Гук: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (гутаркі | унёсак)
д Bot: Migrating 98 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q11461 (translate me)
Jarash (гутаркі | унёсак)
дапаўненьне
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:FA-18 Hornet breaking sound barrier (7 July 1999) - filtered.jpg|thumb|230px|Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар'ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зніжэньня ціску паветра вакол самалёта]]
[[Файл:FA-18 Hornet breaking sound barrier (7 July 1999) - filtered.jpg|thumb|230px|Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар’ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зьніжэньня ціску паветра вакол самалёта]]
'''Гук''' — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем [[слых]]ам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плязьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з [[частасьць|частасьцю]] паміж 16 [[Гэрц (адзінка вымярэньня)|Гц]] і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам.
'''Гук''' — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна [[паветра]], якую мы ўспрымаем [[слых]]ам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плязьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з [[частасьць|частасьцю]] паміж 16 [[Гэрц (адзінка вымярэньня)|Гц]] і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам. Гук з частасьцю большай за 20 кГц завецца [[ультрагук]]ам.


Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх [[хваля]]ў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва [[амплітуда]] і [[частасьць]]. Вывучэньнем гуку займаецца навука [[акустыка]].
Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх [[хваля]]ў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва [[амплітуда]], [[хуткасьць]] і [[частасьць]]. Вывучэньнем гуку займаецца навука [[акустыка]].


==Утварэньне гукаў==
== Утварэньне гукаў ==
Гукі сучаснай [[беларуская мова|беларускай мовы]] ўтвараюцца ў выніку складанай работы [[моўны апарат|моўнага апарату]]. Да яго органаў адносяцца [[лёгкія]], [[гартань]], [[глотка]], [[галасавыя зьвязкі]], цьвёрдае і мяккае [[паднябеньне]], [[губы]], поласьць [[нос]]а і поласьць [[рот]]а, [[язык]] і [[зубы]].
Гукі мовы чалавека ўтвараюцца ў выніку складанай работы [[моўны апарат|моўнага апарату]]. Да яго органаў адносяцца [[лёгкія]], [[гартань]], [[глотка]], [[галасавыя зьвязкі]], цьвёрдае і мяккае [[паднябеньне]], [[губы]], поласьць [[нос]]а і поласьць [[рот]]а, [[язык]] і [[зубы]].


==Клясыфікацыя гукаў==
== Клясыфікацыя гукаў ==
*[[Галосныя]] — гукі, якія вымаўляюцца пры ўдзеле [[голас]]у.
* [[Галосныя]] — гукі, якія вымаўляюцца пры ўдзеле [[голас]]у.
*[[Зычныя]] — гукі, якія складаюцца з шуму або з голасу і шуму.
* [[Зычныя]] — гукі, якія складаюцца з шуму або з голасу і шуму.


== Глядзіце таксама ==
==Літаратура==
* [[Ультрагук]]
* {{Кніга|аўтар =[[Галіна Андарала]], [[Віктар Бекіш]], [[Сяргей Берднік]]|частка=|загаловак =Беларуская мова. Вучэбны дапаможнік для пед. ВНУ|арыгінал=|спасылка=|адказны=Пад рэд. [[Ларыса Грыгор’ева|Ларысы Грыгор’евай]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Вышэйшая школа]]|год =1994|том=|старонкі=|старонак =366|сэрыя=|isbn=5-339-00950-5|наклад=20 000}}

== Літаратура ==
* {{Кніга|аўтар =[[Галіна Андарала]], [[Віктар Бекіш]], [[Сяргей Берднік]]|частка=|загаловак =Беларуская мова. Вучэбны дапаможнік для пед. ВНУ|арыгінал=|спасылка=|адказны=Пад рэд. [[Ларыса Грыгор’ева|Ларысы Грыгор’евай]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Вышэйшая школа]]|год =1994|том=|старонкі=|старонак =366|сэрыя=|isbn=5-339-00950-5|наклад=20000}}


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Sound|выгляд=міні}}
{{Commons}}
* [http://www.britannica.com/science/sound-physics Sound] Encyclopædia Britannica


{{Накід:Фізыка}}
{{Накід:Фізыка}}

Вэрсія ад 16:27, 3 лютага 2016

Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар’ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зьніжэньня ціску паветра вакол самалёта

Гук — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем слыхам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плязьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з частасьцю паміж 16 Гц і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам. Гук з частасьцю большай за 20 кГц завецца ультрагукам.

Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх хваляў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва амплітуда, хуткасьць і частасьць. Вывучэньнем гуку займаецца навука акустыка.

Утварэньне гукаў

Гукі мовы чалавека ўтвараюцца ў выніку складанай работы моўнага апарату. Да яго органаў адносяцца лёгкія, гартань, глотка, галасавыя зьвязкі, цьвёрдае і мяккае паднябеньне, губы, поласьць носа і поласьць рота, язык і зубы.

Клясыфікацыя гукаў

  • Галосныя — гукі, якія вымаўляюцца пры ўдзеле голасу.
  • Зычныя — гукі, якія складаюцца з шуму або з голасу і шуму.

Глядзіце таксама

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Гуксховішча мультымэдыйных матэрыялаў

  • Sound Encyclopædia Britannica