Рухавік унутранага згараньня: розьніца паміж вэрсіямі
д робат дадаў: lb, hi, is, be, ckb, af, no, oc, pdc, arc, da зьмяніў: cs:Spalovací motor,war:Makina nga aada ha sulod it paglarab |
дапаўненьне крыніца — http://en.wikipedia.org/wiki/Internal_combustion_engine?oldid=489899888 |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Displacement.gif|міні|[[Шэрагны чатырохцыліндровы рухавік]] унутранага згараньня]] |
[[Файл:Displacement.gif|міні|[[Шэрагны чатырохцыліндровы рухавік]] унутранага згараньня]] |
||
'''Рухавік унутранага згараньня''' (скарочана '''РУЗ''') — |
'''Рухавік унутранага згараньня''' (скарочана '''РУЗ''') — тып [[рухавік]]а, [[цеплавая машына|цеплавой машыны]], у якой хімічная энэргія [[паліва]] (звычайна прымяняецца вадкае альбо газападобнае вуглевадароднае паліва), якое згарае ў працоўнай зоне, пераўтвараецца ў мэханічную работу. Рухавік унутранага згараньня ёсьць прыстасаваньнем, у якім [[хімічная энэргія]] паліва пераўтвараецца ў карысную [[мэханічная праца|мэханічную працу]]. Першыя працы рухавіка ўнутранага згараньня былі створаны [[Эт’ен Ленуар|Эт’енам Ленуарам]]<ref name="britannica">[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1350805/history-of-technology/10451/Internal-combustion-engine «History of Technology: Internal Combustion engines»]. Encyclopædia Britannica.</ref>. |
||
Тэрмін рухавік унутранага згараньня як правіла, ставіцца да [[рухавік]]а, у якім згараньне з перапынкамі, як то чатырохтактнымі й двухтактнымі поршневымі рухавікамі, а таксама да шасьцітактнага поршневага [[рухавік Ванкеля|рухавіка Ванкеля]] й [[ротарны рухавік|ротарнага рухавіка]]. Другая кляса рухавікоў унутранага згараньня выкарыстоўваць бесьперапыннае гарэньне: [[газавая турбіна|газавыя турбіны]], [[рэактыўны рухавік|рэактыўныя рухавікі]] й большасьць [[ракетны рухавік|ракетных рухавікоў]], кожны зь якіх зьяўляюцца рухавіком унутранага згараньня паводле таго ж прынцыпу<ref name="britannica"/>. |
|||
Рухавік унутранага згараньня — гэта прыстасаваньне, у якім хімічная энэргія паліва пераўтвараецца ў карысную мэханічную работу. |
|||
Рухавік унутранага згараньня даволі моцна адрозьніваецца ад [[рухавік зьнешняга згараньня|рухавіка зьнешняга згараньня]], як то [[паравы рухавік|паравых рухавікоў]] або [[рухавік Стырлінга|рухавіка Стырлінга]], у якіх энэргія падаецца працоўнай вадкасьцю, якая не зьмешваецца з забруджанымі прадуктамі гарэньня. Працоўнымі вадкасьцямі могуць быць [[паветра]], [[вада|гарачая вада]], вада пад ціскам ці нават вадкі [[натр]], які награваюць ў нейкім катле. |
|||
Вялікая колькасьць розных канструкцыяў для рухавіка ўнутранага згараньня былі распрацаваны й пабудаваны з рознымі моцнымі й слабымі бакамі. Рухавікі ўнутранага згараньня выкарыстоўваюцца ў якасьці крыніцы сілкаваньня для [[аўтамабіль|аўтамабіляў]], [[самалёт]]аў і [[судзіна]]ў. |
|||
== Крыніцы == |
|||
{{Зноскі}} |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{Commons|Category:Internal combustion engines}} |
{{Commons|Category:Internal combustion engines}} |
||
* [http://www.animatedengines.com/ Тыпы рухавікоў] з анімаванымім малюнкамі |
|||
* [http://www.autoeducation.com/rm_preview/engine_intro.htm Аўтамабільныя рухавікі] |
|||
* [http://www.howstuffworks.com/engine1.htm Як працуе рухавік]. howstuffworks.com |
|||
{{Накід}} |
{{Накід}} |
||
Вэрсія ад 14:24, 5 траўня 2012
Рухавік унутранага згараньня (скарочана РУЗ) — тып рухавіка, цеплавой машыны, у якой хімічная энэргія паліва (звычайна прымяняецца вадкае альбо газападобнае вуглевадароднае паліва), якое згарае ў працоўнай зоне, пераўтвараецца ў мэханічную работу. Рухавік унутранага згараньня ёсьць прыстасаваньнем, у якім хімічная энэргія паліва пераўтвараецца ў карысную мэханічную працу. Першыя працы рухавіка ўнутранага згараньня былі створаны Эт’енам Ленуарам[1].
Тэрмін рухавік унутранага згараньня як правіла, ставіцца да рухавіка, у якім згараньне з перапынкамі, як то чатырохтактнымі й двухтактнымі поршневымі рухавікамі, а таксама да шасьцітактнага поршневага рухавіка Ванкеля й ротарнага рухавіка. Другая кляса рухавікоў унутранага згараньня выкарыстоўваць бесьперапыннае гарэньне: газавыя турбіны, рэактыўныя рухавікі й большасьць ракетных рухавікоў, кожны зь якіх зьяўляюцца рухавіком унутранага згараньня паводле таго ж прынцыпу[1].
Рухавік унутранага згараньня даволі моцна адрозьніваецца ад рухавіка зьнешняга згараньня, як то паравых рухавікоў або рухавіка Стырлінга, у якіх энэргія падаецца працоўнай вадкасьцю, якая не зьмешваецца з забруджанымі прадуктамі гарэньня. Працоўнымі вадкасьцямі могуць быць паветра, гарачая вада, вада пад ціскам ці нават вадкі натр, які награваюць ў нейкім катле.
Вялікая колькасьць розных канструкцыяў для рухавіка ўнутранага згараньня былі распрацаваны й пабудаваны з рознымі моцнымі й слабымі бакамі. Рухавікі ўнутранага згараньня выкарыстоўваюцца ў якасьці крыніцы сілкаваньня для аўтамабіляў, самалётаў і судзінаў.
Крыніцы
- ^ а б «History of Technology: Internal Combustion engines». Encyclopædia Britannica.
Вонкавыя спасылкі
Рухавік унутранага згараньня — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Тыпы рухавікоў з анімаванымім малюнкамі
- Аўтамабільныя рухавікі
- Як працуе рухавік. howstuffworks.com
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |