Дом Воліна: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1: Радок 1:
{{Славутасьць
{{Славутасьць
|Тып = Даходны дом
|Тып = Даходны дом
|Назва = Валадарскага, 12
|Назва = Дом Воліна
|Арыгінальная назва =
|Арыгінальная назва =
|Выява = Вул. Валадарскага, 10, 12 -3.JPG
|Выява = Вул. Валадарскага, 10, 12 -3.JPG
Радок 23: Радок 23:
|Асноўныя даты = {{Славутасьць/Даты||||||}}
|Асноўныя даты = {{Славутасьць/Даты||||||}}
|Скасаваны =
|Скасаваны =
|Пачатак будаўніцтва =
|Пачатак будаўніцтва = 1900
|Канчатак будаўніцтва =
|Канчатак будаўніцтва = 1900
|Будынкі = {{Славутасьць/Будынкі||||||}}
|Будынкі = {{Славутасьць/Будынкі||||||}}
|Прыбудоўкі =
|Прыбудоўкі =
Радок 45: Радок 45:
|Commons =
|Commons =
}}
}}
'''Дом па [[Вуліца Валадарскага (Менск)|вуліцы Валадарскага]], 12''' — трохпавярховы будынак у [[Менск]]у, пабудаваны ў канцы [[XIX ст.]] з рысамі [[Эклектыка (архітэктура)|эклектыкі]] й [[нэабарока]] як [[даходны дом]].
'''Дом Во́ліна''' — трохпавярховы будынак у [[Менск]]у, пабудаваны ў [[1900]] годзе з рысамі [[Эклектыка (архітэктура)|эклектыкі]] й [[нэабарока]] як [[даходны дом]], месьціцца па [[Вуліца Валадарскага (Менск)|вуліцы Валадарскага]], 12.


== Гісторыя ==
Дом уяўляе сабой Г-падобны ў пляне будынак са зрэзанай вуглавой часткай. Галоўны фасад дому быў арыентаваны на былую вул. Захар’еўскую (сучасны [[Праспэкт Незалежнасьці (Менск)|праспэкт Незалежнасьці]]). Фасады аздобленыя канэляванымі [[пілястра]]мі са складанымі [[Капітэль (архітэктура)|капітэлямі]] на вышыні другога й трэцяга паверхаў. Больш высокі першы паверх, другі й трэці аддзеленыя тонкапрафіляванымі [[карніз]]амі. Прасьценкі паміж арачнымі на другім паверсе й лучковымі на трэцім паверсе вокнамі дэкарыраваныя ляпным расьлінным арнамэнтам. Пачатковая пляніроўка й фасад першага паверху зьмененыя<ref name="Дойлідзтва"/>.
[[Файл:Скрыжаванне Захар'еўскай і Серпухаўскай.jpg|міні|зьлева|Скрыжаваньне вул. Захар’еўскай і Серпухаўскай у пач. [[XX ст.]], дом № 12 зьлева]]
[[Файл:Скрыжаванне Захар'еўскай і Серпухаўскай.jpg|міні|зьлева|Скрыжаваньне вул. Захар’еўскай і Серпухаўскай у пач. [[XX ст.]], дом № 12 зьлева]]
Дом пабудаваны ў [[1900]] годзе. Уласьнікам зьяўляўся Волін Самуіл Лазаравіч, ягоная жонка Воліна Блюма-Фэйга, іхная дачка й пяць сыноў. Стары адрас — [[Праспэкт Незалежнасьці (Менск)|вул. Захар’еўская]] №41/12 на рагу зь Серпухаўскай (цяпер Валадарскага), у 1910—1912 — дом № 43<ref name=a>Маракоў, Л. Галоўная вуліца... С. 165</ref>.
З [[25 лютага]] [[1918]] году тут працавала [[Беларускае народнае прадстаўніцтва]] на чале з [[Раман Скірмунт|Раманам Скірмунтам]]. У наш час на першы паверсе месьцяцца гандлёвыя памяшканьні, на другім і трэцім — Цэнтральнае праўленьне таварыства глухіх<ref name="Дойлідзтва">{{літаратура/Дойлідзтва Беларусі|}}</ref>.

Частка пакояў здавалася пад жыльлё<ref name=a/>. У [[1901]]—[[1903]] гадах у доме месьцілася «1-я гарадзкая раскладкавая па прамысловым падатку прысутнасьць». З 1907 — піўная Жыдовіча. З 1908 — лаўка Назаравай, пральня Юзэфовіч. З [[1909]] — майстэрня шаўца Паўлоўскага. З 1910 — булачная й пякарня Хмелявец. У 1915 — упраўленьне камітэту Заходняга фронту Ўсерасейскага земскага саюзу. У [[1912]]—[[1915]] — прыёмны кабінэт лекара па нутраных і дзіцячых хваробах Палонскага Лэйбы (Льва) Мордухавіча (Маркавіча). У [[1916]]—[[1917]] тут месьцяцца кабінэт асобнаўпаўнаважанага камандаваньня Заходняга фронту Ўсерасейскага земскага саюзу, кантрольны аддзел камітэту Ўсерасейскага земскага саюзу, статыстычны аддзел Усерасейскага земскага саюзу дапамогі хворым і параненым вайскоўцам, кабінэт загадчыка аддзелу атрадаў камандаваньня Заходняга фронту Ўсерасейскага земскага саюзу, улікова-гаспадарчы аддзел Усерасейскага земскага саюзу. У 1918 тут месьціцца бакалейная крама Дубаграева Акіма Сьцяпанавіча, гадзіньнікавая крама Лямпэрта В. К., крама Мендаля Ёсіфа Абрамавіча, У 1918—[[1921]] — шавецкая майстэрня Цывеса Л. Г<ref name=b>Маракоў, Л. Галоўная вуліца... С. 169</ref>.

З [[25 лютага]] [[1918]] году тут працавала [[Беларускае народнае прадстаўніцтва]] на чале з [[Раман Скірмунт|Раманам Скірмунтам]].

У [[1920]] годзе тут месьціцца гарадзкое й павятовае бюро Наркамату юстыцыі<ref name=b/>.

У [[1921]] годзе маёмасьць нацыяналізаваная. У 1922 годзе тут месьцяцца 4 лаўкі. У 1925—1926 шавецкая майстэрня Вішнёва Герца Маісеевіча, сажная майстэрня Егера Андрэя Якаўлевіча, кравецкая майстэрня Райнеса, гадзіньнікавая майстэрня Рубінштэйна С., дзіцячы сад, кнігарня, цырульня арцелі «Мастак»<ref name=b/>.

У [[1925]]—[[1926]] уласьнік — аддзел камунальнай гаспадаркі Менскага акруговага выканаўчага камітэту (арандатар з 1 студзеня 1925 — жыльлёва-арэнднае каапэратыўнае таварыства № 10).

У [[1928]]—[[1940]] будынак займаюць Беларуская аддзяленьне Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР, аддзел падпісных і пэрыядычных выданьняў беларускага аддзяленьня Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР, Вайсковае выдавецтва беларускага аддзяленьня Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР, вайскова-кніжная крама беларускага аддзяленьня Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР<ref name=b/>. У 1934—1935 гадах тут месьціцца крама «Ваенная кніга», пчалярская крама Наркамату земляробства БССР. У 1935—1936 кантора й групкам «Менхарчгандлю». У 1940 — цырульня «Белкааппрамсьвета»<ref name=c>Маракоў, Л. Галоўная вуліца... С. 170</ref>..

У наш час на першы паверсе месьцяцца гандлёвыя памяшканьні, на другім і трэцім — Цэнтральнае праўленьне таварыства глухіх<ref name="Дойлідзтва">{{літаратура/Дойлідзтва Беларусі|}}</ref>.

== Архітэктура ==
Дом уяўляе сабой Г-падобны ў пляне будынак са зрэзанай вуглавой часткай. Галоўны фасад дому быў арыентаваны на былую вул. Захар’еўскую (сучасны [[Праспэкт Незалежнасьці (Менск)|праспэкт Незалежнасьці]]). Фасады аздобленыя канэляванымі [[пілястра]]мі са складанымі [[Капітэль (архітэктура)|капітэлямі]] на вышыні другога й трэцяга паверхаў. Больш высокі першы паверх, другі й трэці аддзеленыя тонкапрафіляванымі [[карніз]]амі. Прасьценкі паміж арачнымі на другім паверсе й лучковымі на трэцім паверсе вокнамі дэкарыраваныя ляпным расьлінным арнамэнтам. Пачатковая пляніроўка й фасад першага паверху зьмененыя<ref name="Дойлідзтва"/>.


== Крыніцы й заўвагі ==
== Крыніцы й заўвагі ==
Радок 57: Радок 74:
{{Гісторыка-культурная каштоўнасьць Рэспублікі Беларусь|712Г000023}}
{{Гісторыка-культурная каштоўнасьць Рэспублікі Беларусь|712Г000023}}
* {{літаратура/Дойлідзтва Беларусі|}}
* {{літаратура/Дойлідзтва Беларусі|}}
* {{Кніга|аўтар = [[Леанід Маракоў]]|частка = |загаловак = Галоўная вуліца Мінска. 1880-1940 гг. Кніга I.|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = [[Менск|Мінск]]|выдавецтва = [[Мастацкая літаратура (выдавецтва)|Мастацкая літаратура]]|год = 2012|том = |старонкі = |старонак = |сэрыя = |isbn = 978-985-02-1426-3|наклад = 2000}}
* С. Харэўскі, «Тапаграфія БНР», Наша Ніва, № 10, 2007
* Нарысы гісторыі Беларусі. Частка 2. Мн. 1995
* Нарысы гісторыі Беларусі. Частка 2. Мн. 1995
* С. Харэўскі, «Тапаграфія БНР», Наша Ніва, № 10, 2007


{{Менск}}
{{Менск}}

Вэрсія ад 17:29, 10 верасьня 2014

Даходны дом
Дом Воліна
Краіна Беларусь
Горад Менск
Адрас вуліца Валадарскага (12А)
Каардынаты 53°53′50.69″ пн. ш. 27°33′4.2″ у. д. / 53.8974139° пн. ш. 27.551167° у. д. / 53.8974139; 27.551167Каардынаты: 53°53′50.69″ пн. ш. 27°33′4.2″ у. д. / 53.8974139° пн. ш. 27.551167° у. д. / 53.8974139; 27.551167
Архітэктурны стыль эклетыка, нэабарока
Дата заснаваньня 1900
Дата пабудовы 1900 год
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Дом Воліна на мапе Беларусі
Дом Воліна
Дом Воліна
Дом Воліна
Дом Воліна на Вікісховішчы

Дом Во́ліна — трохпавярховы будынак у Менску, пабудаваны ў 1900 годзе з рысамі эклектыкі й нэабарока як даходны дом, месьціцца па вуліцы Валадарскага, 12.

Гісторыя

Скрыжаваньне вул. Захар’еўскай і Серпухаўскай у пач. XX ст., дом № 12 зьлева

Дом пабудаваны ў 1900 годзе. Уласьнікам зьяўляўся Волін Самуіл Лазаравіч, ягоная жонка Воліна Блюма-Фэйга, іхная дачка й пяць сыноў. Стары адрас — вул. Захар’еўская №41/12 на рагу зь Серпухаўскай (цяпер Валадарскага), у 1910—1912 — дом № 43[1].

