Зянон Якуць: розьніца паміж вэрсіямі
Andrej Buka (гутаркі | унёсак) Няма апісаньня зьменаў |
Andrej Buka (гутаркі | унёсак) Няма апісаньня зьменаў |
||
| Радок 4: | Радок 4: | ||
|партрэт = |
|партрэт = |
||
|апісаньне = |
|апісаньне = |
||
|род дзейнасьці = Каталіцкі сьвятар |
|род дзейнасьці = [[Каталіцтва|Каталіцкі]] сьвятар |
||
|дата нараджэньня = [[22 студзеня]] [[1894]] |
|дата нараджэньня = [[22 студзеня]] [[1894]] |
||
|месца нараджэньня = [[Скурцішкі]], [[Новааляксандраўскі павет]], [[Ковенская губэрня]], [[Расейская імпэрыя]] |
|месца нараджэньня = [[Скурцішкі]], [[Новааляксандраўскі павет]], [[Ковенская губэрня]], [[Расейская імпэрыя]] |
||
Вэрсія ад 18:41, 24 траўня 2016
Зянон Якуць | |
| Род дзейнасьці | Каталіцкі сьвятар |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 22 студзеня 1894 |
| Месца нараджэньня | Скурцішкі, Новааляксандраўскі павет, Ковенская губэрня, Расейская імпэрыя |
| Дата сьмерці | 3 студзеня 1924 |
| Месца сьмерці | Шаркоўшчына, Польская Рэспубліка |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | |
Якуць Зянон (1894—1924), каталіцкі сьвятар заходняга абраду, рэлігійны і культурна-грамадскі дзеяч, удзельнік беларускага хрысьціянскага руху 20 ст., душапастыр.
Біяграфія
Нарадзіўся 22.01.1894 у засьценку Скурцішкі Новааляксандраўскага павета Ковенскай губ. Паходзіў з сялянскай сям’і: бацькі — Ян і Юзэфа (з дому Гасянцоў) Якуці. У 1909—1912 гг. вучыўся ў Відзаўскай гарадзкой 4-класнай навучальні, дзе скончыў поўны курс навучаньня. Пасьпяхова здаў экзамэн на званьне аптэкарскага вучня ў сьнежні 1912 г. і атрымаў пасьведчаньне з Пецярбурскай навучальнай акругі. Вучыўся ў Віленскай духоўнай каталіцкай сэмінарыі. Прымаў удзел у дзейнасьці беларускага культурна-асьветнага гуртка студэнтаў-сэмінарыстаў. Пасьвячоны ў сьвятары ў 1919 г. З беларускім нацыянальна-рэлігійным рухам звязаны з часоў вучобы ў Вільні. У 1920—1924 гг. выконваў сьвятарскія абавязкі ў парафіі Шаркоўшчына Дзісенскага дэканата. Ад пачатку душапастырскай дзейнасьці сьвядома і пасьлядоўна праводзіў беларусізацыю рымска-каталіцкай царквы ў парафіях з беларускім насельніцтвам. Зьвяртаўся да вернікаў з казаннямі і праводзіў катэхізацыю дзяцей на беларускай мове. Памёр 03.01.1924 у Шаркоўшчыне. Пахаваны на мясцовых парафіяльных могілках.
Напрыканцы 1920-х гадоў, акрэсьліваючы месца і ролю З.Якуця ў беларускім хрысьціянскім руху 20 ст., адзін з яго лідэраў, Адам Станкевіч, напісаў: «Калі ўспамінаць далей аб кс. З.Якуцю як аб беларусу, дык трэба сказаць, што быў ён ідэальным прыкладам сваім калегам ксяндзам, як незвычайна прыгожа зыходзяцца з сабой між беларускага народу духоўная пастырскасьць і беларускасьць. Кс. З.Якуць быў тыповы ксёндз-беларус. Ён глыбока разумеў важнасьць беларускага адраджэньня, цаніў яго і прыкладаў да роднай справы ўсе свае сілы».