Юры Кашыра: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Робат: зьмена Катэгорыя:Каталіцкія благаслаўлёныя
д стыль, дапаўненьне
Радок 4: Радок 4:
|партрэт = Kaszyra 240.jpg
|партрэт = Kaszyra 240.jpg
|апісаньне =
|апісаньне =
|род дзейнасьці = [[марыяне|ксёндз-марыянін]], [[пакутнік]], [[блажэнны]]
|род дзейнасьці = [[марыяне|ксёндз-марыянін]], [[мучанік]], [[блаславёны]]
|дата нараджэньня = [[4 красавіка]] [[1904]]
|дата нараджэньня = [[4 красавіка]] [[1904]]
|месца нараджэньня = [[Аляксандраў]], [[Мёрскі раён]]
|месца нараджэньня = [[Аляксандраў]], [[Мёрскі раён]]
Радок 14: Радок 14:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
З [[праваслаўе|праваслаўнай]] сям’і. Быў ахрышчаны ў царкве в. [[Чарэсы]]. Ягоная маці перайшла на каталіцтва ў [[1907]], сам жа зрабіў гэта [[22 кастрычніка]] [[1922]]. У [[1924]]-[[1925]] вучыўся ў [[Друя|Друйскай]] гімназіі айцоў марыянаў, [[2 жніўня]] [[1926]] сам уступіў у гэты закон. Навіцыят адбываў у Друі, якім кіраваў тады кс. [[Андрэй Цікота]]. Потым вучыўся ў [[Рым]]е, [[Вільня|Вільні]]. Высьвечаны на сьвятара [[20 чэрвеня]] [[1935]], праз тры дні адбылася прыміцыя ў Друйскім касьцёле. Год служыў ў Вільні, пасьля зноў у Друі. Працаваў тут кіраўніком ювэнату, прэфэктам гімназіі. За сваю беларускую дзейнасьць [[23 чэрвеня]] [[1933]] на загад ваяводы разам з айцамі Дашутам, Хамёнкам, Смулькам прымусова вывезены з Друі. Быў прызначаны пробашчам у [[Расна (Берасьцейская вобласьць)|Расьне]], але пасьля таго, як [[СССР|бальшавікі]] занялі Расну, выйшаў адтуль і прыбыў у [[Скурац]] ([[Польшча]]). Аднак, праз пэўны час вымушаны быў зноў пайсьці адтуль у Вільню, каб зноў апынуцца ў Друі. У [[1942]] разам з ксяндзом [[Антоні Ляшчэвіч|Антоніем Ляшчэвічам]] выехаў у Росіцу, дзе распачаў місіянэрскую дзейнасьць сярод мясцовага насельніцтва. У [[1943]] застаўся разам зь людзьмі, зачыненымі немцамі ў вясковай хаце, дзе й згарэў жыўцом.
З [[праваслаўе|праваслаўнай]] сям’і, дзе захоўваліся ўніяцкія традыцыі. Быў ахрышчаны ў праваслаўнай царкве в. [[Чарэсы]]. Ягоная маці перайшла на каталіцтва ў [[1907]], сам жа зрабіў гэта [[22 кастрычніка]] [[1922]]. У [[1924]]-[[1925]] вучыўся ў [[Друя|Друйскай]] гімназіі айцоў марыянаў, [[2 жніўня]] [[1926]] сам уступіў у гэты манаскі закон. Навіцыят адбываў у Друі, якім кіраваў тады а. [[Андрэй Цікота]]. Потым вучыўся ў [[Рым]]е, [[Вільня|Вільні]]. Высьвячаны на сьвятара [[20 чэрвеня]] [[1935]], праз тры дні адбылася прыміцыя ў Друйскім касьцёле. Год служыў ў Вільні, пасьля зноў у Друі. Працаваў тут кіраўніком ювэнату, прэфэктам гімназіі. За сваю беларускую дзейнасьць [[23 чэрвеня]] [[1933]] на загад ваяводы разам з айцамі Дашутам, Хамёнкам, Смулькам прымусова вывезены з Друі. Быў прызначаны пробашчам у [[Расна (Берасьцейская вобласьць)|Расьне]], але пасьля таго, як [[СССР|бальшавікі]] занялі Расну, выйшаў адтуль і прыбыў у [[Скурац]] ([[Польшча]]). Аднак, праз пэўны час вымушаны быў зноў пайсьці адтуль у Вільню, каб зноў апынуцца ў Друі. У [[1942]] разам з ксяндзом [[Антоні Ляшчэвіч|Антоніем Ляшчэвічам]] выехаў у Росіцу, дзе распачаў місіянэрскую дзейнасьць сярод мясцовага насельніцтва. У [[1943]] застаўся разам зь людзьмі, зачыненымі фашыстамі ў вясковай хаце, дзе й згарэў жыўцом.


[[Бэатыфікацыя|Бэатыфікаваны]] [[13 чэрвеня]] [[1999]] разам з 107 іншымі пакутнікамі часоў [[Другая сусьветная вайна|Другое сусьветнае вайны]].
[[Бэатыфікацыя|Бэатыфікаваны]] [[13 чэрвеня]] [[1999]] разам з 107 іншымі мучанікамі часоў [[Другая сусьветная вайна|Другое сусьветнае вайны]].


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==

Вэрсія ад 21:22, 11 ліпеня 2012

Юры Кашыра
Род дзейнасьці ксёндз-марыянін, мучанік, блаславёны
Дата нараджэньня 4 красавіка 1904
Месца нараджэньня Аляксандраў, Мёрскі раён
Дата сьмерці 18 лютага 1943
Месца сьмерці Росіца, Верхнядзьвінскі раён
Занятак каталіцкі сьвятар

Благаслаўлёны Юры Кашыра MIC (4 красавіка 1904, Аляксандраў, Мёрскі раён-18 лютага 1943, Росіца, Верхнядзьвінскі раён) - рымска-каталіцкі дзеяч, ксёндз-марыянін, пакутнік, блажэнны рымска-каталіцкага касьцёлу.

Біяграфія

З праваслаўнай сям’і, дзе захоўваліся ўніяцкія традыцыі. Быў ахрышчаны ў праваслаўнай царкве в. Чарэсы. Ягоная маці перайшла на каталіцтва ў 1907, сам жа зрабіў гэта 22 кастрычніка 1922. У 1924-1925 вучыўся ў Друйскай гімназіі айцоў марыянаў, 2 жніўня 1926 сам уступіў у гэты манаскі закон. Навіцыят адбываў у Друі, якім кіраваў тады а. Андрэй Цікота. Потым вучыўся ў Рыме, Вільні. Высьвячаны на сьвятара 20 чэрвеня 1935, праз тры дні адбылася прыміцыя ў Друйскім касьцёле. Год служыў ў Вільні, пасьля зноў у Друі. Працаваў тут кіраўніком ювэнату, прэфэктам гімназіі. За сваю беларускую дзейнасьць 23 чэрвеня 1933 на загад ваяводы разам з айцамі Дашутам, Хамёнкам, Смулькам прымусова вывезены з Друі. Быў прызначаны пробашчам у Расьне, але пасьля таго, як бальшавікі занялі Расну, выйшаў адтуль і прыбыў у Скурац (Польшча). Аднак, праз пэўны час вымушаны быў зноў пайсьці адтуль у Вільню, каб зноў апынуцца ў Друі. У 1942 разам з ксяндзом Антоніем Ляшчэвічам выехаў у Росіцу, дзе распачаў місіянэрскую дзейнасьць сярод мясцовага насельніцтва. У 1943 застаўся разам зь людзьмі, зачыненымі фашыстамі ў вясковай хаце, дзе й згарэў жыўцом.

Бэатыфікаваны 13 чэрвеня 1999 разам з 107 іншымі мучанікамі часоў Другое сусьветнае вайны.

Вонкавыя спасылкі