Эўрапейская інтэграцыя: розьніца паміж вэрсіямі
tagged isolated of cluster сіраціна0. |
д робат дадаў: pt,eo,pl,ko,ru,tr,ro,mk,uk,it,de,ja,cs,bg,sv,nl,da |
||
Радок 24: | Радок 24: | ||
[[Катэгорыя:Эўропа]] |
[[Катэгорыя:Эўропа]] |
||
[[bg:Европейска интеграция]] |
|||
[[cs:Evropská integrace]] |
|||
[[da:Europæisk integration]] |
|||
[[de:Europäische Integration]] |
|||
[[en:European integration]] |
[[en:European integration]] |
||
[[eo:Eŭropa projekto]] |
|||
[[ko:유럽 통합]] |
|||
[[it:Integrazione europea]] |
|||
[[mk:Европска интеграција]] |
|||
[[nl:Europese integratie]] |
|||
[[ja:欧州統合]] |
|||
[[pl:Integracja europejska]] |
|||
[[pt:Integração europeia]] |
|||
[[ro:Integrare Europeană]] |
|||
[[ru:Европейская интеграция]] |
|||
[[sv:Europeisk integration]] |
|||
[[tr:Avrupa entegrasyonu]] |
|||
[[uk:Європейська інтеграція]] |
Вэрсія ад 03:40, 18 лютага 2013
Эўрапейская інтэграцыя — працэс паступовага збліжэньня і паглыбленага супрацоўніцтва эўрапейскіх краінаў і народаў у сфэрах эканомікі, права, культуры і палітыкі.
Пачатак інтэграцыйных працэсаў на эўрапейскім кантынэнце датуецца канцом 1940-х гадоў. Эўрапейская інтэграцыя адбываецца галоўным чынам ў рамках Эўрапейскага зьвязу, але таксама, прынамсі ў пэўных аспэктах, — Рады Эўропы, Арганізацыі Паўночнаатлянтычнай дамовы і АБСЭ.
Паводле вядомага амэрыканскага палітоляга Леона Ліндбэрга, інтэграцыя — гэта двухузроўневы працэс:
- Добраахвотнае адмаўленьне з боку нацыянальных дзяржаваў ад паўнамоцтваў прымаць незалежныя рашэньні (сувэрэнітэту) ў пэўных сфэрах палітыкі (рашэньні прымаюцца або супольна ўрадамі дзяржаваў-удзельніц або іх прымаць новаўтвораныя цэнтральныя інстытуцыі).
- Пераарыентацыя прызнаньня, чаканьняў і дзейнасьці нацыянальных палітычных актараў на карысьць гэтага новага цэнтру.
Існуе 2 спосабы ажыццяўленьня інтэграцыі: праз шчыльнае міждзяржаўнае супрацоўніцтва, або праз стварэньне наднацыянальных інстытуцыяў з уласнымі кампэтэнцыямі. У рамках эўрапейскай інтэграцыі былі створаныя міждзяржаўныя структуры і наднацыянальныя істытуцыі, здольныя каардынаваць прыняцьцё і забясьпечваць выкананьне сваіх рашэньняў у самых разнастайных сфэрах жыцьцядзейнасьці. Дасьледчыкі лічаць, што да 80% сацыяльна-эканамічнага заканадаўства дзяржаваў-чальцоў прымаецца праз узаемадзеяньне ў рамках ЭЗ.
Інтэграцыя ставіць пад пытанне межы сувэрэнітэту і нават мэтазгоднасьць існаваньня нацыянальнай дзяржавы як формы палітычнай арганізацыі чалавечых супольнасьцяў. Аднак больш як 60-гадовая гісторыя эўрапейскай інтэграцыі не пакуль не спрычынілася да яе поўнага скасаваньня і ўзьнікненьня Злучаных Штатаў Эўропы.
Літаратура
- Аляксандр Лагвінец. http://elib.bsu.by/bitstream/123456789/31025/1/1996_1_JILIR_lagvinets_r.pdf Еўрапейская інтэграцыя і лёс нацыянальнай дзяржавы // «Белорусский журнал международного права и международных отношений», №1, сентябрь-ноябрь 1996 г.
Вонкавыя спасылкі
- Leon N. Lindberg, The Political Dynamics of European Economic Integration
- Ian Bache, Stephen George, and Simon Bulmer, Politics in the European Union. 3rd Edition; Chap. 1 Theories of European Integration
- Андрэй Казакевіч. Гісторыя еўрапейскай інтэграцыі
- Аляксандр Лагвінец. Эўрапейскі вэктар разьвіцьця — падмурак нацыянальнага інтарэсу Беларусі, 1 лістапада 2003