Заходні Буг: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
афармленьне
Радок 8: Радок 8:
|вышыня_вытоку =
|вышыня_вытоку =
|вусьце = [[Нараў]]
|вусьце = [[Нараў]]
|вышыня вусьця =
|вышыня_вусьця =
|сьцёк = 127 м³/с
|сьцёк = 127 м³/с
|нахіл = 0,3 ‰
|нахіл = 0,3 ‰
Радок 16: Радок 16:
|правыя_прытокі = Спанаўка
|правыя_прытокі = Спанаўка
|мапа = Schema Zachodniaha Buha.png
|мапа = Schema Zachodniaha Buha.png
|катэгорыя_вікісховішча = Western Bug
}}
}}
'''Захо́дні Буг''' ({{мова-pl|Bug}}, {{мова-uk|Західний Буг}}) — рака ва [[Украіна|Ўкраіне]], [[Беларусь|Беларусі]] і [[Польшча|Польшчы]], левы прыток ракі [[Нараў]] (басэйн [[Вісла|Віслы]]). Даўжыня 772 км (у межах Беларусі 154 км). Плошча вадазбору 39,4 тыс. км² (у межах Беларусі 10,4 тыс. км²). [[Выдатак вады]] на [[Беларуска-ўкраінская граніца|граніцы Беларусі з Украінай]] каля 50 м³/с, пры выхадзе [[Беларуска-польская граніца|за граніцу Беларусі з Польшчай]] 100 м³/с, каля [[места]] [[Вышкаў]] ([[Польшча]]) 127 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,3 [[праміле|‰]].
'''Захо́дні Буг''' ({{мова-pl|Bug}}, {{мова-uk|Західний Буг}}) — рака ва [[Украіна|Ўкраіне]], [[Беларусь|Беларусі]] і [[Польшча|Польшчы]], левы прыток ракі [[Нараў]] (басэйн [[Вісла|Віслы]]). Даўжыня 772 км (у межах Беларусі 154 км). Плошча вадазбору 39,4 тыс. км² (у межах Беларусі 10,4 тыс. км²). [[Выдатак вады]] на [[Беларуска-ўкраінская граніца|граніцы Беларусі з Украінай]] каля 50 м³/с, пры выхадзе [[Беларуска-польская граніца|за граніцу Беларусі з Польшчай]] 100 м³/с, каля [[места]] [[Вышкаў]] ([[Польшча]]) 127 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,3 [[праміле|‰]].
Радок 34: Радок 33:
Веснавое разводзьдзе (працягласьць 1—2 месяцы) звычайна ў пачатку сакавіка, найбольшы ўзровень разводзьдзя ад 3 м да 6 м. Улетку і ўвосень назіраюцца дажджавыя паводкі, зімой мяшаныя (ад раставаньня сьнегу пры адлігах і ад дажджоў). Межань кароткая, перарывістая. Замярзае ў канцы сьнежня, лёд трымаецца да 2-й паловы сакавіка<ref>{{Літаратура/Блакітная кніга Беларусі|к}}</ref>.
Веснавое разводзьдзе (працягласьць 1—2 месяцы) звычайна ў пачатку сакавіка, найбольшы ўзровень разводзьдзя ад 3 м да 6 м. Улетку і ўвосень назіраюцца дажджавыя паводкі, зімой мяшаныя (ад раставаньня сьнегу пры адлігах і ад дажджоў). Межань кароткая, перарывістая. Замярзае ў канцы сьнежня, лёд трымаецца да 2-й паловы сакавіка<ref>{{Літаратура/Блакітная кніга Беларусі|к}}</ref>.


[[Мяшаныя лясы|Лясы мяшаныя]], сустракаюцца невялікімі гаямі або [[хваёвыя лясы|борамі]]. Азёрнасьць тэрыторыі не перавышае 1%. Азёры разьмяшчаюцца пераважна на поўдні. Да найбуйнейшых азёраў належаць: [[Любань (возера)|Любань]], [[Лукава]], [[Олтуш]], на базе якіх збудаваныя вадасховішчы.
[[Мяшаныя лясы|Лясы мяшаныя]], сустракаюцца невялікімі гаямі або [[хваёвыя лясы|борамі]]. Азёрнасьць тэрыторыі не перавышае 1%. Азёры разьмяшчаюцца пераважна на поўдні. Да найбуйнейшых азёраў належаць: [[Любань (возера)|Любань]], [[Лукаўскае вадасховішча|Лукава]], [[Олтуш]], на базе якіх збудаваныя вадасховішчы.


