Рысь эўрапейская: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (гутаркі | унёсак)
д Bot: Migrating 72 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q43375 (translate me)
JuTa (гутаркі | унёсак)
Радок 89: Радок 89:


<gallery>
<gallery>
Файл:Lithuanian nature Reversum.jpg|Рысь на летувіскай срэбнай манэце 50 літаў 2006 году
Файл:Lithuanian nature Reversum.png|Рысь на летувіскай срэбнай манэце 50 літаў 2006 году
Файл:Raseiniai COA.gif|Рысь у гербе гораду [[Расены]] (Летува)
Файл:Raseiniai COA.gif|Рысь у гербе гораду [[Расены]] (Летува)
Файл:Stamp of Kazakhstan 230.jpg|Рысь на паштовай марцы Казахстану
Файл:Stamp of Kazakhstan 230.jpg|Рысь на паштовай марцы Казахстану

Вэрсія ад 02:24, 18 сакавіка 2013

Эўрапейская рысь
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы
ТыпХордавыя
КлясаСысуны
АтрадДрапежныя
СямействаКаціныя
ПадсямействаМалыя коткі
РодРысі
ВідРысь эўрапейская
Падвіды
  • Lynx lynx lynx
  • Lynx lynx isabellinus
  • Lynx lynx kozlovi
  • Lynx lynx sardiniae
  • Lynx lynx stroganovi
Бінамінальная намэнклятура
Lynx lynx
Арэал

Эўрапейская рысь (па-лацінску: Lynx lynx) — від сысуноў з роду рысяў. Адзіны прадстаўнік сямества каціных, які сустракаецца на тэрыторыі Беларусі.

Назва хутчэй за ўсё зьвязана з праславянскім коранем lysь, у якім пад уплывам іншага праславянскага кораня rysь (са значэньнем «рыжы, плямісты») зьявілася другаснае «r».

Зьнешні выгляд

Эўрапейская рысь зьяўляецца найбуйнейшай з усіх рысяў, даўжыня цела 80—130 см і 70 см у карку. Самцы часьцей важаць ад 18—30 кг, а самкі важаць у сярэднім 18 кг. Тулава, як і ва ўсіх рысяў, кароткае, мажнае. Лапы тоўстыя, зімой добра апушаныя, што дазваляе рысі хадзіць па сьнезе, не правальваючыся. На вушах доўгія кутасікі. Хвост кароткі, нібы абсечаны.

Існуе мноства варыянтаў афарбоўкі рысі, якія залежаць ад геаграфічнага раёну, — ад рыжавата-бурага да палева-дымчатага, з больш-менш выразнай плямістасьцю на сьпіне, баках і лапах. На пузе валасы асабліва доўгія і мяккія, але не густыя і амаль заўсёды чыста белыя з рэдкім крапам. Паўднёвыя формы звычайна больш рудыя, поўсьць у іх карацейшая, а лапы меншыя.

Сьлед рысі тыпова каціны, без адбіткаў кіпцюроў. Заднюю лапу пры кроку яна ставіць у сьлед пярэдняй. Калі ідуць некалькі рысяў, то заднія ідуць дакладна ў сьлед пярэдніх.

Распаўсюджваньне

Рысь — самы паўночны зь відаў каціных; у Скандынавіі яна сустракаецца нават за Палярным кругам. Некалі яна была звычайнай па ўсёй Эўропе, але да сярэдзіны XX стагодзьдзя яе вынішчылі ў большасьці краінаў Цэнтральнай і Заходняй Эўропы. Зараз зроблены пасьпяховыя спробы адрадзіць папуляцыю рысяў.

Лад жыцьця і харчаваньне

Рысь аддае перавагу буйным цёмнахваёвым лясам, тайзе, глухім участкам з густым падлескам і бураломам, хоць сустракаецца ў самых розных насаджэньнях, уключаючы горныя лясы; часам заходзіць у лесастэп і лесатундру. Яна выдатна лазае, па дрэвах і скалах, добра плавае.

Рысь вядзе сямейна-асобны спосаб жыцьця. Пры багацьці ежы рысь жыве асела, пры недахопе — вандруе. У суткі яна здольная праходзіць да 30 кілямэтраў. Аснову яе рацыёну складаюць зайцы. Таксама яна пастаянна палюе на цецеруковых птушак, дробных грызуноў, радзей — на невялікіх капытных, накшталт казулі, кабаргі, плямістага і паўночнага аленяў, зрэдку нападае на хатніх котак і сабак, а ў лесе — на лісіц, янотападобных сабак і іншых невялікіх зьвяроў.

