Другі падзел Рэчы Паспалітай: розьніца паміж вэрсіямі
д Перанакіроўвае на Падзелы Рэчы Паспалітай#Другі падзел |
пачатак |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Rzeczpospolita Rozbiory 2.png|міні|350пкс|Рэч Паспалітая па другім падзеле]] |
|||
#перанакіраваньне [[Падзелы Рэчы Паспалітай#Другі падзел]] |
|||
'''II падзе́л Рэ́чы Паспалі́тай''' (1793) — другі з трох [[Падзелы Рэчы Паспалітай|падзелаў]], пасьля якіх [[Рэч Паспалітая]] зьнікла з мапы Эўропы. |
|||
Скарыстаўшыся капітуляцыяй [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]] у [[Вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1792 году|вайне з Расеяй]] і пераходам улады ў дзяржаве да [[Таргавіцкая канфэдэрацыя|таргавічанаў]], [[25 кастрычніка]] [[1792]] кароль прускі [[Фрыдрых Вільгельм II]] запатрабаваў уключэньня [[Вялікая Польшча|Вялікае Польшчы]] ў склад свайго [[Каралеўства Прусія|каралеўства]] пад пагрозаю выхаду з антыфранцускай кааліцыі. |
|||
[[23 студзеня]] [[1793]] [[Кацярына II]] і Фрыдрых Вільгельм II падпісалі трактат пра падзел, паводле якога да Прусіі адышлі землі, населеныя этнічнымі палякамі: [[Данцыг]], [[Торунь]], [[Вялікая Польшча]], [[Куявія]] і [[Мазовія]], за выняткам Мазавецкага ваяводзтва. Расея атрымала [[ВКЛ|літоўскія]] землі да лініі [[Дзьвінск]] — [[Пінск]] — [[Збруч]], усходнюю частку [[Палесьсе|Палесься]], украінскія вобласьці [[Падольле]] і [[Валынь]]. |
|||
Уночы з [[23 верасьня|23]] на [[24 верасьня]] 1793 року гэтае рашэньне было праведзенае праз сабраны канфэдэратамі [[Гарадзенскі Сойм (1793)|сойм]] у [[Горадня|гарадзенскім]] [[Новы замак (Горадня)|замку]]. |
|||
У другім падзеле, у адрозьненьне ад двух астатніх, ня брала ўдзелу [[Аўстрыйская імпэрыя]], занятая вайной з рэвалюцыйнай [[Францыя]]й. |
|||
== Глядзіце таксама == |
|||
* [[Вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1792 году]] |
|||
* [[Таргавіцкая канфэдэрацыя]] |
|||
* [[Нямы сойм]] |
|||
== Крыніцы і заўвагі == |
|||
{{Зноскі}} |
|||
[[Катэгорыя:Падзелы Рэчы Паспалітай]] |
|||
[[Катэгорыя:Міжнародныя пагадненьні Прусіі]] |
|||
[[Катэгорыя:Міжнародныя пагадненьні Расейскай імпэрыі]] |
|||
[[Катэгорыя:Падзеі 1793 году]] |
|||
[[ca:Segona partició de Polònia]] |
|||
[[en:Second Partition of Poland]] |
|||
[[es:Segunda partición de Polonia]] |
|||
[[fr:Deuxième partage de la Pologne]] |
|||
[[ka:პოლონეთის მეორე დანაწილება]] |
|||
[[lt:Antrasis Abiejų Tautų Respublikos padalijimas]] |
|||
[[ro:A doua împărțire a Poloniei]] |
|||
[[ru:Второй раздел Речи Посполитой]] |
|||
[[fi:Puolan toinen jako]] |
|||
[[zh:第二次瓜分波兰]] |
|||
[[pl:II rozbiór Polski]] |
|||
Вэрсія ад 11:08, 23 лістапада 2012
II падзе́л Рэ́чы Паспалі́тай (1793) — другі з трох падзелаў, пасьля якіх Рэч Паспалітая зьнікла з мапы Эўропы.
Скарыстаўшыся капітуляцыяй Станіслава Аўгуста Панятоўскага у вайне з Расеяй і пераходам улады ў дзяржаве да таргавічанаў, 25 кастрычніка 1792 кароль прускі Фрыдрых Вільгельм II запатрабаваў уключэньня Вялікае Польшчы ў склад свайго каралеўства пад пагрозаю выхаду з антыфранцускай кааліцыі.
23 студзеня 1793 Кацярына II і Фрыдрых Вільгельм II падпісалі трактат пра падзел, паводле якога да Прусіі адышлі землі, населеныя этнічнымі палякамі: Данцыг, Торунь, Вялікая Польшча, Куявія і Мазовія, за выняткам Мазавецкага ваяводзтва. Расея атрымала літоўскія землі да лініі Дзьвінск — Пінск — Збруч, усходнюю частку Палесься, украінскія вобласьці Падольле і Валынь.
Уночы з 23 на 24 верасьня 1793 року гэтае рашэньне было праведзенае праз сабраны канфэдэратамі сойм у гарадзенскім замку.
У другім падзеле, у адрозьненьне ад двух астатніх, ня брала ўдзелу Аўстрыйская імпэрыя, занятая вайной з рэвалюцыйнай Францыяй.