Георгі (Каніскі): розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B3%D1%96%D0%B9_%28%D0%9A%D0%B0%D0%BD%D1%96%D1%81%D0%BA%D1%96%29
 
W (гутаркі | унёсак)
д +шаблён
Радок 1: Радок 1:
{{Герарх
[[Выява:Georgij Konisski 1.PNG|thumb|Архіяпіскап Георгі (Каніскі)]]
|імя = Георгі Каніскі
'''Георгі КАНІСКІ''' ([[9 кастрычніка|9]] [[20 кастрычніка|(20) кастрычніка]] [[1717]], г. [[Нежын]], цяпер [[Чарнігаўская вобласьць]], [[Украіна]] — [[2 лютага|2]] [[13 лютага|(13) лютага]] [[1795]]) — рэчыпаспалітаўскі і расейскі праваслаўны царкоўны і грамадзкі дзеяч, пісьменьнік.
|арыгінал_імя =
|партрэт = Georgij Konisski 1.PNG
|памер_партрэта = 200пкс
|подпіс = Партрэт
|тытул = Магілёўскі япіскап
|тытул_парадак =
|тытул_пачатак = 20 жніўня 1755
|тытул_канец = 2 лютага 1795
|тытул_абраньне =
|тытул_інтранізацыя =
|тытул_царква =
|тытул_абшчына =
|тытул_папярэднік =
|тытул_наступнік =
|тытул_выраканьне =
|адукацыя = [[Кіева-Магілянская акадэмія]] ([[1743]])
|прафэсія =
|дзейнасьць =
|сапраўднае_імя =
|дата_нараджэньня = {{Нарадзіўся|9|10|1717|0|1}}
|месца_нараджэньня = [[места]] [[Нежын]], [[Чарнігаўскі полк]], [[Гетманшчына]]
|дата_сьмерці = {{Памёр|2|2|1795}}
|месца_сьмерці = [[Магілёў]], [[Расейская імпэрыя]]
|месца_пахаваньня = Магілёў
|дынастыя =
|бацька =
|маці =
|сужэнец =
|дзеці =
|сан =
|манаства =
|хіратонія =
|кардынал =
|кананізацыя = 6 жніўня 1993
|абраз =
|ушанаваньне_памяці = <!-- даты -->
|ушаноўваецца = <!-- краіны/канфэсіі -->
|падвіжніцтва =
|аўтограф =
|манаграма =
|герб =
|узнагароды =
|Commons =
}}
'''Георгі Каніскі''' ([[9 кастрычніка|9]] [[20 кастрычніка|(20) кастрычніка]] [[1717]], г. [[Нежын]], цяпер [[Чарнігаўская вобласьць]], [[Украіна]] — [[2 лютага|2]] [[13 лютага|(13) лютага]] [[1795]]) — рэчыпаспалітаўскі і расейскі праваслаўны царкоўны і грамадзкі дзеяч, пісьменьнік.


Нарадзіўся ў [[шляхта|шляхецкай]] сям'і. Скончыў [[Кіева-Магілянская акадэмія|Кіева-Магілянскую акадэмію]] (1743). Прыняў манаскі пострыг у [[Кіева-Пячэрская ляўра|Кіева-Пячэрскай ляўры]]. У [[1745]]—[[1755]] гадах выкладчык, прафэсар, рэктар Кіева-Магілянскай акадэміі. Вучань і паслядоўнік прафэсараў С. Кулябякі, [[Ф. Пракаповіч]]а, [[С. Тадароўскі|С. Тадароўскага]]. У [[1755]] годзе пасьвячоны на япіскапа Магілёўскага (Беларускага).
Нарадзіўся ў [[шляхта|шляхецкай]] сям'і. Скончыў [[Кіева-Магілянская акадэмія|Кіева-Магілянскую акадэмію]] (1743). Прыняў манаскі пострыг у [[Кіева-Пячэрская ляўра|Кіева-Пячэрскай ляўры]]. У [[1745]]—[[1755]] гадах выкладчык, прафэсар, рэктар Кіева-Магілянскай акадэміі. Вучань і паслядоўнік прафэсараў С. Кулябякі, [[Ф. Пракаповіч]]а, [[С. Тадароўскі|С. Тадароўскага]]. У [[1755]] годзе пасьвячоны на япіскапа Магілёўскага (Беларускага).
[[File:Г. Магілёў - Былы архірэйскі палац PICT1838.jpg|thumb|[[Архірэйскі палац (Магілёў)|Архірэйскі палац]] у Магілёве, узьведзены па замове архіяпіскапа]]
[[Файл:Г. Магілёў - Былы архірэйскі палац PICT1838.jpg|міні|[[Архірэйскі палац (Магілёў)|Архірэйскі палац]] у Магілёве, узьведзены па замове архіяпіскапа]]
У [[1757]] годзе адкрыў у Магілёве пры [[Архірэйскі палац (Магілёў)|архірэйскім доме]] друкарню і перавыдаў скарочаны тэкст «Катэхізысу» [[Ф. Пракаповіч]]а ў сваім перакладзе на «рускі дыялект». У 1757 годзе стварыў пры [[Магілёўскі Спаскі манастыр|Спаскім манастыры]] школьныя клясы і заснаваў [[Магілёўская духоўная сэмінарыя|духоўную сэмінарыю]]. Сабраў шмат дакументаў па гісторыі праваслаўнай царквы. У [[1765]] годзе на аўдыенцыі [[Сьпіс каралёў польскіх|караля]] і [[Сьпіс Вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста]] выступіў з прамовай у абарону правоў праваслаўных і іншых дысыдэнтаў, якая была перакладзена на эўрапейскія мовы як узор абароны верацярплівасьці.
У [[1757]] годзе адкрыў у Магілёве пры [[Архірэйскі палац (Магілёў)|архірэйскім доме]] друкарню і перавыдаў скарочаны тэкст «Катэхізысу» [[Ф. Пракаповіч]]а ў сваім перакладзе на «рускі дыялект». У 1757 годзе стварыў пры [[Магілёўскі Спаскі манастыр|Спаскім манастыры]] школьныя клясы і заснаваў [[Магілёўская духоўная сэмінарыя|духоўную сэмінарыю]]. Сабраў шмат дакументаў па гісторыі праваслаўнай царквы. У [[1765]] годзе на аўдыенцыі [[Сьпіс каралёў польскіх|караля]] і [[Сьпіс Вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста]] выступіў з прамовай у абарону правоў праваслаўных і іншых дысыдэнтаў, якая была перакладзена на эўрапейскія мовы як узор абароны верацярплівасьці.



Вэрсія ад 20:11, 18 лістапада 2013

Георгі Каніскі
Партрэт
Магілёўскі япіскап
20 жніўня 1755 — 2 лютага 1795

АдукацыяКіева-Магілянская акадэмія (1743)
Дзейнасьцьправаслаўны сьвятар, eparch, Orthodox theologian, філёзаф
Нарадзіўся9 кастрычніка 1717
места Нежын, Чарнігаўскі полк, Гетманшчына
Памёр2 лютага 1795
Магілёў, Расейская імпэрыя
ПахаваныМагілёў
Кананізаваны6 жніўня 1993
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Георгі Каніскі (9 (20) кастрычніка 1717, г. Нежын, цяпер Чарнігаўская вобласьць, Украіна2 (13) лютага 1795) — рэчыпаспалітаўскі і расейскі праваслаўны царкоўны і грамадзкі дзеяч, пісьменьнік.

Нарадзіўся ў шляхецкай сям'і. Скончыў Кіева-Магілянскую акадэмію (1743). Прыняў манаскі пострыг у Кіева-Пячэрскай ляўры. У 17451755 гадах выкладчык, прафэсар, рэктар Кіева-Магілянскай акадэміі. Вучань і паслядоўнік прафэсараў С. Кулябякі, Ф. Пракаповіча, С. Тадароўскага. У 1755 годзе пасьвячоны на япіскапа Магілёўскага (Беларускага).

Архірэйскі палац у Магілёве, узьведзены па замове архіяпіскапа

У 1757 годзе адкрыў у Магілёве пры архірэйскім доме друкарню і перавыдаў скарочаны тэкст «Катэхізысу» Ф. Пракаповіча ў сваім перакладзе на «рускі дыялект». У 1757 годзе стварыў пры Спаскім манастыры школьныя клясы і заснаваў духоўную сэмінарыю. Сабраў шмат дакументаў па гісторыі праваслаўнай царквы. У 1765 годзе на аўдыенцыі караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста выступіў з прамовай у абарону правоў праваслаўных і іншых дысыдэнтаў, якая была перакладзена на эўрапейскія мовы як узор абароны верацярплівасьці.

Г. Канінскі зьвяртаўся па дапамогу праваслаўным у Рэчы Паспалітай да расейскіх імпэратрыц Лізаветы і Кацярыны II. Тройчы (1759, 1760, 1768) на жыцьцё Г. Каніскага рыхтаваліся замахі. Ратуючыся ад замаху, у 1768 годзе Каніскі выехаў у Расею (Смаленск), дзе заставаўся Магілёўскім япіскапам у выгнаньні.

Вярнуўся пасьля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе. У 1793 годзе архіяпіскап Каніскі абраны ў Сынод. Намаганьнямі Г. Канінскага была арганізавана праваслаўная Менская япархія.

Аўтар «Мэмарыялу аб крыўдах праваслаўным», «Правоў і вольнасьці жыхароў грэчаскага веравызнаньня», «Збору павучальных словаў», «Запісак аб тым, што ў Расеі да канца 16 ст. не было ніякай уніі з Рымскай царквой», духоўнага дзёньніку «Думкі», адказу на «Пісьмо Вальтэра да настаўнікаў царквы і багасловаў», драмы «Уваскрэсеньне мёртвых» і інш. Сабраў г.зв. «Архіў Каніскага», аснову якога склалі дакумэнты з архіву Калегіі замежных справаў Расеі.

Памяць

У сьнежні 1992 года ў Магілёве ў гонар Г. Каніскага на архіяпіскапскім доме, дзе ён жыў, адкрыта мэмарыяльная дошка. У жніўні 1993 года рашэньнем Сыноду Беларускай праваслаўнай царквы па блаславеньні патрыярха Аляксія II кананізаваны.

Літаратура

  • Георгій Каніскі // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Магілёва. — Мн., 1998. — С. 83;
  • Каніскі Георгій // БЭ. У 18 т. Т. 7. — Мн., 1998. — С. 585;
  • Каніскі Георгій // ЭГБ. У 6 т. Т.4. — Мн., 1997. — С. 84-85.

Вонкавыя спасылкі