка|Амэрыцы]] ды [[Аўстралія|Аўстраліі]].


На Беларусі традыцыйна годам увядзеньня праваслаўя лічыцца [[992]] (заснаваньне [[Полацак|Полацкае]] праваслаўнае [[япархія|япархіі]]).
На Беларусі традыцыйна годам увядзеньня праваслаўя лічыцца 992 (заснаваньне [[Полацак|Полацкае]] праваслаўнае [[япархія|япархіі]]).


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Партал|Хрысьціянства}}
{{Партал|Хрысьціянства}}
{{Commons|Category:Orthodox Church|выгляд=міні}}
{{Commons|Category:Orthodox Church}}


[[Катэгорыя:Праваслаўе| ]]
[[Катэгорыя:Праваслаўе| ]]

Вэрсія ад 20:04, 25 красавіка 2017

Правасла́ўе (ад словаў «правільнае праслаўленьне» Бога) — адзін з асноўных кірункаў у хрысьціянстве (побач з каталіцтвам, пратэстантызмам і старажытна-ўсходнімі цэрквамі).

Гісторыя

Праваслаўе склалася як ўсходняя галіна хрысьціянства пасьля падзелу Рымскае імпэрыі (395) і аформілася ў 1054 годзе пасьля падзелу цэркваў на заходнюю (каталіцкую) і ўсходнюю (праваслаўную). Атрымала пашырэньне галоўным чынам ва Ўсходняй Эўропе і на Блізкім Усходзе. Першапачаткова была пануючай рэлігіяй Бізантыйскае імпэрыі, таму зьведала ўплыў ейнае гісторыі разьвіцьця, што адбілася на веравучэньні і арганізацыі праваслаўных цэркваў.

Веравучэньне

Аснову веравучэньня праваслаўя, сфармуляванага ў Сымбалі Веры, прынятым на Нікейскім (325) і Канстантынопальскім (381) Усяленскіх саборах, складаюць Сьвяшчэннае пісаньне (Біблія) і Сьвяшчэннае паданьне (патрыстыка, пастановы першых 7 усяленскіх сабораў і іншыя). Праваслаўе зыходзіць з прызнаньня трыадзінага Бога — Творцы і кіраўніка Сусьвету, замагільнага сьвету, пасьмяротнае адплаты, збавіцельнае місіі Ісуса Хрыста, які адкрыў магчымасьць для выратаваньня чалавека, на якім ляжыць адбітак першароднага граху. Адно з галоўных месцаў у богаслужэбнай практыцы праваслаўя займаюць 7 хрысьціянскіх таінстваў:

Вялікае значэньне надаецца сьвятам і пастам. У праваслаўі адвяргаецца шэраг прынятых у каталіцтве догматаў (аб беспамылковасьці Папы Рымскага ex cathedra, аб зыходжаньні Сьвятога Духа і ад Бога-Айца, і ад Бога-Сына, аб чысьцілішчы, аб беззаганным зачацьці Дзевы Марыі, аб цялесным унебаўзяцьці Дзевы Марыі), па-іншаму выконваюцца некаторыя таінствы. Існуюць адрозьненьні ў царкоўнай архітэктуры і начыньні, строях сьвятароў, іншай атрыбутыцы і абраднасьці. У праваслаўі богаслужэньне вядзецца на родных (у славянскіх краінах — на царкоўна-славянскай) мовах. Сьвятары (не манахі) павінны быць жанатыя, архірэі — бясшлюбныя (пасьвячаюцца з манаскага духавенства).

Структура царквы

У праваслаўі аўтакефальныя (самастойныя) цэрквы складаюць усяленскую праваслаўную царкву, аднак адзіны духоўны цэнтар адсутнічае. Канстантынопальскі патрыярх, прадстаяцель царквы ў сталіцы былой Бізантыйскай імпэрыі, традыцыйна захоўвае тытул усяленскага, але ня мае адміністрацыйнае ўлады над іншымі цэрквамі. На 2005 год у сьвеце існуюць 15 кананічных аўтакефальных цэркваў: Канстантынопальская, Александрыйская, Антыяхійская, Іерусалімская, Расейская, Грузінская, Сэрбская, Румынская, Баўгарская, Кіпрская, Эладская, Альбанская, Чэскіх зямель і Славаччыны, Польская, Амэрыканская (пералік зроблены паводле часу атрыманьня аўтакефаліі; 9 першых зь іх узначальваюцца патрыярхамі) са сваёй шматступеньчатай гіерархіяй. Шэраг рэлігійных аб’яднаньняў таксама называюць сябе цэрквамі, але яны пакуль не атрымалі кананічнага прызнаньня: Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква на эміграцыі, Украінская аўтакефальная праваслаўная царква, Кіеўскі патрыярхат. Прыхільнікі праваслаўя складаюць большасьць вернікаў у наступных краінах: Баўгарыя, Беларусь, Грузія, Грэцыя, Кіпр, Македонія, Малдова, Расея, Румынія, Сэрбія, Украіна, Чарнагорыя. Праваслаўе значна пашыранае ў Альбаніі, Лібане, Сырыі і іншых краінах, а таксама сярод эмігрантаў з гэтых краінаў у Амэрыцы ды Аўстраліі.

На Беларусі традыцыйна годам увядзеньня праваслаўя лічыцца 992 (заснаваньне Полацкае праваслаўнае япархіі).

Вонкавыя спасылкі

Праваслаўная царквасховішча мультымэдыйных матэрыялаў