Сівушныя алеі: розьніца паміж вэрсіямі
д r2.7.3) (робат дадаў: be:Сівушнае масла |
untagged isolated. |
||
| Радок 3: | Радок 3: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=14|старонак=512|isbn=985-11-0238-5 (Т. 14)|тыраж=10 000}} |
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=14|старонак=512|isbn=985-11-0238-5 (Т. 14)|тыраж=10 000}} |
||
{{Ізаляваны артыкул}} |
|||
[[Катэгорыя:Сьпірты]] |
[[Катэгорыя:Сьпірты]] |
||
Вэрсія ад 16:18, 26 жніўня 2012
Сівушнае масла — пабочныя прадукты сьпіртавога закісаньня, утрымліваюцца як прымешка ў нерэктыфікаваным этаноле, атрымліваецца закісаньнем і вылучаецца зь яго ў працэсе рэктыфікацыі. Сівушныя алеі ўяўляюць сабою алеістую вадкасьць з вострым непрыемным пахам, ад сьветла-жоўтага да чырвона-бурага колеру і з шчыльнасьцю 0,83-0,84 г/см³ (пры 20° C). Склад і ўласьцівасьці вагаюцца ў залежнасьці ад сыравіны, рэжымаў закісаньня і адбору фракцыяў пры рэктыфікацыі. Выхад пры рэктыфікацыі этанола — 0,3-0,7%. Галоўная складовая частка — аднаатамныя насычаныя сьпірты C3-C9, зь якіх галоўным кампанэнтам зьяўляецца ізаамілавы сьпірт, у склад таксама ўваходзяць ізабуцылавы сьпірт і прапілавы сьпірт і ў нязначных колькасьцях вышэйшыя сьпірты, а таксама аліфатычныя альдэгіды, тлустыя кіслоты і фурфурол.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14)