Патсдамская канфэрэнцыя: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
Створана старонка са зьместам 'thumb|Палац [[Цэцыліенхоф — месца правядзеньня Патсда...'
 
Радок 1: Радок 1:
[[Выява:Schloss Cecilienhof 007.jpg|thumb|Палац [[Цэцыліенхоф]] — месца правядзеньня Патсдамскай канфэрэнцыі]]
[[Файл:Schloss Cecilienhof 007.jpg|thumb|Палац [[Цэцыліенхоф]] — месца правядзеньня Патсдамскай канфэрэнцыі]]
'''Патсдамская канфэрэнцыя''' адбылася ў [[Патсдам]]е ў палацы Цэцыліенхоф з [[17 ліпеня]] па [[2 жніўня]] [[1945]] г. з удзелам кіраўнікоў трох найбуйнейшых дзяржаў антыгітлераўскай кааліцыі ў [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайне]] з мэтай вызначыць далейшыя крокі па пасьляваеннага ўладкаваньня Эўропы.
'''Патсдамская канфэрэнцыя''' адбылася ў [[Патсдам]]е ў палацы Цэцыліенхоф з 17 ліпеня па 2 жніўня 1945 г. з удзелам кіраўнікоў трох найбуйнейшых дзяржаваў антыгітлераўскай кааліцыі ў [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайне]] з мэтай вызначыць далейшыя крокі па пасьляваеннага ўладкаваньня Эўропы.


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Гэта была трэцяя і апошняя сустрэча «вялікай тройкі» антыгітлераўскай кааліцыі. Першыя дзьве адбыліся ў канцы 1943 года ў Тэгеране (Іран) і ў пачатку 1945 года ў Ялце (Савецкі Саюз).
Гэта была трэцяя і апошняя сустрэча «вялікай тройкі» антыгітлераўскай кааліцыі. Першыя дзьве адбыліся ў канцы 1943 году ў Тэгеране (Іран) і ў пачатку 1945 году ў Ялце (Савецкі Саюз).


У канфэрэнцыі ўдзельнічалі кіраўнікі ўрадаў трох дзяржаў - прэзыдэнт ЗША [[Гары Трумэн]] (старшыняваў на ўсіх пасяджэньнях), старшыня Савету Народных Камісараў СССР і старшыня Дзяржаўнага Камітэту Абароны СССР [[Сталін|І. В. Сталін]] і прэм'ер-міністар Вялікабрытаніі [[Уінстан Чэрчыль]] (падчас канфэрэнцыі пацярпеў паразу на выбарах, і ў Патсдам прыбыў яго пераемнік [[Клемэнт Этлі]]).
У канфэрэнцыі ўдзельнічалі кіраўнікі ўрадаў трох дзяржаваў прэзыдэнт ЗША [[Гары Трумэн]] (старшыняваў на ўсіх пасяджэньнях), старшыня Савету Народных Камісараў СССР і старшыня Дзяржаўнага Камітэту Абароны СССР [[Сталін|І. В. Сталін]] і прэм’ер-міністар Вялікабрытаніі [[Уінстан Чэрчыль]] (падчас канфэрэнцыі пацярпеў паразу на выбарах, і ў Патсдам прыбыў яго пераемнік [[Клемэнт Этлі]]).


== Разьмяшчэньне дэлегацый ==
== Разьмяшчэньне дэлегацый ==
[[Выява:L_to_R,_British_Prime_Minister_Winston_Churchill,_President_Harry_S._Truman,_and_Soviet_leader_Josef_Stalin_in_the..._-_NARA_-_198958.jpg|thumb|left|250px|Патсдамская канферэнцыя: [[Уінстан Чэрчыль]], [[Гары Трумэн]] і [[Сталін|Іосіф Сталін]] (зьлева направа)]]
[[Файл:L_to_R,_British_Prime_Minister_Winston_Churchill,_President_Harry_S._Truman,_and_Soviet_leader_Josef_Stalin_in_the..._-_NARA_-_198958.jpg|thumb|left|250px|Патсдамская канферэнцыя: [[Уінстан Чэрчыль]], [[Гары Трумэн]] і [[Сталін|Іосіф Сталін]] (зьлева направа)]]


