Калевіпаэг: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
пачатак
 
выява, дапаўненьне
Радок 2: Радок 2:
|Назва = Калевіпаэг
|Назва = Калевіпаэг
|Назва-арыгінал = Kalevipoeg
|Назва-арыгінал = Kalevipoeg
|Выява = OKallis-Kalevipoeg.jpg
|Выява = Калевіпаэг USSR stamp 1990.Jpeg
|Памер =
|Памер =
|Подпіс выявы = Ілюстрацыя да «Калевіпаэга» [[Оскар Кальліс|Оскара Кальліса]]
|Подпіс выявы = [[Паштовая марка]] [[СССР]] (1990)
|Жанр = [[эпас]]
|Жанр = [[эпас]]
|Аўтар = [[Фрыдрых Крэйцвальд]]
|Аўтар = [[Фрыдрых Крэйцвальд]]
Радок 23: Радок 23:
|ISBN =
|ISBN =
|Электронная вэрсія =
|Электронная вэрсія =
|ВікіКрыніца-тэкст =
|ВікіКрыніца-тэкст = :s:et:Kalevipoeg
}}
}}
'''«Ка́левіпаэг»''' ({{Мова-et|Kalevipoeg}} — сын Калева) — [[Эстонія|эстонскі]] гераічны [[эпас]] (1857—61), складзены эстонскім пісьменьнікам і лекарам [[Фрыдрых Крэйцвальд|Фрыдрыхах Крэйцвальдам]] на аснове народных паданьняў і песьняў. Аўтарам ідэі эпасу быў [[Фрыдрых Робэрт Фэльман]], правобразам паслужыў персанаж [[Эстонская міталёгія|эстонскай міталёгіі]] Калевіпаэг, сын асілка [[Калеў|Калева]]. У эпасе, як і ў цэлым у [[Эстонская літаратура|эстонскай літаратуры]], прасочваецца значны ўплыў фінскага гераічнага эпасу «[[Калевала]]».
'''«Ка́левіпаэг»''' ({{Мова-et|Kalevipoeg}} — сын Калева) — [[Эстонія|эстонскі]] гераічны [[эпас]] (1857—61), складзены эстонскім пісьменьнікам і лекарам [[Фрыдрых Крэйцвальд|Фрыдрыхах Крэйцвальдам]] на аснове народных паданьняў і песьняў. Аўтарам ідэі эпасу быў [[Фрыдрых Робэрт Фэльман]], правобразам паслужыў персанаж [[Эстонская міталёгія|эстонскай міталёгіі]] Калевіпаэг, сын асілка [[Калеў|Калева]]. У эпасе, як і ў цэлым у [[Эстонская літаратура|эстонскай літаратуры]], прасочваецца значны ўплыў фінскага гераічнага эпасу «[[Калевала]]».
Радок 37: Радок 37:
У вусных паданьнях эстонцаў Калевіпаэг здаўна вядомы зь легендаў пра стварэньне сьвету як малодшы сын зласьлівага асілка Калева (таксама Калевінэ, Калевіпаіс) і [[Лінда (эстонская міталёгія)|Лінды]], народжаны па сьмерці свайго бацькі.
У вусных паданьнях эстонцаў Калевіпаэг здаўна вядомы зь легендаў пра стварэньне сьвету як малодшы сын зласьлівага асілка Калева (таксама Калевінэ, Калевіпаіс) і [[Лінда (эстонская міталёгія)|Лінды]], народжаны па сьмерці свайго бацькі.


Празь ягоныя дзеяньні звычайна тлумачацца асаблівасьці геаграфічнага рэльефу: скопішчы [[валун]]оў, накіданых Калевіпаэгам; [[Раўніна|роўні]] — мясьціны, дзе Калевіпаэг скасіў [[лес]], грады [[Холм|халмоў]] — сьляды ягонага ворыва, [[Возера|азёры]] — ягоныя студні, старажытныя [[Гарадзішча|гарадзішчы]] — ложы Калевіпаэга і да т. п. Калевіпаэг выкарыстоўвае валуны, каб кідацца імі ў ворагаў; скарыстаўшыся парадай [[вожык]]а, ужывае ў якасьці зброі вострыя краі дошак. У выніку ён памірае, адрэзаўшы сабе ногі ўласным мечам, спрабуючы карыстацца ўласнымі інструкцыямі.
Празь ягоныя дзеяньні звычайна тлумачацца асаблівасьці геаграфічнага рэльефу: скопішчы [[валун]]оў, накіданых Калевіпаэгам; [[Раўніна|роўні]] — мясьціны, дзе Калевіпаэг скасіў [[лес]], грады [[Холм|халмоў]] — сьляды ягонага ворыва, [[Возера|азёры]] — ягоныя студні, старажытныя [[Гарадзішча|гарадзішчы]] — ложы Калевіпаэга і да т. п. Калевіпаэг выкарыстоўвае валуны, каб кідацца імі ў ворагаў; скарыстаўшыся парадай [[вожык]]а, ужывае ў якасьці зброі вострыя краі дошак. У выніку ён памірае, адрубіўшы сабе ногі ўласным мечам, спрабуючы карыстацца ўласнымі інструкцыямі.


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commonscat|Kalevipoeg}}
{{Commonscat|Kalevipoeg}}
{{ВікіКрыніца-мова|et|Kalevipoeg}}
* [http://www.kalevipoeg.info/ Kalevipoeg.info]


[[Катэгорыя:Эстонская міталёгія]]
[[Катэгорыя:Эстонская міталёгія]]

Вэрсія ад 11:58, 31 кастрычніка 2012

Калевіпаэг
Kalevipoeg
Жанр: эпас
Аўтар: Фрыдрых Крэйцвальд
Мова арыгіналу: эстонская
Год напісаньня: 18571861
Публікацыя: 1857
Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору

«Ка́левіпаэг» (па-эстонску: Kalevipoeg — сын Калева) — эстонскі гераічны эпас (1857—61), складзены эстонскім пісьменьнікам і лекарам Фрыдрыхах Крэйцвальдам на аснове народных паданьняў і песьняў. Аўтарам ідэі эпасу быў Фрыдрых Робэрт Фэльман, правобразам паслужыў персанаж эстонскай міталёгіі Калевіпаэг, сын асілка Калева. У эпасе, як і ў цэлым у эстонскай літаратуры, прасочваецца значны ўплыў фінскага гераічнага эпасу «Калевала».

Мінуўшчына

У 1839 року Фрыдрых Робэрт Фэльман прачытаў у газэце Навуковага эстонскага таварыства артыкул пра легенды пра Калевіпаэга і накідаў сюжэт рамантычнай эпічнай паэмы. Па сьмерці Фэльмана ў 1850 року Фрыдрых Крэйцвальд пачаў яе стварэньне, зьбіраючы вусныя паданьні і кампануючы іх у адзінае цэлае.

«Калевіпаэг» складаецца з 20 песьняў. Арыгінальны верш «Калевіпаэга» — так званы рунічны верш, які характэрны для старадаўніх эстонскіх народных песьняў; мова эпасу старасьвецкая.

На падставе эпасу створана мноства мастацкіх і музычных твораў.

Паходжаньне

У вусных паданьнях эстонцаў Калевіпаэг здаўна вядомы зь легендаў пра стварэньне сьвету як малодшы сын зласьлівага асілка Калева (таксама Калевінэ, Калевіпаіс) і Лінды, народжаны па сьмерці свайго бацькі.

Празь ягоныя дзеяньні звычайна тлумачацца асаблівасьці геаграфічнага рэльефу: скопішчы валуноў, накіданых Калевіпаэгам; роўні — мясьціны, дзе Калевіпаэг скасіў лес, грады халмоў — сьляды ягонага ворыва, азёры — ягоныя студні, старажытныя гарадзішчы — ложы Калевіпаэга і да т. п. Калевіпаэг выкарыстоўвае валуны, каб кідацца імі ў ворагаў; скарыстаўшыся парадай вожыка, ужывае ў якасьці зброі вострыя краі дошак. У выніку ён памірае, адрубіўшы сабе ногі ўласным мечам, спрабуючы карыстацца ўласнымі інструкцыямі.

Вонкавыя спасылкі

Калевіпаэгсховішча мультымэдыйных матэрыялаў