Эўрапейская інтэграцыя: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
tagged isolated of cluster сіраціна0.
MerlIwBot (гутаркі | унёсак)
д робат дадаў: pt,eo,pl,ko,ru,tr,ro,mk,uk,it,de,ja,cs,bg,sv,nl,da
Радок 24: Радок 24:
[[Катэгорыя:Эўропа]]
[[Катэгорыя:Эўропа]]


[[bg:Европейска интеграция]]
[[cs:Evropská integrace]]
[[da:Europæisk integration]]
[[de:Europäische Integration]]
[[en:European integration]]
[[en:European integration]]
[[eo:Eŭropa projekto]]
[[ko:유럽 통합]]
[[it:Integrazione europea]]
[[mk:Европска интеграција]]
[[nl:Europese integratie]]
[[ja:欧州統合]]
[[pl:Integracja europejska]]
[[pt:Integração europeia]]
[[ro:Integrare Europeană]]
[[ru:Европейская интеграция]]
[[sv:Europeisk integration]]
[[tr:Avrupa entegrasyonu]]
[[uk:Європейська інтеграція]]

Вэрсія ад 03:40, 18 лютага 2013

Эўрапейская інтэграцыя — працэс паступовага збліжэньня і паглыбленага супрацоўніцтва эўрапейскіх краінаў і народаў у сфэрах эканомікі, права, культуры і палітыкі.

Пачатак інтэграцыйных працэсаў на эўрапейскім кантынэнце датуецца канцом 1940-х гадоў. Эўрапейская інтэграцыя адбываецца галоўным чынам ў рамках Эўрапейскага зьвязу, але таксама, прынамсі ў пэўных аспэктах, — Рады Эўропы, Арганізацыі Паўночнаатлянтычнай дамовы і АБСЭ.

Паводле вядомага амэрыканскага палітоляга Леона Ліндбэрга, інтэграцыя — гэта двухузроўневы працэс:

  1. Добраахвотнае адмаўленьне з боку нацыянальных дзяржаваў ад паўнамоцтваў прымаць незалежныя рашэньні (сувэрэнітэту) ў пэўных сфэрах палітыкі (рашэньні прымаюцца або супольна ўрадамі дзяржаваў-удзельніц або іх прымаць новаўтвораныя цэнтральныя інстытуцыі).
  2. Пераарыентацыя прызнаньня, чаканьняў і дзейнасьці нацыянальных палітычных актараў на карысьць гэтага новага цэнтру.

Існуе 2 спосабы ажыццяўленьня інтэграцыі: праз шчыльнае міждзяржаўнае супрацоўніцтва, або праз стварэньне наднацыянальных інстытуцыяў з уласнымі кампэтэнцыямі. У рамках эўрапейскай інтэграцыі былі створаныя міждзяржаўныя структуры і наднацыянальныя істытуцыі, здольныя каардынаваць прыняцьцё і забясьпечваць выкананьне сваіх рашэньняў у самых разнастайных сфэрах жыцьцядзейнасьці. Дасьледчыкі лічаць, што да 80% сацыяльна-эканамічнага заканадаўства дзяржаваў-чальцоў прымаецца праз узаемадзеяньне ў рамках ЭЗ.

Інтэграцыя ставіць пад пытанне межы сувэрэнітэту і нават мэтазгоднасьць існаваньня нацыянальнай дзяржавы як формы палітычнай арганізацыі чалавечых супольнасьцяў. Аднак больш як 60-гадовая гісторыя эўрапейскай інтэграцыі не пакуль не спрычынілася да яе поўнага скасаваньня і ўзьнікненьня Злучаных Штатаў Эўропы.

Літаратура

Вонкавыя спасылкі