36 з 176 памяшканьняў палацу былі адведзены для правядзеньня канфэрэнцыі. Дэлегацыі разьмяшчаліся не ў Цэцыліенхофе, а на вілах у Патсдамскім раёне Бабэльсбэрг - савецкая дэлегацыя разьмясцілася на віле, якая раней належала генэралу Людэндорфу. Рабочым пакоем амэрыканцаў служыў былы салён кронпрынца, былы кабінэт кронпрынца служыў рабочым пакоем савецкай дэлегацыі.
36 з 176 памяшканьняў палацу былі адведзены для правядзеньня канфэрэнцыі. Дэлегацыі разьмяшчаліся не ў Цэцыліенгофе, а на вілах у Патсдамскім раёне Бабэльсбэрг савецкая дэлегацыя разьмясьцілася на віле, якая раней належала генэралу Людэндорфу. Рабочым пакоем амэрыканцаў служыў былы салён кронпрынца, былы кабінэт кронпрынца служыў рабочым пакоем савецкай дэлегацыі.


Цяпер у палацы Цэцыліенхоф знаходзіцца гатэль і рэстарацыя, а таксама мэмарыяльны музэй Патсдамскай канфэрэнцыі.
Цяпер у палацы Цэцыліенхоф знаходзіцца гатэль і рэстарацыя, а таксама мэмарыяльны музэй Патсдамскай канфэрэнцыі.
Радок 18: Радок 18:
Мэтамі акупацыі Нямеччыны саюзьнікамі абвяшчаліся яе [[денацыфікацыя]], [[дэмілітарызацыя]], [[дэмакратызацыя]], [[дэцэнтралізацыя]] і [[декартэлізацыя]]. Была таксама абвешчана мэта аб захаваньні адзінства Нямеччыны.
Мэтамі акупацыі Нямеччыны саюзьнікамі абвяшчаліся яе [[денацыфікацыя]], [[дэмілітарызацыя]], [[дэмакратызацыя]], [[дэцэнтралізацыя]] і [[декартэлізацыя]]. Была таксама абвешчана мэта аб захаваньні адзінства Нямеччыны.


У адпаведнасьці з пагадненьнем аб кантрольным мэханізьме ў Нямеччыне вярхоўная ўлада ў гэтай краіне будзе ажыцьцяўляцца галоўнакамандуючымі узброеных сіл Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік, Злучаных Штатаў Амэрыкі, Злучанага Каралеўства і Францускай рэспублікі, кожным ў сваёй зоне акупацыі, па інструкцыях сваіх адпаведных урадаў, а таксама сумесна па пытаньнях, якія закранаюць Нямеччыну ў цэлым, што дзейнічаюць у якасьці чальцоў кантрольнай рады.
У адпаведнасьці з пагадненьнем аб кантрольным мэханізьме ў Нямеччыне вярхоўная ўлада ў гэтай краіне будзе ажыцьцяўляцца галоўнакамандуючымі ўзброеных сіл Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік, Злучаных Штатаў Амэрыкі, Злучанага Каралеўства і Францускай рэспублікі, кожным ў сваёй зоне акупацыі, па інструкцыях сваіх адпаведных урадаў, а таксама сумесна па пытаньнях, якія закранаюць Нямеччыну ў цэлым, што дзейнічаюць у якасьці чальцоў кантрольнай рады.


