Вістычы: розьніца паміж вэрсіямі
д пунктуацыя |
|||
Радок 51: | Радок 51: | ||
'''Ві́стычы'''<ref>{{Літаратура/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Берасьцейская вобласьць}} С. 89.</ref> (таксама ''Выстычы''<ref>[http://euroradio.fm/report/gistarychnaya-veska-pad-brestam-mae-4-afitsyinykh-nazvy-fota-111664 Гістарычная вёска пад Брэстам мае 4 афіцыйных назвы], [[Эўрарадыё]]</ref>) — [[аграгарадок|вёска]] ў [[Беларусь|Беларусі]], на рацэ [[Лясная (рака)|Лясной]]. Уваходзяць у склад [[Чарнаўчыцкі сельсавет|Чарнаўчыцкага сельсавету]] [[Берасьцейскі раён|Берасьцейскага раёну]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]]. Насельніцтва 687 чал. (2009). Знаходзяцца за 12 км на поўнач ад [[Берасьце|Берасьця]]. |
'''Ві́стычы'''<ref>{{Літаратура/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Берасьцейская вобласьць}} С. 89.</ref> (таксама ''Выстычы''<ref>[http://euroradio.fm/report/gistarychnaya-veska-pad-brestam-mae-4-afitsyinykh-nazvy-fota-111664 Гістарычная вёска пад Брэстам мае 4 афіцыйных назвы], [[Эўрарадыё]]</ref>) — [[аграгарадок|вёска]] ў [[Беларусь|Беларусі]], на рацэ [[Лясная (рака)|Лясной]]. Уваходзяць у склад [[Чарнаўчыцкі сельсавет|Чарнаўчыцкага сельсавету]] [[Берасьцейскі раён|Берасьцейскага раёну]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]]. Насельніцтва 687 чал. (2009). Знаходзяцца за 12 км на поўнач ад [[Берасьце|Берасьця]]. |
||
Вістычы — старажытная вёска на [[Берасьцейскі павет|гістарычнай Берасьцейшчыне]]. Да нашага часу тут захаваліся [[Касьцёл Сьвятой Соф'і і кляштар цыстэрыянаў|касьцёл Сьвятой Соф’і]] ў стылі [[барока]] пры [[Сьпіс помнікаў архітэктуры Вялікага Княства Літоўскага, зруйнаваных уладамі Расейскай імпэрыі|зьнішчаным уладамі Расейскай імпэрыі кляштары цыстэрыянаў]] і мэмарыяльная калёна, помнікі архітэктуры |
Вістычы — старажытная вёска на [[Берасьцейскі павет|гістарычнай Берасьцейшчыне]]. Да нашага часу тут захаваліся [[Касьцёл Сьвятой Соф'і і кляштар цыстэрыянаў|касьцёл Сьвятой Соф’і]] ў стылі [[барока]] пры [[Сьпіс помнікаў архітэктуры Вялікага Княства Літоўскага, зруйнаваных уладамі Расейскай імпэрыі|зьнішчаным уладамі Расейскай імпэрыі кляштары цыстэрыянаў]] і мэмарыяльная калёна, помнікі архітэктуры XVII ст. Сярод мясцовых славутасьцяў вылучаліся палац і капліца-пахавальня ([[клясыцызм]], XVIII ст.), [[Сьпіс помнікаў гісторыі і архітэктуры Беларусі, зруйнаваных уладамі СССР|зруйнаваныя савецкімі ўладамі]]. |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
Вэрсія ад 22:19, 20 кастрычніка 2016
Вістычы | |
трансьліт. Vіstyčy | |
Колішні касьцёл цыстэрцыянаў | |
Першыя згадкі: | 1471 |
Мясцовая назва: | Выстычы |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Берасьцейская |
Раён: | Берасьцейскі |
Сельсавет: | Чарнаўчыцкі |
Насельніцтва: | 697 чал. (2009)[1] |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 162 |
Паштовы індэкс: | 225031[2] |
СААТА: | 1212846016 |
Нумарны знак: | 1 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°12′10″ пн. ш. 23°41′0″ у. д. / 52.20278° пн. ш. 23.68333° у. д.Каардынаты: 52°12′10″ пн. ш. 23°41′0″ у. д. / 52.20278° пн. ш. 23.68333° у. д. |
± Вістычы | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Ві́стычы[3] (таксама Выстычы[4]) — вёска ў Беларусі, на рацэ Лясной. Уваходзяць у склад Чарнаўчыцкага сельсавету Берасьцейскага раёну Берасьцейскай вобласьці. Насельніцтва 687 чал. (2009). Знаходзяцца за 12 км на поўнач ад Берасьця.
Вістычы — старажытная вёска на гістарычнай Берасьцейшчыне. Да нашага часу тут захаваліся касьцёл Сьвятой Соф’і ў стылі барока пры зьнішчаным уладамі Расейскай імпэрыі кляштары цыстэрыянаў і мэмарыяльная калёна, помнікі архітэктуры XVII ст. Сярод мясцовых славутасьцяў вылучаліся палац і капліца-пахавальня (клясыцызм, XVIII ст.), зруйнаваныя савецкімі ўладамі.
