Ігнацы Дашынскі: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
Радок 39: Радок 39:
[[Катэгорыя:Прэм’ер-міністры Польшчы]]
[[Катэгорыя:Прэм’ер-міністры Польшчы]]
[[Катэгорыя:Польскія публіцысты]]
[[Катэгорыя:Польскія публіцысты]]
[[Катэгорыя:Прэм’ер-міністры Польскай Рэспублікі (1918—1939)]]

Вэрсія ад 23:41, 25 красавіка 2016

Ігнацы Дашынскі. 1925 г.

Ігна́цы Дашы́нскі (па-польску: Ignacy Ewaryst Daszyński, 26 кастрычніка 1866, Збараж (цяпер Збаражскі раён, Цярнопальская вобласьць, Украіна) — 31 кастрычніка 1936, в. Быстра каля г. Бельска-Бяла (цяпер Сылезскае ваяводзтва Польшча) — польскі палітычны і дзяржаўны дзеяч, публіцыст. Змагар за незалежнасьць Польшчы.

Палітычная і дзяржаўная дзейнасьць

Адзін з арганізатараў Польскай сацыял-дэмакратычнай партыі Галіцыі, пазьней Польскай сацыялістычнай партыі. Лідар ПСДП.

У 1897і 1900 гадах быў паслом (дэпутатам) аўстрыйскага дзяржаўнай рады.

У лістападзе 1918 г. стаў прэм’ер-міністрам Часовага Народнага ўраду, абвешчанай у Любліне Польскай Рэспублікі.

Пасьля ваеннага перавароту і прыходу да ўлады падчас травеньскага перавароту 1926 г. перайшоў у апазыцыю да Юзэфа Пілсудзкага

У 1922—1927 г. займаў пасаду віцэ-маршалка, а ў 1928—1930 г. — маршалка ніжняй палаты Нацыянальнай Асамблеі — Сэйму Рэспублікі Польшча.

Помнік на магіле І. Дашынскага на Ракавіцкіх могілках. Праца скульптара В. Неўскай

Памёр у 1936 г. і пахаваны ў Кракаве на Ракавіцкіх могілках.

Ганаровы грамадзянін Радаму. За літаратурна-публіцыстычную дзейнасьць ўзнагароджаны  «Залатымі акадэмічнымі ляўрамі» Польскай Акадэміі Літаратуры ў 1935 г.

Выбраная бібліяграфія

Аўтар шэрагу артыкулаў і публікацый, у тым ліку па пытаньнях палітыкі, дзяржаўнага будаўніцтва Польшчы і ўзаемаадносін з Расіяй.

  • Szlachetczyzna i odrodzenie Galicji, 1899;
  • O formach rządu. Szkic socjologiczny, 1902;
  • Polityka proletariatu. Kilka uwag o taktyce rewolucji w Polsce, 1907;
  • Mowa o sprawie polsko-ruskiej, wygłoszona w Izbie Posłów d. 21 maja 1908 r., 1908;
  • Cztery lata wojny. Szkice z dziejów polityki Polskiej Partii Socjalistycznej Galicji i Śląska, 1918;
  • Z burzliwej doby. Mowy sejmowe wygłoszone w czasie od października 1918 do sierpnia 1919 roku, 1920;
  • Wielki człowiek w Polsce. Szkic polityczno-psychologiczny, 1925;
  • Pamiętniki, tom I Kraków 1925, tom II 1926;
  • Sejm, rząd, król, dyktator, 1926;
  • W obronie praw przedstawicielstwa ludowego. Przemówienie sejmowe tow. Daszyńskiego, 1926;
  • W pierwszą rocznicę przewrotu majowego 1927;
  • Czy socjaliści moga uznać dyktaturę proletariatu, 1927.