Патсдамская канфэрэнцыя: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
артаграфія, выпраўленьне спасылак
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Schloss Cecilienhof 007.jpg|thumb|Палац [[Цэцыліенхоф]] — месца правядзеньня Патсдамскай канфэрэнцыі]]
[[Файл:Schloss Cecilienhof 007.jpg|thumb|Палац [[Цэцыліенгоф]] — месца правядзеньня Патсдамскай канфэрэнцыі]]
'''Патсдамская канфэрэнцыя''' адбылася ў [[Патсдам]]е ў палацы Цэцыліенхоф з 17 ліпеня па 2 жніўня 1945 г. з удзелам кіраўнікоў трох найбуйнейшых дзяржаваў антыгітлераўскай кааліцыі ў [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайне]] з мэтай вызначыць далейшыя крокі па пасьляваеннага ўладкаваньня Эўропы.
'''Патсдамская канфэрэнцыя''' адбылася ў [[Патсдам]]е ў палацы Цэцыліенгоф зь 17 ліпеня па 2 жніўня 1945 г. з удзелам кіраўнікоў трох найбуйнейшых дзяржаваў антыгітлераўскай кааліцыі ў [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайне]] з мэтай вызначыць далейшыя крокі пасьляваеннага ўладкаваньня Эўропы.


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Гэта была трэцяя і апошняя сустрэча «вялікай тройкі» антыгітлераўскай кааліцыі. Першыя дзьве адбыліся ў канцы 1943 году ў Тэгеране (Іран) і ў пачатку 1945 году ў Ялце (Савецкі Саюз).
Гэта была трэцяя і апошняя сустрэча «вялікай тройкі» антыгітлераўскай кааліцыі. Першыя дзьве адбыліся ў канцы 1943 году ў [[Тэгеран]]е (Іран) і ў пачатку 1945 году ў [[Ялта|Ялце]] (Савецкі Саюз).


У канфэрэнцыі ўдзельнічалі кіраўнікі ўрадаў трох дзяржаваў — прэзыдэнт ЗША [[Гары Трумэн]] (старшыняваў на ўсіх пасяджэньнях), старшыня Савету Народных Камісараў СССР і старшыня Дзяржаўнага Камітэту Абароны СССР [[Сталін|І. В. Сталін]] і прэм’ер-міністар Вялікабрытаніі [[Уінстан Чэрчыль]] (падчас канфэрэнцыі пацярпеў паразу на выбарах, і ў Патсдам прыбыў яго пераемнік [[Клемэнт Этлі]]).
У канфэрэнцыі ўдзельнічалі кіраўнікі ўрадаў трох дзяржаваў — прэзыдэнт ЗША [[Гары Трумэн]] (старшыняваў на ўсіх пасяджэньнях), старшыня Савету Народных Камісараў СССР і старшыня Дзяржаўнага Камітэту Абароны СССР [[Сталін|І. В. Сталін]] і прэм’ер-міністар Вялікабрытаніі [[Ўінстан Чэрчыль]] (падчас канфэрэнцыі пацярпеў паразу на выбарах, і ў Патсдам прыбыў яго пераемнік [[Клемэнт Этлі]]).


== Разьмяшчэньне дэлегацый ==
== Разьмяшчэньне дэлегацыяў ==
[[Файл:L_to_R,_British_Prime_Minister_Winston_Churchill,_President_Harry_S._Truman,_and_Soviet_leader_Josef_Stalin_in_the..._-_NARA_-_198958.jpg|thumb|left|250px|Патсдамская канферэнцыя: [[Уінстан Чэрчыль]], [[Гары Трумэн]] і [[Сталін|Іосіф Сталін]] (зьлева направа)]]
[[Файл:L_to_R,_British_Prime_Minister_Winston_Churchill,_President_Harry_S._Truman,_and_Soviet_leader_Josef_Stalin_in_the..._-_NARA_-_198958.jpg|thumb|left|250px|Патсдамская канферэнцыя: [[Ўінстан Чэрчыль]], [[Гары Трумэн]] і [[Сталін|Іосіф Сталін]] (зьлева направа)]]


