Віталь Баркоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 13:28, 28 ліпеня 2012

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Баркоўскі.

	Гэты артыкул не адпавядае стандартам вікі-фарматаваньня. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яго (дапамога).

Віталь Міхайлавіч Баркоўскі (1 студзеня 1947, в. Астравы, Менскі раён, Менская вобласьць, БССР, СССР) — рэжысэр. Заслужаны дзяяч мастацтва Беларусі (2000).

Біяграфія

Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1969, курс. Дз. Арлова). Вучыўся рэжысуры ў А. Эфроса. У 1979]1987 гг. у Магілёўскім абласным тэатры імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча ў Бабруйску. Арганізатар і кіраўнік тэатра-студыі «Дзе-Я?» (1987—1990, разам з М. Труханам), экспэрымэнтальных майстэрняў «АКТ» у Менску (1990—1995), з 1997 г. галоўны рэжысэр, з 2001 па 2009 гг. — мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Я. Коласа. Першая пастаноўка — «Апошні тэрмін» паводле В. Распуціна ў Тэатры юнага гледача Беларусі (1976).

Сярод пастановак:

«Марк Шагал» (1990)
«У стылі барака…» (1991)
«Апошняя п’еса Трэплева» (1992)
«Каляровы» (1993)
«П’еса для ненароджаных дзяцей» (1996)

Паставіў спэктаклі:

«Нора» Г. Ібсена (1993, лепшая рэжысура на фэстывалі «Маладзечанская сакавіца»)
«Васа Жалязнова» (1997) у Гарадзенскім абласным драматычным тэатры
«Свавольніца лёсу» А. Паповай (1996, лепшы спэктакль на фэстывалі «Бонскае біенале» 1997) у Дзяржаўным расейскім драматычным тэатры Беларусі
«Таму што люблю» («Дзень карабля») Паповай (1998, прыз за лепшую рэжысуру на 1-м фэстывалі беларускай нацыянальнай драматургіі)
«Пісьменныя» паводле М. Чокэ (1998, Гран-пры фэстывалю сучаснай нямецкай драматургіі ў Менску)
«Блудны муж і яго жонка Варвара» паводле Г. Марчука (1998)
«Чорная нявеста» («Чорная панна Нясьвіжа») А. Дударава (1999, лепшы спэктакль тэатраў Беларусі)
«Я, ты, ён, яна, яно…» паводле Ф. Шылера (1999)
«Шагал… Шагал» (Гран-пры Эдынбурскага міжнароднага фэстывалю, 2000; лепшы спэктакль беларускай драматургіі на міжнародным фэстывалі «Белая Вежа — 2000»)
«Зямля» паводле Я. Коласа (2001) у тэатры імя Я. Коласа

Літаратура

Катовіч Т. В. Баркоўскі Віталь Міхайлавіч // Тэатральная Беларусь. Энцыклапедыя. Т. 1. Мінск. 20002. С. 92.

Злучыць^?

На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпэдыі.

Калі ласка, прастаўце спасылкі на яго ў іншых артыкулах.

@@ Радок 4: / Радок 4: @@
 == Біяграфія ==
-Скончыў [[Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут]] (1969, курс. Дз. Арлова). Вучыўся рэжысуры ў А. Эфроса. У 1979]1987 гг. у Магілёўскім абласным тэатры імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча ў [[Бабруйск]]у. Арганізатар і кіраўнік тэатра-студыі «Дзе-Я?» (1987—1990, разам з М. Труханам), экспэрымэнтальных майстэрняў «АКТ» у [[Менск]]у (1990—1995), з 1997 г. галоўны рэжысэр, з 2001 г. — мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Я. Коласа. Першая пастаноўка — «Апошні тэрмін» паводле В. Распуціна ў Тэатры юнага гледача Беларусі (1976).
+Скончыў [[Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут]] (1969, курс. Дз. Арлова). Вучыўся рэжысуры ў А. Эфроса. У 1979]1987 гг. у Магілёўскім абласным тэатры імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча ў [[Бабруйск]]у. Арганізатар і кіраўнік тэатра-студыі «Дзе-Я?» (1987—1990, разам з М. Труханам), экспэрымэнтальных майстэрняў «АКТ» у [[Менск]]у (1990—1995), з 1997 г. галоўны рэжысэр, з 2001 па 2009 гг. — мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Я. Коласа. Першая пастаноўка — «Апошні тэрмін» паводле В. Распуціна ў Тэатры юнага гледача Беларусі (1976).
 Сярод пастановак: