Ульрых фон Гутэн: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
д →‎Жыцьцяпіс: вікілінкі
Радок 29: Радок 29:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Быў старэйшым сынам у беднай рыцарскай сям’і. З-за слабога здароўя бацька аддаў яго ў [[1499]] годзе ў бэнэдыктынскі кляштар у [[Фульда|Фульдзе]], каб той стаў манахам па дасягненьні патрэбнага ўзросту. Але Ульрых улетку [[1506]] паступіў ва ўнівэрсытэт Эрфурта. Затым ён перайшоў у [[Ляйпцыскі ўнівэрсытэт]].
Быў старэйшым сынам у беднай рыцарскай сям’і. З-за слабога здароўя бацька аддаў яго ў 1499 годзе ў бэнэдыктынскі кляштар у [[Фульда|Фульдзе]], каб той стаў манахам па дасягненьні патрэбнага ўзросту. Але Ульрых улетку 1506 паступіў ва ўнівэрсытэт Эрфурта. Затым ён перайшоў у [[Ляйпцыскі ўнівэрсытэт]].


У [[Ляйпцыг]]у ў [[1508]] заразіўся [[пранцы|пранцамі]]. У [[1509]] у [[Ростак]]у Гутэн выдаў свой ​​ершы твор «Нема». У [[1511]] годзе ў [[Вітэнберг]]у ён выдаў працу пра вершаскладаньне ''De Arte Versificandi'', якая стала вядомай як у Нямеччыне, так і за граніцай. Пасьля гэтага наведаў [[Вена|Вену]], [[Вэнэцыя|Вэнэцыю]], [[Павія|Павію]] і [[Балёньня|Балёньню]], у [[Італія|Італіі]] ён вучыўся юрыспрудэнцыі.
У [[Ляйпцыг]]у ў 1508 заразіўся [[пранцы|пранцамі]]. У 1509 у [[Ростак]]у Гутэн выдаў свой п​​ершы твор «Нема». У 1511 годзе ў [[Вітэнберг]]у ён выдаў працу пра вершаскладаньне ''De Arte Versificandi'', якая стала вядомай як у Нямеччыне, так і за граніцай. Пасьля гэтага наведаў [[Вена|Вену]], [[Вэнэцыя|Вэнэцыю]], [[Павія|Павію]] і [[Балёньня|Балёньню]], у [[Італія|Італіі]] ён вучыўся юрыспрудэнцыі.


У [[1514]] Гутэн атрымаў запрашэньне да двара майнцскага арцыбіскупа Альбрэхта. У [[Майнц]]ы Гутэн пазнаёміўся з [[Эразм Ратэрдамскі|Эразмам Ратэрдамскім]]. Тут ён напісаў другую частку «Лістоў цёмных людзей» з крытыкай праціўнікаў Ёгана Рэйхліна. У [[1522]] Гутэн стаў ідэйным правадыром Рыцарскага паўстаньня. Памёр ва ўзросьце 35 гадоў на [[Цюрыскае возера|Цюрыскім возеры]] ад пранцаў.
У 1514 Гутэн атрымаў запрашэньне да двара майнцскага арцыбіскупа Альбрэхта. У [[Майнц]]ы Гутэн пазнаёміўся з [[Эразм Ратэрдамскі|Эразмам Ратэрдамскім]]. Тут ён напісаў другую частку «Лістоў цёмных людзей» з крытыкай праціўнікаў Ёгана Рэйхліна. У 1522 Гутэн стаў ідэйным правадыром Рыцарскага паўстаньня. Памёр ва ўзросьце 35 гадоў на [[Цюрыскае возера|Цюрыскім возеры]] ад пранцаў.


Выказваньне Гутэна «Вее паветрам свабоды» зрабілася дэвізам [[Стэнфардзкі ўнівэрсытэт|Стэнфардзкага ўнівэрсытэту]].
Выказваньне Гутэна «Вее паветрам свабоды» зрабілася дэвізам [[Стэнфардзкі ўнівэрсытэт|Стэнфардзкага ўнівэрсытэту]].

Вэрсія ад 12:28, 31 жніўня 2015

Ульрых фон Гутэн
Ulrich von Hutten
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 21 красавіка 1488
замак Штэкельбэрг
Памёр 29 жніўня 1523
востраў Уфэнаў
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэт, пісьменьнік, публіцыст
Жанр верш, проза
Мова нямецкая
Подпіс Выява аўтографу

Ульрых фон Гутэн (па-нямецку: Ulrich von Hutten;21 красавіка 1488, замак Штэкельбэрг — 29 жніўня 1523, востраў Уфэнаў) — нямецкі рыцар-гуманіст, адзін з галоўных аўтараў «Лістоў цёмных людзей».

Біяграфія

Быў старэйшым сынам у беднай рыцарскай сям’і. З-за слабога здароўя бацька аддаў яго ў 1499 годзе ў бэнэдыктынскі кляштар у Фульдзе, каб той стаў манахам па дасягненьні патрэбнага ўзросту. Але Ульрых улетку 1506 паступіў ва ўнівэрсытэт Эрфурта. Затым ён перайшоў у Ляйпцыскі ўнівэрсытэт.

У Ляйпцыгу ў 1508 заразіўся пранцамі. У 1509 у Ростаку Гутэн выдаў свой п​​ершы твор «Нема». У 1511 годзе ў Вітэнбергу ён выдаў працу пра вершаскладаньне De Arte Versificandi, якая стала вядомай як у Нямеччыне, так і за граніцай. Пасьля гэтага наведаў Вену, Вэнэцыю, Павію і Балёньню, у Італіі ён вучыўся юрыспрудэнцыі.

У 1514 Гутэн атрымаў запрашэньне да двара майнцскага арцыбіскупа Альбрэхта. У Майнцы Гутэн пазнаёміўся з Эразмам Ратэрдамскім. Тут ён напісаў другую частку «Лістоў цёмных людзей» з крытыкай праціўнікаў Ёгана Рэйхліна. У 1522 Гутэн стаў ідэйным правадыром Рыцарскага паўстаньня. Памёр ва ўзросьце 35 гадоў на Цюрыскім возеры ад пранцаў.

Выказваньне Гутэна «Вее паветрам свабоды» зрабілася дэвізам Стэнфардзкага ўнівэрсытэту.