36 з 176 памяшканьняў палацу былі адведзены для правядзеньня канфэрэнцыі. Дэлегацыі разьмяшчаліся не ў Цэцыліенгофе, а на вілах у Патсдамскім раёне Бабэльсбэрг — савецкая дэлегацыя разьмясьцілася на віле, якая раней належала генэралу Людэндорфу. Рабочым пакоем амэрыканцаў служыў былы салён кронпрынца, былы кабінэт кронпрынца служыў рабочым пакоем савецкай дэлегацыі.
36 з 176 памяшканьняў палацу былі адведзены для правядзеньня канфэрэнцыі. Дэлегацыі разьмяшчаліся не ў Цэцыліенгофе, а на вілах у Патсдамскім раёне Бабэльсбэрг — савецкая дэлегацыя разьмясьцілася на віле, якая раней належала генэралу Людэндорфу. Рабочым пакоем амэрыканцаў служыў былы салён кронпрынца, былы кабінэт кронпрынца служыў рабочым пакоем савецкай дэлегацыі.


Цяпер у палацы Цэцыліенхоф знаходзіцца гатэль і рэстарацыя, а таксама мэмарыяльны музэй Патсдамскай канфэрэнцыі.
Цяпер у палацы Цэцыліенгоф знаходзіцца гатэль і рэстарацыя, а таксама мэмарыяльны музэй Патсдамскай канфэрэнцыі.


== Пастановы ==
== Пастановы ==
{{main|Патсдамскае пагадненьне (1945)}}
{{main|Патсдамскае пагадненьне (1945)}}
Мэтамі акупацыі Нямеччыны саюзьнікамі абвяшчаліся яе [[денацыфікацыя]], [[дэмілітарызацыя]], [[дэмакратызацыя]], [[дэцэнтралізацыя]] і [[декартэлізацыя]]. Была таксама абвешчана мэта аб захаваньні адзінства Нямеччыны.
Мэтамі акупацыі Нямеччыны саюзьнікамі абвяшчаліся яе [[дэнацыфікацыя]], [[дэмілітарызацыя]], [[дэмакратызацыя]], [[дэцэнтралізацыя]] і [[дэкартэлізацыя]]. Была таксама абвешчана мэта аб захаваньні адзінства Нямеччыны.


У адпаведнасьці з пагадненьнем аб кантрольным мэханізьме ў Нямеччыне вярхоўная ўлада ў гэтай краіне будзе ажыцьцяўляцца галоўнакамандуючымі ўзброеных сіл Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік, Злучаных Штатаў Амэрыкі, Злучанага Каралеўства і Францускай рэспублікі, кожным ў сваёй зоне акупацыі, па інструкцыях сваіх адпаведных урадаў, а таксама сумесна па пытаньнях, якія закранаюць Нямеччыну ў цэлым, што дзейнічаюць у якасьці чальцоў кантрольнай рады.
У адпаведнасьці з пагадненьнем аб кантрольным мэханізьме ў Нямеччыне вярхоўная ўлада ў гэтай краіне будзе ажыцьцяўляцца галоўнакамандуючымі ўзброеных сілаў Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік, Злучаных Штатаў Амэрыкі, Злучанага Каралеўства і Францускай рэспублікі, кожным ў сваёй зоне акупацыі, па інструкцыях сваіх адпаведных урадаў, а таксама сумесна па пытаньнях, якія закранаюць Нямеччыну ў цэлым, што дзейнічаюць у якасьці чальцоў кантрольнай рады.


