Інтэрнацыянале Мілян: розьніца паміж вэрсіямі
Няма апісаньня зьменаў |
|||
Радок 40: | Радок 40: | ||
'''Інтэрнацыянале''' ({{мова-it|Internazionale}}), таксама вядомы як '''Інтэр''' — [[Італія|італьянскі]] [[футбольны клюб]] з гораду [[Мілян]]. Клюб васямнаццаць разоў выйграваў у [[Чэмпіянат Італіі па футболе|Чэмпіянаце Італіі]], сяміразовы ўладальнік [[Кубак Італіі па футболе|Кубка Італіі]]. Трохразовы ўладальнік [[Ліга чэмпіёнаў УЭФА|Кубка эўрапейскіх чэмпіёнаў]]. |
'''Інтэрнацыянале''' ({{мова-it|Internazionale}}), таксама вядомы як '''Інтэр''' — [[Італія|італьянскі]] [[футбольны клюб]] з гораду [[Мілян]]. Клюб васямнаццаць разоў выйграваў у [[Чэмпіянат Італіі па футболе|Чэмпіянаце Італіі]], сяміразовы ўладальнік [[Кубак Італіі па футболе|Кубка Італіі]]. Трохразовы ўладальнік [[Ліга чэмпіёнаў УЭФА|Кубка эўрапейскіх чэмпіёнаў]]. |
||
==2005—== |
|||
⚫ | |||
[[15 чэрвеня]] [[2005]] г. Інтэр выйграў [[Кубак Італіі па футболе|Кубак Італіі]], перамогшы ў фінале па суме двух матчаў «[[Рома Рым|Рому]]» (1:0 у [[Мілян|Міляне]] і 2:0 у [[Рым|Рыме]]), а затым, [[20 жніўня]], перамог у Суперкубку Італіі «[[Ювэнтус Турын|Ювэнтус]]» (1:0 ). 11 [[чэрвеня]] [[2006]] года «Інтэр» выйграў другі запар [[Кубак Італіі па футболе|Кубак Італіі]], зноў перамогшы ў фінале «[[Рома Рым|Рому]]» (1:1 і 4:1). |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
У сэзоне 2005/06 у выніку кальчаполі «Інтэр» стаў чэмпіёнам. Першапачаткова чэмпіёнам стаў «[[Ювентус]]», але ў сувязі з судзейскім скандалам ён быў пераведзены ў Серыю Б, а з «[[Ляцыё Рым|Ляцыё]]», «[[Фіярэнтына Флярэнцыя|Фіярэнціны]]», «Рэджины» і «[[Мілян (футбольны клюб)|Міляна]]» былі зmняты ачкі. У сэзоне 2006/07 Інтэр захаваў у сябе скудэтта. Гэты сэзон Інтэр пачаў з 17-ці перамог запар, пачаўшы гэтую серыю хатняй перамогай над «[[Ліворна]]» і перапыніўшы нічыёй 1:1 у хатнім матчы з «[[Удынэзэ Ўдынэ|Удынэзэ]]». [[22 красавіка]] [[2007]] г. «Інтэр» стаў чэмпіёнам пасьля перамогі 2:1 над "[[сіена|Сіене]]". |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
У сэзоне 2007/08 на стадыі 1/8 фіналу [[Лігі Чэмпіёнаў]] Інтэр саступіў [[Лівэрпулю]] па суме двух матчаў (0:1; 0:2). Пасьля гэтага паражэньня будучыня Манчыні ў клюбе была пастаўлена пад пытаньне. З 2008 года трэнэрам «Інтэра» стаў [[Жазэ Маўрынью]]. У першым сэзоне пад кіраваньнем Маўрынью «Інтэр» выйграў Суперкубак і чацьвёрты скудэтта запар, аднак у Лізе чэмпіёнаў пацярпеў паразу ад «[[Манчэстэр Юнайтэд]]» ў 1/8 фіналу па суме двух матчаў (0:0; 0:2). |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
У сэзоне 2009/10 Інтэр ў 18-ы раз у сваёй гісторыі і пяты раз запар, стаў чэмпіёнам Італіі. Яго бліжэйшы сапернік па турнірнай табліцы - «Рома», адстала на 2 ачка. У гэтым сэзоне Інтэр, упершыню з 1972 года выйшаў у фінал Лігі чэмпіёнаў, па шляху абыграўшы ў 1/8 фіналу «[[Чэлсі]]» з агульным лікам 3:1 (2:1, 1:0); ў 1/4 фіналу «[[ЦСКА Масква (футбольны клюб)|ЦСКА]]» з агульным лікам 2:0 (1:0, 1:0) і ў паўфінале «[[Барсэлёна (футбольны клюб)|Барсэлёнe]]» 3:1 і 0:1. У фінале каманда Жазэ Маўрынью абыграла «[[Баварыя Мюнхэн|Баварыю]]» зь лікам 2:0 за кошт дубля [[Дыега Міліта]] і выйграла свой трэці Кубак чэмпіёнаў. |
|||
⚫ | |||
[[10 чэрвеня]] [[2010]] г «Інтэр» абвясьціў аб падпісаньні кантракту з іспанскім трэнэрам Рафаэлем Беніцесам, але сьнежань 23 таго ж года быў адпраўлены ў адстаўку, за дрэнныя вынікі. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[24 снежні]] [[2010]] галоўным трэнерам «Інтэра» быў прызначаны 41-гадовы спецыяліст Леанарда. [[17 чэрвеня]] [[2011]] г. пакінуў пасаду трэнера «Інтэра» і стаў спартовым дырэктарам французскага «ПСЖ». |
|||
⚫ | |||
[[24 чэрвеня]] [[2011]] Джан П'еро Гаспэрыні узначаліў «Інтэр». [[21 верасьня]] [[2011]] года ён быў зьвольнены за нездавальняючыя вынікі каманды. Пры ім «Інтэр» згуляў 5 матчаў, 4 з якіх завяршыліся паразай. |
|||
== Склад каманды == |
== Склад каманды == |
||
Радок 81: | Радок 82: | ||
{{Гулец|55|{{Сьцяг Японіі}}|Аб|[[Юта Нагатома]]||1986}} |
{{Гулец|55|{{Сьцяг Японіі}}|Аб|[[Юта Нагатома]]||1986}} |
||
{{Канец складу}} |
{{Канец складу}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
Вэрсія ад 22:10, 12 траўня 2012
«Інтэрнацыянале» Мілян | |||||
Поўная назва | Football Club Internazionale Milano SpA | ||||
---|---|---|---|---|---|
Заснаваны | 9 сакавіка 1908 | ||||
Горад | Мілян, Італія | ||||
Стадыён |
Стадыё Джузэпэ Мэацца Умяшчальнасьць: 80 074 | ||||
Прэзыдэнт | Масіма Марацьці | ||||
Кіраўнік | Suning Holdings Group[d] | ||||
Галоўны трэнэр | Леанарду | ||||
Чэмпіянат | Сэрыя A | ||||
· 2010—2011 | 2 месца | ||||
| |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы Афіцыйны сайт |
Інтэрнацыянале (па-італьянску: Internazionale), таксама вядомы як Інтэр — італьянскі футбольны клюб з гораду Мілян. Клюб васямнаццаць разоў выйграваў у Чэмпіянаце Італіі, сяміразовы ўладальнік Кубка Італіі. Трохразовы ўладальнік Кубка эўрапейскіх чэмпіёнаў.
2005—
15 чэрвеня 2005 г. Інтэр выйграў Кубак Італіі, перамогшы ў фінале па суме двух матчаў «Рому» (1:0 у Міляне і 2:0 у Рыме), а затым, 20 жніўня, перамог у Суперкубку Італіі «Ювэнтус» (1:0 ). 11 чэрвеня 2006 года «Інтэр» выйграў другі запар Кубак Італіі, зноў перамогшы ў фінале «Рому» (1:1 і 4:1).
У сэзоне 2005/06 у выніку кальчаполі «Інтэр» стаў чэмпіёнам. Першапачаткова чэмпіёнам стаў «Ювентус», але ў сувязі з судзейскім скандалам ён быў пераведзены ў Серыю Б, а з «Ляцыё», «Фіярэнціны», «Рэджины» і «Міляна» былі зmняты ачкі. У сэзоне 2006/07 Інтэр захаваў у сябе скудэтта. Гэты сэзон Інтэр пачаў з 17-ці перамог запар, пачаўшы гэтую серыю хатняй перамогай над «Ліворна» і перапыніўшы нічыёй 1:1 у хатнім матчы з «Удынэзэ». 22 красавіка 2007 г. «Інтэр» стаў чэмпіёнам пасьля перамогі 2:1 над "Сіене".