Частка пакояў здавалася пад жыльлё[1]. У 19011903 гадах у доме месьцілася «1-я гарадзкая раскладкавая па прамысловым падатку прысутнасьць». З 1907 — піўная Жыдовіча. З 1908 — лаўка Назаравай, пральня Юзэфовіч. З 1909 — майстэрня шаўца Паўлоўскага. З 1910 — булачная й пякарня Хмелявец. У 1915 — упраўленьне камітэту Заходняга фронту Ўсерасейскага земскага саюзу. У 19121915 — прыёмны кабінэт лекара па нутраных і дзіцячых хваробах Палонскага Лэйбы (Льва) Мордухавіча (Маркавіча). У 19161917 тут месьцяцца кабінэт асобнаўпаўнаважанага камандаваньня Заходняга фронту Ўсерасейскага земскага саюзу, кантрольны аддзел камітэту Ўсерасейскага земскага саюзу, статыстычны аддзел Усерасейскага земскага саюзу дапамогі хворым і параненым вайскоўцам, кабінэт загадчыка аддзелу атрадаў камандаваньня Заходняга фронту Ўсерасейскага земскага саюзу, улікова-гаспадарчы аддзел Усерасейскага земскага саюзу. У 1918 тут месьціцца бакалейная крама Дубаграева Акіма Сьцяпанавіча, гадзіньнікавая крама Лямпэрта В. К., крама Мендаля Ёсіфа Абрамавіча, У 1918—1921 — шавецкая майстэрня Цывеса Л. Г[2].

З 25 лютага 1918 году тут працавала Беларускае народнае прадстаўніцтва на чале з Раманам Скірмунтам.

У 1920 годзе тут месьціцца гарадзкое й павятовае бюро Наркамату юстыцыі[2].

У 1921 годзе маёмасьць нацыяналізаваная. У 1922 годзе тут месьцяцца 4 лаўкі. У 1925—1926 шавецкая майстэрня Вішнёва Герца Маісеевіча, сажная майстэрня Егера Андрэя Якаўлевіча, кравецкая майстэрня Райнеса, гадзіньнікавая майстэрня Рубінштэйна С., дзіцячы сад, кнігарня, цырульня арцелі «Мастак»[2].

У 19251926 уласьнік — аддзел камунальнай гаспадаркі Менскага акруговага выканаўчага камітэту (арандатар з 1 студзеня 1925 — жыльлёва-арэнднае каапэратыўнае таварыства № 10).

У 19281940 будынак займаюць Беларуская аддзяленьне Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР, аддзел падпісных і пэрыядычных выданьняў беларускага аддзяленьня Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР, Вайсковае выдавецтва беларускага аддзяленьня Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР, вайскова-кніжная крама беларускага аддзяленьня Дзяржаўных выдавецтваў РСФСР[2]. У 1934—1935 гадах тут месьціцца крама «Ваенная кніга», пчалярская крама Наркамату земляробства БССР. У 1935—1936 кантора й групкам «Менхарчгандлю». У 1940 — цырульня «Белкааппрамсьвета»[3]..

У наш час на першы паверсе месьцяцца гандлёвыя памяшканьні, на другім і трэцім — Цэнтральнае праўленьне таварыства глухіх[4].

Архітэктура

Дом уяўляе сабой Г-падобны ў пляне будынак са зрэзанай вуглавой часткай. Галоўны фасад дому быў арыентаваны на былую вул. Захар’еўскую (сучасны праспэкт Незалежнасьці). Фасады аздобленыя канэляванымі пілястрамі са складанымі капітэлямі на вышыні другога й трэцяга паверхаў. Больш высокі першы паверх, другі й трэці аддзеленыя тонкапрафіляванымі карнізамі. Прасьценкі паміж арачнымі на другім паверсе й лучковымі на трэцім паверсе вокнамі дэкарыраваныя ляпным расьлінным арнамэнтам. Пачатковая пляніроўка й фасад першага паверху зьмененыя[4].

Крыніцы й заўвагі

  1. ^ а б Маракоў, Л. Галоўная вуліца... С. 165
  2. ^ а б в г Маракоў, Л. Галоўная вуліца... С. 169
  3. ^ Маракоў, Л. Галоўная вуліца... С. 170
  4. ^ а б Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.

Літаратура

Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  712Г000023