Георгі (Каніскі): розьніца паміж вэрсіямі
https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B3%D1%96%D0%B9_%28%D0%9A%D0%B0%D0%BD%D1%96%D1%81%D0%BA%D1%96%29 |
д +шаблён |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Герарх |
|||
[[Выява:Georgij Konisski 1.PNG|thumb|Архіяпіскап Георгі (Каніскі)]] |
|||
|імя = Георгі Каніскі |
|||
⚫ | |||
|арыгінал_імя = |
|||
|партрэт = Georgij Konisski 1.PNG |
|||
|памер_партрэта = 200пкс |
|||
|подпіс = Партрэт |
|||
|тытул = Магілёўскі япіскап |
|||
|тытул_парадак = |
|||
|тытул_пачатак = 20 жніўня 1755 |
|||
|тытул_канец = 2 лютага 1795 |
|||
|тытул_абраньне = |
|||
|тытул_інтранізацыя = |
|||
|тытул_царква = |
|||
|тытул_абшчына = |
|||
|тытул_папярэднік = |
|||
|тытул_наступнік = |
|||
|тытул_выраканьне = |
|||
|адукацыя = [[Кіева-Магілянская акадэмія]] ([[1743]]) |
|||
|прафэсія = |
|||
|дзейнасьць = |
|||
|сапраўднае_імя = |
|||
|дата_нараджэньня = {{Нарадзіўся|9|10|1717|0|1}} |
|||
|месца_нараджэньня = [[места]] [[Нежын]], [[Чарнігаўскі полк]], [[Гетманшчына]] |
|||
|дата_сьмерці = {{Памёр|2|2|1795}} |
|||
|месца_сьмерці = [[Магілёў]], [[Расейская імпэрыя]] |
|||
|месца_пахаваньня = Магілёў |
|||
|дынастыя = |
|||
|бацька = |
|||
|маці = |
|||
|сужэнец = |
|||
|дзеці = |
|||
|сан = |
|||
|манаства = |
|||
|хіратонія = |
|||
|кардынал = |
|||
|кананізацыя = 6 жніўня 1993 |
|||
|абраз = |
|||
|ушанаваньне_памяці = <!-- даты --> |
|||
|ушаноўваецца = <!-- краіны/канфэсіі --> |
|||
|падвіжніцтва = |
|||
|аўтограф = |
|||
|манаграма = |
|||
|герб = |
|||
|узнагароды = |
|||
|Commons = |
|||
}} |
|||
⚫ | |||
Нарадзіўся ў [[шляхта|шляхецкай]] сям'і. Скончыў [[Кіева-Магілянская акадэмія|Кіева-Магілянскую акадэмію]] (1743). Прыняў манаскі пострыг у [[Кіева-Пячэрская ляўра|Кіева-Пячэрскай ляўры]]. У [[1745]]—[[1755]] гадах выкладчык, прафэсар, рэктар Кіева-Магілянскай акадэміі. Вучань і паслядоўнік прафэсараў С. Кулябякі, [[Ф. Пракаповіч]]а, [[С. Тадароўскі|С. Тадароўскага]]. У [[1755]] годзе пасьвячоны на япіскапа Магілёўскага (Беларускага). |
Нарадзіўся ў [[шляхта|шляхецкай]] сям'і. Скончыў [[Кіева-Магілянская акадэмія|Кіева-Магілянскую акадэмію]] (1743). Прыняў манаскі пострыг у [[Кіева-Пячэрская ляўра|Кіева-Пячэрскай ляўры]]. У [[1745]]—[[1755]] гадах выкладчык, прафэсар, рэктар Кіева-Магілянскай акадэміі. Вучань і паслядоўнік прафэсараў С. Кулябякі, [[Ф. Пракаповіч]]а, [[С. Тадароўскі|С. Тадароўскага]]. У [[1755]] годзе пасьвячоны на япіскапа Магілёўскага (Беларускага). |
||
[[ |
[[Файл:Г. Магілёў - Былы архірэйскі палац PICT1838.jpg|міні|[[Архірэйскі палац (Магілёў)|Архірэйскі палац]] у Магілёве, узьведзены па замове архіяпіскапа]] |
||
У [[1757]] годзе адкрыў у Магілёве пры [[Архірэйскі палац (Магілёў)|архірэйскім доме]] друкарню і перавыдаў скарочаны тэкст «Катэхізысу» [[Ф. Пракаповіч]]а ў сваім перакладзе на «рускі дыялект». У 1757 годзе стварыў пры [[Магілёўскі Спаскі манастыр|Спаскім манастыры]] школьныя клясы і заснаваў [[Магілёўская духоўная сэмінарыя|духоўную сэмінарыю]]. Сабраў шмат дакументаў па гісторыі праваслаўнай царквы. У [[1765]] годзе на аўдыенцыі [[Сьпіс каралёў польскіх|караля]] і [[Сьпіс Вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста]] выступіў з прамовай у абарону правоў праваслаўных і іншых дысыдэнтаў, якая была перакладзена на эўрапейскія мовы як узор абароны верацярплівасьці. |
У [[1757]] годзе адкрыў у Магілёве пры [[Архірэйскі палац (Магілёў)|архірэйскім доме]] друкарню і перавыдаў скарочаны тэкст «Катэхізысу» [[Ф. Пракаповіч]]а ў сваім перакладзе на «рускі дыялект». У 1757 годзе стварыў пры [[Магілёўскі Спаскі манастыр|Спаскім манастыры]] школьныя клясы і заснаваў [[Магілёўская духоўная сэмінарыя|духоўную сэмінарыю]]. Сабраў шмат дакументаў па гісторыі праваслаўнай царквы. У [[1765]] годзе на аўдыенцыі [[Сьпіс каралёў польскіх|караля]] і [[Сьпіс Вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста]] выступіў з прамовай у абарону правоў праваслаўных і іншых дысыдэнтаў, якая была перакладзена на эўрапейскія мовы як узор абароны верацярплівасьці. |
||
Вэрсія ад 20:11, 18 лістапада 2013
Георгі Каніскі | |
Магілёўскі япіскап | |
---|---|
20 жніўня 1755 — 2 лютага 1795 | |
Адукацыя | Кіева-Магілянская акадэмія (1743) |
Дзейнасьць | праваслаўны сьвятар, eparch, Orthodox theologian, філёзаф |
Нарадзіўся | 9 кастрычніка 1717 места Нежын, Чарнігаўскі полк, Гетманшчына |
Памёр | 2 лютага 1795 Магілёў, Расейская імпэрыя |
Пахаваны | Магілёў |
Кананізаваны | 6 жніўня 1993 |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Георгі Каніскі (9 (20) кастрычніка 1717, г. Нежын, цяпер Чарнігаўская вобласьць, Украіна — 2 (13) лютага 1795) — рэчыпаспалітаўскі і расейскі праваслаўны царкоўны і грамадзкі дзеяч, пісьменьнік.
Нарадзіўся ў шляхецкай сям'і. Скончыў Кіева-Магілянскую акадэмію (1743). Прыняў манаскі пострыг у Кіева-Пячэрскай ляўры. У 1745—1755 гадах выкладчык, прафэсар, рэктар Кіева-Магілянскай акадэміі. Вучань і паслядоўнік прафэсараў С. Кулябякі, Ф. Пракаповіча, С. Тадароўскага. У 1755 годзе пасьвячоны на япіскапа Магілёўскага (Беларускага).
У 1757 годзе адкрыў у Магілёве пры архірэйскім доме друкарню і перавыдаў скарочаны тэкст «Катэхізысу» Ф. Пракаповіча ў сваім перакладзе на «рускі дыялект». У 1757 годзе стварыў пры Спаскім манастыры школьныя клясы і заснаваў духоўную сэмінарыю. Сабраў шмат дакументаў па гісторыі праваслаўнай царквы. У 1765 годзе на аўдыенцыі караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста выступіў з прамовай у абарону правоў праваслаўных і іншых дысыдэнтаў, якая была перакладзена на эўрапейскія мовы як узор абароны верацярплівасьці.
Г. Канінскі зьвяртаўся па дапамогу праваслаўным у Рэчы Паспалітай да расейскіх імпэратрыц Лізаветы і Кацярыны II. Тройчы (1759, 1760, 1768) на жыцьцё Г. Каніскага рыхтаваліся замахі. Ратуючыся ад замаху, у 1768 годзе Каніскі выехаў у Расею (Смаленск), дзе заставаўся Магілёўскім япіскапам у выгнаньні.
Вярнуўся пасьля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе. У 1793 годзе архіяпіскап Каніскі абраны ў Сынод. Намаганьнямі Г. Канінскага была арганізавана праваслаўная Менская япархія.
Аўтар «Мэмарыялу аб крыўдах праваслаўным», «Правоў і вольнасьці жыхароў грэчаскага веравызнаньня», «Збору павучальных словаў», «Запісак аб тым, што ў Расеі да канца 16 ст. не было ніякай уніі з Рымскай царквой», духоўнага дзёньніку «Думкі», адказу на «Пісьмо Вальтэра да настаўнікаў царквы і багасловаў», драмы «Уваскрэсеньне мёртвых» і інш. Сабраў г.зв. «Архіў Каніскага», аснову якога склалі дакумэнты з архіву Калегіі замежных справаў Расеі.
Памяць
У сьнежні 1992 года ў Магілёве ў гонар Г. Каніскага на архіяпіскапскім доме, дзе ён жыў, адкрыта мэмарыяльная дошка. У жніўні 1993 года рашэньнем Сыноду Беларускай праваслаўнай царквы па блаславеньні патрыярха Аляксія II кананізаваны.
Літаратура
- Георгій Каніскі // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Магілёва. — Мн., 1998. — С. 83;
- Каніскі Георгій // БЭ. У 18 т. Т. 7. — Мн., 1998. — С. 585;
- Каніскі Георгій // ЭГБ. У 6 т. Т.4. — Мн., 1997. — С. 84-85.