== Гаспадарчая дзейнасьць ==
== Гаспадарчая дзейнасьць ==
Значная плошча басэйну (26%) у межах Беларусі на [[1 студзеня]] [[2006]] мэліяраваная, здадзеныя ў эксплюатацыю больш за 12000 км адкрытай асушальнай сеткі каналаў. Найбольш маштабныя мэліярацыйныя працы (асушваньне) праведзеныя ў басэйнах прытокаў ракі Заходні Буг: Мухавец (27%), Лясная (17%), Пульва (12%).
Значная плошча басэйну (26%) у межах Беларусі на 1 студзеня 2006 году мэліяраваная, здадзеныя ў эксплюатацыю больш за 12 000 км адкрытай асушальнай сеткі каналаў. Найбольш маштабныя мэліярацыйныя працы (асушваньне) праведзеныя ў басэйнах прытокаў ракі Заходні Буг: Мухавец (27%), Лясная (17%), Пульва (12%).


Заходні Буг праз раку [[Мухавец]], [[Дняпроўска-Бужанскі канал]] і раку [[Піна]] злучаецца з [[Прыпяць]]цю, а праз раку Нараў, яго прыток раку [[Бобра]], раку [[Нета]] і [[Аўгустоўскі канал]] — з ракой [[Чорная Ганча]], прытокам [[Нёман]]а). Буйнымі каналамі зьяўляюцца: [[Арэхаўскі канал|Арэхаўскі]] (даўжыня 34 км), [[Бона]] (даўжыня 34 км), [[Казацкі]] (даўжыня 22,5 км), [[Атоцкі]] (даўжыня 26,6 км), [[Новая Асіпаўка]] (даўжыня 18,2 км)<ref>[http://pogoda.by/315/gid.html?ind=4 Гідрамэтцэнтар Беларусі]{{ref-ru}}</ref>.
Заходні Буг праз раку [[Мухавец]], [[Дняпроўска-Бужанскі канал]] і раку [[Піна]] злучаецца з [[Прыпяць]]цю, а праз раку Нараў, яго прыток раку [[Бобра]], раку [[Нета]] і [[Аўгустоўскі канал]] — з ракой [[Чорная Ганча]], прытокам [[Нёман]]а). Буйнымі каналамі зьяўляюцца: [[Арэхаўскі канал|Арэхаўскі]] (даўжыня 34 км), [[Бона]] (даўжыня 34 км), [[Казацкі]] (даўжыня 22,5 км), [[Атоцкі]] (даўжыня 26,6 км), [[Новая Асіпаўка]] (даўжыня 18,2 км)<ref>[http://pogoda.by/315/gid.html?ind=4 Гідрамэтцэнтар Беларусі]{{ref-ru}}</ref>.


У сярэдняй плыні Заходні Буг зьяўляецца граніцай Польшчы з Украінай і Беларусяй. З [[1 траўня]] [[2004]] зьяўляецца ўсходняй граніцай [[Эўрапейскі Зьвяз|Эўрапейскага Зьвязу]]. Памежныя пераходы на граніцы Беларусі і Польшчы: Клейнікі — Кукурыкі, Берасьце — Цярэспаль, Дамачава — Славатычы, Тамашоўка — Уладава; на граніцы Ўкраіны і Польшчы: Любамль — Хэлм, Усьцілуг — Хрэбешаў.
У сярэдняй плыні Заходні Буг зьяўляецца граніцай Польшчы з Украінай і Беларусяй. З 1 траўня 2004 году зьяўляецца ўсходняй граніцай [[Эўрапейскі Зьвяз|Эўрапейскага Зьвязу]]. Памежныя пераходы на граніцы Беларусі і Польшчы: Клейнікі — Кукурыкі, Берасьце — Цярэспаль, Дамачава — Славатычы, Тамашоўка — Уладава; на граніцы Ўкраіны і Польшчы: Любамль — Хэлм, Усьцілуг — Хрэбешаў.


Суднаходзтва ў ніжняй плыні.
Суднаходзтва ў ніжняй плыні.

Вэрсія ад 00:23, 2 красавіка 2017

Рака
Заходні Буг
Заходні Буг каля Вышкава
Заходні Буг каля Вышкава
Агульныя зьвесткі
Выток каля в. Верхабуж (Украіна)
Вусьце Нараў
Краіны басэйну Беларусь, Украіна, Польшча
Вобласьці Валынская вобласьць, Берасьцейская вобласьць і Львоўская вобласьць
Даўжыня 772 км
Сярэднегадавы сьцёк 127 м³/с
Плошча басэйну 39,4 тыс. км²
Нахіл воднай паверхні 0,3 ‰
Месцазнаходжаньне
Заходні Буг на мапе
Асноўныя прытокі
Правыя Спанаўка

Захо́дні Буг (па-польску: Bug, па-ўкраінску: Західний Буг) — рака ва Ўкраіне, Беларусі і Польшчы, левы прыток ракі Нараў (басэйн Віслы). Даўжыня 772 км (у межах Беларусі 154 км). Плошча вадазбору 39,4 тыс. км² (у межах Беларусі 10,4 тыс. км²). Выдатак вады на граніцы Беларусі з Украінай каля 50 м³/с, пры выхадзе за граніцу Беларусі з Польшчай 100 м³/с, каля места Вышкаў (Польшча) 127 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,3 ‰.

Асноўныя прытокі

На рацэ

Агульныя зьвесткі

Пачынаецца на заходніх схілах Падольскага ўзвышша каля вёскі Верхабуж Золачаўскага раёну Львоўскай вобласьці, упадае ў Загжынскае вадасховішча на рацэ Нараў (Польшча). Сярэдняя плынь праходзіць Берасьцейскім Палесьсем і Прыбускай раўнінай. Асаблівасьці рэльефу і геалягічнага разьвіцьця, недастатковая водапранікальнасьць верхняга пласта покрыўных пародаў, антрапагеннае ўзьдзеяньне вызначылі сучасны стан гідраграфічнай сеткі Берасьцейскага Палесься.

Даліна ракі шырынёй 3—4 км. Абалона нізкая, шырокая, часта зьліваецца з прылеглай мясцовасьцю. Шырыня ракі 50—75 м, на асобных дзялянках 200—300 м.

Веснавое разводзьдзе (працягласьць 1—2 месяцы) звычайна ў пачатку сакавіка, найбольшы ўзровень разводзьдзя ад 3 м да 6 м. Улетку і ўвосень назіраюцца дажджавыя паводкі, зімой мяшаныя (ад раставаньня сьнегу пры адлігах і ад дажджоў). Межань кароткая, перарывістая. Замярзае ў канцы сьнежня, лёд трымаецца да 2-й паловы сакавіка[1].

Лясы мяшаныя, сустракаюцца невялікімі гаямі або борамі. Азёрнасьць тэрыторыі не перавышае 1%. Азёры разьмяшчаюцца пераважна на поўдні. Да найбуйнейшых азёраў належаць: Любань, Лукава, Олтуш, на базе якіх збудаваныя вадасховішчы.

Гаспадарчая дзейнасьць

Значная плошча басэйну (26%) у межах Беларусі на 1 студзеня 2006 году мэліяраваная, здадзеныя ў эксплюатацыю больш за 12 000 км адкрытай асушальнай сеткі каналаў. Найбольш маштабныя мэліярацыйныя працы (асушваньне) праведзеныя ў басэйнах прытокаў ракі Заходні Буг: Мухавец (27%), Лясная (17%), Пульва (12%).

Заходні Буг праз раку Мухавец, Дняпроўска-Бужанскі канал і раку Піна злучаецца з Прыпяцьцю, а праз раку Нараў, яго прыток раку Бобра, раку Нета і Аўгустоўскі канал — з ракой Чорная Ганча, прытокам Нёмана). Буйнымі каналамі зьяўляюцца: Арэхаўскі (даўжыня 34 км), Бона (даўжыня 34 км), Казацкі (даўжыня 22,5 км), Атоцкі (даўжыня 26,6 км), Новая Асіпаўка (даўжыня 18,2 км)[2].

У сярэдняй плыні Заходні Буг зьяўляецца граніцай Польшчы з Украінай і Беларусяй. З 1 траўня 2004 году зьяўляецца ўсходняй граніцай Эўрапейскага Зьвязу. Памежныя пераходы на граніцы Беларусі і Польшчы: Клейнікі — Кукурыкі, Берасьце — Цярэспаль, Дамачава — Славатычы, Тамашоўка — Уладава; на граніцы Ўкраіны і Польшчы: Любамль — Хэлм, Усьцілуг — Хрэбешаў.

Суднаходзтва ў ніжняй плыні.

Галерэя

  • У ваколіцах Уладава
    У ваколіцах Уладава
  • У Дарагічыне
    У Дарагічыне
  • У ваколіцах Дарагічына
    У ваколіцах Дарагічына
  • Краявід Заходняга Буга з дарагічынскай Замкавай гары
    Краявід Заходняга Буга з дарагічынскай Замкавай гары
  • Каля Вышкава
    Каля Вышкава
  • Каля Нура
    Каля Нура
  • У ваколіцах Волі Угрускай
    У ваколіцах Волі Угрускай
  • У ваколіцах Горнай Малкіні
    У ваколіцах Горнай Малкіні
  • У Магільніцы
    У Магільніцы
  • Надбускі краявід
    Надбускі краявід

Крыніцы

  1. ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994.
  2. ^ Гідрамэтцэнтар Беларусі (рас.)

Літаратура

  • Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1
  • Государственный водный кадастр: Водные ресурсы, их использование и качество вод (за 2004 год) / М-во природных ресурсов и охраны окружающей среды. — Мн., 2005. — 135 с.
  • Забокрицкая М.Р., Хильчевский В.К., Манченко А.П. Гидроэкологическое состояние бассейна Западного Буга на территории Украины. – Киев: Ника-центр, 2006. — 184 с. (укр.)
  • Природа Белоруссии: Попул. энцикл./ БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
  • Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.

Вонкавыя спасылкі

Заходні Буг — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Заходні_Буг&oldid=1891295»