Па пастанове Патсдамскай канфэрэнцыі ўсходнія межы Нямеччыны былі перанесены на захад да лініі Одэр-Нэйсэ, што скараціла яе тэрыторыю на 25% у параўнаньні з 1937 годам. Тэрыторыі на ўсход ад новай граніцы складаліся з [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]], [[Сылезія|Сылезіі]], [[Заходняя Прусія|Заходняй Прусіі]], і дзьве траціны [[Памеранія|Памераніі]]. Гэта ў асноўным сельскагаспадарчыя раёны, за выключэньнем Верхняй Сылезіі, якая зьяўлялася другім па велічыні цэнтрам нямецкай цяжкай прамысловасьці. Большая частка тэрыторыяў, адабраны ад Нямеччыны, увайшла ў склад Польшчы. У склад Савецкага Саюзу разам са сталіцай [[Кёнігсбэрг]] (які ў наступным годзе быў перайменаваны ў Калінінград) увайшла адна траціна Ўсходняй Прусіі, на тэрыторыі якой была створана Кёнігсбэрская (з сакавіка 1946 — Калінінградзкая) вобласьць РСФСР.
Па пастанове Патсдамскай канфэрэнцыі ўсходнія межы Нямеччыны былі перанесены на захад да лініі Одэр-Найсэ, што скараціла яе тэрыторыю на 25% у параўнаньні з 1937 годам. Тэрыторыі на ўсход ад новай граніцы складаліся з [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]], [[Сылезія|Сылезіі]], [[Заходняя Прусія|Заходняй Прусіі]], і дзьве траціны [[Памэранія|Памэраніі]]. Гэта ў асноўным сельскагаспадарчыя раёны, за выключэньнем Верхняй Сылезіі, якая зьяўлялася другім паводле велічыні цэнтрам нямецкай цяжкай прамысловасьці. Большая частка тэрыторыяў, адабраных ад Нямеччыны, увайшла ў склад Польшчы. У склад Савецкага Саюзу разам са сталіцай [[Кёнігсбэрг]] (які ў наступным годзе быў перайменаваны ў Калінінград) увайшла адна траціна Ўсходняй Прусіі, на тэрыторыі якой была створана Кёнігсбэрская (з сакавіка 1946 — Калінінградзкая) вобласьць РСФСР.


22-23 ліпеня Сталін і Молатаў прадставілі на канфэрэнцыі тэрытарыяльныя прэтэнзіі СССР да Турцыі і патрабаваньне адмысловага рэжыму для СССР у Чарнаморскіх пралівах. Гэтыя прэтэнзіі не былі падтрыманыя брытанскім і амэрыканскім бокам (хоць заключны пратакол канфэрэнцыі згадвае перагляд [[канвэнцыя Мантрё аб статусах праліваў|канвэнцыі Мантрё]] з улікам меркаваньня турэцкага боку).
22-23 ліпеня Сталін і Молатаў прадставілі на канфэрэнцыі тэрытарыяльныя прэтэнзіі СССР да Турцыі і патрабаваньне адмысловага рэжыму для СССР у Чарнаморскіх пралівах. Гэтыя прэтэнзіі не былі падтрыманыя брытанскім і амэрыканскім бокам (хоць заключны пратакол канфэрэнцыі згадвае перагляд [[канвэнцыя Мантрэ аб статусах праліваў|канвэнцыі Мантрэ]] з улікам меркаваньня турэцкага боку).


Былі прызначаны рэпарацыйных плацяжы.
Былі прызначаны рэпарацыйныя плацяжы.


На Патсдамскай канфэрэнцыі Сталін пацьвердзіў сваё абавязацельства не пазьней за тры месяцы пасьля капітуляцыі Нямеччыны (датай чаго Сталін лічыў толькі 8 траўня) абвясьціць вайну [[Японія|Японіі]]. Ваюючыя зь Японіяй ЗША, Вялікабрытанія і Кітай таксама падпісалі [[Патсдамская дэклярацыя|Патсдамскую дэклярацыю]] (апублікавана 26 ліпеня), запатрабаваўшы ад Японіі безагаворачнай капітуляцыі. 8 жніўня (пасьля канфэрэнцыі) да дэклярацыі далучыўся СССР і [[Савецка-японская вайна|абвясьціў Японіі вайну]].
На Патсдамскай канфэрэнцыі Сталін пацьвердзіў сваё абавязацельства не пазьней за тры месяцы пасьля капітуляцыі Нямеччыны (датай чаго Сталін лічыў толькі 8 траўня) абвясьціць вайну [[Японія|Японіі]]. Ваюючыя зь Японіяй ЗША, Вялікабрытанія і Кітай таксама падпісалі [[Патсдамская дэклярацыя|Патсдамскую дэклярацыю]] (апублікавана 26 ліпеня), запатрабаваўшы ад Японіі безагаворачнай капітуляцыі. 8 жніўня (пасьля канфэрэнцыі) да дэклярацыі далучыўся СССР і [[Савецка-японская вайна|абвясьціў Японіі вайну]].
Радок 32: Радок 32:
Вострым пытаньнем, якая выклікала дыскусію, была праблема падзелу нямецкага флёту<ref>{{cite web|url=http://www.hist.msu.ru/ER/Etext/War_Conf/berlin44.htm|title=Доклад специальной комиссии по выработке рекомендаций относительно распределения германского военно-морского и торгового флота|date=1945-07-31|publisher=М.: Издательство политической литературы, 1984.|accessdate=2013-04-10|archiveurl=http://www.webcitation.org/6FwSon1RT|archivedate=2013-04-17}}</ref>.
Вострым пытаньнем, якая выклікала дыскусію, была праблема падзелу нямецкага флёту<ref>{{cite web|url=http://www.hist.msu.ru/ER/Etext/War_Conf/berlin44.htm|title=Доклад специальной комиссии по выработке рекомендаций относительно распределения германского военно-морского и торгового флота|date=1945-07-31|publisher=М.: Издательство политической литературы, 1984.|accessdate=2013-04-10|archiveurl=http://www.webcitation.org/6FwSon1RT|archivedate=2013-04-17}}</ref>.


У завяршальны дзень канфэрэнцыі кіраўнікі дэлегацыяў прынялі асноватворныя пастановы па ўрэгуляваньні пасьляваенных пытаньняў, ухвалены 7 жніўня 1945 гады з пэўнымі агаворкамі Францыяй, ня запрошанай на канфэрэнцыю.
У завяршальны дзень канфэрэнцыі кіраўнікі дэлегацыяў прынялі асноватворныя пастановы па ўрэгуляваньні пасьляваенных пытаньняў, ухвалены 7 жніўня 1945 гады з пэўнымі агаворкамі Францыяй, не запрошанай на канфэрэнцыю.


У Патсдаме абазначыліся шматлікія супярэчнасьці паміж саюзьнікамі, якія прывялі неўзабаве да [[Халодная вайна|халоднай вайны]].
У Патсдаме абазначыліся шматлікія супярэчнасьці паміж саюзьнікамі, якія прывялі неўзабаве да [[Халодная вайна|халоднай вайны]].


== Атамная зброя ==
== Атамная зброя ==
Напярэдадні канфэрэнцыі адбылося першае выпрабаваньне [[Ядзерная зброя|ядзернай зброі]] ў ЗША. 24 ліпеня 1945 ў Патсдаме Трумэн як бы «паміж іншым» паведаміў Сталіну, што ў ЗША «цяпер ёсьць зброя незвычайнай разбуральнай моцы». Па ўспамінах Чэрчыля, Сталін пасьміхнуўся, але ня стаў цікавіцца падрабязнасьцямі. З гэтага Трумэн і Чэрчыль зрабілі выснову, што Сталін нічога не зразумеў і не ў курсе падзеяў. Некаторыя сучасныя дасьледчыкі лічаць, што гэта была тонкая гульня Сталіна. У той жа вечар Сталін загадаў [[Вячаслаў Молатаў|Молатаву]] перагаварыць з [[Ігар Курчатаў|Курчатавым]] аб паскарэньні работ па распрацоўцы атамнай зброі.
Напярэдадні канфэрэнцыі адбылося першае выпрабаваньне [[Ядзерная зброя|ядзернай зброі]] ў ЗША. 24 ліпеня 1945 ў Патсдаме Трумэн як бы «паміж іншым» паведаміў Сталіну, што ў ЗША «цяпер ёсьць зброя незвычайнай разбуральнай моцы». Па ўспамінах Чэрчыля, Сталін пасьміхнуўся, але ня стаў цікавіцца падрабязнасьцямі. З гэтага Трумэн і Чэрчыль зрабілі выснову, што Сталін нічога не зразумеў і ня ў курсе падзеяў. Некаторыя сучасныя дасьледчыкі лічаць, што гэта была тонкая гульня Сталіна. У той жа вечар Сталін загадаў [[Вячаслаў Молатаў|Молатаву]] перагаварыць з [[Ігар Курчатаў|Курчатавым]] аб паскарэньні работ па распрацоўцы атамнай зброі.


== Цікавыя факты ==
== Цікавыя факты ==
* На Патсдамскую канфэрэнцыю спэццягнік дэлегацыі СССР быў дастаўлены ня паравозам, а цеплавознага цягай.
* На Патсдамскую канфэрэнцыю спэццягнік дэлегацыі СССР быў дастаўлены ня паравозам, а цеплавознай цягай.
* Брытанская дэлегацыя прыбыла на самалёце, а дэлегацыя ЗША пераплыла Атлянтычны акіян на крэйсэры «Кўінсі» да ўзьбярэжжа Францыі, а адтуль дабралася да Бэрліна на самалёце прэзыдэнта ЗША «Сьвяшчэнная карова».
* Брытанская дэлегацыя прыбыла на самалёце, а дэлегацыя ЗША пераплыла Атлянтычны акіян на крэйсэры «Кўінсі» да ўзьбярэжжа Францыі, а адтуль дабралася да Бэрліну на самалёце прэзыдэнта ЗША «Сьвяшчэнная карова».


<center><gallery widths=180 heights=180 caption="На манэтах і паштовых марках">
<center><gallery widths=180 heights=180 caption="На манэтах і паштовых марках">

Вэрсія ад 19:43, 9 сакавіка 2017

Палац Цэцыліенгоф — месца правядзеньня Патсдамскай канфэрэнцыі

Патсдамская канфэрэнцыя адбылася ў Патсдаме ў палацы Цэцыліенгоф зь 17 ліпеня па 2 жніўня 1945 г. з удзелам кіраўнікоў трох найбуйнейшых дзяржаваў антыгітлераўскай кааліцыі ў Другой сусьветнай вайне з мэтай вызначыць далейшыя крокі пасьляваеннага ўладкаваньня Эўропы.

Гісторыя

Гэта была трэцяя і апошняя сустрэча «вялікай тройкі» антыгітлераўскай кааліцыі. Першыя дзьве адбыліся ў канцы 1943 году ў Тэгеране (Іран) і ў пачатку 1945 году ў Ялце (Савецкі Саюз).

У канфэрэнцыі ўдзельнічалі кіраўнікі ўрадаў трох дзяржаваў — прэзыдэнт ЗША Гары Трумэн (старшыняваў на ўсіх пасяджэньнях), старшыня Савету Народных Камісараў СССР і старшыня Дзяржаўнага Камітэту Абароны СССР І. В. Сталін і прэм’ер-міністар Вялікабрытаніі Ўінстан Чэрчыль (падчас канфэрэнцыі пацярпеў паразу на выбарах, і ў Патсдам прыбыў яго пераемнік Клемэнт Этлі).

Разьмяшчэньне дэлегацыяў

Патсдамская канферэнцыя: Ўінстан Чэрчыль, Гары Трумэн і Іосіф Сталін (зьлева направа)

36 з 176 памяшканьняў палацу былі адведзены для правядзеньня канфэрэнцыі. Дэлегацыі разьмяшчаліся не ў Цэцыліенгофе, а на вілах у Патсдамскім раёне Бабэльсбэрг — савецкая дэлегацыя разьмясьцілася на віле, якая раней належала генэралу Людэндорфу. Рабочым пакоем амэрыканцаў служыў былы салён кронпрынца, былы кабінэт кронпрынца служыў рабочым пакоем савецкай дэлегацыі.

Цяпер у палацы Цэцыліенгоф знаходзіцца гатэль і рэстарацыя, а таксама мэмарыяльны музэй Патсдамскай канфэрэнцыі.

Пастановы

Асноўны артыкул: Патсдамскае пагадненьне (1945)

Мэтамі акупацыі Нямеччыны саюзьнікамі абвяшчаліся яе дэнацыфікацыя, дэмілітарызацыя, дэмакратызацыя, дэцэнтралізацыя і дэкартэлізацыя. Была таксама абвешчана мэта аб захаваньні адзінства Нямеччыны.

У адпаведнасьці з пагадненьнем аб кантрольным мэханізьме ў Нямеччыне вярхоўная ўлада ў гэтай краіне будзе ажыцьцяўляцца галоўнакамандуючымі ўзброеных сілаў Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік, Злучаных Штатаў Амэрыкі, Злучанага Каралеўства і Францускай рэспублікі, кожным ў сваёй зоне акупацыі, па інструкцыях сваіх адпаведных урадаў, а таксама сумесна па пытаньнях, якія закранаюць Нямеччыну ў цэлым, што дзейнічаюць у якасьці чальцоў кантрольнай рады.

