Артэміда: розьніца паміж вэрсіямі
AvocatoBot (гутаркі | унёсак) д r2.7.1) (робат дадаў: bar:Artemis |
стыль, дапаўненьне, абнаўленьне зьвестак, шаблён |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Старажытнагрэцкі бог |
|||
'''Артэміда ''' ({{мова-el|Ἄρτεμις}}) — цнатлівая, заўсёды юная [[багіня]] [[паляваньне|паляваньня]], багіня [[урадлівасьць|ўрадлівасьці]], багіня жаночай [[цнота|цноты]], заступніца ўсяго жывога на Зямлі, якая дае шчасьце ў [[шлюб]]е і дапамогу пры [[роды|родах]], пазьней багіня [[Месяц (спадарожнік Зямлі)|Месяца]] (яе брат [[Апалён]] быў увасабленьнем Сонца). Дачка [[Зэўс]]а і багіні Леты, сястра-блізнюк Апалона, унучка тытанаў [[Кей|Кея]] і [[Феба|Фебы]]. Нарадзілася на востраве [[Дзелас]]. У [[Траянская вайна|Траянскай вайне]] разам з Апалёнам ваявалі на боку траянцаў. |
|||
| Імя = Артэміда |
|||
| Выява = Cametti Diana.jpg |
|||
| Памер = 250пкс |
|||
| Подпіс выявы = Артэміда |
|||
| Бог = багіня паляваньня ды ўрадлівасьці |
|||
| Месцазнаходжаньне = |
|||
| Сымбаль = |
|||
| Сымбалі = лук са стрэламі |
|||
| Муж = |
|||
| Жонка = |
|||
| Бацька = [[Зэўс]] |
|||
| Маці = [[Лета]] |
|||
| Браты і сёстры = [[Апалён]] |
|||
| Дзеці = |
|||
| Адпаведнік = [[Дыяна]] |
|||
| Гара = |
|||
}} |
|||
'''Артэміда ''' ({{мова-el|Ἄρτεμις}}) — дачка [[Зэўс]]а й [[Лета|Леты]], сястра-блізьнятка Апалёна. Багіня [[паляваньне|паляваньня]], заступніца як дзікай, так і дамашняй жывёлы, багіня [[урадлівасьць|ўрадлівасьці]]. Благаслаўляе народзіны і надае шчасьце ў шлюбе, лякуе ды насылае хваробы. |
|||
Этымалёгія імя — «мядзьведжая багіня», «забойца», «уладарка». |
|||
Сярод яе ахвяр — [[Аданіс]], [[Актэон]], [[Іфігенія]], [[Каліста]], [[Мелеагр]], дачкі [[Ніёба|Ніёбы]], [[Арэст]], па некаторых вэрсіях міта — [[Арыён]]. |
|||
== Міты == |
|||
⚫ | Клясычная Артэміда — нявіньніца і абаронца цноты. Перад вясельлем ёй прыносілася ахвяра. Ахвярныя жывёлы — [[кабан]], [[алень]], [[казёл]] і [[каза]]. Артэмідзе Таўрычнай прыносілі чалавечыя ахвяры. Пагібельныя функцыі Артэміды зьвязаныя зь яе архаічным мінулым — уладаркі зьвяроў на востраве [[Крыт]]. |
||
У сьпякотны дзень [[Актэон]] зь сябрамі быў на паляваньні ў лесе [[Кіфэрон]]а, і стомленыя сябры прыселі на адпачынак, а [[Актэон]] пайшоў шукаць прахалоды. Так ён выйшаў на квітнеючую даліну [[Гаргафія|Гаргафію]], што належала Артэмідзе. У даліне, на склоне гары хлопец знайшоў скрыты зеленьню грот, але не ведаў няшчасны, што належаў ён лясной багіне, дзе яна любіла адпачываць. А ў гэты час Артэміда рыхтавалася да купаньня і ўжо аддала німфам свой лук ды стрэлы, яны зьнялі зь яе сандалі, косы зьвязалі вузлом - як раптам зьявіўся на парозе звычайны сьмертны хлапец [[Актэон]]. Гневам напоўніўся твар Артэміды ад таго, што яе пакой быў парушаны і ператварыла нечаканага госьця ў аленя, але захавала яму чалавечы розум. Ад спалоху зьбег [[Актэон]] зь гроту, раптам яго настыглі ягоныя ж паляўнічыя сабакі, якія не пазналі свайго гаспадара і пачалі яго разрываць, а бедны [[Актэон]] нічога не мог ім сказаць. |
|||
== Культ == |
|||
[[Файл:Boucher Diane sortant du bain Louvre 2712.jpg|міні|зьлева| |
[[Файл:Boucher Diane sortant du bain Louvre 2712.jpg|міні|зьлева|285пкс|Купаньне Дыяны]] |
||
⚫ | Культ Артэміды быў распаўсюджаны паўсюдна, але асабліва славіўся яе храм у [[Эфес]]е |
||
⚫ | Клясычная Артэміда — нявіньніца і абаронца цноты. Перад вясельлем ёй прыносілася ахвяра. Ахвярныя жывёлы — [[кабан]], [[алень]], [[казёл]] і [[каза]]. Артэмідзе Таўрычнай прыносілі чалавечыя ахвяры. Пагібельныя функцыі Артэміды зьвязаныя зь яе архаічным мінулым — уладаркі зьвяроў на востраве [[Крыт]]. Ў раньняй міталёгіі Артэміда ўвасаблялася [[буры мядзьведзь|мядзьведзіцай]]. У Браўроне (Атыка) жрыцы Артэміды Браўроніі ў рытуальным танцы апраналі мядзьведжыя скуры і зваліся мядзьведзіцамі. Сьвяцілішчы Артэміды Лімнатыс («балотная») часта знаходзіліся зблізку крыніц і балот, сімвалізуючы ўрадлівасьць расьліннага бажаства. |
||
⚫ | Культ Артэміды быў распаўсюджаны паўсюдна, але асабліва славіўся яе храм у [[Эфес]]е, што ў Малой Азіі, дзе шанавалася выява Артэміды «мнагагрудай». [[Эфескі храм]], дзе знаходзілася ўслаўленая мнагагрудая статуя багіні-заступніцы дзіцячага нараджэньня, быў адным зь сямі цудаў сьвету. Менавіта яго ў [[356 да н. э.]] спаліў, жадаючы «ўславіцца», [[Герастрат]]. Артэміда Эфеская зьяўлялася заступніцай [[амазонкі|амазонак]]. |
||
⚫ | Адлюстроўвалася з |
||
⚫ | Адлюстроўвалася з залатымі лукам і калчанам за плечамі, зь дзідай у руках, часам з паўмесяцам на галаве (знак багіні Месяца). Традыцыйна багіню, якая сымбалізавала цноту, «апраналі» ў кароткую туніку. Пазьней, у [[16 стагодзьдзе|XVI]]—[[19 стагодзьдзе|XIX]] стагодзьдзях, сталі зьяўляцца выявы голай багіні, што ў той час прыводзіла да сапраўдных скандалаў (напрыклад Дыяна-паляўнічая, створаная ў [[1790]] годзе Jean-Antoine Houdon). |
||
Артэмідзе адпавядае рымская [[Дыяна (багіня)|Дыяна]]. |
|||
== Літаратура == |
|||
* Кун, Н. А. Легенды и мифы древней Греции / Н. А. Кун. - М: Государственное учебно - педагогическое издательство министерства просвещения РСФСР, 1957. - 464с. |
|||
* Тахо-Годи, А. А. Греческая мифилогия / А. А. Тахо-Годи. - М: Искусство, 1989. - 304с. |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
Радок 20: | Радок 43: | ||
[[Катэгорыя:Старажытнагрэцкія багі]] |
[[Катэгорыя:Старажытнагрэцкія багі]] |
||
[[Катэгорыя:Багі паляваньня]] |
|||
{{Link FA|ar}} |
{{Link FA|ar}} |
Вэрсія ад 00:20, 20 лістапада 2012
Артэміда | |
Артэміда | |
багіня паляваньня ды ўрадлівасьці | |
Сымбалі | лук са стрэламі |
---|---|
Бацька | Зэўс |
Маці | Лета |
Браты і сёстры | Апалён |
Адпаведнік у Рымскай міталёгіі | Дыяна |
Артэміда (па-грэцку: Ἄρτεμις) — дачка Зэўса й Леты, сястра-блізьнятка Апалёна. Багіня паляваньня, заступніца як дзікай, так і дамашняй жывёлы, багіня ўрадлівасьці. Благаслаўляе народзіны і надае шчасьце ў шлюбе, лякуе ды насылае хваробы.
Сярод яе ахвяр — Аданіс, Актэон, Іфігенія, Каліста, Мелеагр, дачкі Ніёбы, Арэст, па некаторых вэрсіях міта — Арыён.
Міты
У сьпякотны дзень Актэон зь сябрамі быў на паляваньні ў лесе Кіфэрона, і стомленыя сябры прыселі на адпачынак, а Актэон пайшоў шукаць прахалоды. Так ён выйшаў на квітнеючую даліну Гаргафію, што належала Артэмідзе. У даліне, на склоне гары хлопец знайшоў скрыты зеленьню грот, але не ведаў няшчасны, што належаў ён лясной багіне, дзе яна любіла адпачываць. А ў гэты час Артэміда рыхтавалася да купаньня і ўжо аддала німфам свой лук ды стрэлы, яны зьнялі зь яе сандалі, косы зьвязалі вузлом - як раптам зьявіўся на парозе звычайны сьмертны хлапец Актэон. Гневам напоўніўся твар Артэміды ад таго, што яе пакой быў парушаны і ператварыла нечаканага госьця ў аленя, але захавала яму чалавечы розум. Ад спалоху зьбег Актэон зь гроту, раптам яго настыглі ягоныя ж паляўнічыя сабакі, якія не пазналі свайго гаспадара і пачалі яго разрываць, а бедны Актэон нічога не мог ім сказаць.
Культ
Клясычная Артэміда — нявіньніца і абаронца цноты. Перад вясельлем ёй прыносілася ахвяра. Ахвярныя жывёлы — кабан, алень, казёл і каза. Артэмідзе Таўрычнай прыносілі чалавечыя ахвяры. Пагібельныя функцыі Артэміды зьвязаныя зь яе архаічным мінулым — уладаркі зьвяроў на востраве Крыт. Ў раньняй міталёгіі Артэміда ўвасаблялася мядзьведзіцай. У Браўроне (Атыка) жрыцы Артэміды Браўроніі ў рытуальным танцы апраналі мядзьведжыя скуры і зваліся мядзьведзіцамі. Сьвяцілішчы Артэміды Лімнатыс («балотная») часта знаходзіліся зблізку крыніц і балот, сімвалізуючы ўрадлівасьць расьліннага бажаства.
Культ Артэміды быў распаўсюджаны паўсюдна, але асабліва славіўся яе храм у Эфесе, што ў Малой Азіі, дзе шанавалася выява Артэміды «мнагагрудай». Эфескі храм, дзе знаходзілася ўслаўленая мнагагрудая статуя багіні-заступніцы дзіцячага нараджэньня, быў адным зь сямі цудаў сьвету. Менавіта яго ў 356 да н. э. спаліў, жадаючы «ўславіцца», Герастрат. Артэміда Эфеская зьяўлялася заступніцай амазонак.
Адлюстроўвалася з залатымі лукам і калчанам за плечамі, зь дзідай у руках, часам з паўмесяцам на галаве (знак багіні Месяца). Традыцыйна багіню, якая сымбалізавала цноту, «апраналі» ў кароткую туніку. Пазьней, у XVI—XIX стагодзьдзях, сталі зьяўляцца выявы голай багіні, што ў той час прыводзіла да сапраўдных скандалаў (напрыклад Дыяна-паляўнічая, створаная ў 1790 годзе Jean-Antoine Houdon).
Літаратура
- Кун, Н. А. Легенды и мифы древней Греции / Н. А. Кун. - М: Государственное учебно - педагогическое издательство министерства просвещения РСФСР, 1957. - 464с.
- Тахо-Годи, А. А. Греческая мифилогия / А. А. Тахо-Годи. - М: Искусство, 1989. - 304с.
Вонкавыя спасылкі
Артэміда — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў