Запольле (Пінскі раён): розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне
Радок 40: Радок 40:


У час [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] сядзібу займалі салдаты [[вэрмахт]]а, пасьля вайны выкарыстоўвалася як жылая. Будынак захаваўся і зараз.
У час [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] сядзібу займалі салдаты [[вэрмахт]]а, пасьля вайны выкарыстоўвалася як жылая. Будынак захаваўся і зараз.

[[2000]] рок - 338 двароў, 1318 жыхароў


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==

Вэрсія ад 00:15, 14 сьнежня 2013

Запольле
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Пінскі
Сельсавет: Асьнежыцкі
Тэлефонны код: +375 165
Паштовы індэкс: 225750
Аўтамабільны код: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°8′55″ пн. ш. 26°4′53″ у. д. / 52.14861° пн. ш. 26.08139° у. д. / 52.14861; 26.08139Каардынаты: 52°8′55″ пн. ш. 26°4′53″ у. д. / 52.14861° пн. ш. 26.08139° у. д. / 52.14861; 26.08139
Запольле на мапе Беларусі
Запольле
Запольле
Запольле

Запо́льлевёска ў Пінскім раёне Берасьцейскай вобласьці. Запольле ўваходзіць у склад Асьнежыцкага сельсавету.

Гісторыя

Першыя згадкі адносяцца да 1488[1] року У 1496 Вайвошка Разіевіч атрымлівае ад пінскіх князёў дазвол на продаж Запольля Федзьку Тышкевічу, пазьней яно перайшло ва ўласнасьць Друцкіх-Любецкіх. Пасьля замужжа Юзэфы Друцкай-Любецкай з Войцэхам Пуслоўскім веска пераходзіць да Пуслоўскіх, і ў наступным пакаленьні фальварак пераходзіць у спадчыну да іхняга сына Вандаліна. Вандалін жа аддае Запольле сваёй дачцэ ў пасаг, якая ў 1872 року выходзіць замуж за графа Бройль-Плятэра. Апошнім уладальнікам Запольля быў іхні сын Стэфан Мар'ян Вандалін.

У Запольлі адбываліся цырымоніі з нагоды прыезду караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Памятны візыт адбыўся ў 1784 року. На запольскім полі быў праедзены агляд войскаў, затым у парку адбыўся вячэрні баль зь ілюмінацыяй.

У час Вялікай Айчыннай вайны сядзібу займалі салдаты вэрмахта, пасьля вайны выкарыстоўвалася як жылая. Будынак захаваўся і зараз.

2000 рок - 338 двароў, 1318 жыхароў

Крыніцы

  1. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пінскага раёна. Мн.: БЕЛТА, 2003. - с.585

Літаратура

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пінскага раёна. Мн.: БЕЛТА, 2003. - 624с.

Вонкавыя спасылкі