Запольле (Пінскі раён): розьніца паміж вэрсіямі
выпраўленьне спасылак, дапаўненьне |
дапаўненьне |
||
| Радок 34: | Радок 34: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Першыя згадкі адносяцца да [[1488]]<ref>Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пінскага раёна. Мн.: БЕЛТА, 2003. - с.585</ref> року |
|||
Згадваецца ў 1496 годзе. У вёсцы захаваўся сядзібна-паркавы ансамбль [[Плятэры|Плятэраў]]. |
|||
У [[1496]] Вайвошка Разіевіч атрымлівае ад пінскіх князёў дазвол на продаж Запольля Федзьку Тышкевічу, пазьней яно перайшло ва ўласнасьць Друцкіх-Любецкіх. Пасьля замужжа Юзэфы Друцкай-Любецкай з Войцэхам Пуслоўскім веска пераходзіць да [[Пуслоўскія|Пуслоўскіх]], і ў наступным пакаленьні фальварак пераходзіць у спадчыну да іхняга сына Вандаліна. Вандалін жа аддае Запольле сваёй дачцэ ў пасаг, якая ў [[1872]] року выходзіць замуж за графа Бройль-Плятэра. Апошнім уладальнікам Запольля быў іхні сын Стэфан Мар'ян Вандалін. |
|||
У Запольлі адбываліся цырымоніі з нагоды прыезду караля [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]]. Памятны візыт адбыўся ў [[1784]] року. На запольскім полі быў праедзены агляд войскаў, затым у парку адбыўся вячэрні баль зь ілюмінацыяй. |
|||
У час [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] сядзібу займалі салдаты [[вэрмахт]]а, пасьля вайны выкарыстоўвалася як жылая. Будынак захаваўся і зараз. |
|||
== Крыніцы == |
|||
{{Крыніцы}} |
|||
== Літаратура == |
|||
* Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пінскага раёна. Мн.: БЕЛТА, 2003. - 624с. |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
Вэрсія ад 00:12, 14 сьнежня 2013
| Запольле | |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Пінскі |
| Сельсавет: | Асьнежыцкі |
| Тэлефонны код: | +375 165 |
| Паштовы індэкс: | 225750 |
| Аўтамабільны код: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°8′55″ пн. ш. 26°4′53″ у. д. / 52.14861° пн. ш. 26.08139° у. д.Каардынаты: 52°8′55″ пн. ш. 26°4′53″ у. д. / 52.14861° пн. ш. 26.08139° у. д. |
Запольле на мапе Беларусі   Запольле | |
Запо́льле — вёска ў Пінскім раёне Берасьцейскай вобласьці. Запольле ўваходзіць у склад Асьнежыцкага сельсавету.
Гісторыя
Першыя згадкі адносяцца да 1488[1] року У 1496 Вайвошка Разіевіч атрымлівае ад пінскіх князёў дазвол на продаж Запольля Федзьку Тышкевічу, пазьней яно перайшло ва ўласнасьць Друцкіх-Любецкіх. Пасьля замужжа Юзэфы Друцкай-Любецкай з Войцэхам Пуслоўскім веска пераходзіць да Пуслоўскіх, і ў наступным пакаленьні фальварак пераходзіць у спадчыну да іхняга сына Вандаліна. Вандалін жа аддае Запольле сваёй дачцэ ў пасаг, якая ў 1872 року выходзіць замуж за графа Бройль-Плятэра. Апошнім уладальнікам Запольля быў іхні сын Стэфан Мар'ян Вандалін.
У Запольлі адбываліся цырымоніі з нагоды прыезду караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Памятны візыт адбыўся ў 1784 року. На запольскім полі быў праедзены агляд войскаў, затым у парку адбыўся вячэрні баль зь ілюмінацыяй.
У час Вялікай Айчыннай вайны сядзібу займалі салдаты вэрмахта, пасьля вайны выкарыстоўвалася як жылая. Будынак захаваўся і зараз.
Крыніцы
- ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пінскага раёна. Мн.: БЕЛТА, 2003. - с.585
Літаратура
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Пінскага раёна. Мн.: БЕЛТА, 2003. - 624с.