Палюе рысь ў прыцемках. Насуперак распаўсюджаным уяўленьням, яна ніколі ня скача на сваю ахвяру з дрэва, але пераважна высочвае і падпільноўвае здабычу ў засадзе, а затым нападае вялікімі, да 4 м, скачкамі. Ахвяру перасьледуе на дыстанцыі ня больш за 60—80 м, пасьля чаго выдыхаюцца.

Рысь адрозьніваецца дзікасьцю і агрэсіўнасьцю, цяжка прыручаецца. Добра жыве і размнажаецца ў заапарках. Пры ўсёй асьцярожнасці рысь ня вельмі баіцца людзей. Яна жыве ў створаных імі другасных лясах, у маладняку, на старых лесасеках і гарах; а ў бядотныя гады заходзіць у вёскі і нават у вялікія гарады.

Сацыяльная структура і размнажэньне

Рысь

Гон у рысі ў лютым — сакавіку, і ў гэтую пару рысі, звычайна маўклівыя, выдаюць гучныя крыкі, бурчаньне і мяўканьне. Цяжарнасьць у самак доўжыцца 63—70 дзён. У кодле звычайна 2—3 рысяні, якія перад зімой важаць да 9—14 кг; сховішчам ім служыць логава пад вывернутымі каранямі паваленага дрэва, яма, земляная пячора або шчыліна скалаў. У выхаваньні кацянят ўдзельнічаюць абодва бацькі. Вывадак палюе разам з дарослымі да наступу наступнага сэзону размнажэньня.

Палавой сталасьці самкі дасягаюць у 21 месяц, самцы — у 33 месяцы. Працягласьць жыцьця, мабыць, 15—20 гадоў.

Стан папуляцыі і ахова

Кацяня рысі

Статус папуляцыі рысі ў розных краінах:

Прамысловае значэньне рысі невялікае (выкарыстоўваецца мех). Як і многія драпежнікі, яна адыгрывае важную сэлекцыйную ролю ў лясных біяцэнозах. Толькі ў паляўнічых гаспадарках, дзе разводзяць казуль, плямістых аленяў, фазанаў, яе прысутнасьць непажадана. Мех рысі цудоўны: густы, шаўкавісты і высокі. Даўжыня асьцюковых валасоў на сьпіне дасягае 5 сантымэтраў, а на жываце — 7 сантымэтраў, пад імі багатая мяккая подпуш. Афарбоўка шкуры вар’іруе ад рудаватых да блакітнаватых тонаў з плямістым малюнкам. Мех рысі заўсёды шанаваўся высока. Пачынаючы жа з 50-х гадоў кошты на яго на міжнародным рынку сталі ўзрастаць зь небывалай хуткасьцю. Так, на Ленінградскім пушным аўкцыёне ў 1958 годзе за лепшыя шкуры рысі было атрымана па 73 даляры, у 1973 годзе — 660 даляраў, а ў 1977 годзе — 1300 даляраў! Гэта тлумачыцца модай (факт сам па сабе вельмі рэдкі) на доўгавалосую пушніну, якая захавалася на дзесяцігодзьдзі, і сярод якой першае месца заняў рысіны мех.

У Беларусі

У Беларусі ў ХІХ ст. рысь вадзілася паўсюдна і была шматлікай. У пачатку ХХ ст. пашырэньне і колькасьць скараціліся. Зараз гэта рэдкі від: хоць рысь трапляецца амаль на ўсёй тэрыторыі, але ў трох з шасьці абласьцей вельмі рэдка. У цяперашні час налічваецца 400—450 асобін, зь іх больш 3/4 жыве ў Берасьцейскай, Менскай і Віцебскай абласьцях. Характэрна ў Белавескай пушчы.

З 1981 г. у Беларусі адстрэл рысі забаронены. Від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі.

Цікавыя факты

Герб Гомелю
  • Рысь шырока выкарыстоўваецца ў геральдыцы, сымбалізуючы паўнату і вастрыню зроку. Яе выяву можна ўбачыць на гербах або сьцягах такіх гарадоў, як Гомель або Расены (Летува). Па некаторых вэрсіях, менавіта рысь, а ня леў намаляваны на гербе Фінляндыі.
  • З-за вастрыні зроку ў гонар рысі было названа сузор’е Ёганам Гэвэліюсам у 1690 годзе. Гэвэліюс так камэнтаваў выбар назвы: «У гэтай частцы неба сустракаюцца толькі дробныя зоркі, і трэба мець рысіныя вочы, каб іх адрозьніць і распазнаць».
  • Дыстрыбутыў Ubuntu Linux вэрсіі 10/04 носіць найменьне «кемлівая рысь» (Lucid Lynx).

Глядзіце таксама

Рысь і рысяня на 10 беларускіх рублях 1992 г. Адваротны бок

Вонкавыя спасылкі

Шаблён:Link FA Шаблён:Link FA Шаблён:Link GA