Па пастанове Патсдамскай канфэрэнцыі ўсходнія межы Нямеччыны былі перанесены на захад да лініі Одэр-Найсэ, што скараціла яе тэрыторыю на 25% у параўнаньні з 1937 годам. Тэрыторыі на ўсход ад новай граніцы складаліся з Усходняй Прусіі, Сылезіі, Заходняй Прусіі, і дзьве траціны Памэраніі. Гэта ў асноўным сельскагаспадарчыя раёны, за выключэньнем Верхняй Сылезіі, якая зьяўлялася другім паводле велічыні цэнтрам нямецкай цяжкай прамысловасьці. Большая частка тэрыторыяў, адабраных ад Нямеччыны, увайшла ў склад Польшчы. У склад Савецкага Саюзу разам са сталіцай Кёнігсбэрг (які ў наступным годзе быў перайменаваны ў Калінінград) увайшла адна траціна Ўсходняй Прусіі, на тэрыторыі якой была створана Кёнігсбэрская (з сакавіка 1946 — Калінінградзкая) вобласьць РСФСР.

22-23 ліпеня Сталін і Молатаў прадставілі на канфэрэнцыі тэрытарыяльныя прэтэнзіі СССР да Турцыі і патрабаваньне адмысловага рэжыму для СССР у Чарнаморскіх пралівах. Гэтыя прэтэнзіі не былі падтрыманыя брытанскім і амэрыканскім бокам (хоць заключны пратакол канфэрэнцыі згадвае перагляд канвэнцыі Мантрэ з улікам меркаваньня турэцкага боку).

Былі прызначаны рэпарацыйныя плацяжы.

На Патсдамскай канфэрэнцыі Сталін пацьвердзіў сваё абавязацельства не пазьней за тры месяцы пасьля капітуляцыі Нямеччыны (датай чаго Сталін лічыў толькі 8 траўня) абвясьціць вайну Японіі. Ваюючыя зь Японіяй ЗША, Вялікабрытанія і Кітай таксама падпісалі Патсдамскую дэклярацыю (апублікавана 26 ліпеня), запатрабаваўшы ад Японіі безагаворачнай капітуляцыі. 8 жніўня (пасьля канфэрэнцыі) да дэклярацыі далучыўся СССР і абвясьціў Японіі вайну.

Па папярэдняй дамове Карэя апынулася падзелена на савецкую і амэрыканскую зоны акупацыі, хоць афіцыйна на пасяджэньнях карэйская пытаньне не ўзьнімалася.

Вострым пытаньнем, якая выклікала дыскусію, была праблема падзелу нямецкага флёту[1].

У завяршальны дзень канфэрэнцыі кіраўнікі дэлегацыяў прынялі асноватворныя пастановы па ўрэгуляваньні пасьляваенных пытаньняў, ухвалены 7 жніўня 1945 гады з пэўнымі агаворкамі Францыяй, не запрошанай на канфэрэнцыю.

У Патсдаме абазначыліся шматлікія супярэчнасьці паміж саюзьнікамі, якія прывялі неўзабаве да халоднай вайны.

Атамная зброя

Напярэдадні канфэрэнцыі адбылося першае выпрабаваньне ядзернай зброі ў ЗША. 24 ліпеня 1945 ў Патсдаме Трумэн як бы «паміж іншым» паведаміў Сталіну, што ў ЗША «цяпер ёсьць зброя незвычайнай разбуральнай моцы». Па ўспамінах Чэрчыля, Сталін пасьміхнуўся, але ня стаў цікавіцца падрабязнасьцямі. З гэтага Трумэн і Чэрчыль зрабілі выснову, што Сталін нічога не зразумеў і ня ў курсе падзеяў. Некаторыя сучасныя дасьледчыкі лічаць, што гэта была тонкая гульня Сталіна. У той жа вечар Сталін загадаў Молатаву перагаварыць з Курчатавым аб паскарэньні работ па распрацоўцы атамнай зброі.

Цікавыя факты

  • На Патсдамскую канфэрэнцыю спэццягнік дэлегацыі СССР быў дастаўлены ня паравозам, а цеплавознай цягай.
  • Брытанская дэлегацыя прыбыла на самалёце, а дэлегацыя ЗША пераплыла Атлянтычны акіян на крэйсэры «Кўінсі» да ўзьбярэжжа Францыі, а адтуль дабралася да Бэрліну на самалёце прэзыдэнта ЗША «Сьвяшчэнная карова».

Глядзіце таксама

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Патсдамская канфэрэнцыясховішча мультымэдыйных матэрыялаў