Ян Міхал Салагуб: розьніца паміж вэрсіямі

Ян Міхал Салагуб
	Ян Міхал Салагуб, каля 1740
	; Герб «Праўдзіч»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1697
Памёр	5 траўня 1748; Сава[d], Аршанскі павет, Віцебскае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Пахаваны	Архікатэдральны касьцёл Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі;
Род	Салагубы
Бацькі	Геранім Салагуб; Кацярына з Гротгусаў
Жонка	Алена з Шамоўскіх; Крыстына з Крышпін-Кіршэнштайнаў; Тэрэза з Агінскіх
Дзеці	ад 1-га шлюбу: Кацярына, Юзэф Антоні, Антоні, Ганна

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 00:35, 17 кастрычніка 2014

Ян Міхал Салагуб (каля 1697 — 5 траўня 1748^[1]) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Лоўчы (1724—1731) і падскарбі вялікі літоўскі (1731—1746), ваявода берасьцейскі (з 1746).

Быў старостам рэчыцкім, азярышчанскім, стралецкім і саньніцкім. Кавалер ордэна Белага Арла (1732)^[2].

Валодаў Горы-Горкамі, Чарэяй, Туравам, Івянцом.

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Салагубаў гербу «Праўдзіч», сын Гераніма, чашніка ковенскага, і Кацярыны з Гротгусаў.

У 1713 атрымаў пасаду чашніка жамойцкага, у 1722 — падкаморыя гастынскага. Пазьней займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў. Таксама быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага ў 1724, маршалкам Галоўнага трыбуналу ў 1729 і 1747^[3].

У шлюбе з Аленай Шамоўскай (1706) меў сыноў Юзэфа Антонія і Антонія; дачок Кацярыну і Ганну. Другі раз ажаніўся з Крыстынай Крышпін-Кіршэнштайн, трэці — з Тэрэзай Агінскай. Абодва гэтыя шлюбы былі бядзьдзетнымі.

Крыніцы

^ Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 537.
^ Męclewska М. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. — Warszawa: Zamek Królewski, 2008.
^ Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 209.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8

[1] Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 537.

[2] Męclewska М. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. — Warszawa: Zamek Królewski, 2008.

[3] Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 209.

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 6: / Радок 6: @@
 | Партрэт = Jan Michał Sałahub. Ян Міхал Салагуб.jpg
 | Шырыня партрэту =
-| Подпіс партрэту = Ян Міхал Салагуб. Невядомы мастак, каля [[1740]]
+| Подпіс партрэту = Ян Міхал Салагуб, каля [[1740]]
 | Герб = Herb Prawdzic.svg
 | Шырыня гербу =
@@ Радок 21: / Радок 21: @@
 | Месца сьмерці =
 | Род = [[Салагубы]]
+| Бацька = [[Геранім Салагуб|Геранім Салагуб]]
-| Бацька =
-| Маці =
+| Маці = Кацярына з Гротгусаў
+| Жонка = Алена з Шамоўскіх<br>Крыстына з Крышпін-Кіршэнштайнаў<br>Тэрэза з Агінскіх
-| Жонка =
+| Дзеці = ''ад 1-га шлюбу'': Кацярына, [[Юзэф Антоні Салагуб|Юзэф Антоні]], Антоні, Ганна
-| Дзеці =
 | Рэгаліі =
 | Колер =
 | Колер загалоўку =
 }}
-'''Ян Міхал Салагуб''' (каля [[1697]] — {{Памёр|5|5|1748}}<ref>[[Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта]]. Салагубы // {{Літаратура/ЭВКЛ|2к}} С. 537.</ref>) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Лоўчы вялікі літоўскі|Лоўчы]] ([[1724]]—[[1731]]) і [[падскарбі вялікі літоўскі]] ([[1731]]—[[1746]]), [[ваявода берасьцейскі]] (з [[1746]]).
+'''Ян Міхал Салагуб''' (каля [[1697]] — {{Памёр|5|5|1748}}<ref>[[Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта|Вяроўкін-Шэлюта У.]] Салагубы // {{Літаратура/ЭВКЛ|2к}} С. 537.</ref>) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Лоўчы вялікі літоўскі|Лоўчы]] ([[1724]]—[[1731]]) і [[падскарбі вялікі літоўскі]] ([[1731]]—[[1746]]), [[ваявода берасьцейскі]] (з [[1746]]).
+Быў старостам [[Рэчыцкае староства|рэчыцкім]], [[Азярышчанскае староства|азярышчанскім]], [[Стралецкае староства|стралецкім]] і [[Саньніцкае староства|саньніцкім]]. Кавалер [[ордэн Белага Арла|ордэна Белага Арла]] ([[1732]])<ref>Męclewska М. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. — Warszawa: Zamek Królewski, 2008.</ref>.
-Валодаў [[Горкі|Горы-Горкамі]], [[Чарэя]]й, [[Тураў|Туравам]], [[Івянец|Івянцом]]. Трымаў [[Рэчыцкае староства|Рэчыцкае]], [[Азярышчанскае староства|Азярышчанскае]], [[Стралецкае староства|Стралецкае]] і [[Саньніцкае староства|Саньніцкае]] староствы.
+Валодаў [[Горкі|Горы-Горкамі]], [[Чарэя]]й, [[Тураў|Туравам]], [[Івянец|Івянцом]].
 == Біяграфія ==
+[[Файл:Alena Sałahub (Szamowska). Алена Салагуб (Шамоўская).jpg|130px|значак|зьлева|Алена з Шамоўскіх]]
-Прадстаўнік шляхецкага роду [[Салагубы|Салагубаў]] гербу «[[Праўдзіч]]», сын [[Геранім Салагуб|Гераніма]].
+Прадстаўнік шляхецкага роду [[Салагубы|Салагубаў]] гербу «[[Праўдзіч]]», сын [[Геранім Салагуб|Гераніма]], чашніка ковенскага, і Кацярыны з Гротгусаў.
-У [[1713]] атрымаў пасаду чашніка жамойцкага, у [[1722]] — падкаморыя гастынскага. Пазьней займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў. Таксама быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага ў [[1724]], маршалкам [[Галоўны Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Галоўнага трыбуналу]] ў [[1729]] і [[1747]]<ref>[[Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта]]. Салагубы // {{Літаратура/ЭГБ|6-1к}} С. 209.</ref>.
+У [[1713]] атрымаў пасаду чашніка жамойцкага, у [[1722]] — падкаморыя гастынскага. Пазьней займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў. Таксама быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага ў [[1724]], маршалкам [[Галоўны Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Галоўнага трыбуналу]] ў [[1729]] і [[1747]]<ref>[[Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта|Вяроўкін-Шэлюта У.]] Салагубы // {{Літаратура/ЭГБ|6-1к}} С. 209.</ref>.
-У шлюбе з Аленай Шамоўскай меў сыноў [[Юзэф Антоні Салагуб|Юзэфа Антонія]] і [[Антоні Салагуб|Антонія]].
+У шлюбе з Аленай Шамоўскай ([[1706]]) меў сыноў [[Юзэф Антоні Салагуб|Юзэфа Антонія]] і [[Антоні Салагуб|Антонія]]; дачок Кацярыну і Ганну. Другі раз ажаніўся з Крыстынай Крышпін-Кіршэнштайн, трэці — з Тэрэзай Агінскай. Абодва гэтыя шлюбы былі бядзьдзетнымі.
-== Крыніца ==
+== Крыніцы ==
 {{Крыніцы}}