Па пастанове Патсдамскай канфэрэнцыі ўсходнія межы Нямеччыны былі перанесены на захад да лініі Одэр-Нэйсэ, што скараціла яе тэрыторыю на 25% у параўнаньні з 1937 годам. Тэрыторыі на ўсход ад новай граніцы складаліся з [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]], [[Сылезія|Сылезіі]], [[Заходняя Прусія|Заходняй Прусіі]], і дзьве траціны [[Памеранія|Памераніі]]. Гэта ў асноўным сельскагаспадарчыя раёны, за выключэньнем Верхняй Сылезіі, якая зьяўлялася другім па велічыні цэнтрам нямецкай цяжкай прамысловасьці. Большая частка тэрыторый, адабраны ад Нямеччыны, увайшла ў склад Польшчы. У склад Савецкага Саюзу разам са сталіцай [[Кёнігсбэрг]] (які ў наступным годзе быў перайменаваны ў Калінінград) увайшла адна траціна Усходняй Прусіі, на тэрыторыі якой была створана Кёнігсбэргская (з сакавіка 1946 - Калінінградская) вобласьць РСФСР.
Па пастанове Патсдамскай канфэрэнцыі ўсходнія межы Нямеччыны былі перанесены на захад да лініі Одэр-Нэйсэ, што скараціла яе тэрыторыю на 25% у параўнаньні з 1937 годам. Тэрыторыі на ўсход ад новай граніцы складаліся з [[Усходняя Прусія|Усходняй Прусіі]], [[Сылезія|Сылезіі]], [[Заходняя Прусія|Заходняй Прусіі]], і дзьве траціны [[Памеранія|Памераніі]]. Гэта ў асноўным сельскагаспадарчыя раёны, за выключэньнем Верхняй Сылезіі, якая зьяўлялася другім па велічыні цэнтрам нямецкай цяжкай прамысловасьці. Большая частка тэрыторыяў, адабраны ад Нямеччыны, увайшла ў склад Польшчы. У склад Савецкага Саюзу разам са сталіцай [[Кёнігсбэрг]] (які ў наступным годзе быў перайменаваны ў Калінінград) увайшла адна траціна Ўсходняй Прусіі, на тэрыторыі якой была створана Кёнігсбэрская (з сакавіка 1946 Калінінградзкая) вобласьць РСФСР.


22-23 ліпеня Сталін і Молатаў прадставілі на канфэрэнцыі тэрытарыяльныя прэтэнзіі СССР да Турцыі і патрабаваньне адмысловага рэжыму для СССР у Чарнаморскіх пралівах. Гэтыя прэтэнзіі не былі падтрыманыя брытанскім і амэрыканскім бокам (хоць заключны пратакол канфэрэнцыі згадвае перагляд [[канвэнцыя Мантрё аб статусах праліваў|канвэнцыі Мантрё]] з улікам меркаваньня турэцкага боку).
22-23 ліпеня Сталін і Молатаў прадставілі на канфэрэнцыі тэрытарыяльныя прэтэнзіі СССР да Турцыі і патрабаваньне адмысловага рэжыму для СССР у Чарнаморскіх пралівах. Гэтыя прэтэнзіі не былі падтрыманыя брытанскім і амэрыканскім бокам (хоць заключны пратакол канфэрэнцыі згадвае перагляд [[канвэнцыя Мантрё аб статусах праліваў|канвэнцыі Мантрё]] з улікам меркаваньня турэцкага боку).
Радок 32: Радок 32:
Вострым пытаньнем, якая выклікала дыскусію, была праблема падзелу нямецкага флёту<ref>{{cite web|url=http://www.hist.msu.ru/ER/Etext/War_Conf/berlin44.htm|title=Доклад специальной комиссии по выработке рекомендаций относительно распределения германского военно-морского и торгового флота|date=1945-07-31|publisher=М.: Издательство политической литературы, 1984.|accessdate=2013-04-10|archiveurl=http://www.webcitation.org/6FwSon1RT|archivedate=2013-04-17}}</ref>.
Вострым пытаньнем, якая выклікала дыскусію, была праблема падзелу нямецкага флёту<ref>{{cite web|url=http://www.hist.msu.ru/ER/Etext/War_Conf/berlin44.htm|title=Доклад специальной комиссии по выработке рекомендаций относительно распределения германского военно-морского и торгового флота|date=1945-07-31|publisher=М.: Издательство политической литературы, 1984.|accessdate=2013-04-10|archiveurl=http://www.webcitation.org/6FwSon1RT|archivedate=2013-04-17}}</ref>.


У завяршальны дзень канфэрэнцыі кіраўнікі дэлегацый прынялі асноватворныя пастановы па ўрэгуляваньні пасьляваенных пытаньняў, ухвалены 7 жніўня 1945 гады з пэўнымі агаворкамі Францыяй, ня запрошанай на канфэрэнцыю.
У завяршальны дзень канфэрэнцыі кіраўнікі дэлегацыяў прынялі асноватворныя пастановы па ўрэгуляваньні пасьляваенных пытаньняў, ухвалены 7 жніўня 1945 гады з пэўнымі агаворкамі Францыяй, ня запрошанай на канфэрэнцыю.


У Патсдаме абазначыліся шматлікія супярэчнасьці паміж саюзьнікамі, якія прывялі неўзабаве да [[Халодная вайна|халоднай вайны]].
У Патсдаме абазначыліся шматлікія супярэчнасьці паміж саюзьнікамі, якія прывялі неўзабаве да [[Халодная вайна|халоднай вайны]].


== Атамная зброя ==
== Атамная зброя ==
Напярэдадні канфэрэнцыі адбылося першае выпрабаваньне [[Ядзерная зброя|ядзернай зброі]] ў ЗША. 24 ліпеня 1945 ў Патсдаме Трумэн як бы «паміж іншым» паведаміў Сталіну, што ў ЗША «цяпер ёсьць зброя незвычайнай разбуральнай моцы». Па ўспамінах Чэрчыля, Сталін пасьміхнуўся, але не стаў цікавіцца падрабязнасьцямі. З гэтага Трумэн і Чэрчыль зрабілі выснову, што Сталін нічога не зразумеў і не ў курсе падзеяў. Некаторыя сучасныя дасьледчыкі лічаць, што гэта была тонкая гульня Сталіна. У той жа вечар Сталін загадаў [[Вячаслаў Молатаў|Молатаву]] перагаварыць з [[Ігар Курчатаў|Курчатавым]] аб паскарэньні работ па распрацоўцы атамнай зброі.
Напярэдадні канфэрэнцыі адбылося першае выпрабаваньне [[Ядзерная зброя|ядзернай зброі]] ў ЗША. 24 ліпеня 1945 ў Патсдаме Трумэн як бы «паміж іншым» паведаміў Сталіну, што ў ЗША «цяпер ёсьць зброя незвычайнай разбуральнай моцы». Па ўспамінах Чэрчыля, Сталін пасьміхнуўся, але ня стаў цікавіцца падрабязнасьцямі. З гэтага Трумэн і Чэрчыль зрабілі выснову, што Сталін нічога не зразумеў і не ў курсе падзеяў. Некаторыя сучасныя дасьледчыкі лічаць, што гэта была тонкая гульня Сталіна. У той жа вечар Сталін загадаў [[Вячаслаў Молатаў|Молатаву]] перагаварыць з [[Ігар Курчатаў|Курчатавым]] аб паскарэньні работ па распрацоўцы атамнай зброі.


== Цікавыя факты ==
== Цікавыя факты ==
* На Патсдамскую канфэрэнцыю сьпеццягнік дэлегацыі СССР быў дастаўлены ня паравозам, а цеплавознага цягай.
* На Патсдамскую канфэрэнцыю спэццягнік дэлегацыі СССР быў дастаўлены ня паравозам, а цеплавознага цягай.
* Брытанская дэлегацыя прыбыла на самалёце, а дэлегацыя ЗША пераплыла Атлянтычны акіян на крэйсэры «Кўінсі» да ўзьбярэжжа Францыі, а адтуль дабралася да Бэрліна на самалёце прэзыдэнта ЗША «Сьвяшчэнная карова».
* Брытанская дэлегацыя прыбыла на самалёце, а дэлегацыя ЗША пераплыла Атлянтычны акіян на крэйсэры «Кўінсі» да ўзьбярэжжа Францыі, а адтуль дабралася да Бэрліна на самалёце прэзыдэнта ЗША «Сьвяшчэнная карова».


<center><gallery widths=180 heights=180 caption="На манэтах і паштовых марках">
<center><gallery widths=180 heights=180 caption="На манэтах і паштовых марках">
Файл:RR5117-0015R.gif|<small>[[Памятная манэта]] РФ, [[2000]]</small>
Файл:RR5117-0015R.gif|<small>[[Памятная манэта]] РФ, 2000</small>
Файл:1985 CPA 5655.jpg|<small>[[Паштовая марка]] [[СССР]], [[1985]]</small>
Файл:1985 CPA 5655.jpg|<small>[[Паштовая марка]] [[СССР]], 1985</small>
Файл:Stamp Russia 1995 Potsdam Konferency.jpg|<small>Паштовая марка [[Расея|Расеі]], [[1995]]</small>
Файл:Stamp Russia 1995 Potsdam Konferency.jpg|<small>Паштовая марка [[Расея|Расеі]], 1995</small>
</gallery></center>
</gallery></center>


