Казімер Кабылінскі: розьніца паміж вэрсіямі
Створана старонка са зьместам ''''Казі{{падстаноўка:націск}}мер Маце{{падстаноўка:націск}}й Кабылі{{падстано...' |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д Робат: зьмяніў Катэгорыя:Удзельнікі паўстаньня 1863—1864 гадоў на Катэгорыя:Паўстанцы 1863—1864 гадоў |
||
| Радок 15: | Радок 15: | ||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Кабылінскі, Казімер Мацей}} |
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Кабылінскі, Казімер Мацей}} |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Паўстанцы 1863—1864 гадоў]] |
||
[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]] |
[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]] |
||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 25 лютага]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 25 лютага]] |
||
Вэрсія ад 15:56, 2 студзеня 2013
Казі́мер Маце́й Кабылі́нскі[1] (па-польску: Kazimierz Maciej Kobyliński; 25 лютага 1816, Залясяны[2] — 4 лістапада 1863) — удзельнік паўстаньня 1863—1864 рокаў.
Спачатку загадваў конным аддзелам у паўстанчым атрадзе пад даводзтвам Валерыя Ўрублеўскага. Вядома, што 16 чэрвеня [ст. ст. 2 чэрвеня] 1863 коньнікі Кабылінскага захапілі Ружаны, акружылі казарму і абаззброілі жаўнераў. Царскія войскі пазьней дагналі паўстанцаў ля Вялікага Кута, аднак у баі атрымалі паразу і адышлі, пакінуўшы сваіх забітых і параненых на полі[3].
17—18 ліпеня 1863 року аб’яднаныя сілы Казімера Кабылінскага (56 коньнікаў), Фэлікса Гурскага (46 коньнікаў) і Міхала Квапішэўскага (38 конных) атрымалі перамогу над казакамі ў бітве пад Шапятовам[4].
Увосені атрад Кабылінскага дзейнічаў у ваколіцах Калушына (цяпер у Мазавецкім ваяводзтве). Браў удзел у баях з расейскімі войскамі 27 кастрычніка пад Куфлевам, 29 кастрычніка пад Чырвонкай. У абодвух выпадках паўстанцы атрымалі паразу[5]. Пасьля гэтага да атраду Кабылінскага далучыліся конныя аддзелы Казімера Нарбута і Людвіка Лютынскага.
На загад палкоўніка Адама Андрэя Зялінскага аб’яднаны атрад рушыў у бок Мінску на дапамогу, па дарозе злучыўшыся з коньніцай Міхала Гейдэнрэйха-Крука. 4 лістапада ў баі паміж Меняй, Сёдлай і Пясэчнай аб’яднаныя атрады паўстанцаў процістаялі войскам капітана Гальштэйна[5]. У гэтым баі паўстанцы страцілі 20 чалавек забітымі, сярод якіх быў і Казімер Кабылінскі. Пасьля ягонай гібелі 200-асобавы ліцьвінскі атрад быў аб’яднаны з коньнікамі Янкоўскага, Лянецкага, Зялінскага і Крука[6].
Меў жонку Вікторыю з Казаковічаў[2].
Крыніцы і заўвагі
- ^ у беларускамоўных крыніцах сустракаецца варыянт прозьвішча Кабылянскі.
- ^ а б Kobyliński Kazimierz Maciej (25 FEB 1816-4 NOV 1863) (пол.) KOBYLIŃSCY HERBU PRUS II oraz połączone rody Праверана 31 траўня 2012 г.
- ^ Станіслаў Суднік. (26 кастрычніка 2008) Валер Антоні Урублеўскі ў паўстанні 1863-64 гг. Старонка №1 горада Ліды і Лідзкага павету. Лідскі летапісец №№36—38. Праверана 31 траўня 2012 г.
- ^ Grzegorz Michalski. Rys historyczny dziejów Szepietowa // Monografia Parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia w Szepietowie 1985-2010. — Szepietowo: 2010. — С. 13.
- ^ а б Andrzej Wocial. Powstanie styczniowe 1863 r. w powiecie stanisławowskim (пол.) (pdf) Праверана 31 траўня 2012 г.
- ^ Pokonując powstańcze mity? / Mińsk Mazowiecki (пол.). Tygodnik Mazowiecki (14 лютага 2012). Праверана 31 траўня 2012 г.