Мікалай I (папа рымскі): розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
MerlIwBot (гутаркі | унёсак)
д робат дадаў: ilo:Papa Nicolas I
д r2.6.5) (робат зьмяніў tl:Nicolás I (Papa) на tl:Papa Nicolás I
Радок 58: Радок 58:
[[fi:Pyhä Nikolaus I]]
[[fi:Pyhä Nikolaus I]]
[[sv:Nicolaus I]]
[[sv:Nicolaus I]]
[[tl:Nicolás I (Papa)]]
[[tl:Papa Nicolás I]]
[[th:สมเด็จพระสันตะปาปานิโคลัสที่ 1]]
[[th:สมเด็จพระสันตะปาปานิโคลัสที่ 1]]
[[tr:I. Nikolas]]
[[tr:I. Nikolas]]

Вэрсія ад 07:28, 13 лютага 2013

Мікалай I

Мікалай I (па-лацінску: Nicolaus PP. I); 800, Рым13 лістапада 867, Рым) — папа рымскі з 24 красавіка 858 па 13 лістапада 867 году. Стваральнік папацэзарызму, самы значны пантыфік эпохі Каралінгаў. Каталіцкая гістарыяграфія ўшанавала Мікалая найменьнем Вялікі й унесла яго ў сьпіс сьвятых. Быў сваяком Льва IV і адразу ж пасьля абраньня на папскі трон вырашыў праводзіць «незалежную палітыку», якая ў Рыме заваёўвала ўсё большую папулярнасьць.

Ягоны пантыфікат увайшоў у гісторыю як пэрыяд, калі ўпершыню была пасьлядоўна сфармуляваная ідэаёлёгія папскай тэакратыі. На думку Мікалая I, папа рымскі павінен валодаць усёй паўнатой улады ў Касьцёле, зьяўляцца ягоным адзіным кіраўніком. Ня менш моцна Мікалай падкрэсьліваў вяршэнства папскай улады над уладай сьвецкіх васпаноў у пытаньнях веры й маралі[1]. Увесь пантыфікат Мікалая I быў бесьперапынным ланцугом намаганьняў і барацьбы, накіраваных на тое, каб гэтыя прынцыпы ажыцьцявіць на практыцы.

Крыніцы

  1. ^ Durant, Will. The Age of Faith. New York: Simon and Schuster. 1972. Chapter XXI: Christianity in Conflict 529–1085. p. 517–551

Вонкавыя спасылкі

Мікалай I (папа рымскі)сховішча мультымэдыйных матэрыялаў