== Глядзі таксама ==
== Глядзіце таксама ==
* [[Патсдамская дэклярацыя (1945)]]
* [[Патсдамская дэклярацыя (1945)]]


Радок 55: Радок 55:
{{Крыніцы}}
{{Крыніцы}}


== Вонкавыя спасылкі ==
== Спасылкі ==
{{Commons|Category:Potsdam Conference|Патсдамская канфэрэнцыя}}
{{Commons|Category:Potsdam Conference|Патсдамская канфэрэнцыя}}



Вэрсія ад 07:38, 5 сакавіка 2017

Палац Цэцыліенхоф — месца правядзеньня Патсдамскай канфэрэнцыі

Патсдамская канфэрэнцыя адбылася ў Патсдаме ў палацы Цэцыліенхоф з 17 ліпеня па 2 жніўня 1945 г. з удзелам кіраўнікоў трох найбуйнейшых дзяржаваў антыгітлераўскай кааліцыі ў Другой сусьветнай вайне з мэтай вызначыць далейшыя крокі па пасьляваеннага ўладкаваньня Эўропы.

Гісторыя

Гэта была трэцяя і апошняя сустрэча «вялікай тройкі» антыгітлераўскай кааліцыі. Першыя дзьве адбыліся ў канцы 1943 году ў Тэгеране (Іран) і ў пачатку 1945 году ў Ялце (Савецкі Саюз).

У канфэрэнцыі ўдзельнічалі кіраўнікі ўрадаў трох дзяржаваў — прэзыдэнт ЗША Гары Трумэн (старшыняваў на ўсіх пасяджэньнях), старшыня Савету Народных Камісараў СССР і старшыня Дзяржаўнага Камітэту Абароны СССР І. В. Сталін і прэм’ер-міністар Вялікабрытаніі Уінстан Чэрчыль (падчас канфэрэнцыі пацярпеў паразу на выбарах, і ў Патсдам прыбыў яго пераемнік Клемэнт Этлі).

Разьмяшчэньне дэлегацый

Патсдамская канферэнцыя: Уінстан Чэрчыль, Гары Трумэн і Іосіф Сталін (зьлева направа)

36 з 176 памяшканьняў палацу былі адведзены для правядзеньня канфэрэнцыі. Дэлегацыі разьмяшчаліся не ў Цэцыліенгофе, а на вілах у Патсдамскім раёне Бабэльсбэрг — савецкая дэлегацыя разьмясьцілася на віле, якая раней належала генэралу Людэндорфу. Рабочым пакоем амэрыканцаў служыў былы салён кронпрынца, былы кабінэт кронпрынца служыў рабочым пакоем савецкай дэлегацыі.

Цяпер у палацы Цэцыліенхоф знаходзіцца гатэль і рэстарацыя, а таксама мэмарыяльны музэй Патсдамскай канфэрэнцыі.

Пастановы

Асноўны артыкул: Патсдамскае пагадненьне (1945)

Мэтамі акупацыі Нямеччыны саюзьнікамі абвяшчаліся яе денацыфікацыя, дэмілітарызацыя, дэмакратызацыя, дэцэнтралізацыя і декартэлізацыя. Была таксама абвешчана мэта аб захаваньні адзінства Нямеччыны.

У адпаведнасьці з пагадненьнем аб кантрольным мэханізьме ў Нямеччыне вярхоўная ўлада ў гэтай краіне будзе ажыцьцяўляцца галоўнакамандуючымі ўзброеных сіл Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік, Злучаных Штатаў Амэрыкі, Злучанага Каралеўства і Францускай рэспублікі, кожным ў сваёй зоне акупацыі, па інструкцыях сваіх адпаведных урадаў, а таксама сумесна па пытаньнях, якія закранаюць Нямеччыну ў цэлым, што дзейнічаюць у якасьці чальцоў кантрольнай рады.

Па пастанове Патсдамскай канфэрэнцыі ўсходнія межы Нямеччыны былі перанесены на захад да лініі Одэр-Нэйсэ, што скараціла яе тэрыторыю на 25% у параўнаньні з 1937 годам. Тэрыторыі на ўсход ад новай граніцы складаліся з Усходняй Прусіі, Сылезіі, Заходняй Прусіі, і дзьве траціны Памераніі. Гэта ў асноўным сельскагаспадарчыя раёны, за выключэньнем Верхняй Сылезіі, якая зьяўлялася другім па велічыні цэнтрам нямецкай цяжкай прамысловасьці. Большая частка тэрыторыяў, адабраны ад Нямеччыны, увайшла ў склад Польшчы. У склад Савецкага Саюзу разам са сталіцай Кёнігсбэрг (які ў наступным годзе быў перайменаваны ў Калінінград) увайшла адна траціна Ўсходняй Прусіі, на тэрыторыі якой была створана Кёнігсбэрская (з сакавіка 1946 — Калінінградзкая) вобласьць РСФСР.

22-23 ліпеня Сталін і Молатаў прадставілі на канфэрэнцыі тэрытарыяльныя прэтэнзіі СССР да Турцыі і патрабаваньне адмысловага рэжыму для СССР у Чарнаморскіх пралівах. Гэтыя прэтэнзіі не былі падтрыманыя брытанскім і амэрыканскім бокам (хоць заключны пратакол канфэрэнцыі згадвае перагляд канвэнцыі Мантрё з улікам меркаваньня турэцкага боку).

Былі прызначаны рэпарацыйных плацяжы.

На Патсдамскай канфэрэнцыі Сталін пацьвердзіў сваё абавязацельства не пазьней за тры месяцы пасьля капітуляцыі Нямеччыны (датай чаго Сталін лічыў толькі 8 траўня) абвясьціць вайну Японіі. Ваюючыя зь Японіяй ЗША, Вялікабрытанія і Кітай таксама падпісалі Патсдамскую дэклярацыю (апублікавана 26 ліпеня), запатрабаваўшы ад Японіі безагаворачнай капітуляцыі. 8 жніўня (пасьля канфэрэнцыі) да дэклярацыі далучыўся СССР і абвясьціў Японіі вайну.

Па папярэдняй дамове Карэя апынулася падзелена на савецкую і амэрыканскую зоны акупацыі, хоць афіцыйна на пасяджэньнях карэйская пытаньне не ўзьнімалася.

Вострым пытаньнем, якая выклікала дыскусію, была праблема падзелу нямецкага флёту[1].

У завяршальны дзень канфэрэнцыі кіраўнікі дэлегацыяў прынялі асноватворныя пастановы па ўрэгуляваньні пасьляваенных пытаньняў, ухвалены 7 жніўня 1945 гады з пэўнымі агаворкамі Францыяй, ня запрошанай на канфэрэнцыю.

У Патсдаме абазначыліся шматлікія супярэчнасьці паміж саюзьнікамі, якія прывялі неўзабаве да халоднай вайны.

Атамная зброя

Напярэдадні канфэрэнцыі адбылося першае выпрабаваньне ядзернай зброі ў ЗША. 24 ліпеня 1945 ў Патсдаме Трумэн як бы «паміж іншым» паведаміў Сталіну, што ў ЗША «цяпер ёсьць зброя незвычайнай разбуральнай моцы». Па ўспамінах Чэрчыля, Сталін пасьміхнуўся, але ня стаў цікавіцца падрабязнасьцямі. З гэтага Трумэн і Чэрчыль зрабілі выснову, што Сталін нічога не зразумеў і не ў курсе падзеяў. Некаторыя сучасныя дасьледчыкі лічаць, што гэта была тонкая гульня Сталіна. У той жа вечар Сталін загадаў Молатаву перагаварыць з Курчатавым аб паскарэньні работ па распрацоўцы атамнай зброі.

Цікавыя факты

  • На Патсдамскую канфэрэнцыю спэццягнік дэлегацыі СССР быў дастаўлены ня паравозам, а цеплавознага цягай.
  • Брытанская дэлегацыя прыбыла на самалёце, а дэлегацыя ЗША пераплыла Атлянтычны акіян на крэйсэры «Кўінсі» да ўзьбярэжжа Францыі, а адтуль дабралася да Бэрліна на самалёце прэзыдэнта ЗША «Сьвяшчэнная карова».

Глядзіце таксама

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Патсдамская канфэрэнцыясховішча мультымэдыйных матэрыялаў