У сэзоне 2007/08 на стадыі 1/8 фіналу Лігі Чэмпіёнаў Інтэр саступіў Лівэрпулю па суме двух матчаў (0:1; 0:2). Пасьля гэтага паражэньня будучыня Манчыні ў клюбе была пастаўлена пад пытаньне. З 2008 года трэнэрам «Інтэра» стаў Жазэ Маўрынью. У першым сэзоне пад кіраваньнем Маўрынью «Інтэр» выйграў Суперкубак і чацьвёрты скудэтта запар, аднак у Лізе чэмпіёнаў пацярпеў паразу ад «Манчэстэр Юнайтэд» ў 1/8 фіналу па суме двух матчаў (0:0; 0:2).
У сэзоне 2009/10 Інтэр ў 18-ы раз у сваёй гісторыі і пяты раз запар, стаў чэмпіёнам Італіі. Яго бліжэйшы сапернік па турнірнай табліцы - «Рома», адстала на 2 ачка. У гэтым сэзоне Інтэр, упершыню з 1972 года выйшаў у фінал Лігі чэмпіёнаў, па шляху абыграўшы ў 1/8 фіналу «Чэлсі» з агульным лікам 3:1 (2:1, 1:0); ў 1/4 фіналу «ЦСКА» з агульным лікам 2:0 (1:0, 1:0) і ў паўфінале «Барсэлёнe» 3:1 і 0:1. У фінале каманда Жазэ Маўрынью абыграла «Баварыю» зь лікам 2:0 за кошт дубля Дыега Міліта і выйграла свой трэці Кубак чэмпіёнаў. 10 чэрвеня 2010 г «Інтэр» абвясьціў аб падпісаньні кантракту з іспанскім трэнэрам Рафаэлем Беніцесам, але сьнежань 23 таго ж года быў адпраўлены ў адстаўку, за дрэнныя вынікі.
24 снежні 2010 галоўным трэнерам «Інтэра» быў прызначаны 41-гадовы спецыяліст Леанарда. 17 чэрвеня 2011 г. пакінуў пасаду трэнера «Інтэра» і стаў спартовым дырэктарам французскага «ПСЖ». 24 чэрвеня 2011 Джан П'еро Гаспэрыні узначаліў «Інтэр». 21 верасьня 2011 года ён быў зьвольнены за нездавальняючыя вынікі каманды. Пры ім «Інтэр» згуляў 5 матчаў, 4 з якіх завяршыліся паразай.
Склад каманды
- Па стане на 11 сакавіка 2012 году
|
|
Дасягненьні
- Чэмпіён Італіі (18): 1909—10, 1919—20, 1929—30, 1937—38, 1939—40, 1952—53, 1953—54, 1962—63, 1964—65, 1965—66, 1970—71, 1979—80, 1988—89, 2005—06, 2006—07, 2007—08, 2008—09, 2009—10
- Віцэ-чэмпіён (13): 1932—33, 1933—34, 1934—35, 1940—41, 1948—49, 1950—51, 1961—62, 1963—64, 1966—67, 1969—70, 1992—93, 2002—03, 2010—11
- Кубак Італіі (7): 1938—39, 1977—78, 1981—82, 2004—05, 2005—06, 2009—10, 2010—11
- Фіналіст (6): 1958—59, 1964—65, 1976—77, 1999—00, 2006—07, 2007—08
- Супэркубак Італіі (5): 1989, 2005, 2006, 2008, 2010
- Фіналіст (3): 2000, 2007, 2009
- Кубак эўрапейскіх чэмпіёнаў (3): 1963—64, 1964—65, 2009—10
- Фіналіст (2): 1966—67, 1971—72
- Кубак УЭФА (3): 1990—91, 1993—94, 1997—98
- Фіналіст: 1996—97
Вонкавыя спасылкі
Інтэрнацыянале Мілян — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Афіцыйная старонка (італ.) (анг.)
Інтэрнацыянале — цяперашні склад
|
---|
1 Зомэр · 2 Думфрыс · 5 Сэнсі · 6 Врэй · 7 Куадрада · 8 Арнаутавіч · 9 Цюрам · 10 Мартынэс · 12 Дзі Джэнара · 14 Кляасэн · 15 Ачэрбі · 16 Фратэзі · 17 Б’юкенэн · 20 Чалганоглу · 21 Асьляні · 22 Мхітаран · 23 Барэльля · 28 Павар · 30 Аўгусту · 31 Бісэк · 32 Дымарка · 36 Дарміян · 70 Санчэс · 77 Аўдэра · 95 Бастоні · Трэнэр: Індзагі |