Сівушныя алеі: розьніца паміж вэрсіямі
Stary Jolup (гутаркі | унёсак) Створана старонка са зьместам ''''Сівушнае масла''' — пабочныz прадуктs сmпіртавога закісанmня, утрымліваюцц...' |
д артаграфія |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Сівушнае масла''' — |
'''Сівушнае масла''' — пабочныя прадукты [[сьпірт]]авога закісаньня, утрымліваюцца як прымешка ў нерэктыфікаваным [[этанол]]е, атрымліваецца закісаньнем і вылучаецца зь яго ў працэсе рэктыфікацыі. Сівушныя алеі ўяўляюць сабою алеістую [[вадкасьць]] з вострым непрыемным пахам, ад сьветла-жоўтага да чырвона-бурага колеру і з шчыльнасьцю 0,83-0,84 г/см³ (пры 20° C). Склад і ўласцівасьці вагаюцца ў залежнасьці ад сыравіны, рэжымаў закісаньня і адбору фракцый пры рэктыфікацыі. Выхад пры рэктыфікацыі этанола - 0,3-0,7%. Галоўная складовая частка - аднаатамныя насычаныя сьпірты C3-C9, зь якіх галоўным кампанэнтам зьяўляецца ізаамілавы сьпірт, у склад таксама ўваходзяць ізабуцылавы сьпірт і прапілавы сьпірт і ў нязначных колькасьцях вышэйшыя сьпірты, а таксама аліфатычныя альдэгіды, тлустыя кіслоты і [[фурфурол]]. |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Вэрсія ад 22:59, 25 жніўня 2012
Сівушнае масла — пабочныя прадукты сьпіртавога закісаньня, утрымліваюцца як прымешка ў нерэктыфікаваным этаноле, атрымліваецца закісаньнем і вылучаецца зь яго ў працэсе рэктыфікацыі. Сівушныя алеі ўяўляюць сабою алеістую вадкасьць з вострым непрыемным пахам, ад сьветла-жоўтага да чырвона-бурага колеру і з шчыльнасьцю 0,83-0,84 г/см³ (пры 20° C). Склад і ўласцівасьці вагаюцца ў залежнасьці ад сыравіны, рэжымаў закісаньня і адбору фракцый пры рэктыфікацыі. Выхад пры рэктыфікацыі этанола - 0,3-0,7%. Галоўная складовая частка - аднаатамныя насычаныя сьпірты C3-C9, зь якіх галоўным кампанэнтам зьяўляецца ізаамілавы сьпірт, у склад таксама ўваходзяць ізабуцылавы сьпірт і прапілавы сьпірт і ў нязначных колькасьцях вышэйшыя сьпірты, а таксама аліфатычныя альдэгіды, тлустыя кіслоты і фурфурол.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14)