Гісторыя
Вялікае Княства Літоўскае
Упершыню Вістычы ўпамінаюцца ў 1471 годзе як уладаньне Выганоўскіх у Берасьцейскім павеце Троцкага ваяводзтва. У XVI ст. маёнтак перайшоў да маршалка дворнага і старосты берасьцейскага Ю. Ільлініча, пазьней — Тышкевічаў.
У 1678 годзе[5] з фундацыі Тышкевічаў у Вістычах збудавалі касьцёл і кляштар цыстэрцыянаў.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) Вістычы апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Слонімскай, з 1797 году — у Літоўскай, з 1801 году — у Гарадзенскай губэрнях. У XIX ст. маёнтак перайшоў у валоданьне Шэметаў. У вайну 1812 году, у верасьні, пры пераправе праз раку Лясную каля вёсак Вістычаў, Клейнікаў і Церабуні адбылася бітва, у выніку якой загінулі 2 тыс. францускіх і 1 тыс. расейскіх салдат, а вёска згарэла.
Па здушэньні вызвольнага паўстаньня (1830—1831) у 1832 годзе расейскія ўлады ліквідавалі кляштар цыстэрыянаў. На 1849 год Вістычы знаходзіліся ў валоданьні Грабоўскіх. У маёнтку была плаціна і 8 мастоў. На 1863 год у вёсцы былі карчма, вадзяны і ветраны млыны. Маёнткам валодаў П. Ягмін. Па здушэньні нацыянальна-вызвольнага паўстаньня (1863—1864) у 1866 годзе касьцёл гвалтоўна перарабілі пад царкву Маскоўскааг Патрыярхату. У 1889—1890 гадох у вёсцы працавала народная вучэльня, дзе навучаліся 61 хлопчык і 3 дзяўчынкі. У 1890 годзе маёнткам валодаў С. Ягмін.
Найноўшы час
25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Вістычы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР[6]. Паводле Рыскай мірнай дамовы (1921) Вістычы апынуліся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у Матыкальскай гміне Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва. У гэты час тут было 3 двары.
У 1939 годзе Вістычы ўвайшлі ў БССР. На 1940 год у вёсцы было 5 двароў, на 1996 год — 190, на 1997 год — 170. У 2000-я гады Вістычы атрымалі афіцыйны статус аграгарадку.
-
Касьцёл, 1916
-
Алтар, 1939
-
Брама, 1939
-
Калёна, 1939
-
Сядзіба, 1916
-
Альтанка, 1916
-
Палац, 1930
-
Капліца-пахавальня, 1928
Насельніцтва
Дэмаграфія
- XX стагодзьдзе: 1905 год — 74 чал.; 1921 год — 89 чал.; 1940 год — 37 чал.; 1959 год — 105 чал.; 1970 год — 103 чал.; 1996 год — 605 чал.[7] 1997 год — 605 чал.[8]; 1999 год — 598 чал.
- XXI стагодзьдзе: 2009 год — 697 чал.[1]
Інфраструктура
У Вістычах працуюць базавая школа, дом культуры, бібліятэка, пошта.
Эканоміка
Зь сьнежня 1949 году ў вёсцы працуе сельскагаспадарчае прадпрыемства, першапачаткова — калгас імя Сталіна (да сакавіка 1957 году), потым калгас «Расьсьвет», зь сьнежня 1969 году — саўгас «Расьсьвет». У 2001 годзе саўгас ператвораны ў Камунальнае ўнітарнае сельскагаспадарчае прадпрыемства саўгас-сад «Расьсьвет».
Турыстычная інфармацыя
Выдатныя мясьціны
- Калёна мэмарыяльная
- Касьцёл Сьвятой Соф’і (1678, цяпер царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа Беларускі экзархат Маскоўскага патрыярхату)
- Парк пры сядзібе Ягмінаў
Страчаная спадчына
- Капліца-пахавальня (XVIII ст.)
- Кляштар цыстэрыянаў (1678)
- Палац (XVIII ст.)
Галерэя
-
З боку апсыды
-
Званіца
-
Звон
Крыніцы
- ^ а б Зьвесткі перапісу 2009 году
- ^ Вистычи
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 89.
- ^ Гістарычная вёска пад Брэстам мае 4 афіцыйных назвы, Эўрарадыё
- ^ Vistytis, CISTOPEDIA — Encyclopædia Cisterciensis
- ^ 150 пытанняў і адказаў з гісторыі Беларусі / Уклад. Іван Саверчанка, Зьміцер Санько. — Вільня: Наша Будучыня, 2002. — 238 с. ISBN 9986-9229-6-1.
- ^ БЭ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 198.
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 3. Кн. 1. — Менск, 2006. С. 100.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым. — 480 с. — ISBN 985-11-0090-0
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 3, кн. 1. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2006. — 528 с.: іл. ISBN 985-11-0373-X.
- Die Cistercienser in Lithauen // Cistercienser Chronic Nro 12. 1 Februar 1890. 2 Jahrg. P. 17—18 [1]
- Mittheilungen über das Kloster Wistycze // Cistercienser Chronik Nro 22. 1 December 1890. 2 Jahrg. P. 177—181. [2]
Вонкавыя спасылкі
Вістычы — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў