Каляднае замірэньне: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
д артаграфія, стыль
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Khaki-chums-xmas-truce-1914-1999.redvers.jpg|міні|300пкс|Крыж, усталяваны каля [[Іпр|Іпру]] ў Бэльгіі ў [[1999]] годзе на ўспамін пра каляднае замірэньне 1914 году]]
[[Файл:Khaki-chums-xmas-truce-1914-1999.redvers.jpg|міні|300пкс|Крыж, усталяваны каля [[Іпр|Іпру]] ў Бэльгіі ў [[1999]] годзе на ўспамін пра каляднае замірэньне 1914 году]]
'''Каляднае замірэньне''' ({{мова-fr|Trêve de Noël}}), {{мова-en|Christmas truce}}) — кароткае неафіцыйнае спыненьне баявых дзеяньняў на заходнім фронце [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]], што адблося на [[Вігілія|Вігілію]] і [[Каляды (сьвята)|Каляды]] [[1914]] году паміж брытанскімі і францускімі жаўнерамі з аднаго боку і нямецкімі зь іншага.
'''Каляднае замірэньне''' ({{мова-fr|Trêve de Noël}}), {{мова-en|Christmas truce}}) — кароткае неафіцыйнае спыненьне баявых дзеяньняў на заходнім фронце [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]], што адблося на [[Вігілія|Вігілію]] і [[Каляды (сьвята)|Каляды]] 1914 году паміж брытанскімі і францускімі жаўнерамі з аднаго боку і нямецкімі зь іншага.


[[7 сьнежня]] [[1914]] [[папа рымскі]] [[Бэнэдыкт XVI (папа рымскі)|Бэнэдыкт XV]] заклікаў распачаць афіцыйнае замірэньне<ref>[http://www.greatwar.nl/frames/default-christmastruce.html «Demystifying the Christmas Truce»], Thomas Löwer, The Heritage of the Great War, retrieved 27 December 2009</ref><ref>[http://www.harrisondailytimes.com/articles/2009/12/25/opinion/editorials/doc4b32bc259368c715520590.txt «Miracles brighten Christmas»], Harrison Daily Times, 24 December 2009</ref>. Гэта было падтрымана [[Нямеччына]]й, але іншыя краіны сустрэлі гэта зь незадавальненьнем, як парушэньне дыцыпліны войскаў на Каляды<ref name="vict">Victory For Human Kindness"</ref>.
7 сьнежня 1914 [[папа рымскі]] [[Бэнэдыкт XVI (папа рымскі)|Бэнэдыкт XV]] заклікаў распачаць афіцыйнае замірэньне<ref>[http://www.greatwar.nl/frames/default-christmastruce.html «Demystifying the Christmas Truce»], Thomas Löwer, The Heritage of the Great War, retrieved 27 December 2009</ref><ref>[http://www.harrisondailytimes.com/articles/2009/12/25/opinion/editorials/doc4b32bc259368c715520590.txt «Miracles brighten Christmas»], Harrison Daily Times, 24 December 2009</ref>. Гэта было падтрымана [[Нямеччына]]й, але іншыя краіны сустрэлі гэта зь незадавальненьнем, як парушэньне дыцыпліны войскаў на Каляды<ref name="vict">Victory For Human Kindness"</ref>.


Аднак нягледзячы на гэта, каля 100 000 брытанскія і нямецкіх вайскоўцаў прыняло ўдзел у неафіцыйных спыненьнях баявых дзеяньняў на Заходнім фронце<ref>[http://www.nytimes.com/2005/12/25/weekinreview/25word.ready.html?pagewanted=all «The Truce of Christmas, 1914»], Thomas Vinciguerra, [[The New York Times]], 25 December 2005.</ref>. Першае замірэньне адбылося напярэдадні Калядаў, [[24 сьнежня]] [[1914]] году, калі нямецкія войскі пачалі ўпрыгожваць сваі акопы ялінкамі са сьвечкамі ў раёне [[Іпр]]. Калі ж немцы пачалі сьпяваць калядныя гімны, брытанцы са сваіх акопаў адказалі сьпевамі ангельскіх [[калядкі|калядак]] і музыкаю [[валынка|валынак]].
Аднак нягледзячы на гэта, каля 100 000 брытанскіх і нямецкіх вайскоўцаў прыняло ўдзел у неафіцыйных спыненьнях баявых дзеяньняў на Заходнім фронце<ref>[http://www.nytimes.com/2005/12/25/weekinreview/25word.ready.html?pagewanted=all «The Truce of Christmas, 1914»], Thomas Vinciguerra, [[The New York Times]], 25 December 2005.</ref>. Першае замірэньне адбылося напярэдадні Калядаў, 24 сьнежня 1914 году, калі нямецкія войскі пачалі ўпрыгожваць сваі акопы ялінкамі са сьвечкамі ў раёне [[Іпр]]у. Калі ж немцы пачалі сьпяваць калядныя гімны, брытанцы са сваіх акопаў адказалі сьпевамі ангельскіх [[калядкі|калядак]] і музыкаю [[валынка|валынак]].


Пасьля ворагі пачалі выкрыкамі віншаваць адзін аднаго з Калядамі. Неўзабаве пасьля гэтага распачаліся сустрэчы на нэўтральных землях «No Man’s Land», дзе адбываўся абмен невялікімі падарункамі (прадукты харчаваньня, тытунь і алькаголь, ды сувеніры — кнопкі і капялюшы). Артылерыя ў тую ноч змоўкла. Падчас замірэньня было дагаворана правесьці пахаваньне забітых жаўнераў, што месяцамі ляжалі на нічыйных землях між акопаў. Пад час адпяваньня прысутнічалі вайскоўцы з варожых бакоў. У некаторых мясцовасьцях замірэньне працягвалася да Новага году<ref name="vict"/>.
Пасьля ворагі пачалі выкрыкамі віншаваць адзін аднаго з Калядамі. Неўзабаве пасьля гэтага распачаліся сустрэчы на нэўтральных землях «No Man’s Land», дзе адбываўся абмен невялікімі падарункамі (прадукты харчаваньня, тытунь і алькаголь, ды сувеніры — кнопкі і капялюшы). Артылерыя ў тую ноч змоўкла. Падчас замірэньня было дагаворана правесьці пахаваньне забітых жаўнераў, што месяцамі ляжалі на нічыйных землях між акопаў. Пад час адпяваньня прысутнічалі вайскоўцы з варожых бакоў. У некаторых мясцовасьцях замірэньне працягвалася да Новага году<ref name="vict"/>.


Тое, што тады адбылося, вельмі добра адлюстравана ў балядзе «Christmas in The Trenches» («Каляды ў акопах», словы і музыка [[Джон Маккатчэн|Джона Маккатчэна]]). Гэта песьня мае за аснову рэальныя падзеі на фронце. Шкот Йен Кэлхаўн быў адным з афіцэраў брытанскіх войскаў, які за ўдзел у Калядныым замірэньні быў асуджаны да сьмерці, і толькі ўмяшальніцтва караля Георга V выратавала яго ад выкананьня прысуду.
Тое, што тады адбылося, вельмі добра адлюстравана ў балядзе «Christmas in The Trenches» («Каляды ў акопах», словы і музыка [[Джон Маккатчэн|Джона Маккатчэна]]). Гэта песьня мае за аснову рэальныя падзеі на фронце. Шкот Ен Кэлхаўн быў адным з афіцэраў брытанскіх войскаў, які за ўдзел у Калядныым замірэньні быў асуджаны да сьмерці, і толькі ўмяшальніцтва караля Георга V выратавала яго ад выкананьня прысуду.


Замірэньне пашырылася на вялікія абшары фронту, і засталося шмат сьведчаньняў пра футбольныя матчы паміж варагуючымі бакамі.
Замірэньне пашырылася на вялікія абшары фронту, і засталося шмат сьведчаньняў пра футбольныя матчы паміж варагуючымі бакамі.


Камандваньне абодвух бакоў вельмі дрэнна паставілася да калядных замірэньняў. Шмат хто з актыўных удзельнікаў былі пакараныя. У наступныя гады аддаваліся загады артылерыі абстрэльваць у калядную ноч варожыя акопы, але і ў [[1915]] годзе былі адзначаны асобныя паходы жаўнераў ў акопы ворага.
Камандваньне абодвух бакоў вельмі дрэнна паставілася да калядных замірэньняў. Шмат хто з актыўных удзельнікаў былі пакараныя. У наступныя гады аддаваліся загады артылерыі абстрэльваць у калядную ноч варожыя акопы, але і ў 1915 годзе былі адзначаны асобныя паходы жаўнераў ў акопы ворага.


== Успаміны ==
== Успаміны ==
Радок 28: Радок 28:
{{накід}}
{{накід}}


== Вонкавыя спасылкі ==
{{ізаляваны артыкул|кальцо2}}


{{Commonscat|Christmas Truce 1914}}
{{Commonscat|Christmas Truce 1914}}

Вэрсія ад 10:11, 6 сакавіка 2017

Крыж, усталяваны каля Іпру ў Бэльгіі ў 1999 годзе на ўспамін пра каляднае замірэньне 1914 году

Каляднае замірэньне (па-француску: Trêve de Noël), па-ангельску: Christmas truce) — кароткае неафіцыйнае спыненьне баявых дзеяньняў на заходнім фронце Першай сусьветнай вайны, што адблося на Вігілію і Каляды 1914 году паміж брытанскімі і францускімі жаўнерамі з аднаго боку і нямецкімі зь іншага.

7 сьнежня 1914 папа рымскі Бэнэдыкт XV заклікаў распачаць афіцыйнае замірэньне[1][2]. Гэта было падтрымана Нямеччынай, але іншыя краіны сустрэлі гэта зь незадавальненьнем, як парушэньне дыцыпліны войскаў на Каляды[3].

Аднак нягледзячы на гэта, каля 100 000 брытанскіх і нямецкіх вайскоўцаў прыняло ўдзел у неафіцыйных спыненьнях баявых дзеяньняў на Заходнім фронце[4]. Першае замірэньне адбылося напярэдадні Калядаў, 24 сьнежня 1914 году, калі нямецкія войскі пачалі ўпрыгожваць сваі акопы ялінкамі са сьвечкамі ў раёне Іпру. Калі ж немцы пачалі сьпяваць калядныя гімны, брытанцы са сваіх акопаў адказалі сьпевамі ангельскіх калядак і музыкаю валынак.

Пасьля ворагі пачалі выкрыкамі віншаваць адзін аднаго з Калядамі. Неўзабаве пасьля гэтага распачаліся сустрэчы на нэўтральных землях «No Man’s Land», дзе адбываўся абмен невялікімі падарункамі (прадукты харчаваньня, тытунь і алькаголь, ды сувеніры — кнопкі і капялюшы). Артылерыя ў тую ноч змоўкла. Падчас замірэньня было дагаворана правесьці пахаваньне забітых жаўнераў, што месяцамі ляжалі на нічыйных землях між акопаў. Пад час адпяваньня прысутнічалі вайскоўцы з варожых бакоў. У некаторых мясцовасьцях замірэньне працягвалася да Новага году[3].

Тое, што тады адбылося, вельмі добра адлюстравана ў балядзе «Christmas in The Trenches» («Каляды ў акопах», словы і музыка Джона Маккатчэна). Гэта песьня мае за аснову рэальныя падзеі на фронце. Шкот Ен Кэлхаўн быў адным з афіцэраў брытанскіх войскаў, які за ўдзел у Калядныым замірэньні быў асуджаны да сьмерці, і толькі ўмяшальніцтва караля Георга V выратавала яго ад выкананьня прысуду.

Замірэньне пашырылася на вялікія абшары фронту, і засталося шмат сьведчаньняў пра футбольныя матчы паміж варагуючымі бакамі.

Камандваньне абодвух бакоў вельмі дрэнна паставілася да калядных замірэньняў. Шмат хто з актыўных удзельнікаў былі пакараныя. У наступныя гады аддаваліся загады артылерыі абстрэльваць у калядную ноч варожыя акопы, але і ў 1915 годзе былі адзначаны асобныя паходы жаўнераў ў акопы ворага.

Успаміны

Кнігі

Падзеі ўзгадваліся ў некалькіх кнігах як нямецкіх, так і брытанскіх пісьменьнікаў.

  • Кейт Серада «Сьпевы дрэва» (The Singing Tree by Kate Seredy)

Фільмы

У 2005 годзе на падставе падзеяў быў зьняты фільм «Шчасьлівых калядаў».

Манумэнты

Музыка

Крыніцы

  1. ^ «Demystifying the Christmas Truce», Thomas Löwer, The Heritage of the Great War, retrieved 27 December 2009
  2. ^ «Miracles brighten Christmas», Harrison Daily Times, 24 December 2009
  3. ^ а б Victory For Human Kindness"
  4. ^ «The Truce of Christmas, 1914», Thomas Vinciguerra, The New York Times, 25 December 2005.

Вонкавыя спасылкі

Каляднае замірэньнесховішча мультымэдыйных матэрыялаў