Валеры Шаблюк: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.2+) (робат зьмяніў: be:Валерый Уладзіміравіч Шаблюк; касмэтычныя зьмены
Няма апісаньня зьменаў
Радок 2: Радок 2:
|Імя = Валеры Шаблюк
|Імя = Валеры Шаблюк
|Арыгінал імя =
|Арыгінал імя =
|Фота =
|Фота = [[Файл:500291 4171676b7915b4u59qvf08 S 327x419]]
|Шырыня =
|Шырыня =
|Подпіс = Валеры Ўладзімеравіч Шаблюк
|Подпіс = Валеры Ўладзімеравіч Шаблюк

Вэрсія ад 18:25, 17 жніўня 2012

Валеры Шаблюк
[[Файл:Файл:500291 4171676b7915b4u59qvf08 S 327x419|225пкс]]
Валеры Ўладзімеравіч Шаблюк
Дата нараджэньня 3 жніўня 1953
Месца нараджэньня мястэчка Узда Менскай вобласьці, БССР
Дата сьмерці 2 траўня 1997
Месца сьмерці Менск
Грамадзянства Беларусь
Месца вучобы Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт
Занятак навуковец
Навуковая сфэра гісторык
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат гістарычных навук[d] (1991)

Валеры Ўладзімеравіч Шаблюк (3 жніўня 1953, мястэчка Узда Менскай вобласьці — 2 траўня 1997) — беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1991).

Біяграфія

У 1975 годзе скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту, пасьля чаго выкладаў гісторыю ў вучэльні і школе ў Менску. З 1980 году — навуковы супрацоўнік Інстытуту гісторыі Акадэміі Навук Беларусі.

Дасьледаваньні прысьвечаны сярэднявечным паселішчам і мястэчкам, што зьявілася новым кірункам у археалёгіі Беларусі. У 1991 годзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю на тэму: «Сельскія паселішчы Верхняга Панямоньня XIV—XVIII стст.», якая ў 1996 годзе была апублікавана як манаграфія выдавецтвам «Беларуская Навука». У 1995 годзе ў выдавецтве «Полымя» выйшла ў сьвет ягоная кніга «Двор у Туганавічах», прысьвечаная дасьледаваньню месца вялікага каханьня Адама Міцкевіча і яго музы — Марылі Верашчакі. На Койданаўшчыне дасьледваў археалягічныя помнікі ў вёсках Вялікія Навасёлкі, Клыпаўшчына, Машчонае, Павусьсе[1].

Аўтар шматлікіх публікацыяў па гісторыі і археалёгіі Беларусі. Аўтар каля сотні артыкулаў у Энцыкляпэдыі гісторыі Беларусі.

Зьяўляўся старшынём першачаснай арганізацыі Беларускага Свабоднага прафсаюзу пэдагогаў Інстытуту гісторыі Акадэміі Навук Рэспублікі Беларусь.

У 1994 годзе — генэральны сакратар Беларускай Хрысьціянска-Дэмакратычнай Партыі. У 1995 годзе — кандыдат у дэпутаты Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь па Ўсходняй выбарчай акрузе №246 г. Менску.

Сьмерць

Трагічна загінуў 2 траўня 1997 году пад коламі службовай машыны генэральнага пракурора. У сям’i Валерыя засталiся дзьве дачкi — Веранiка i Анастасiя.

Крыніцы

  1. ^ Шаблюк Валерый Уладзіміравіч // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. С. 43.

Літаратура

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.