Ордэн базылянаў-мэлькітаў Сьвятога Збаўцы: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат дадаў: de:Basilianer vom Heiligsten Erlöser
Радок 20: Радок 20:
[[de:Basilianer vom Heiligsten Erlöser]]
[[de:Basilianer vom Heiligsten Erlöser]]
[[en:Basilian Salvatorian Order]]
[[en:Basilian Salvatorian Order]]
[[it:Ordine Basiliano del Santissimo Salvatore dei Melchiti]]
[[it:Ordine basiliano del Santissimo Salvatore dei melchiti]]
[[pl:Zakon Bazylianów Melkitów Najświętszego Zbawcy]]
[[pl:Zakon Bazylianów Melkitów Najświętszego Zbawcy]]

Вэрсія ад 21:14, 21 лютага 2013

Ордэн базылянаў-мэлькітаў Сьвятога Збаўцы (па-лацінску: Ordo Basilianus Sanctissimi Salvatoris Melkitarum) – каталіцкі Ордэн усходняга абраду. Прытрымліваецца статуту, складзеным сьвятым Васілём Вялікім.

Заснаваны ў 1684 у Лібане мітрапалітам Тырскім і Сыдонскім Яўхімам Сайфі (1642-1722). Зацьверджаны Сьвятым Пасадам 25 студзеня 1717. Рэзыдэнцыя ордэна разьмешчаная ў горадзе Сайда (Лібан). У 1934 Ордэн разам зь іншымі мэлькіцкімі Законамі новую канстытуцыю (канчаткова зацьверджаная ў 1956). 18 манаскіх мясьцінаў знаходзяцца ў Лібане, Эгіпце, Сырыі і Палестынскай аўтаноміі (дыяцэзіі Тыру, Сайды, Акры, Трыпалі, Дамаску). Таксама Ордэн мае се парафіяў і сэмінарыю ў ЗША. У 1998 у ордэне было 123 манахі, зь іх 94 сьвятары.

Крыніцы

Глядзіце таксама