Дом Воліна: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
 
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д дададзеная Катэгорыя:Збудаваньні Менску з дапамогай HotCat
Радок 59: Радок 59:
* С. Харэўскі, «Тапаграфія БНР», Наша Ніва, № 10, 2007
* С. Харэўскі, «Тапаграфія БНР», Наша Ніва, № 10, 2007
* Нарысы гісторыі Беларусі. Частка 2. Мн. 1995
* Нарысы гісторыі Беларусі. Частка 2. Мн. 1995

[[Катэгорыя:Збудаваньні Менску]]

Вэрсія ад 18:38, 19 верасьня 2013

Даходны дом
Валадарскага, 12
Краіна Беларусь
Горад Менск
Адрас вуліца Валадарскага (12А)
Каардынаты 53°53′50.69″ пн. ш. 27°33′4.2″ у. д. / 53.8974139° пн. ш. 27.551167° у. д. / 53.8974139; 27.551167Каардынаты: 53°53′50.69″ пн. ш. 27°33′4.2″ у. д. / 53.8974139° пн. ш. 27.551167° у. д. / 53.8974139; 27.551167
Архітэктурны стыль эклетыка, нэабарока
Дата заснаваньня 1900
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Валадарскага, 12 на мапе Беларусі
Валадарскага, 12
Валадарскага, 12
Валадарскага, 12
Валадарскага, 12 на Вікісховішчы

Дом па вуліцы Валадарскага, 12 (раней вул. Серпухаўская, 6) — трохпавярховы будынак у Менску, пабудаваны ў канцы XIX ст. з рысамі эклектыкі й нэабарока як даходны дом.

Дом уяўляе сабой Г-падобны ў пляне будынак са зрэзанай вуглавой часткай. Галоўны фасад дому быў арыентаваны на былую вул. Захар’еўскую (сучасны праспэкт Незалежнасьці). Фасады аздобленыя канэляванымі пілястрамі са складанымі капітэлямі на вышыні другога й трэцяга паверхаў. Больш высокі першы паверх, другі й трэці аддзеленыя тонкапрафіляванымі карнізамі. Прасьценкі паміж арачнымі на другім паверсе й лучковымі на трэцім паверсе вокнамі дэкарыраваныя ляпным расьлінным арнамэнтам. Пачатковая пляніроўка й фасад першага паверху зьмененыя[1].

Скрыжаваньне вул. Захар’еўскай і Серпухаўскай у пач. XX ст., дом № 12 зьлева

З 25 лютага 1918 году тут працавала Беларускае народнае прадстаўніцтва на чале з Раманам Скірмунтам. У наш час на першы паверсе месьцяцца гандлёвыя памяшканьні, на другім і трэцім — Цэнтральнае праўленьне таварыства глухіх[1].

Крыніцы й заўвагі

  1. ^ а б Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.

Літаратура

Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  712Г000023
  • Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.
  • С. Харэўскі, «Тапаграфія БНР», Наша Ніва, № 10, 2007
  • Нарысы гісторыі Беларусі. Частка 2. Мн. 1995